รัก..ไม่ได้ออกแบบ4 “ รักไม่ได้ออกแบบ 4 ” สายลมหนาวจากเมืองจีนเดินทางมาถึงอย่างเป็นทางการ ตอนเช้าๆเมืองเชียงใหม่ปกคลุมไปด้วยม่านหมอก กาแฟสีขุ่น กรุ่นกลิ่นหอม กุมแก้วไว้ด้วยมือสองข้าง ความร้อนถ่ายเทจากแก้วสู่มือ .. อุ่น ฉันยิ้มเมื่อคิดถึงวันวาน เมื่อวานกลับบ้านไปนอนกอดคุณนายแม่ ไปเล่นกับหลาน เด็กอะไรก็ไม่รู้น่ากัดจริงๆ “ ไม่อยากมีเป็นของตัวเองบ้างรึไง ” พี่ชายว่า “ โอ๊ย ไม่เห็นจะอยากมี ไม่ใช่นางงามนะจะได้รักเด็ก ” ว่าแล้วก็ก้มลงฟัดเจ้าตัวอ้วนวัย 9 เดือนที่นอนให้จั๊กจี๋บนเบาะ จนเจ้าตัวเล็กส่งเสียงเอิ๊กอ๊ากๆ “ เถอะพอแก่ตัวกว่านี้เกิดอยากมีจะลำบากลูกที่เกิดมาก็เสี่ยงนะ เดี๋ยวจะหาว่าพี่ไม่เตือน ” “ แม่ ” ฉันร้องเสียงดัง “ ฟังพี่พูดสิ น่าเกลียด ” ฉันหันไปฟ้องคุณนาย เสียงเแม่ถอนหายใจยาว “ ทะเลาะกันเหมือนเด็ก แต่แม่ว่าก็จริงของพี่เขานะยัยหนู ” ดู ดู๊ ! คุณนาย “ ไม่เอาแล้ว กลับดีกว่า รู้งี้นอนอยู่คอนโด ไม่มาก็ดี ” ยกเจ้าตัวดียัดใส่มือพี่ชายก่อนหอมแก้มซ้ายขวาสองฟอด “ อาไปก่อนนะ บายก่อน บายๆ ” “ ลองไม่มาสิ จะโทร.ตามให้หูชา ” ร้ายนะคุณนาย “ เอาเห็ดหอมไปฝากตากานต์หน่อยไป๊ ” ความโสดเป็นพิษ ... * ความรัก รู้ว่ามี แต่หาไม่เจอ คิดถึงเรื่องราวคราวไปเที่ยวป่าสนวัดจันทร์ กลับจากป่าสนวัดจันทร์ครบอาทิตย์ คนที่พาไปก็หายหน้าหายตาไปครบอาทิตย์ป่านนี้ไม่รู้เคลียร์งานเสร็จหรือยัง ไปป่าสนครั้งนี้ ได้รู้จักพี่เข้มมากขึ้น คนอะไรไม่รู้น่าอิจฉา มีโรงงานเป็นของตัวเองมีคนช่วยดูแล ไม่ต้องลงไปคุมงานเอง เขาว่าโรงงานอยู่ตัวแล้ว ถ้ามีปัญหาน้องจะโทรศัพท์มาหาเอง เขาเพิ่งย้ายมาอยู่เชียงใหม่ได้สองปีกว่าซื้อที่ทาง สร้างบ้านหลังเล็กๆปลูกต้นไม้ เขาบอกว่าจะนำเอาหลักการเกษตรแบบผสมผสานมาปรับใช้อยู่กับเครื่องจักรเครื่องกลมานาน ชักเบื่อเลยหันหาธรรมชาติ เขาว่ายังงั้น แต่ฉันแย้งเขาไปว่าคงยากเพราะเขาเดินทางบ่อย ไม่ใช่เรื่องงานก็เรื่องเที่ยว เขาบอกว่าเรื่องเที่ยวตอนนี้จะเพลาลง เขายังบอกอีกว่าก่อนหน้านั้นเที่ยวบ่อย เพราะยังไม่มีหลักยึด แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป มีบางคนทำให้เปลี่ยนไป แล้วเขาก็จ้องมองฉัน เฮ้อ!ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองเลย ไม่ควรๆ เฮ้อ เลิกคิดฟุ้งซ่าน ไปหาคุณกานต์ดีกว่า “ หอมกรุ่นกลิ่นกาแฟ ” กรุ่นกลิ่นหอมสมชื่อ มีลูกค้าอยู่สองสามโต๊ะ นั่งคุยกันเบาๆ บ้างก็อ่านหนังสือบ้างก็มีโน๊ตบุ๊คอยู่ข้างหน้า เจ้าของร้านเงยหน้าขึ้นทันทีที่เสียงกรุ๋งกริ๋งหน้าประตูดังขึ้นพอกานต์เห็นว่าเป็นฉัน คำพูดต้อนรับที่จะออกจากปากเลยถูกกลืนหายไปในคอเหมือนเดิม แต่มีรอยยิ้มที่อบอุ่นส่งมาให้แทน กานต์ คนอะไรน่ารัก ถ้าไม่รู้ว่ารูปแบบความรักของกานต์เป็นยังไง ฉันอาจตกหลุมรักกานต์ได้ง่ายๆ “ หวัดดี กานต์ คิดถึงจังเลย ” ตามด้วยยิ้มประจบ “ ทีท่าอย่างนี้ไม่น่าไว้วางใจ ” กานต์หรี่ตามองฉัน “ โธ่!ไม่มีอะไรเสียหน่อย คิดถึงก็คือคิดถึง จริงใจเสมอ ” ยิ้มตาหยี “ คุณนายฝากเห็ดหอมมาให้ลูกชายอีกคน ” ฉันยื่นถุงเห็ดหอมให้ เสียงกระดิ่งหน้าประตูบอกว่ามีลูกค้าเข้าร้าน ฉันกับกานต์หันไปมอง “กลิ่นกาแฟยินดีต้อนรับครับ” กานต์ยิ้มให้เขา ชายหนุ่มที่เข้ามา แต่สายตาของเขากลับมองมาที่ฉัน เดินตรงเข้ามาหาและ “ ผมชื่อธีร์ ” เขาบอกว่าอยากคุยกับฉัน ไม่แปลกใจเท่าไหร่นักที่เขาหาฉันเจอ ไม่สนใจด้วย แต่เขามาทำไม...ป่านนี้ ใช่ๆมาทำไม...ป่านนี้ “ ทำไมคุณถึงไม่ดูแลแฟนคุณให้ดีๆ ทำไมปล่อยให้มาแย่งแฟนคนอื่น ” หลังการพูดคุยทำความรู้จัก คนแปลกหน้ามักมีคำถามแปลกๆพกพามาด้วยเสมอ “ อ้าว..แล้วทำไมคุณไม่ดูแลแฟนคุณให้ดีๆล่ะ ” คำตอบตามใจปากจากจิรานะนั่นน่ะ “ คุณต้องรับผิดชอบ เพราะ หนึ่ง ออมมาเชียงใหม่เพราะคุณชวนเธอมา ทำให้มาเจอกับแฟนคุณและนั่นทำให้เธอทิ้งผม สองเพราะผู้ชายที่ทำให้ออมทิ้งผมคือแฟนคุณ ” เฮ้อ!ฉันว่าฉันแปลกแล้วมีคนแปลกกว่าอีกนะนี่ “ บ้าคุณน่ะบ้า ถึงวันนี้ฉันชักรู้สึกดีใจแทนออมนะที่เลิกกับคุณแล้วมาคบกับแสน คุณควรจะกลับมามองดูตัวเองนะว่าทำไมออมถึงเลิกกับคุณ ” พูดไปก็กระทบตัวเองยังไงไม่รู้ เฮ้อ!คนอย่างนี้ก็มีด้วย “ อันที่จริงฉันก็เข้าใจนะว่าคุณจะรู้สึกยังไง บางทีคุณอาจต้องหยุดมองตัวเองก่อน มองนานๆ ” “ ถามตัวเองและตอบตัวเองให้ได้ ความรู้สึกของคุณที่มีต่อออม ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับออม ถ้าคุณรักออมจริง แสดงให้เธอรู้ ถ้าออมรักคุณเธอจะกลับมาหาคุณเอง บางทีคุณอาจจะได้รับคำตอบว่าความจริงแล้วระหว่างคุณกับออมอาจเป็นเพียงแค่ความรู้สึกดีๆ มิตรภาพดีๆแต่ไม่ลึกซึ้งอะไร อย่าดึงฉันเข้าไปเกี่ยวข้องกับความรักของพวกคุณ ” ยัยภูติจิรากระโดดมานั่งกระดิกขาบนบ่าและกระซิบข้างหูว่า..ไปหยิบหนังสือเล่มไหนมาพูด “ ต่อให้ฉันแยกแสนออกจากออมได้ ถ้าระหว่างสองคนนั้นคือความรู้สึกเดียวกัน รักแท้ ที่พวกเขาว่า สักวันแสนก็กลับไปหาออมอยู่ดี คุณอย่ามาเสียเวลาคุยเรื่องนี้กับฉันเลย ไม่มีประโยชน์อะไร เอาเวลาไปพยายามทำให้ออมรู้ว่าคุณรักเธอมากแค่ไหน และพิสูจน์มันให้เธอเห็น หวังว่าคุณจะทำสำเร็จได้ออมกลับคืนมาทั้งหัวใจ แต่ถ้าออมไม่มีใจ ปล่อยเขาทั้งคู่ไปตามทางที่เขาเลือกน่าจะดีกว่า ” “ใจกว้างจริงๆ ผมไม่เข้าใจว่านายนั่นปล่อยคุณได้ยังไง และคุณทำใจได้ยังไง ” เจ็บจี๊ดเลยนะนั่น ฟังเหมือนถูกทิ้งยังไงไม่รู้ เฮ้อ! “ เขาไม่ได้บอกคุณรึไง ว่าเขาเจอ soul mate ส่วนฉันที่เขาคิดว่าใช่กลับไม่ใช่ คุณเชื่อเรื่อง soul mate มั้ยล่ะ ไม่เชื่อก็หัดเชื่อไว้เถอะ ” “ ผมถามจริง คุณไม่อยากคืนดีกับเขาแล้วหรือไง ” เขาทำหน้าสงสัย ฉันลืมเก็บอาการเผลอหัวเราะหึ หึ “ คุณถามช้าไปแล้ว ฉันควรจะถามคุณมากกว่าว่าทำไมเพิ่งจะรู้ ช้าเกินไปแล้วล่ะคุณปล่อยทั้งคู่ไปตามวิถีที่ควรจะเป็นเถอะ ผู้หญิงมีตั้งเยอะแยะ คงมีสักคนที่เป็น soul mate ของคุณ ” ไม่อยากทำน้ำเสียงเยาะหยันหรอกนะ เวลาพูดถึง soul mate บังเอิญเก็บอาการไม่อยู่ ฉันเห็นยัยภูติจิราตัวน้อยลอยอยู่ข้างหน้าและทำหน้าบึ้งใส่ฉัน นิสัยไม่ดีเลยจิรา “อ้อ!ฉันยังวางแสนไว้ที่ตำแหน่งเดิมก่อนนั้น...เพื่อน และออมก็ยังอยู่ตำแหน่งเดิมที่เธออยู่และเป็นนั่นคือ..เพื่อน หวังว่าคุณจะค้นพบเส้นทางที่ควรเดิน หวังว่าคุณจะค้นพบความรู้สึกที่แท้จริง โชคดีนะคะคุณธีร์ ” ฉันยิ้มให้กำลังใจเขา คนสวยควรมีจิตใจดีใช่มั้ยยัยภูติน้อย ยัยภูติจิราพยักหน้าคล้อยตาม “ ทำไมไม่เป็นคุณนะที่ผมเจอ ทำไมเป็นออม ” น้ำเสียงของเขาทำเอาฉันรู้สึกสงสาร เห็นใจ แต่ไหงพูดงั้นล่ะ “ น่าสงสารจัง ” เสียงกานต์พูดอยู่ข้างๆ วางแก้วคาปูชิโนร้อนให้และนั่งลงเก้าอี้ข้างฉัน หลังจากที่คุณธีร์กลับไป “ ฮื่อ ! รู้ช้า เลยทำใจได้ช้า ไม่เหมือนใครอีกคนรู้เร็ว เลยตั้งหลักได้เร็ว ” ฉันพยักหน้า “ และ หาคนสมานแผลได้เร็วด้วย ใช่มั้ย ” กานต์ว่าและหัวเราะหึๆปิดท้ายประโยค “ ใคร้ ใครที่ไหนไม่เห็นจะมี ” เฮอะ! “ แล้วคุณเข้มคนนั้นล่ะ ไม่ใช่รึไง อย่าบอกนะว่าเขาเป็นแค่เพื่อนน่ะ แสดงเจตนาชัดซะขนาดนั้น ” “ ไม่เห็นเขาว่าอะไรนี่ โถ!กานต์ ” “ หมายความว่าถ้าเขาว่าเธอก็ว่าตามเขา ” “ เฮ้อ! กานต์ เร็วไปมั้ง และฉันยังเป็นผู้หญิงนะถึงจะดูต๊องไปหน่อย สวยไปนิด และจิตใจดี เรื่องอย่างนี้ไม่ควรคิดเอง คนบางคนเขาอาจเป็นคนน้ำจิตน้ำใจดี เขาดีกับเราสุภาพกับเราใช่ว่าเขาจะคิดกับเราเป็นพิเศษ การคิดไปเองรังแต่จะเจ็บปวด รูปแบบของความสัมพันธ์มีตั้งมากมาย เขาอาจจะแค่อยากมีเพื่อนสักคนที่สามารถพูดคุยด้วยได้ ในเรื่องเดียวกัน เพื่อนน่ะกานต์ เพื่อนสักคน ” “ จิราเอ๊ย!บทจะโง่ก็ทำได้แนบเนียนนะ ” กานต์ว่าก่อนถอนหายใจ ลุกขึ้นและเอามือผลักศีรษะของฉันเบาๆ ก่อนเดินไปต้อนรับลูกค้า เพราะเสียงกรุ๋งกริ๋งหน้าประตูที่ดังขึ้นเมื่อครู่ใหญ่ ฉันเลยก้มหน้ามองแก้วคาปูชิโนที่กานต์ยกมาให้ เกล็ดสีน้ำตาลของน้ำตาลทรายแดงผงชินนามอนเล็กๆ ลอยบนฟองนม หอมกรุ่น อุ่นมือ จิบกาแฟอุ่นๆคลายหนาว ก่อนจะสะดุ้งแก้วกาแฟแทบหล่นเมื่อมีเสียงทุ้มนุ่มดังข้างๆ “ เพื่อนน่ะผมมีเยอะแล้วไม่จำเป็นต้องมีเพิ่มหรอก คุณ ” เขา “ พี่เข้ม ” เดินอ้อมไปนั่งฝั่งตรงข้ามฉัน มองหน้า ไม่ยักมีรอยยิ้ม โกรธใครมาตั้งชาติละนั่น “ หวัดดี มาถึงเมื่อไหร่คะ ทุกอย่างเรียบร้อยมั้ย ” ฉันยิ้มให้เขาบางๆ ไม่สนใจหน้าตาเรียบเฉยนั่น และคงเพราะรอยยิ้มของฉันกระมังที่ทำให้ เจ้าของใบหน้าเรียบเฉยนั่นถอนหายใจและระบายรอยยิ้มที่คุ้นตา “ มาทันได้ยินประโยคสุดท้ายที่คุณพูด และผมคิดว่าคุณอาจเข้าใจผิดเรื่องรูปแบบของความสัมพันธ์ระหว่างเรา รูปแบบของความสัมพันธ์มีหลายรูปแบบ แต่ระหว่างเรามีเพียงรูปแบบเดียว ถ้าหากช่วงเวลาที่ผ่านมาผมยังแสดงออกมาไม่ชัด นับจากวันนี้ไปผมจะทำให้มันชัดเจนยิ่งขึ้น ความสัมพันธ์ที่พบระหว่างการเดินทางจะยั่งยืนและมีอยู่จริง คุณเชื่อได้เลย ” เขาจบประโยคด้วยแววตาวิบวับ และรอยยิ้มอบอุ่น ฉันถอนหายใจ ยิ้มตอบรอยยิ้มและแววตานั้น บางทีอาจถึงเวลา ลมหนาวโชยกรุ่น * ความรัก ทำให้ ลมหนาวอบอุ่น * เคนโต้ จาก forwriter.com   Create Date : 14 ตุลาคม 2551 36 comments Last Update : 23 มีนาคม 2554 19:30:13 น. Counter : 604 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ เห็นมีกรุปเกี่ยวกับโปสการ์ดด้วย เล่นห้องบีพีด้วยป่าวคะ ขอบคุณที่ไปร่วมแสดงความคิดเห็นนะคะ   โดย: ตอบเบาๆเดี๋ยวตัวคิดถึงตกใจ 15 ตุลาคม 2551 8:32:00 น.

อ๊ากกก มาถูกเวลาดีเหลือเกิน ได้อ่านบทที่สี่พอดี มาทันเห็นนายเข้มส่งประกายตา วิ้ง! วิ้ง! คิคิ อ่านตอนแรกก็งงว่าทำไมต่อไม่ติด ย้อนกลับไปดูตอนเก่าเพื่อคลายสงสัย แล้วก็ได้คำตอบ คุณสิงห์เอ้ย... เกือบสองเดือน มาเร็วกว่านี้หน่อยสิ   โดย: วรบรรณ 15 ตุลาคม 2551 20:33:33 น.

.......มารายงานตัวแฟนพันธุ์แท้ค่ะ ......ชัดเจนค่ะพี่เข้ม .......แต่ก้อนะ...เราก็ยังหลงรักกานต์อยู่ดี   โดย: mangotip IP: 118.173.239.95 15 ตุลาคม 2551 21:02:32 น.

.. .. คุณตอบเบาๆฯคะ ปรกติจะไม่ค่อยแสดงความเห็นเรื่องการเมือง แต่ช่วงนี้จิตตกค่ะ รู้สึกเหนื่อยใจ กำลังสำรวจจิตค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ คุณวรฯอ่ะมาโอกาสดีเลยนะ อย่ามากดดันนะ ก็คนมันคิดไม่ออกนี่นา แต่จะพยายามค่ะ สู้(โว๊ย) คุณmangotip นึกว่าจะไม่มาให้กำลังใจกันซะแล้ว กระซิบๆงานนี้หลงรักพี่กานต์หลายคน มีแย่งค่ะมีแย่ง   โดย: สิงห์อมบ๊วย 16 ตุลาคม 2551 1:04:38 น.

... เชียร์พี่เข้มด้วยคน แล้วก็ชอบจิรา สาวอารมณ์ติ๊ส :-) ...   โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.198.148 18 ตุลาคม 2551 1:09:01 น.

เชียร์ตาเข้มให้จิรา ส่วนตากานต์กับตาทศ จองแพ็คคู่ โฮ่ๆๆ เอ๊ะ... หรือจะหันไปลองตาธีร์ดี คนอะไรพิลึก กร๊าก   โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) 19 ตุลาคม 2551 12:59:46 น.

... สวัสดีค่ะทุกท่านข้างบน เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาไปทอดกฐินที่วัดในเวียงจันทร์ คุณพีทเคยบอกว่าบุญเนี่ยทำเผื่อกันได้ เอาบุญมาฝาก ทำบุญเผื่อทุกท่านแล้วนะคะ รับไปคนละกระบุงใหญ่ๆเลย สาธุ ส่วนพี่เข้มกับจิรา ช่วงนี้ให้พักยกก่อน คุณกานต์ หลายคนจับจองค่ะคุณพีท ถ้าชอบของแปลกยกอีตาธีร์ให้เลยค่ะคุณพีท ชายนรฯ เดือนหน้าจะขึ้นเชียงใหม่กรุณาอย่าหนี..:-)   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.83.40 20 ตุลาคม 2551 17:05:30 น.

... ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย :-D ...   โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.198.178 21 ตุลาคม 2551 0:43:52 น.

อ่านสนุก   โดย: sarntee 22 ตุลาคม 2551 14:11:59 น.

สวัดีค่ะ...หายหน้าไปไหนคะ ไม่ค่อยเห็นเลย สบายดีหรือเปล่าคะ   โดย: พิญาดา (ลายปากกา ) 23 ตุลาคม 2551 11:52:42 น.

รักเดียวใจเดียวกันกานต์ค่ะ (ถึงจะเขามีคู่อยู่แล้วเฮอะน่า..งานนี้มีแย่ง คริคริ)   โดย: ploy666 IP: 124.157.236.58 24 ตุลาคม 2551 16:24:15 น.

มารับของฝาก เอ๊ย อนุโมทนาด้วยครับ ตาธีร์ส่งมาเลย เดี๋ยวจัดการเอง โฮะๆๆ ป.ล. หนังสือคุณตอยเดินทางมาถึงมือแล้วคร้าบ เอ้อ ยังไม่ได้คิดเรื่องส่งตังค์เลย กร๊าก คิดดอกเบี้ยให้ด้วยน้า   โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) 25 ตุลาคม 2551 21:22:44 น.

... ชายนรฯ ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย งั้น..ไม่ไปก็ได้..( จำไว้เลยๆ ) คุณsarntee ยินดีๆ คุณพิญาฯ ค่ะ เก็บตัวค่ะ :-) คุณมะพลอย .. เดี๋ยวเขียนเรื่องของคุณกานต์กับคุณทศ มั่งน่าจะดี แต่ไม่มีที่ปรึกษาการเขียนแนว Y อ่ะ คุณพีทคะ มาเมืองไทยเมื่อไหร่ค่อยคิดต้นทบดอก ดอกทบต้น อิอิ   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.174.112.245 26 ตุลาคม 2551 8:55:35 น.

ตามกลิ่นกาแฟมาค่ะ ท่าทางจะต้องขึ้น Time machine ย้อนอดีตอ่าน แอบปะโป้ง เหมือนเคยค่ะ อากาศกำลังเปลี่ยน อ่านเคนโต้คุณสิงห์แล้ว ผีไทยกุเข้าสิงแบบเฉียบพลัน แล้งร้อนลมหนาวเย็น ผสานสะบัดพัดพริ้วพามา อุ่นให้เป็นไอรัก...   โดย: พรายทราย 27 ตุลาคม 2551 16:12:21 น.

อ่อ ลืมบอก ตอนแรกนึกว่าเป็นเพลงที่บล็อกคุณเทียน โอ้ หรือเพลงเดียวกันละนี่ เพิ่งเคยฟัง แต่ได้ยินพร้อมกัน เพราะจริง ๆ ถึงว่าทำไม ผีไฮกุสิงง่าย อิอิ   โดย: พรายทราย 27 ตุลาคม 2551 16:15:52 น.

แหะ แหะ มาสารภาพหน้าแตก คนละเพลง เปิดบล็อกพร้อม ๆ กันแล้วแบบนี้ทุกที   โดย: พรายทราย 27 ตุลาคม 2551 16:39:04 น.

... สวัสดีค่ะพี่อ้อ..ดีใจจังที่แวะมาเยี่ยม ขอบคุณค่า   โดย: สิงห์อมบ๊วย 27 ตุลาคม 2551 18:13:57 น.

... โอ๋ๆ สิงห์อมบ๊วย แล้วจิรามาด้วยมั้ย ...   โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.198.25 28 ตุลาคม 2551 0:50:53 น.

ขำพี่อ้อ เพลงบล็อกไหนก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ ได้เลยครับ ทบต้นทบดอก ทบไปถึงไหนก็ได้ นี่ยังมีรถโฟร์วีลเทาดำ กับ (ไปดู) บาริสต้าอีกด้วยนะ ฮ่าๆๆ (แล้วที่คุณตอยจะหนีบเราขึ้นภูกระดึง เจ้าตัวเขาปลงใจหรือยังน้อ) เพลงประจำบล็อกนี่ เหมือนไตเติ้ลรายการทีวีเลย พอได้ยินปุ๊บ ความรู้สึกคุ้นเคยก็จะมาทันที อิๆๆ   โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) 28 ตุลาคม 2551 16:52:46 น.

สวัสดีค่ะ.. มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 28 ตุลาคม 2551 18:18:46 น.

... พี่เข้ม...จิราไม่ไป ไปแต่นันทิยา เอิ้กๆๆ เห็นทีคุณพีทกลับมาคราวหน้าต้องอยู่สักปีถึงจะพาไปครบทุกที่ที่เคยคุยๆกัน ..อิอิ สวัสดีค่ะอ้อมแอ้ม ขอให้มีความสุขเช่นกันนะคะ   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.179 29 ตุลาคม 2551 1:34:41 น.

แวะมาฟังเพลงค่ะ มาขมาย add บล็อกด้วยนะคะ อิอิ ขอบคุณไว้เลยค่ะ   โดย: พรายทราย 29 ตุลาคม 2551 22:53:39 น.

.. ขอบคุณค่ะพี่อ้อ..   โดย: สิงห์อมบ๊วย 30 ตุลาคม 2551 0:40:38 น.

สวัสดีค่ะคุณสิงห์ เพิ่งมีโอกาสผ่านเข้ามาอ่านเป็นครั้งแรก อ่านจบบทนี้แล้วสะดุดใจกับคำพูดทิ้งท้ายของพี่เข้มที่ว่า "ความสัมพันธ์ที่พบระหว่างการเดินทางจะยั่งยืนและมีอยู่จริง" เราเองเป็นคนนึงที่เชื่อในเรื่องมิตรภาพที่ได้พบเจอระหว่างการเดินทาง.. เชื่อ.. ขนาดถึงกับ "รอคอย" เชียวล่ะ... แต่ใครบางคนเขาบอกว่าคิดอย่างนั้นมันเพ้อฝันไป เพราะบรรยากาศมันพาไป อารมณ์เลยพลอยวูบไหว เข้าใจไปว่านั่นคือความรู้สึกหลงรัก... ... เป็นเพียงความรู้สึกเบาบาง ที่เมื่อสิ้นสุดการเดินทางเมื่อไหร่ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นก็จะจางหายไปกับกาลเวลา ต่างคนต่างความคิด.. เขาไม่เชื่อ แต่เราเชื่อ และยังเชื่อเสมอมาจนถึงวันนี้... อ่านนิยายคุณสิงห์แล้วรู้สึกดีใจกับหน้าหนาวที่กำลังจะมาเยือนจัง   โดย: พรายน้ำฟ้า 1 พฤศจิกายน 2551 11:02:09 น.

... สวัสดีค่ะคุณพรายน้ำฟ้า ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ลมหนาวที่กำลังจะพัดมาอาจหอบเอามิตรภาพจากแดนไกลติดมาด้วยก็ได้ แต่ถ้าไม่มีมา..ไม่เป็นไร แบกเป้ออกไปตามหาเองก็ได้เนอะ เพี้ยงขอเจอแบบพี่เข้มสักคนเถ้อ...   โดย: สิงห์อมบ๊วย 2 พฤศจิกายน 2551 17:09:07 น.

เพลงเพราะจังค่ะ ... ตอน 5 ปั่นยังคะคุณสิ่งห์   โดย: เทียนสี IP: 88.106.21.241 2 พฤศจิกายน 2551 22:47:08 น.

... สิงห์อมบ๊วยน่าจะเคยเจอ "พี่เข้ม" มาแล้ว ในการเดินทางครั้งใดครั้งหนึ่ง ในหลายสิบการเดินทาง ครั้งต่อไประวังเจอ "พี่จืด" นะ :-) ตอนต่อไปสร้าง "พี่จืด" ซักคน น่าจะดี ...   โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.199.183 4 พฤศจิกายน 2551 0:39:31 น.

คิดถึงจึงมาหา แวะถามว่างานยุ่งไหม สุขดีหรืออย่างไร คนอยู่ไกลฝากหวังดี   โดย: teansri 4 พฤศจิกายน 2551 18:17:47 น.

อีตาคุณเข้มนี่ใจกล้าจังแฮะ อิจฉาๆ T T อ้อ ผมมีของมาฝากจิรา เอ๊ย คุณสิงห์ฯ ด้วยฮะ ลองไปดูที่บล๊อคผมนะจ๊ะ ^ ^   โดย: ยางมะตอยสีชมพู 4 พฤศจิกายน 2551 22:49:52 น.

... คุณเทียนสีมาสองรอบ :-) ตอนที่ 5 เหรอคะ อืมม...ต้องไปถามพี่เข้มกับจิราก่อนค่ะ.. สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง เป็นห่วงนะคะ Take care นะคะ คุณนรพัลลภ เคยเจอที่ไหนก้านนน " พี่เข้ม"น่ะ ไม่มี้ อ๋อ..ๆๆ มีๆเจออยู่คน พี่แก"เข้ม"ได้ใจ :-) " พี่จืด" เหรอ ดีๆเก็บไว้ตอนหน้า ปล.เชียงใหม่ สภาพภูมิอากาศเป็นไงบ้าง วันศุกร์นี้จะไปเยือน คุณตอย...ตอนเห็นชื่อน่ะรู้สึกยินดีที่แวะมานะ แต่พออ่านเม้นท์ อีตอนของฝากนี้...รู้เลย ซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้ ฮึ่มม์ " ของฝากถูกใจมั่กๆมาก " ( กัดฟันกรอด ) ...   โดย: สิงห์อมบ๊วย 4 พฤศจิกายน 2551 23:33:12 น.

หือ หือ เปลี่ยนเพลงแล้ว เพลงนี้เศร้า ยิ่งเสียงพี่เบิร์ด ... เรื่องเดียวค่อยอ่านอีกที มาทักทายก่อนค่ะ   โดย: พรายทราย 13 พฤศจิกายน 2551 18:39:34 น.

ยังไม่อัพอีกเหยอ (ทวงกันเห็นๆ ฮ่าๆๆ)   โดย: พรายน้ำฟ้า 14 พฤศจิกายน 2551 12:58:45 น.

.. จิรากับพี่เข้ม บอกว่าขอพักร้อน(พักหนาว)ก่อนน่ะค่ะ เลยต้องตามใจ อิอิ   โดย: สิงห์อมบ๊วย 14 พฤศจิกายน 2551 18:00:41 น.

พักน๊านนานง่ะ ไม่ได้ปากหวานนะ แต่ว่าอยากอ่านจริง ๆ แหะๆ อะ รอก็รอ... เดี๋ยวไปหาเสื่อมาปูรอเลย   โดย: พรายน้ำฟ้า 24 มกราคม 2552 13:03:47 น.

.. แรงกดดันมาเป็นระรอก เห็นทีต้องเข็นพี่เข้มกับจิราออกมาให้ได้แล้วล่ะค่ะ แต่ความรู้สึกของคนอ่านจะเป้นยังไงหลังอ่าน ค่อยว่ากันอีกทีเนอะ   โดย: สิงห์อมบ๊วย 26 มกราคม 2552 6:06:49 น.

Woo..Hoo..I am so right..he is in love with her..jaakkkk..why nang so dumb huh? Knew from the last chapter hahaha..hey, why you are so generosity.. I would want to be socialized with Friend who hurts you so badly..If they can do it this time they will do more to you..be realistic..forget about Sand and Oam..they are heartless and selfish..anyway..umm don't you reject mr. Khiem der..he is my hero hehehehe..aye Sing now its time to move on to the 5th chapter..XoXo..!!   โดย: PiCorn (Camille) IP: 71.81.178.101 12 มิถุนายน 2553 21:02:59 น.