เย้ ขอแสดงความยินดีด้วยจ้ะ คุณอวน

หมอนวดมานั่งๆขีดๆเขียนๆ เรียนรู้ไปเรื่อย อ่านของเพื่อนของเราเองสนุกดี

จำได้มาเริ่มอ่านของคุณอวนแรกๆ อิอิ เรื่องคลอดลุก ฝากครรภ์ พาเด้กอ่อนขึ้นเครื่องบิน อิอิ ตอนนั้นมาอ่านดูเพื่อหาข้อมูลประดับหัว ฮ้าฮ้า จำได้ว่า อ่านก่อนน้องเคหลิบอยู่ในท้องคุณอวน จนคุณอวนต้องวิ่งตามลูกแล้ว

เย้ๆ มายินดีด้วยคนเด้อ เขียนไปเถอะ เราก้ออาศัยลูกหลับมั่ง นอนดึกๆมั่ง มัวไปหมดแต่ก้อสนุกดีอะ วันไหนไม่อัพบลอกก้อเซ็งอะ ต้องอัพงัย ไปดูบลอกเก่าๆเขียนเรื่องราวลูกไว้ ก้อ คิดว่า เอ้ เราเขียนไปได้งัยเนี้ย ตั้งเยอะตั้งแย่ะ


ฝันดีน๊า ตื่นแล้วนิ ฮ่าๆ

แวะมาเยี่ยมค่ะคุณอวน และมาแสดงความยินดีที่บล้อกครบ 1 ปีด้วยค่ะ ดีออกค่ะ เหมือนได้เขียนบันทึกไปด้วย สนุกดี

ฝากจุ๊บหนูเคหลิบด้วยค่ะ

...ดีจัยด้วยค่ะ ครบ1ปีแระ มาร่วมฉลองกับดอกไม้ช่อใหญ่ค่ะ

มาร่วมฉลองครบรอบปีจ้า พักได้แต่อย่าเลิกเขียนเน้อ

ว่าแต่โปรเจคท์ที่ว่าน่ะ AF4 อ๊ะเป่า? อิ อิ

บล็อกพี่ ก็ ดองเปรี้ยว อมเค็ม ค่ะตอนนี้


อย่าเลิกเขียนนะ อยากดูน้องค่อยๆ โต

เย้ดีใจด้วยนะค่ะ ที่เขียนครบปีแล้วค่ะ
ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปโหวตให้นะค่ะ

ฝนอะไรเขียนผิดอะเขาบล็อกฝน

มารออ่านบล้อกปีที่สอง และปีต่อๆไปค่ะ พี่อวน
มาเขียนเรื่อยๆนะ รี่ว่างก็มา แต่ไม่ค่อยว่างนี่สิ เฮ้อออ

คิดถึงค่ะ เมื่อไหร่จะเจอกันอีก?

ยินดีด้วยนะค่ะคุณอวน ... หนึ่งปีแล้วผ่านไปเร็วจังเลยค่ะ

ไม่ได้เห็นคุณอวนอัพบล็อกมาพักใหญ่ พอเห็นบล็อกนี้
ก็เร็วรี่เข้ามาทักทายกัน ยังไงว่างๆ ก็แวะมาเขียนอีกเรื่อยๆ นะค่ะ

งั้นเราก็รู้จักกันมาปีนึงแล้วด้วยสิ เย้ๆๆๆ

พวกเราต้องยึดคติ เขียนมั่งไม่เขียนมั่งก็ชั่งมันเนอะ ฮ่าๆๆ

ฮาโหลลลลลลลลลลลลลลลล มาทักทายยามเช้าจ๊ะ นอนกันยังเอ่ย


ฝันดีน๊า

คุณอวน ไม่เป็นไรค่ะ มีเวลานิดหน่อย อย่างน้อยๆ ชะแว๊บมาบ้างก็ดี
เหมือนว่าได้ทักทายกันน่ะค่ะ แต่ว่ายังไงไม่มา หรือว่ามา ความรุ้สึกก็เหมือนกันค่ะ
เพราะว่าคิดถึงเหมือนเดิมค่า

อวน..สวัสดีจ๊ะราก็กลับมาแล้ว..เป็นเหมือนกันเลย เบื่อง่ายหน่ายเร็ว+ขี้เกียจ...กลับบ้านเราสนุกเนาะ..อยากกลับอีกง่ะ...นี่ครบปีแล้วเหรอเร็วเนาะ...ราจำไม่ได้ว่าเปิดบล็อกมานานเท่าไหร่ แต่ไม่สำคัญ....นี่สำคัญดีใจที่เจอเพื่อนๆชาวบล็อกฯที่น่ารักเนาะ
คิดถึงน่ะจ๊ะ มีความสุขมากๆ ฝากจุ๊บหลาน 3 ฟ๊อดจ้า...