What's happened to the Guru?
บล็อกกลับมาแล้ว อัพไปแล้ว แต่มันอดไม่ได้ ต้องเข้ามาแวะเวียน เขียน อ่าน ตอบ โอ๋ย โย่ เวลาก็ไม่ค่อยจะมี ยุ่งๆๆๆๆๆๆๆ
เมื่อวานคุยกะซุป สาธยายผลแลป และแผนการทดลอง บลา บลา บลา และคุยเรื่องร่างบทที่ 1 ที่ส่งไป เจอบ่นค่ะ ขอบอกว่า เขียนทั้งหมด 5 chapter ค่ะ ไอ้ chapter 1 เนี่ย มันจิ๊บๆ มาก ที่นรกรับประทานอยู่ตอนนี้คือ เขียน chapter 2, 3 พร้อมกัน และทำแลป chapter 3 และ 4 และ 5 อยู่นี่แหละค่ะ ปิดไม่ลง ปลงไม่ได้ซะที
เวรกรรม บ่นเพลิน ท่านซุป ตำหนิ เรื่องกุสุมา เขียน format หลุด ๆ ตลอด เช่น ตัวพิมพ์ ใหญ่เล็ก เว้นวรรค จุด คอมม่า อะไรทำนองนี้....แกอ่านคร่าวๆ แล้ว แกว่า " In general, it is O.K." แต่ว่า " Please check again. We should not let this mistake happen in your complete thesis" กุสุมา ตอบ "O.K., Then please give it back to me. I will re-check the format. Then you can have a look again"
นั่นไง เหงื่อตกเลย เขียนไป เนี่ย ดูแต่เนื้อหาค่ะ...เรากะว่าจะให้แกดูว่า เขียนทำนองนี้ clear มะ อ่านเข้าใจมะ เพราะเขียนเป็นลักษณะเป็น paper หลายๆ ฉบับรวมกัน.. ..แต่ท่านพระครู เจอ format ไม่งดงาม เลยขวางหู ขวางตาซะก่อน ทนอ่านต่อไม่ไหว...
ข้าน้อยก็ผิดเองล่ะค่ะ แค่ draft ก็ไม่ควรประมาท รีบส่งเกิน ไม่ดี (ไม่รีบได้ไงอ่ะ กองอยู่อีกพะเรอเกวียน) ทีหลัง ต้องเอาแบบทางการไปเลย....โอย ปาดเหงื่ออีก สองหยด...
แบบว่าโทรม สุดๆ ช่วงนี้ แถมความเครียดมาออกอาการทางผิวหนัง (ผมร่วงน้อยลงแล้ว ขอบคุณสวรรค์) ผิวแห้งมาก โดยเฉพาะที่ปาก ทรมานเหลือ เหมือนแพ้อากาศแล้วแบบ ลอกๆ คันๆ พอคันก็จับๆ เกาๆ ลูบๆ สรุป เลยเจ่อๆๆๆๆๆๆๆ
เพื่อนเป๊าะ เพื่อนรักบอกว่า
"มันเป็นกรรมตามทัน เพราะปากชั่ว " ติดจรวดจริงๆ เล้ย...กรรมเนี่ย...
อีกวันเพื่อนบอก "เป็นเริม หรือเปล่าอ่ะ แก ไปติดมาจากใคร"
กรี๊ด ....แกจะบ้าเหรอ เริมบ้าอะไร ลอกเป็นขุยๆ เริมมันต้องเป็นตุ่มน้ำไม่ใช่เหรอ ข้าน้อยไม่เคยเป็นนะ แล้วข้าน้อยจะไปติดมาจากใครได้ไงวะ เวลาจะจุ๊บทักทายชาวบ้านก็ดูอยู่นะ(ช่วงนี้ไม่ค่อยทักใครอีกต่างหาก).....ข้าน้อยไม่ได้ไปแนบหน้ากะคนที่อยู่ในระยะเริมกระจายนะยะ.... คุณเพื่อนเยิน จริงๆๆๆๆๆ
สรุปว่า....สารรูปตอนนี้ขี้เหร่เอาการ (จากที่ไม่สวยอยู่แล้ว) มีเพียงคนเดียวที่เห็นว่าข้าน้อย น่ารักเสมอ คือ เจ๊ติ๊ เพื่อนสุดสวย ของข้าน้อยเอง.... แกจะบอกบ่อยๆ เวลาข้าน้อย อกหัก ช้ำรัก เครียด ซึมเศร้า และบ้าๆ บอๆ ว่า
" You are still so young and so beautiful. Please smile and enjoy life"
นั่นแหละ ...วันก่อนโน้น กุสุแวะไปพยายามสวยที่ร้านขายเครื่องสำอางค์ ได้ mask สำหรับ mask หน้ามาหลายห่อ เลยหอบไปกำนัลเจ๊ติ๊ ขอบคุณที่แกมองเห็นความงามเบื้องลึก ของเราเสมอ.... เจ๊ติ๊เลยยกให้ กุสุ เป็น กูรู เรื่องสุขภาพและความงาม พ่วงการแต่งกายด้วย (มาได้ไงไม่รู้)
วันต่อมา เจ๊ติ๊ เดินมาหา หน้าตาสดใส แล้วก็บอกว่า .... ......กุสุมา ฉันขอบใจมาก สำหรับอุปกรณ์ประกอบสวยที่เธอให้มา ฉันลองใช้แล้ว รู้สึกดีมาก พอกหน้าแล้ว relax และ refresh มาก.....
(ฉันว่าอย่างน้อยมันก็ช่วยทางจิตใจล่ะวะ สำหรับฉันนะ คนอื่นอาจเห็นผลจริงก็ได้...แป่ววววว)
ว่าแล้วเจ๊ติ๊ก็แจกลูกยอต่อว่า... ยูนี่สมกับเป็น กูรู เลยนะ....
แต่แล้วแกพอแกเห็นสภาพฉันชัดๆ ก็อึ้งไปอึดใจใหญ่ แล้วพูดขึ้นมาว่า.....
"What's happened to the Guru??"
เปล่าหรอก เจ๊ กุสุ แค่เครียดมาก นอนไม่ค่อยหลับ ใต้ตาเป็นหาดทรายสีดำ หน้าตอบ ปากแห้ง ผมไม่ได้สระ แล้วก็สมองช้า หน่อยนึงเท่านั้นเอง.....เท่านั้นเอง เท่านั้นเอง......จริงๆ จ๊ะ..... โอ้...... กรู หนีลงรู ไปดีกว่า ไม่เป็นมันแล้วกูรู......
Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 15:13:27 น. |
Counter : 722 Pageviews. |
|
|
|
ขอกรีดก่อน เพราะบลอคพี่ปอหายไปซะนาน
นึกว่าพี่ปอจะเลิกอัพไปเลยซะอีก
อ่านแล้วเหนื่อยแทน และคิดภาพพี่ปอกระเซะกระเซิงออกเลยทันที
อย่าโหมงานหนักมาเด้อค่ะ น้องเป็นห่วง(ยาง) นะคะ
ช่วงนี้หนุก็ยุ่งขิงเหมือนกันค่ะ ก็จะโผล่มานี่แล้วก็จะหายไปอีก