นกขมิ้น - อรวี สัจจานนท์
ค่ำคืนฉันยืนอยู่เดียวดายเหลียวมองรอบกายมิวายจะหวาดกลัว มองนภามืดมัวสลัวเย็นย่ำค่ำคืนเอ๋ย ยามนภาลับไปใกล้ค่ำยินเสียงร่ำค่ำบอกเจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย เจ้าดอกขจรนกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำแล้วจะนอนไหนเอยเอ๋ยเล่านกเอย อกฉันทุกวันเฝ้าอาวรณ์เหมือนคนพเนจรฉันนอนไม่หลับเลย หนาวพระพายพัดเชยอกเอ๋ยหนาวสั่นสุดบั่นทอน ยามนี้เราหลงทางกลางค่ำยินเสียงร่ำคำบอกเจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย เจ้าดอกขจรฉันร่อนเร่พเนจรไม่รู้จะนอนไหนเอยเอ๋ยโอ้หัวอกเอย บ้านใดหรือใครจะเอ็นดูรับรองอุ้มชูเลี้ยงดูให้หลับนอน นกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำไหนนอนนั่น อกฉันหมองทนระกำช้ำใจยามค่ำยินเสียงร่ำน้ำตกโอ้หัวอกเอ๋ย โอ้อกอาวรณ์ฉันไร้คู่ร่วมคอนต้องฝืนนอนหนาวเอยเอ๋ยโอ้หัวอกเอย เมื่อมองหมายปองก็แลเห็นหวิวในใจเต้นเหมือนเป็นเพียงแต่มอง เหมือนพบรังจะครองแต่หมองเกรงที่หวั่นจะมีเจ้าของ ฟังสำเนียงเสียงเพลงครวญคร่ำใครหนอร่ำคำบอกเจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย เจ้าดอกขจรนกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำนี้จะนอนไหนเอยเอ๋ยนอนที่นี่เอย
Create Date : 08 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 20 เมษายน 2551 14:28:08 น.
0 comments
Counter : 2593 Pageviews.