ร่วมกิจกรรม "ลุย! ล่า! ท้าเขียน" "คุณมีวิธีฝึกสัตว์เลี้ยงของคุณอย่างไร" ปกติแล้วผมไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ครับ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยอยากเลี้ยงสัตว์เลย เพราะคิดว่ามันบาป เป็นการกักขังหน่วงเหนี่ยว เลยเห็นว่าคิดจะเลี้ยงตัวอะไรก็บาปไปทุกตัว อ่านโจทย์แล้วก็งง "ฝึกสัตว์เลี้ยง" มันต้องฝึกด้วยเหรอ????   อย่างเช่นถ้าเราเลี้ยงนกพิราบ (ถือว่าเลี้ยงมั้ย) ก็เอาอาหารมาให้มัน พอมันบินมากินเสร็จมันก็บินไป หรือกระรอกหางพวงหลังบ้าน มันวิ่งมากินเหยื่อเสร็จแล้ว มันก็ไป โจทย์คงไม่ได้หมายถึง "เลี้ยงอาหาร" สัตว์เฉยๆ แต่คงต้องเอามาเลี้ยงในบ้าน หรือนอกบ้าน คุมขังมันให้เป็นที่เป็นทางอย่างนี้ใช่มะ ในบ้านผมก็มีหมานะ มีแมวด้วย แต่มันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของผม คุณพ่อคุณแม่เอามาเลี้ยง เห็นพี่สาวผมก็เคยเลี้ยงหมาด้วย แต่ถึงจะไม่ใช่หมาผม แต่ผมก็เคยเอาพวกมันมา "ฝึก" เหมือนกัน บ้านผมเป็นบ้านหลังใหญ่ มีพื้นที่สวนเยอะครับ ทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน คุณพ่อก็ชอบพาหมามาเลี้ยงไว้เฝ้าบ้าน แต่ผมไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่ เพราะอย่างที่บอกไว้ว่ามันเป็นการกักขังหน่วงเหนี่ยว แต่บ้านผมใหญ่นะ ผมจึงไม่ค่อยรู้สึกว่ามันกักขังซะเท่าไหร่ แต่ละตัวที่พามาเลี้ยงล้วนมีประวัติสมควรแก่การนำมาเลี้ยงเสียด้วย ครั้งนึงพ่อพาหมาปักกิ่งจากวัดมาเลี้ยง ตัวนี้น่าสงสารมาก เจ้าของนำมาฝากให้พระเลี้ยง พระก็นำไปใส่ไว้ในโรงรถแคบๆ คุณพ่อเห็นก็เลยสงสาร เอากลับมาเลี้ยงที่บ้าน อย่างน้อยสวนหลังบ้าน เรียกมันว่า "ชิงชิง" ตามชื่อเดิมที่เจ้าของเก่าตั้งไว้ ก็กว้างขวาง VIP ให้มันวิ่งเล่นได้เต็มที่ บางทีก็มีแมวหลุดเข้ามาหลังบ้าน มันก็ไปวิ่งไล่งับแมว  แต่หมาปักกิ่งไม่ใช่นักล่าครับ มันไม่สามารถกัด ขย้ำแมวให้ตายได้  ได้แต่เห่าใบตองแห้ง ไม่เคยเห็นมันกัดแมวตายสักตัว ชิงชิงเป็นหมาเจ้าอารมณ์ ขี้หงุดหงิด ขี้โมโห ไม่พอใจอะไรก็ไล่งับทุกคนงั่บๆๆๆๆๆๆ ครั้งนึงไม่มีใครอยู่บ้าน มันเลยเป็นหน้าที่ผมที่ต้องหาอาหารให้มันกิน พอมันกะลังกินอาหารอยู่ ผมก็เอามือลูบหัวลูบหางมันเล่น มันไม่พอใจที่ถูกรบกวนขณะกินข้าวอยู่เลยกัดแง่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กัดผมเข้าด้วย เลือดไหลเลย อย่างนี้ก็ต้อง "ฝึก" สัตว์เลี้ยงกันเสียหน่อยครับ ให้รู้ว่ามากัดกันไม่ได้ ให้รู้ว่าผมไม่ใช่แค่ "คนให้อาหาร" แต่ผมคือ "คนที่ไม่ควรทำนิสัยหยาบคายด้วย" วิธีการฝึกก็ไม่ยากครับ คว้าไม้ไล่ฟาดเลย ฟาดพื้นนะครับ ไม่ได้ฟาดตัวหมา ฟาดข้างๆหมาให้เสียงดังๆเข้าไว้ ชิงชิงตกใจมากวิ่งหนีสิครับ ผมวิ่งไล่ตี ชิงชิงวิ่งหนี ชิงชิงวิ่งเข้าไปหลบในบ้านหมา อ่ะฮ้าาาา ได้ทีสิครับ ผมกระหน่ำตีบ้านหมา ชิงชิงก็ยืนกลัวอยู่ในนั้น ตัวสั่น ตาแดง โดยเฉพาะตาชิงชิงมันปูดโปนอยู่แล้ว ยิ่งเห็นชัด พอเห็นมันก็น่าสงสารครับ ตาแดงก่ำ ผมโยนไม้ทิ้งแล้วยื่นมือเข้าไปใกล้ๆหน้าของชิงชิง (หวั่นๆเหมือนกันว่ามันจะกัดมั้ย แต่ไม่สนครับ กัดก็กัด ถ้ากัดอีกคราวนี้ล่ะใช้ถาดสังกะสีเลย) มันเอาหน้าซบกับมือผม แล้วมองหน้าผม ราวกับว่าฉันยอมศิโรราบแล้วผมลองลูบหัวลูบหางมัน ผมนั่งลูบหัวมันเล่นสักพักแล้วดึงมานั่งตัก เรานั่งกันอยู่อีกนานนนสองนานนน แล้วผมก็พามันไปกินข้าวต่อ จากวินาทีนั้น ชิงชิงเป็นหมาที่ไม่เคยกัดผมอีกเลย แต่ยังเป็นหมาขี้โมโหชอบแง่งๆๆกัดคนในบ้านอยู่ อาจเป็นเพราะคนอื่นๆในบ้านผมไม่มีใคร "ฝึก" มัน โดนกัดเป็นแผลนิดหน่อยเขาก็ไม่ว่ากัน อย่างว่าแหล่ะ วิธีผมมันโหดเสียด้วย   Create Date : 24 พฤศจิกายน 2559 2 comments Last Update : 24 พฤศจิกายน 2559 10:17:23 น. Counter : 693 Pageviews. Share Tweet

โหดจริงอะ ใจร้าย   โดย: เรียวรุ้ง 27 พฤศจิกายน 2559 22:08:11 น.

เจ้าชิงชิงคงตกใจน่าดู   โดย: คนๆๆๆ (สมาชิกหมายเลข 3671592 ) 2 กุมภาพันธ์ 2560 18:46:34 น.