เชิดหน้าเข้าไว้ อดทนและสู้ให้ถึงที่สุด ท้อได้แต่อย่าถอย หากจะถอยหลังสักก้าวเพื่อตั้งตัวก็ไม่เป็นไร
อยากเป็นคนเก่ง ก็ได้เป็นคนเก่ง...เก่งที่สุดเท่าที่ตัวเองเป็น มาตรฐานคนอื่นไม่ต้องไปวัด แบบที่ตัวเองเป็น ยังมีหลายๆๆคนเป็นไม่ได้...เหมือนกัน (ป้าโอ้ท)
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2559
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
15 พฤษภาคม 2559
 
All Blogs
 
วันนี้ไม่มีแผน (พักร้อน 2558 วันที่สาม)





3 กรกฎาคม 2558


เช้านี้แม่ย่าทำอาหารเช้าให้เราสองคน แม่ย่ากะมิสเตอร์คุยกันว่าจะทำอะไรวันนี้ ทั้งสองคนไม่มีแผน มิสเตอร์ชวนแม่ย่าไปเมืองเมโดร่า  Medora เมื่อคืนแม่ย่าบอกมิสเตอร์ว่าถ้าสนใจไปดูโชว์ที่นี่มีโชว์กลางคืน ระยะทางจากบ้านแม่ย่าราวๆหนึ่งชั่วโมง แต่เช้านี้แม่ย่าไม่อยากไปไหน เราไปกันสองคน 


ตอนแรกป้าโอ้ทนึกว่าไม่เคยไป แล้วคิดว่ามิสเตอร์จะพาไปดูโชว์ ป้าโอ้ทบอกไม่อยากดู อยากไปอุทยาน สวน หรืออะไรที่น่าสนใจ ธรรมชาติมากกว่า มิสเตอร์ตอบว่าไม่ได้ไปดูโชว์ เพราะจะไม่อยู่นาน ไปอุทยานนั่นล่ะ


เส้นทางที่มิสเตอร์ใช้เดินทางวันนี้ถนนเป็นลูกรัง สองข้างทางเป็นที่ราบ แต่มีสีเขียวขจี เพราะฤดูร้อน ถ้าฤดูหนาวสีน้ำตาลดิน แวะระหว่างทาง เดินไปที่ริมหน้าผา มีแม่น้ำสายยาว ถ่ายรูปกันนิดหน่อย แต่เส้นทางที่เดินไปไม่ได้ราบเรียบ เดินลุยดงหญ้าคันกันอีกแล้ว ต้องระวังเหยียบตะบองเพ็ชร และไม่ประมาทมองรอบๆ กลัวว่า งอ อู งูจะมาทักทาย แต่ไม่เห็น ดีแล้วล่ะ  ป้าโอ้ทถามมิสเตอร์ว่าสถานที่นี่ชื่ออะไร นึกว่าเป็นอุทยาน มิสเตอร์บอกว่าเป็นพื้นที่มีเจ้าของ อ้าว! เราบุกลุกที่ดินคนอื่น ^_^ 


เดินทางต่อไป ราวๆชั่วโมงมั้ง ถึงปลายทาง แวะเติมพุงกันก่อนบ่ายกว่าแล้ว ป้าโอ้ทนึกว่าไม่เคยมาแต่ที่นี่เคยมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ป้าโอ้ทจำชื่อเมืองไม่ได้ เป็นเมืองที่มีอุทยานธีโอดอ เข้าไปครั้งเดียวนั่นเหมือนกัน วันนี้มิสเตอร์พาเข้าไปอีก จุดแรกมิสเตอร์จอดดูแผนที่ เป็นบริเวณหลุมแพรี่ด๊อก (ตัวเล็กเหมือนกระรอกสีน้ำตาลเข้ม) เยอะแยะ ป้าโอ้ทลงไปอัดวิดิโอ ร้องกันเสียงดังเชียว แต่ถ่ายรูปไม่ได้สักตัว เดินเข้าใกล้วิ่งจู๊ดลงรูหมด


ขับต่อไป ชมความงามของธรรมชาติ ส่วนมากเป็นเนินเขา บางจุดเนินเขาติดกันเป็นพรืด เป็นแคนยอนสวยมาก ป้าโอ้ทให้มิสเตอร์จอดถ่ายรูปอีกจุด สวยมากๆ วิวกว้างสุดลูกตา เห็นเนินเขาเป็นระลอก


ขับออกมาผ่านบริเวณหลุมแพรี่ด๊อกอีกหลายจุด ป้าโอ้ทให้มิสเตอร์ค่อยๆ เรียบจอดเบาๆ เพราะป้าโอ้ทเห็นบางจุดเจ้าตัวเล็กมายืนริมถนน แต่เจ้าพวกนี้ก็เร็วจริงๆ รถจอดปุ๊บวิ่งลงรูปั๊บ ป้าโอ้ทได้ภาพมาไม่ค่อยชัด


มิสเตอร์พาเดินขึ้นเนินเขา ขาขึ้นเดินบนทาง เดินไปเดินมาออกนอกทาง เป็นช่องเขาแคบๆ แล้วเดินขึ้นเขาอีก ลุยดงหญ้ากันคันคะเยอ มิสเตอร์ไม่ยอมถอยเพราะมั่นใจว่าเดินวนกลับไปเขาอีกลูกได้ แล้วก็ได้จริงๆ กว่าจะถึงก็เหงื่อท่วม ป้าโอ้ทเดินอัดวิดิโอ ถ่ายรูปไป ระวังเท้าไป เดินช้ากว่ามิสเตอร์ไกลเชียว ชมธรรมชาติไป เก็บภาพไป ไม่มีใครถ่ายให้ก็ต้องถ่ายเองซิ


ราวๆบ่ายสาม เราออกจากอุทยาน แวะร้านเดลี่ควีน มิสเตอร์ซื้อน้ำปั่นอร่อยหนึ่งแก้ว ป้าโอ้ทไม่อยากกินอะไรหวานๆ อีก เพราะก่อนหน้าเพิ่งจัดการไอติมไปหนึ่งกรวย  ถึงบ้านแม่ย่าสี่โมงกว่า พักแป๊บ มิสเตอร์พาไปที่เขื่อนเฮเล แวะหาเพือนมิสเตอร์ สองคน พาครอบครัวไปแคมป์ แต่คนละจุด กว่าจะกลับก็ราวๆ สามทุ่ม แต่ฤดูนี้มืดช้า ออกมาเพิ่งจะเริ่มมืด


คืนนี้นอนที่บาวแมนคืนสุดท้าย พรุ่งนี้ไปนอนที่บิสมาร์ค ใกล้สนามบินเพราะเครื่องเราออกเวลาหกโมงเช้า เพื่อไปจุดหมายต่อไปของทริปนี้ที่รอคอย ติดตามนะคะ





Create Date : 15 พฤษภาคม 2559
Last Update : 15 พฤษภาคม 2559 5:40:24 น. 0 comments
Counter : 286 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Oathpp
Location :
Newark,DE United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]








เรื่องราวในบล๊อกนี้เป็นข้อมูล และประสบการณ์จริงของโอ้ทเอง ไม่ได้มีเจตนาจะอ้างอิง พาดพิงผู้ใด เขียนเล่าไว้เพื่อให้ครอบครัวทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหวของแต่ละวัน และเพื่อบันทีกเหตุการณ์ ตั้งแต่อยู่แผ่นดินบ้านเกิด จนย้ายมาอยู่อีกแผ่นดินไกลจากบ้านมาก มีครอบครัวของตัวเองกับคนอีกหนึ่งคนต่างสัญชาติ ต่างภาษา เขียนไว้ให้ทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหว เขียนไว้เป็นบันทีก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนไว้จะเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายๆๆคนก็ดีใจ



The stories in this blog are the true experiences of everyday life from a regular person, "Me". I have written since I lived in Thailand and have continued to write.I moved away from Thailand and married a man who is totally different from myself in almost every way. I write the blog so I can share my everyday life with my family in Thailand and also to record my memories because nobody can bring back time that has passed but my writing can. If my writing can help anyone as reference information it is good.


ใครทำงานฝีมืออะไร ก็อยากทำกะเขาด้วยซะทุกอย่าง แต่เอาดีไม่ได้เลยสักงาน เฮ้อ! ยังไงก็ฝากติ-ชมผลงานกันด้วยละกันน่ะจ่ะพี่น้อง มีอะไรบ้างก็ดูกันเอาเองนะเจ้าคะ
Any crafts people do I would like to do too ,but do not good with anything yet, well lets give me suggestion and comments. I accepted and appreciated in all opinion and knowleadge. Thank you.




ขอเป็นกำลังใจให้ตัวเองและทุกคนที่ย้ายถิ่นฐานมาไกลถึงดินแดนที่ใครๆ เรียกว่า"เมืองนอก" และขอเชิญเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนแวะมาทักทาย พูดคุยกันได้ทุกเมื่อนะค่ะ คนไทยอยู่ที่ไหนก็รักกัน เพราะน้ำใจไทย ไม่ใช่น้ำจิ้มไก่เคเอฟซี ..อิอิ

I have given encouragement to everyone and myself who relocated so far from home and would like to invited everyone with friendship come on visit my blog pretend it to be my home always.







New Comments
Friends' blogs
[Add Oathpp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.