เชิดหน้าเข้าไว้ อดทนและสู้ให้ถึงที่สุด ท้อได้แต่อย่าถอย หากจะถอยหลังสักก้าวเพื่อตั้งตัวก็ไม่เป็นไร
อยากเป็นคนเก่ง ก็ได้เป็นคนเก่ง...เก่งที่สุดเท่าที่ตัวเองเป็น มาตรฐานคนอื่นไม่ต้องไปวัด แบบที่ตัวเองเป็น ยังมีหลายๆๆคนเป็นไม่ได้...เหมือนกัน (ป้าโอ้ท)
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
22 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 

ประสบการณ์ใหม่ที่สะดุ้งโหยง..New excited experience

ประสบการณ์ใหม่ ที่สะดุ้งโหยง...


วันอาทิตย์ 21 ก.พ. 53... เยๆๆๆ ตื่นเต้น ดีใจ วันนี้ดารินพาไปยิงปืน ครั้งแรกในชีวิตเลย อยากยิงมานานแล้ว แต่ที่ไทยเคยได้ยินใครหลายคนพูดว่าค่าสนามไม่แพง แต่ค่าลูกกระสุนแพงมากๆๆๆๆ จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้มีโอกาสไป และแล้ววันนี้ก็มาถึงจนได้ เป็นครั้งแรกของดารินเหมือนกันแต่ว่าเป็นการยิงในเลนส์ ในอาคาร แต่จริงๆ แล้วดารินยิงปืนมาตั้งแต่เด็กๆๆ เนื่องจากทางครอบครัวเป็นสไตล์คาวบอย ขี่ม้า ล่าสัตว์ ทำฟาร์ม ดารินบอกว่ายิงที่ลานกว้างๆๆๆมาตลอด ก่อนออกจากบ้านดารินติวให้ก่อนว่าต้องจับปืนยังไง เหนี่ยวไกยังไง แล้วที่สำคัญห้ามหันกระบอกปืนหาคคนเด็ดขาดให้หันลงพื้น (อ่อ ลืมเล่าไปนิด ดารินสมัครเป็นสมาชิกรายปีของสนามยิงปืน ฉะนั้นยิงไม่เป็นก็ให้รู้ไป) ไปถึงสนาม ก็แจ้งทางเจ้าหน้าที่ แลกบัตร แสดงบัตรสมาชิก แล้วรอเลนส์ว่าง ระหว่างรอได้ดูผ่านกระจกด้านนอกเข้าไปในห้องยิงปืน ขนาดอยู่ข้างนอกยังได้ยินเสียงดังขนาดนี้ แล้วข้างในจะขนาดไหนเนี่ย กลัวจัง เพราะไม่ชอบเสียงดังมากๆๆๆ เอาซะเลย แต่ไม่น่าดังมากเพราะมีที่ครอบหูใส่ ถึงเวลาแล้ว เจ้าหน้าที่มาเรียกว่าเลนส์ว่างแล้วจ้า...เข้าไปข้างในเสียงก็ยังดังอยู่มาก ดังกว่าข้างนอกด้วย ยิ่งลู่ข้างๆ ยิงใกล้ๆๆ โอ้ยๆๆๆๆ จะรอดมั้ยเนี่ย กลัวๆๆๆๆๆ (เสียงดัง) ดารินสอนให้ใส่โม่ลูกปืน แล้วให้เล็ง จับปืนตามที่ติวกันมา..อ่อ เป้ากระดาษซื้อเข้ามาด้วยจากด้านนอก ที่นี่เป็นร้านขายปืน และอุปกรณ์ด้วย ที่อื่นไม่รู้เหมือนกันหรือเปล่าเพราะไม่เคยไป อย่างที่บอกครั้งแรกในชีวิต เอาล่ะ ตั้งใจ เล็ง ปัง..เสียงข้างๆๆ ดัง ตกใจ ยิงไม่ออก เล็งอีกที ปัง..คราวนี้ของเราเอง แต่ว่าหลับตาตอนเหนี่ยวไกปืน อู้ยๆๆ กลัวๆๆๆ เสียงดัง ปืนก็แรง แบบนี้เองที่เพื่อนๆ ที่เคยยิงปืนมาแล้วบอกว่าระวัง ดีดหลัง เพราะกระสุนจุดระเบิดมีความดันแรงนั่นเอง ยิงได้ 5-6 ลูก รีบหันกระบอกปืนหาดารินเลย กลัวๆๆๆ ดารินรีบเข้ามาจับปืนเพราะว่าอันตราย ติวกันแล้วแต่ตกใจลืมหมด ดารินยิงไป โอ้ทก็ถอยไปยืนข้างหลังห่างจากลู่ยิง เจ้าหน้าที่เข้ามาบอกให้เข้าไปยืนใกล้ๆ ลู่ตัวเอง ก็ยืนมือปิดหู เสียงดังๆๆๆ สะดุ้งทุกที ..แต่มาแล้ว เอาว่ะ...ดารินหันมาถามยิงอีกไหม..เอาซิ คราวนี้ขี้นลูกโม่เอง เหนี่ยวไก เล็ง ตั้งสมาธิ ปังๆๆๆๆ ปลอกลูกปืนกระเด็นกระดอนเต็มไปหมด ยิงไป หลับตาไป จนหมด ดารินยิงบ้าง เสร็จแล้ว ก็ตกลงกลับกันก่อน คราวหน้าขอเอายางอุดหูใส่ด้วย แล้วใส่ที่ปิดหูอีกรอบน่าจะทำให้เสียงเบาลงกว่านี้ มาทุกสัปดาห์น่าจะทำให้ชินมากขึ้นเรื่อยๆ ยิงปืนสนุก แต่เสียงดังนี้ กลัวเจงๆๆๆ เก็บหลักฐานมาด้วย ที่เห็นรูตรงกลางฝืมือดาริน ที่เหลือฝืมือ โอ้ทจ้า.... (มี 2 แผ่น)

It was my 1st time to shooting. It was fun but I did not like loud. I started about 5-6 shoots and stopped . I need sometimes to ready and tried to ignore the loud. I closed my eyes every time I shoot. It was excited and fun but I have to tried hard not listen to the noise next room. I told Darin next time I will wear ears rubber and head phone together , so double protect should make noise not too loud. See the target, Darin shoot in the middle and all around were mine.

 




 

Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2553
6 comments
Last Update : 22 กันยายน 2554 11:19:35 น.
Counter : 905 Pageviews.

 

 

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 22 กุมภาพันธ์ 2553 12:54:19 น.  

 

มีหนมจีนแกงเขียวหวานไก่ หม่ำด้วยกันป่าวจ่ะ

 

โดย: Oathpp 24 กุมภาพันธ์ 2553 0:43:18 น.  

 

 

โดย: คนชอบอ่านผ่านมาทัก 18 มิถุนายน 2553 23:41:03 น.  

 

ชอบยิงปีนเหมือนกันค่ะ แต่พักหลังๆ นี้ไม่ค่อยได้ ค่าสนามแพงอะ

 

โดย: Candydolls 20 มิถุนายน 2553 11:33:17 น.  

 

ชื่อเพลงตรงไหนครับ
เพราะมากๆ

 

โดย: คนดี IP: 58.9.157.75 16 กุมภาพันธ์ 2554 20:40:49 น.  

 

เพลงอะไรค่ะ เพลงในบล๊อกหรือเปล่า เอามาจากบล๊อกป้ามดค่ะ

 

โดย: Oathpp 17 กุมภาพันธ์ 2554 5:18:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Oathpp
Location :
Newark,DE United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]








เรื่องราวในบล๊อกนี้เป็นข้อมูล และประสบการณ์จริงของโอ้ทเอง ไม่ได้มีเจตนาจะอ้างอิง พาดพิงผู้ใด เขียนเล่าไว้เพื่อให้ครอบครัวทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหวของแต่ละวัน และเพื่อบันทีกเหตุการณ์ ตั้งแต่อยู่แผ่นดินบ้านเกิด จนย้ายมาอยู่อีกแผ่นดินไกลจากบ้านมาก มีครอบครัวของตัวเองกับคนอีกหนึ่งคนต่างสัญชาติ ต่างภาษา เขียนไว้ให้ทางบ้านได้รู้ความเคลื่อนไหว เขียนไว้เป็นบันทีก เก็บไว้อ่านย้อนหลังเมื่อวันเวลาผ่านไป ซึ่งเอากลับมาไม่ได้ หากสิ่งที่เขียนไว้จะเป็นประโยชน์กับบางคน หรือหลายๆๆคนก็ดีใจ



The stories in this blog are the true experiences of everyday life from a regular person, "Me". I have written since I lived in Thailand and have continued to write.I moved away from Thailand and married a man who is totally different from myself in almost every way. I write the blog so I can share my everyday life with my family in Thailand and also to record my memories because nobody can bring back time that has passed but my writing can. If my writing can help anyone as reference information it is good.


ใครทำงานฝีมืออะไร ก็อยากทำกะเขาด้วยซะทุกอย่าง แต่เอาดีไม่ได้เลยสักงาน เฮ้อ! ยังไงก็ฝากติ-ชมผลงานกันด้วยละกันน่ะจ่ะพี่น้อง มีอะไรบ้างก็ดูกันเอาเองนะเจ้าคะ
Any crafts people do I would like to do too ,but do not good with anything yet, well lets give me suggestion and comments. I accepted and appreciated in all opinion and knowleadge. Thank you.




ขอเป็นกำลังใจให้ตัวเองและทุกคนที่ย้ายถิ่นฐานมาไกลถึงดินแดนที่ใครๆ เรียกว่า"เมืองนอก" และขอเชิญเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนแวะมาทักทาย พูดคุยกันได้ทุกเมื่อนะค่ะ คนไทยอยู่ที่ไหนก็รักกัน เพราะน้ำใจไทย ไม่ใช่น้ำจิ้มไก่เคเอฟซี ..อิอิ

I have given encouragement to everyone and myself who relocated so far from home and would like to invited everyone with friendship come on visit my blog pretend it to be my home always.







New Comments
Friends' blogs
[Add Oathpp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.