ดอกไม้เบ่งบานในใจ

เดือนนี้มีวันน่าจดจำอยู่สองวัน คือวันที่เรากับบาร์ตพบกันครั้งแรก และอีกสองปีถัดมาเป็นงานหมั้นของเราสองคนค่ะ

วันที่ 9 พย. เมื่อแปดปีก่อนเป็นครั้งแรกที่เรากับบาร์ตได้เจอกัน เราพบกันในงานแต่งงานของเพื่อนของเพื่อนอีกที เราทั้งคู่ไม่ได้รู้จักคู่แต่งงานเป็นการส่วนตัวซะหน่อย

วันนั้นเราไปเป็นคู่ควงให้พี่ที่รู้จักกัน จริงๆเกือบจะไม่ได้ไปแล้ววันนั้น จำได้ว่าเรียนป.โทอยู่ปีแรก ต้องทำรายงานกับกลุ่มเพื่อนติดพันถึงเย็น แต่นัดกับพี่เค้าไว้แล้วไม่อยากผิดนัดเลยต้องรีบกลับบ้านล่กๆๆๆมาอาบน้ำแต่งตัว แต่งเสร็จพอดีกับคนมารับไปงานเลย

ส่วนบาร์ตตอนนั้นไปเที่ยวเมืองไทยพอดี เพื่อนคนไทยของเค้าไปงานแต่งงานนี้ด้วย เลยลากบาร์ตให้ตามไปในงาน

พี่คนนึงในงานแนะนำให้เรารู้จักกัน ด้วยว่าพี่คนนั้นหาเหยื่อให้มาชวนตาฝรั่งนี่คุยจะได้ไม่เหงาปาก เลยคว้าเอายัยคนนี้ หน้าตาเหมือนฉลาดน่าจะคุยกับฝรั่งรู้เรื่อง เหอๆๆ คุยกันเรื่องสัพเพเหระมาก ไปเที่ยวไหนมามั่งในไทย ชอบอาหารไทยไหม ฯลฯ ได้ความว่ามาเที่ยวรอบสองแล้ว ชอบเมืองไทยมาก นี่อีกสองวันจะกลับบ้านแล้ว ไม่รู้จะได้มาอีกเมื่อไหร่

พองานเลิก (จังหวะนี้เดี๊ยนยังจำชื่อตานี่ไม่ได้เลย เหอๆๆ)นึกยังไงไม่รู้ หยิบกระดาษปากกามาเขียนอีเมลแอดเดรสส่งให้เค้าบอกว่า ถ้าไงมาเที่ยวเมืองไทยคราวหน้าเขียนมาบอกละกันนะ เผื่อจะพาเที่ยว ตอนนั้นไม่ได้คิดหรอกว่าเค้าจะเขียนมาทำเป็ฯคนใจดีไปงั้น ที่ไหนได้ วันรุ่งขึ้นมีอีเมลมาทันทีเลย

เราติดต่อกันทางอีเมล(แบบเพื่อน)คุยเรื่องโน้นนี้ ห้าเดือนถัดมา บาร์ตพาพ่อแม่เค้ามาเที่ยวสงกรานต์ที่เมืองไทย สัญญาเค้าไว้แล้วนี่นะว่าจะพาเที่ยว ก็อ่ะ พาพ่อแม่และบาร์ตไปเที่ยววัดวาอาราม พาเค้าไปช้อปปิ้ง ฯลฯ มีโอกาสไปเที่ยวสุโขทัยและพิษณุโลกด้วย พ่อแม่เราได้เจอกัน ได้ชอบพอถูกใจกันก็ทริปนี้ล่ะค่ะ

สองปีจากนั้นบาร์ตไปเมืองไทยราวๆ ห้ารอบ เรามาอเมริกากับแม่ได้เจอกันอีก 1 รอบ (แม่ทำเป็นว่ามาเที่ยวเฉยๆ แต่จริงๆแล้วแอบมาดูลาดเลาว่าโคตรเง้าเหล่ากอตานี่เป็นยังไง หุหุ)

กลางปี 2000 บาร์ตออกจากกองทัพอากาศกำลังจะเริ่มทำงานที่คอร์นนิ่ง ขอเวลาเค้าสามเดือนก่อนเริ่มทำงานใหม่ สามเดือนนี้บาร์ตไปอยู่เมืองไทยเพื่อใช้เวลากับเรา ไปทำความรู้จักกับครอบครัวเรา เรียนรู้ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรมของไทย เรียนภาษาไทย แถมเรียนนวดไทยที่วัดโพธิ์อีกด้วย

วันที่ 11 เดือนพย.ปี 2000 เราหมั้นกัน มีงานหมั้นแขกประมาณ40-50 คน เพื่อนสนิทและญาติสนิทเท่าันั้น แหวนหมั้นเป็นเพชรทรงกลม solitaire เกือบๆกะรัตบนเรือน platinum บาร์ตไปเลือกเองที่ร้าน เจ้าตัวภูมิใจมาก ว่าใช้เวลาเลือกครึ่งวันเลยนะนั่น 555

เมื่อวานนี้บาร์ตต้องไปทำงานต่างเมือง ส่วนเรารู้สึกแย่เพราะเรื่องที่คาดหวังไว้บางเรื่องไม่เป็นดังหวัง อารมณ์หงุดหงิดทั้งวัน จนตอนบ่าย มีคนเอาดอกไม้ไปส่งที่ทำงาน ตอนแรกยังทักคนมาส่งดอกไม้ว่า อู๊ยย ดอกไม้สวยๆนี่ของใครคะเนี่ย เค้าบอกว่า ฉันคิดว่าของคุณนะ กรี๊ดดด เราเอ๋่อไปเลย แบบจริงอ่ะ อย่าหลอกกันเล่นนา 5555



ตั้งดอกไม้ไว้บนโต๊ะทำงานสองวัน มีแต่คนวนเวียนผลัดกันมาชมดอกไม้ และบอกเราว่าเป็น such a lucky woman

วันนี้เอาดอกไม้กลับมาบ้าน ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ มีเด็กคนนี้มาชะเง้อมอง

ดอกไม้สวยๆ ดูแล้วชื่นตา มันก็่คงบานไม่ได้นานก็เหี่ยวหมด แต่ดอกไม้ทำเราชื่นใจและความรักที่ได้รับมาจะเบ่งบานในใจไม่มีวันจาง ฮิ้วววววว เลี่ยนไหมๆ

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2549		3 comments
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2549 11:26:45 น.
Counter : 1213 Pageviews.
Share Tweet