วันข้าวและชาวนาแห่งชาติ สวัสดีครับมิตรรักทุกท่าน เพื่อนๆ สบายดีกันนะครับ เรื่องราวที่ผมจะมาโม้ในวันนี้ คิดว่าหลายๆ อาจจะไม่เคยได้มีโอกาสลงมือลงแรงกับสัมมาอาชีพนี้เป็นแน่ นั่นก็คือ อาชีพ ชาวนา อาชีพที่เราๆ เกี่ยวข้องกับพวกเขามาตั้งแต่มีฟันน้ำนม นั่นเพราะพวกเราเป็นผู้บริโภคผลผลิตจากที่พวกเขาผลิตอออกมา ผมเพิ่งทราบว่าวันที่ ๕ มิ.ย. ของทุกปีเป็นวันข้าวและชาวนาแห่งชาติ ก็เมื่อสามสี่วันก่อนที่ได้ไปจ.น่าน ระหว่างที่รอหมู่เฮาไปดู-ซื้อผ้าฝ้ายที่บ้านเวียงทอง ผมแก้เหงาด้วยเปิดดูปฏิทินรอ ปฏิทินเป็นแบบจีน ซึ่งมีรายละเอียดเยอะแยะมากมาย ผมเปิดดูของเดือนมิถุนายน พอเห็นวันข้าวและชาวนาแห่งชาติ ก็งงๆ ว่ามีตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ คิดแค่ว่าผมน่าจะ upblog เกี่ยวกับเรื่องนี้ และแล้วผมก็ได้ทราบที่มาที่ไปของวันสำคัญวันนี้ในที่สุดครับ ครม.มีมติกำหนดให้ วันที่ 5 มิ.ย.ของทุกปี เป็นวันข้าวและชาวนาแห่งชาติ เพื่อรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล รัชกาลที่ 8 และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ที่ทรงให้ความสำคัญกับชาวนา นายวัชระ กรรณิการ์ รองโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี กล่าวว่า คณะรัฐมนตรี (ครม.) มีมติเห็นชอบกำหนดให้วันที่ 5 มิถุนายนของทุกปี เป็นวันข้าวและชาวนาแห่งชาติตามที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์เสนอมาว่า เป็นการดำเนินตามยุทธศาสตร์ข้าวไทย ปี 2550 – 2554 ซึ่งได้มีการยกร่าง โดยอาศัยการมีส่วนร่วมของทุกฝ่ายจากกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงพานิชย์ ได้มีการประชาพิจารณ์รับฟังความคิดเห็นจากทุกภาคส่วนหลายครั้ง ดังนั้น ครม. จึงได้เห็นชอบเมื่อวันที่ 6 พฤกษาคม 2552 ซึ่งการเห็นชอบให้วันข้าวและวันชาวนาห่างชาติเป็นการเฉพาะ แยกจากวันเกษตรกร โดยมีเหตุผล เพื่อเป็นการรำลึกถึงความสำคัญของข้าว พร้อมทั้งเชิดชูเกียรติ และสร้างขวัญและกำลังใจให้แก่ชาวนา ซึ่งเป็นผู้สืบทอดการปลูกข้าวในอนาคต รวมทั้งการกำหนดให้วันที่ 5 มิถุนายนเป็นวันข้าวและชาวนาแห่งชาติ เนื่องจาก วันที่ 5 มิถุนายน 2489 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล รัชกาลที่ 8 เสด็จพระราชดำเนินพร้อมด้วย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทอดพระเนตรการทำนา ที่อำเภอบางเขน และทอดพระเนตรกิจกรรม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งได้ทรงหว่านข้าวด้วยพระองค์เองที่แปลงนา นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณที่ได้พระราชทานต่อชาวสยาม และข้าวไทย ซึ่งเป็นวาระสำคัญต่อกิจกรรมข้าวไทย นอกจากนี้การแยกวันข้าวและวันชาวนาแห่งชาติเป็นการเฉพาะออกจากวันพืชมงคล นั้น เนื่องจากวันพืชมงคลมิได้เฉพาะเจาะจงแต่เฉพาะอาชีพการทำนาและชาวนาเท่านั้น แต่รวมการทำไร่ การทำสวนด้วย ที่มา : ASTVผู้จัดการออนไลน์ หลังจากที่เพื่อนๆ อ่านที่มาของวันข้าวและชาวนาแห่งชาติแล้ว ก็มาฟังผมโม้กันต่อดีกว่า ย้อนกลับไปเมื่อกลางปีที่ผมได้มีโอกาสไปทำงานจิตอาสา (= ผู้รับใช้)ที่สวนป่านาบุญ อ.ดอนตาล จ.มุกดาหาร (จริงๆ จะ upblog เรื่องสวนป่านนาบุญก่อน แต่ไม่น่านะจะทันตามเคย^^' เลยขอนำเรื่องชาวนามานำเสนอให้ทันกับวันข้าวและวันชาวนาแห่งชาติที่จะมาถึงในวันที่ ๕ มิ.ย.๒๕๕๔) ช่วงที่ผมอาสาเป็นผู้รับใช้อยู่ที่นั่น..เวลาเหนื่อยๆ ผมมชอบไปนอนเล่นตามคันนา..มองดูท้องนาสีเขียวจนข้าวออกรวงเป็นสีทองเรืองรองทั่วท้องทุ่ง ที่นั่นผมได้รู้จักจิตอาสาคนหนึ่ง เธอเป็นสาวรุ่นไฟแรง เป็นคนที่เปี่ยมไปด้วยศักยภาพ เธอทำได้ทุกอย่าง อย่างเข้มแข็ง แข็งแรง คล่องแคล่ว เธอมักจะบอกกลุ่มเพื่อนๆ และผมที่ทำงานร่วมกับเธอว่า "คนเราทุกมีศักยภาพในตัวเอง ขอเพียงกล้าทำในสิ่งที่คิด ไม่กลัวความผิดพลาดที่จะเกิด เราทุกคนก็สามารถทำทุกอย่างได้เหมือนๆ กัน" เธอเป็นนักดึงศักยภาพมนุษย์ดีเด่น และประโยคนั้นถือเป็นการให้กำลังใจเพื่อนๆ ไปที่ดี ซึ่งพวกเราก็เห็นพ้องกันกับเธอครับ เธอทำให้ผมต้องทึ่งอีกครั้ง เมื่อผมได้ฟังอาชีพในฝันของเธอ ซึ่งเธอสามารถนำพาชีวิตของเธอหลังจากที่เรียนจบปริญญาตรีเพื่อทำสัมมาอาชีพนี้ ด้วยความมุ่งมั่น อย่างไม่ลังเล หวั่นไหวต่อโลกธรรม อาชีพนั้นก็คือ ชาวนา และเกษตรกร ข้าน้อยขอคารวะครับ เพราะไม่เพียงจิตใจที่หนักแน่นมุ่งมั่นตั้งใจในอุดมการณ์แล้ว องค์ความรู้ ประสบการณ์ที่เธอสั่งสมด้านการเกษตรมีมากมาย จนผมต้องขอให้เธอบันทึกไว้บ้าง เพื่อแบ่งปันให้กับคนรุ่นหลังต่อไป เธอเป็นทั้งเพื่อนร่วมงาน เป็นน้องสาวจอมซนที่ทำให้พี่ๆ อารมณ์ดีคลายเหนื่อยจากการงาน และเป็นครู-พี่เลี้ยงผู้ให้ศาสตร์ด้านการเกษตรแบบบูรณาการ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนรุ่นใหม่เช่นนี้หลงเหลืออยู่ในประเทศไทย ผมรับใช้ทำงานที่สวนป่านาบุญแบบไปๆมาๆ จนกระทั่งวันดีๆ ที่ใฝ่ฝันของผมก็มาถึง เมื่อผมได้รับมอบหมายให้ไปช่วยหมู่เฮาเกี่ยวข้าว แปลงเกือบๆ สุดท้ายที่เหลืออยู่ แม้จะแค่แปลงเล็กๆแปลงเดียว ก็เกินพอแล้ว ที่นั่นจะให้ความสำคัญกับการทำนาเป็นอันดับแรก ไม่ว่าเราจะติดพันงานอะไรอยู่ ถ้าเรารู้ว่ามีทำนา เราจะวางงานของเราเพื่อไปลงแขกกัน ครั้งแรกในชีวิ้ดดดดดดดดดดดดด..กับการเกี่ยวข้าว ความทรงจำตอนผมยังเด็กๆ ก็ผุดขึ้นมา เสียงของพ่อแว่วก้องในหู พ่อพูดถึงการเกี่ยวข้าว เป็นอะไรที่ต้องระวังมากๆ มิเช่นนั้นนิ้วก้อย อาจจะหายได้ ลืมบอกครอบครัวทางฝ่ายพ่อของผมเป็นชาวนาครับ น่าเสียดายที่ผมโตไม่ทันกับอาชีพนี้ของบรรพบุรุษ เพราะรุ่นผม ญาติๆ เค้าปล่อยให้เช่าที่นา เก็บไว้ทำก็แค่พออยู่พอกิน ตอนเด็กๆ ผมมีโอกาสได้เอาข้าวไปสี และพาป้าที่ตาบอดไปตำข้าวด้วยครกกระเดื่องที่กลางหมู่บ้าน นั่นน่าจะมากที่สุดที่ผมได้เกี่ยวข้องกับการทำนา ^^' ผมภูมิใจครับที่ได้เกิดเป็นลูกหลานชาวนา และหวังลึกในใจว่าคงจะได้มีโอกาสทำนาสักครั้ง แล้วความหวังเล็กๆ ที่อยู่ลึ้ดดดดดๆ ในหัวใจ ก็โลดแล่นให้หัวใจพองโตสำเร็จ ณ สวนป่านาบุญ (สมชื่อจริงๆ ครับ) ครั้งแรกกับการจับเคียว เลือดลูกชาวนาในจิตวิญญาณในทุกๆ อณูของร่างกายของผมก็พุ่งพล่าน ผมต้องมีสติตลอด ดีที่ได้น้องสาวคนเก่งแนะนำวิธีเกี่ยวและเรียงรวงข้าวให้ผมก่อนลงมือเกี่ยวจริง ผมเกี่ยวข้าวได้อย่างสบายๆ ไม่ยากอย่างที่คิดและล้างความรู้สึกว่ายากจากหนังสือ และคำบอกเล่าที่ฝังลึกอยู่ในเมมโมรี่ออกหมดเกลี้ยงเลย จะไม่ง่ายได้ยังไงล่ะครับต้นข้าวที่นี่เป็นพันธุ์ลำต้นสูงแข็งแรง ทำให้เวลาเกี่ยวแทบไม่ต้องก้มให้ปวดหลังเลย จะมีก้มบ้างก็ตรงช่วงที่ต้นข้าวล้มเพราะแรงลมซึ่งก็มีไม่มาก ผมเกี่ยวข้าวได้อย่างรวดเร็วและเพลิดเพลิน จนได้ยินเสียงน้องชายจิตอาสาตะโกนมาทางผมว่า "พี่กี้เกี่ยวข้าวเก่งจัง ปรมาจารย์เลยนะเนี้ย" ผมอมยิ้มแล้วก็ตอบกลับไปทันควันว่า "นี่นะ..ครั้งแรกในชีวิ้ดดดดดดดดของพี่เลย ขอบอก^^ " น้องชายทำหน้าฉงน และต่อปากกลับมาทันทีว่า "จริงงงงงงงงอ่ะ ไม่เหมือนเลย ดูคล่องมากๆ" ผมก็ยิ้ม^_______________^ แล้วตอบอย่างภูมิใจว่า"เพราะมีอาจารย์ดีและต้นข้าวสูง ก็เลยเนียนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนไปกับหมู่ได้" (พลางแอบหวังลึกๆในใจว่า ผมน่าจะมีโอกาสทำนาตั้งแต่เริ่มต้นในปีหน้าบ้าง) หลังเกี่ยวข้าวแล้ว ทีมงานก็ปลูกผักปลูกข้าวโพด เป็นการเตรียมดินเพื่อหน้านาที่จะมาถึง.. จนเมื่อเดือนที่แล้ว พี่ๆ เค้าเริ่มไถกลบซังข้าวโพด ถั่วเขียว งา และปอ เตรียมทำนาปีกันแล้ว ประจวบเหมาะกับที่ผมได้มีโอกาสไปที่สวนป่านาบุญอีกครั้ง..วันหนึ่งผมได้รับทราบว่าให้วางมือจากงานปลูกผัก ให้ไปช่วยทำนาเหยาะ(หรือนาหยอด) ในที่นาของทีมงานสวนป่านาบุญท่านหนึ่งด้ ซึ่งได้สละที่นาให้เป็นที่นาส่วนรวม ทำนาเหยาะ..ครั้งแรกในชีวิ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่ยากเลยครับ แต่ต้องไว ให้ทันกันรถไถและเพื่อน เพื่อจะได้ไม่สับสนว่าหยอดไปแล้วหรือยัง..เหยาะก้าวล่ะ 3 เมล็ดข้าวเปลือก ใหม่ๆ ก็ไม่ทัน พอนานๆ ไปก็คล่อง ยิ่งนาหว่าน ไม่ต้องพูดถึงใช้เวลาน้อยมาก ทำคนเดียวก็ได้ ผมได้แต่ดูผู้อาวุโสหว่านตาปริบๆ เร็วมากๆ ครับ งานที่ใช้แรงงานและเวลามาก ก็คืองานขนปุ๋ยหมักพืชสดที่พวกเราทำกันเองมาใส่ในนา กว่าจะทั่วแปลงนา ผมต้องใช้พลังเต็มที่เลยครับ คืนนั้นผมหลับสลบไสลไปด้วยความเพลียแต่ใจยิ้มมมมมมมมมมมจนเช้า แม้จะแค่เป็นวันเดียวที่ได้ทำแต่ก็เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ผมต้องจำไว้โม้ไปอีกนาน รอบหน้าหากมีโอกาส อาจจะได้ทำนาดำและนาโยน สาธู้ๆๆๆๆ ขอให้ได้ทำ แอบหวังเล็กๆที่อยู่ลึ้ดดดดดๆ ในหัวจายยยยยยยยย ไม่ง่ายเลยนะครับกว่าที่จะมีข้าวดีๆ ให้พวกเราได้ทานกัน ขอให้พวกเราพิจารณาอาหารทุกครั้งก่อนบริโภคกันด้วยเด้อครับ "กินข้าว เคี้ยวทุกคำ เราจดจำ กินเพื่อชาติ อย่ากินอย่างเป็นทาส เหงื่อทุกหยาดของชาวนา จงกินเพื่อเป็นไทย กินด้วยใจที่รู้ค่า บรรพบุรุษสร้างสืบมา ร่วมรักษาคุณความดี ขยันงานการสร้างสรรค์ มีสัมพันธ์ฉันท์น้องน้องพี่ สมัครสมาน สามัคคี อุทิศพลีเพื่อชาติไทย" ขอขอบพระคุณสวนป่านาบุญที่ให้โอกาสครั้งแรกในชีวิ้ดดดดดดด กับหลายๆ เรื่องดี ไว้มีโอกาสจะมาแลกเปลี่ยน..แบ่งกันอีกครับ เพลง ลงแขก ขับร้องโดย หมอเขียว ใจเพชร กล้าจน เพื่อนๆ ที่ท้อแท้อ่อนแรง..แอบมาพักที่บ้านหลังนี้ได้เด้อครับ บ้านที่เต็มไปด้วยกำลังใจ..พลังใจ..ให้เพื่อนๆ ทุกคน ตลอดเวลา แม้จขบ.ไม่ค่อยอยู่เฝ้า..แต่ความรู้สึกที่ใส่ไว้ที่นี่..ยังเหมือนเดิมครับ โปรดดูแลและรักตัวเองให้มากๆ และสม่ำเสมอ ขอธรรมรักษา ศีลคุ้มครอง กีกี้ Oasiis With You เดือนหน้านี้หลานโฟโตจะ ๒ ขวบแย้วคร้าบบบบบบ   Create Date : 02 มิถุนายน 2554 12 comments Last Update : 7 มิถุนายน 2554 20:50:39 น. Counter : 1957 Pageviews. Share Tweet

คิดถึงๆๆๆๆๆๆ เด้อครับเด้อ   โดย: KyBlueSky 3 มิถุนายน 2554 11:51:53 น.

พาหมิงหมิงมาทักทายโฟโตครับ   โดย: กะว่าก๋า 3 มิถุนายน 2554 18:56:53 น.

อ่านแล้วเหมือนรู้สึกอิ่มเอมเลยล่ะค่ะพี่ เพราะว่าได้ร่วมรับรู้กับสิ่งดีๆ และก็ สิ่งที่คนบางคนตั้งความหวังเอาไว้ในการทำ สิ่งดีๆ ตั้งมั่น มุ่งมั่น คาดว่าถ้าหากได้ไปเจอ คนประเภทนี้ อาจจะนิยมตามพี่ไปด้วย เรียกว่าตอนนี้ก็ชื่นชมนะค่ะ แต่ถ้าได้เจอ ได้พูดคุยด้วยก็จะยิ่งมากกว่านี้หลายเท่าตัว เชื่อว่าอย่างนั้นค่ะ   โดย: JewNid 4 มิถุนายน 2554 21:32:16 น.

ใช่ค่ะหายใจเข้า-ออกก็ตาย ฉะนั้นต้องเตรียมตัวตายค่ะ   โดย: mamamodern 5 มิถุนายน 2554 14:01:55 น.

โดย: KyBlueSky 7 มิถุนายน 2554 21:24:59 น.

คิดถึงทุกๆคน นะคร้าา หวัดดีคร้า. ยินดีได้รู้จักน้า   โดย: สาวสะตอใต้ 18 มิถุนายน 2554 20:33:59 น.

สวัสดีค่ะ สบายดีนะคุณกี้ คิดถึงจ้ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 29 มิถุนายน 2554 4:31:57 น.

คิดถึงนะคะ น้องโฟโต้นับวันก็ยิ่งน่ารักมากขึ้นนะคะ มีหลายเรื่องผ่านมาเข้าชีวิตก็เลยไม่มีโอกาสมาแวะเยี่ยมบ้านปู่กีกี้เลย   โดย: หญิงรีฟ IP: 10.7.0.192, 119.63.93.157 7 กรกฎาคม 2554 16:31:27 น.

สวัสดีค่ะคุณกี้ วันก่อนแวะมา กว่าจะอ่านจบ กำลังจะเม้นท์ ไฟดับพอดี คุณกี้สบายดีนะคะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 12 กรกฎาคม 2554 8:57:56 น.

สวัสดีค่า   โดย: ฟ้ากระจ่าง 13 กรกฎาคม 2554 19:13:38 น.

เสื้อแดง แต่ข้างในเหลืองค่ะ ปล.พูดเล่น จริงๆสีออกส้มๆต่างหาก   โดย: ฟ้ากระจ่าง 20 กรกฎาคม 2554 7:48:39 น.

โดย: KyBlueSky 23 กรกฎาคม 2554 0:25:25 น.