Group Blog All Blog
|
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ (๕) (สาตาเคียรรำพึงถึงวาสิฏฐีว่าไม่มีความรักต่อตนเลย) ...เรารักเขาแค่ข้าง...เดียวเอย เขาปล่อยเรือรักเกย..ฝั่งเก้อ เราได้ชื่นชมเชย......ชิดร่าง แต่แม่แลชะเง้อ.......สู่ชู้เก่าชม... ความรักทำให้เราต้องร้าวราน ยังต้องการชิดชู้รักสู่สม ดูสิเออเธอเฝ้าแต่เศร้าซม หมดอารมณ์ยื้อจับบังคับเธอ โอ้ว่าวาสิฏฐีคนดีเอ๋ย ดูไม่เคยตระหนักรักเสนอ สู้สะกดอดทนรักปรนเปรอ สู้บำเรอบำรุงแต่งปรุงรัก ไฉนในกมลแม่คนงาม ยังยึดกามนิตอยู่แน่นหนัก เห็นฉันเหมือนเห็นหน้าพญายักษ์ เกลียดฉันนักหรือในหัวใจนาง เธอติดหล่มจมปลักในรักแรก ใจเธอแบกแอกรักจนหนักร่าง อาทิตย์อัสดงลงเลือนราง เธอครวญครางคร่ำหากับราตรี ณ ลานกว้างข้างผาทุกคราค่ำ เธอดิ่งด่ำสิ่งใดอะไรนี่ ทิ้งเคหาผาสุกไม่คลุกคลี ใช้ชีวีเงียบงำแต่ลำพัง ความใฝ่ฝันพันพัวแห่งหัวใจ สุดจะให้ใครจับบังคับขัง ยิ่งข่มขืนเธอยิ่งเพิ่มชิงชัง สุดจะยั้งรั้งวาสนารัก เธอรับธรรมดำริสู่อิสี สู่วิถีวิสุทธิ์พุทธจักร มุ่งกรรมคติอริยมรรค ฉันจำหักใจโดยดุษณี ความรักทำให้ตรมระทมเซ่อ ขอให้เธอไปเถิดวาสิฏฐี รักข้างเดียวเหี่ยวแห้งแล้งฤดี รักจึงไม่ควรมีดีกว่าไหม ฯ ควายเฒ่า |
Oldbuff 1222
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
Link |