เป็นงานที่ต้องรับผิดชอบมากๆเลยอะนะ อยู่รวมกับคนที่มาจากต่างครอบครัว บ่อยๆบางทีก็น่าสนุกอะนะคุณกอ

เย้ๆๆๆ เจ๊กลับมาแร้ววว

อยากเป็นไกด์มั่งอ่ะ เจ๊กอฯ อิอิ

คิดถึงเจ๊กอฯจังเยย

เริ่ดเริ่ด รออ่านต่อจ๊ะ

มาอ่านบล็อกนี้ทีไร ได้ยิ้มจนเมื่อยแก้มทุกทีเลย


รออ่านตอนต่อไปค่ะ

นางกอ ทำทัวร์ที่ไหนบ้างคะ
คุณป้าจะได้ไปด้วย แต่ขอไปฟรีนะ ในฐานะผู้ติดตามไง

หนมชั้นสบายดีค่ะ แต่ปิดบล็อกไปชั่วคราว ไม่ทราบสาเหตุเหมือนกัน
รู้แต่ว่าตอนนี้มาบ้าๆอยู่บล็อกคุณป้าทุกวัน แทบจะครองบล็อกคุณป้าไปแร้ววววววววววว

ปล.อยากไปทัวร์จริงๆนะ ฟรีด้วย

Sad....sad...and sad you can't make it.
We hope NEXT time you can.
กราบขอบคุณงามๆ ที่กรุณาขึ้นเงินดือนให้เจ้าค่ะ ต่อไปนี้จะไม่นินทามาดามลับหลังแร๊ว จานินทาต่อหน้าเรายยย อิอิอิอิอิ มาดามคะมาดามขา เด่ะๆ ทุกคนอยากเจออยากรู้จัก ค่ะ

แล้วจา หอมคุณอ้อยกะน้องธัยให่ค่ะ
ของฝากจากโคตรญาติชิ้นไหนไม่ชอบ มีแล้ว โบ๊ยๆๆ มาทังนี้นะคะ

โห...

รออ่านตอนต่อค่ะ

มาเปนลูกทัวร์ด้วยนะคะ

เมียงมองอยู่นอกวงดีกว่าแฮะ ความงามไม่ถึง แถมน้ำอึดน้ำทนสู้เจ๊ไม่ได้สักกระผีก

หวัดดีค่ะเจ๊กอ หนมชั้นคิดถึงเจ๊กอจังเลยค่ะ ที่ผ่านมาหนมชั้นไม่ได้แตะเน็ตเท่าไหร่ นอกจากทำงาน เลยไม่ได้แวะเข้าไปหาใคร ก็เพิ่งเข้าไปวิ่งเล่นในบล็อกคุณป้าเมื่อวันที่คุณป้าเอารูปคุณป้าที่ตัวผ่องๆ เป็นลำยอง เอ๊ย เป็นยองใยมาลงน่ะค่ะ หนมชั้นเห็นเจ๊ถามถึงหนมชั้นในบล็อกคุณป้าด้วย ดีใจจังเลยค่ะ ส่วนหลังไมค์ของหนมชั้นมันไม่ค่อยดีอ่ะ (ไม่น่าล่ะถึงไม่เคยได้รับข้อความจากชายใดเลย ) หนมชั้นยังบ่นๆ กับคุณป้าอยู่ว่าอยากเจอเจ๊กอมั่กๆ แล้วก็อยากขอเกาะล้อเครื่องบินไปเที่ยวกับเจ๊กอด้วยค่ะ ของหนมชั้นไม่ขอฟรีเหมือนคุณป้านะคะ คุณป้าเค้าขี้งกหนมชั้นไม่ขี้งกเหมือนคุณป้าหรอกค่ะ หนมชั้นขอแค่จ่าย 25 % ได้ป่าวคะ


คิดถึงเจ๊กอจัง (เหมือนญี่ปุ่นเลยแฮะ )

ไม่ค่อยมีเวลาแวะเข้าบล็อคเพื่อน ๆ เลยค่ะช่วงนี้ นี่รีบมาหาเจ๊คนแรกเลย
คิดถึงนะคะ ไกด์สาว

คุณปลาคะ...
ความที่คนชอบคิดว่าเป็นไกด์สบายไงคะ เลยอยากเอาความจริงมาตีแผ่ซะหน่อย ว่าเราทำงานหนักจริงๆ ไม่ใช่พวกไกด์ผีดักฝรั่งไปตีหัวตามมุมถนนน่ะค่ะ
น้องชุนขา...
เจ๊กลับมาพร้อมความเบลอค่ะ อิอิอิ สารพัดปัญหาจริงๆกรุ๊ปนี้
ถึงหนูจะไม่สวย(เท่าเจ๊)จ๊ะ...
ถ้าอ่านตอนต่อไป หนูอาจจะอยากเลิกเป็นไกด์ก็ได้ค่ะ...ขอบคุณที่คิดถึงกันค่ะ
ป้าปงขา....
คิดถึงป้าเหลือเกิน แต่ระหว่างทัวร์เน็ตมันช้า อิอิอิ ขี้เกียจด้วยแหละ ดังนั้น ป้าร้องละครรอไปก่อนนะคะ อิอิอิ
คุณมัชฯคะ....
เค้าว่ายิ้มมากๆเนี่ย ทำให้หน้าอ่อนลงสิบปี เหมือน จขบ ไงคะ อิอิอิ
จอมแก่นฯคะ....
ส่งความห่วงใย ท่ามกลางคืนอันอบอ้าว (ไม่มีเงินจ่ายค่าแอร์)ของเมืองไทย มาให้เช่นกันค่ะ
คุณป้าคะ....
ดีเลยค่ะ กรุ๊ปหน้าของจองตัวคุณป้าไปเที่ยวฟรีเป็นเกียร์แก่ราชรถทรงหน่อยนะคะ กรุ๊ปที่ว่านี่ สิริอายุรวมแล้ว หมื่นปี พอดีมั้ง คุณตาคุณยายทั้งหลายจะได้ปลื้มว่า บริษัทอิฉันห่วงใยใส่ใจลูกทัวร์ มีหมอติดรถมาด้วย อิอิอิ
ครูทิมเจ้าขา...
ต๊าย เล่นจะเอาอิฉันขึ้นขาหยั่ง นินทาเผาขนต่อหน้าเลยเรอะ เอ ผิวอิฉันเรียบเกลี้ยงไม่มีขนให้เผานา
นั่นซิคะ อยากไป๊ อยากไป ไปทำคะแนนแม่ยกผู้แสนดีของน้องธัย
มิวคะ....
สงสัยต้องรอนานหน่อยนะ เอาไม้ปัดขนไก่คอยปัดใยแมงมุมให้เจ๊หน่อยก็ดี
คุณเจ้าหญิงขา...
คิดผิดคิดใหม่นะคะ ที่จะมาเป็นลูกทัวร์อิฉันน่ะ อิฉันมันพวก ไกด์สาวโสด ผู้โฉดชั่ว เชียวนะคะ
หม่องคะ...
ตอนแรก เจ๊ตาลาย อ่าน น้ำอึด เป็นน้ำอืดค่ะ ของอย่างนี้ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ แค่เมียงมองต้องลองสัมผัสค่ะ
หนมชั้นขา...
เจ๊ดีใจ๊ ดีใจ ที่หนมชั้น เข้ามา เพราะวันก่อนเข้าบล๊อกหนมชั้น แล้วรู้สึกใจหาย มันวังเว๊ง วังเวง กลับมาเถอะนะ หนมชั้น เจ๊ให้อภัยหนมชั้นแล้วค่ะ
อ้อ อยากเจอตัวเจ๊น่ะนะ หนมชั้นมั่นใจแล้วนา ทางที่ดี วันนัดน่ะ อาราธนาหลวงพ่อโตวัดอินทร์ห้อยคอไปด้วยนะ ป้องกันรังสีอำมหิตจากเจ๊ได้ค่ะ อิอิอิ
อำพันคะ...
แหม ดีใจที่มาหาเจ๊คนแรก ช่วงที่เจ๊หายๆไป ก็อดคิดถึงเพื่อนๆในนี้ไม่ได้ แต่ก็ต้องจำใจไป ไม่งั้น ไม่มีเงินจ่ายค่าเน็ตค่ะ อิอิอิ

เป็นไกด์นี่ต้องไหวพริบดีจริงๆนะคะ
มังคุดไม่ชอบรับผิดชอบคนหมู่มาก
เพราะโรคประสาทจะรับประทาน
เพราะเป็นคนทื่อๆ เซ่อๆ
เรียกว่า ตรงเป็นไม้บรรทัด
หรือบางทีก็อ่อนจนเกินไป

อาชีพที่เหมาะกับมังคุดจริงๆ
คงต้องไปประกวดนางงามอย่างเดียวค่ะ
ใช้ความงามของตัวเองให้เป็นประโยชน์
เรื่องไหวพริบไม่ต้อง
เดี๋ยวเส้นเข้าไปให้ได้ตำแหน่งเอง 555

โห..อ่านแล้วแบบว่า..อยากให้เขียนหนังสือขายจริงๆ

ไกด์อินบาวด์นี่เป็นงานหนึ่งเลยค่ะที่คิดว่าตัวเองทำไม่ได้แหงๆ เนื่องด้วยไม่เจ๋งพอง่ะ เหอๆ



บู๊ทพี่กรัปป้า D19 ค่ะ

ขอให้ได้หนังสือสมความตั้งใจนะคะ

อร๊ายยยยยย เจ้ขากลับมาแล้วเหรอคะ คิดถึงนะคะ

เจ๊ไปตั้งหลายวันอ่ะค้าบบบ

คิดตึ๊งคิดตึ๋งเจ๊อ่ะ (เรื่องจิงนะเนี่ย ฮี่ ๆๆ)

ชั้นอ่านนะยะ แหมคนเราทำงานมันก็ต้องมีเบลอมั่งละ ยังไม่ได้กิน อีบ้าเบอรี่เลยนี่นา

วู้ปี้ เจ๊กอ มาอัพ แล้นน อ่านเสร็จ ก็มานั่งคิด เจ๊โม้ ยกระดับให้ไกด์ด้วยกันรึเป่าหว่า หนูไปกี่ทัวร์ไม่เห็นเค้าสนใจดูแลอะไรเรยย รึว่า เรามัน โลโซ ฟะ

โทดทีค่าาา...โทดที... คุณนายขา อิชั้นมาช้าไปหน่อย ก็มัวแต่ไปเล่นไพ่ กะเป็นไข้อยู่อ่ะดิ่คะ พอกลับมาคุณนาย ก็หายไปอีกแระ ไม่รุ๊ว่า เที่ยวนี้ไปหาห่อหมกกิน รึว่าไปทำถั่ว เอ๊ย ทัวร์อีก

แหม...แล้วคุณนายก็เขียนหยั่งกะเดาใจถูกเลยนะ พอมาถึงตรงนั้น อิชั้นคิดยังงั้นจริงๆอ่ะ "คนสวยใจดำ" อ่านบรรทัดต่อมาสะดุ้งเกือบตกเก้าอี้ (ว๊าย ตาย เค้าอ่านใจเราได้ด้วยเหรอเนี่ยะ)..... เอาน่า อีกไม่นานเกินรอ ต้องไปขอให้คุณนายเลี้ยงข้าวซักมื้อแน่ๆค่ะ

เข้ามาบอกว่า วันนี้หนมชั้นก็คิดถึงเจ๊อีกแล้วค่ะ


หนมชั้นไม่ต้องอาราธนาหลวงพ่อมาหรอกค่ะ เพราะหนมชั้นจะนัดเจอเจ๊ที่วัดเลยค่ะ ล้อเล่นนะคะ แต่อยากเจอเจ๊จิงๆ น๊า หนมชั้นว่าเจ๊ต้องใจดีแน่ๆ เรยยยย

อืมมม... ฉีกเป็นชิ้น ๆ ไม่เห็นภาพว่ารุ่งริ่ง หมดสภาพนะคะ
ให้พี่นางกอใช้คำว่า ทึ้งกระชาก จะเห็นภาพได้งามกว่า
กิกิกิ

ปล. เอ แล้วจะถูกหวยหรือถูกกินคะ :D

555 ได้ทั้งความรู้ในวงการทัวร์ ได้ทั้งสำนวนภาษาสนุกสนานๆ

ทำไมน้องๆพี่ๆเพศที่3ที่ทำงานเก่าผมไม่มีใครใช้ภาษาได้เด็ดแบบคุณเจ้าของบล๊อคบ้างนะ 555

ในหมู่ดาวบนฟ้าก็ยังมีดาวฤกษ์ระดับความเข้มสว่างของแสงมากกว่าจริงๆแฮะ

อ๋า......เจ๊เป็นไกด์เหรอเนี่ย ดีจังเลยเนอะ
แบบนี้ก็มีโอกาส ลวมลามแขกหล่อๆทางสายตาได้บ่อยๆอ่ะจิ

ว่าแต่มะไหร่จะมาเล่าตอนต่อไปล่ะค้าบบบ รออยู่เด้อคับเด้อ

ผมว่าการเป็นไกด์นี่เป็นงานหนักเหมือนกัน ไหนจะต้องดูแลลูกทัวร์ เรื่องสถานที่พัก อาหารการกิน ตลอดจนเอนเตอร์เทน : เห็นแล้วเหนื่อยแทนครับ

เจ๊กอขา มาสวัสดีค่ะ
ตอนนี้กำลังเลือกรูปอยู่ว่าจะเอารูปไหนมาให้แม่ยกกรี๊ดกันดี
พี่อเล็กซ์ของป้ากอน่ะ ช่วงนี้วิ่งหนีกล้องซะจริง
กำลังจะเป็นหนุ่ม 6 ขวบก็งี้แหละ ทำเป็นอาย

เอ๊...เป็นอะไรน๊า ทำไมหนมชั้นชอบคิดถึงเจ๊กอก่อนนอนอยู่เรื่อยเลยอ่ะ

เจ๊คะ นั่งสมาธิแล้วชาติหน้าจะเกิดมาสวยเหรอคะ หนมชั้นจะได้นั่งบ่อยๆ ชาตินี้รู้แต่ว่าถ้านั่งจุ้มปุ๊กแล้วจะอ้วนอ่ะค่ะ

ท่าทางน่าสนุกนะคะเจ๊กอ (ไม่นับรวมความวุ่นวายก่ายกอง) เป็นไกด์นอกจากเก่งแล้วยังต้องอดทนเป็นเริ่ดอีกเนาะ แต่ได้ข้อสรุปว่า ยังไงก็ต้องสวยมั่นหน้าไม่มันไว้ก่อน ใช่มะคะเจ๊

มังคุดขา....
คนเราน่ะ ถ้าสวยทำได้สารพัดอย่าง ดูซิ ขนาดมิสส์ อนันตจักรวาลอย่างเจ๊ยังทำได้เลยค่ะ ความงามหนูห่างเจ๊แค่ล้านปีแสงเอง ทำไมจะทำไม่ได้
เต้ยคะ....
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เนี่ยกำลังรอสำนักพิมพ์ผู้มีเวรและกรรมสืบต่อกันมาแต่ชาติปางก่อน หลวมตัวเข้ามาติดต่อน่ะค่ะ อ้อ ตกลงไปเจอคุณกรัปป้าแล้วนะคะ
หญิงอพันตรีขา...
เจ๊กลับมาแล้วค่ะ เหมือน ซอมบี้ ไม่มีวันตายไงคะ อิอิอิ
โจเล็กจ๊ะ...
เจ๊ก็คิดถึงโจเล็กจ้ะ คิดถึงม๊ากมากกกก
เจ๊แม่แรดจ๊ะ....
อิฉันปล่าวว่าเจ๊นา เจ๊มัน untouchable อยู่แล้ว อิอิอิ
ยัยแอนจี้...
เจ๊ปล่าวยกระดับย่ะ แค่อธิบายขั้นตอนการทำงานย่ะ แต่ขอโต้ด ทฤษฏีคือ ทฤษฎี แค่ดูแลหาให้กินก็เหนื่อยจะลงแดงอยู่แล้ว ลูกทัวร์จู้จี้อย่างหล่อนจะต้องให้เจ๊ป้อนข้าวอีกเหรอ ถึงจะเรียกว่าบริการดี หา...
พี่ตาขา...
เพราะแอบอ่านใจคุณพี่ไงคะ เลยต้องเขียนดักเอาไว้ก่อนเรียกว่าล้อมคอกซะก่อนวัวหาย อิอิอิ
หนมชั้นขา...
คิดถึงเจ๊ได้ แต่ขอเป็นเวลาอื่นได้มะคะ ก่อนนอนเนี่ยมันเสียวๆ กลัวหนมชั้นฝันร้ายน่ะค่ะ
น้องหมาเลี้ยงแกะคะ...
ขออำภัย เจ๊ใช้คำผิดไป ทึ้งกระชาก ต๊าย ไม่อยากนึก เหมือนเจ๊โดนข่มขืนเลยน่ะ เอ ช๊อบ ชอบนะ อิอิอิ เอาซักสามสิบไม้ก็พอ
คุณเบียร์คะ....
ขอบคุณสำหรับน้ำลูกยอค่ะ ดื่มแล้วสดชื่น ส่วนที่บอกว่าเป็นดาวน่ะ ไม่เอาดาวซินโดรมนะคะ ขอแค่ ดาวหางฮัลเลย์ก้พอค่ะ อิอิอิ
Vecchio จ๋า...
แน่ะ มายุแยงตะแคงรั่วให้เจ๊ทำผิดจรรยาบรรณไกด์ผู้แสนดี ในทริปนี้ก็มีที่เจ๊แอบน้ำหมากหก แล้วจะเล่าให้ฟังในภายภาคหน้า
จอมแก่นฯขา
ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ แต่เปลี่ยนเป็น ร้อยยูโร จะเก๋กว่าไหมคะ
Thus spokeฯ คะ...
ดีใจจังค่ะ ที่มีคนเห็นใจ เพราะส่วนใหญ่มีแต่บอกว่า เป็นไกด์เนี่ยสบายจัง ไม่ต้องทำอะไร แค่พูดๆๆก็ได้ตังค์ ขอบคุณนะคะ
คุณแม่กิ่วขา...
น้องเค้าคงอายน่ะค่ะ เอ หรือ กลัวแม่ยกอย่างอิฉันหว่า....
หญิงเหลียงจ๊ะ....
ไม่สวย ไม่เริด เจ๊ก็เชิดไม่ออกซิจ๊ะ อิอิอิ

ชอบลุ้นซองติ๊ป

หวัดดีเจ๊ ไม่ได้มาอ่านซะนาน คิดถึงๆๆๆ