รัก..ไม่ได้ออกแบบ 3 เพิ่งจะเดือนพฤศจิกายนต้นๆเดือนเองทำไมอากาศมันถึงได้เย็นอย่างนี้นะ เดินกอดตัวเองเข้าไปในร้านหอมกรุ่นกลิ่นกาแฟ และสายตาอบอุ่นของเจ้าของร้านที่ส่งมาให้พร้อมรอยยิ้มช่วยปัดลมหนาวออกไป “ ไปเที่ยวกลับมาตั้งหลายวันแต่เพิ่งโผล่มาวันนี้ ” เสียงนุ่มว่าและเดินอ้อมเคาน์เตอร์ออกมาหา ฉันเดินไปนั่งบนสตูลหน้าเคาน์เตอร์ หมุนหันหลังพิง และเปิดถุงผ้าที่สะพายมาด้วย หยิบของส่งให้กานต์ก่อนจะมีเสียงบ่นตามมามากกว่านี้ “ ของฝากจากอุทยานแห่งชาติแม่ฝาง อย่าพูดมาก หงุดหงิดขอบอก ” เสื้อยืดสีเทาของที่ระลึกจากสถานที่ท่องเที่ยว “ไปเที่ยวมาแล้วบอกหงุดหงิด ทีตอนอยู่บนดอยเสียงใสเชียวนะ ” กานต์ว่าและเอาเสื้อตีเบาๆลงบนศีรษะของฉัน ต้องเอามือปัดออกพัลวัน ไม่ได้เจ็บอะไรหรอก แต่รำคาญ กานต์ชอบทำเหมือนฉันเป็นเด็ก “ แล้วนี่กลับมาตั้งกะวันอาทิตย์ โผล่มานี่วันเสาร์นี่นะ แม่คุณ ” เสียงกานต์ยังบ่นว่า จะอะไรนักหนาเนี่ย พี่ก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่ใช่ เฮ้อ พ่อแก่ ทำไมนะกลับจากไปเที่ยวเจอแต่คนบ่นว่า “ อย่าบอกนะว่าคิดถึง ที่บ่นๆนี่คิดถึงเค้าเหรอตะเอง อย่านะๆ เดี๋ยวคิดนะจะบอกให้ ” ฉันแกล้งลอยหน้าเข้าไปใกล้ๆกานต์เอานิ้วจิ้มหน้าผากดันฉันออกและเราส่งเสียงหัวเราะพร้อมกันเป็นจังหวะเดียวกับที่ประตูร้านเปิดเข้ามาเพราะมีคนผลัก ฉันและกานต์หันกลับไปดูก็พบว่าคนที่ผลักเข้ามาคือ คุณทศ “ ลูกค้าประจำรายที่สอง งานเข้าซะแล้วกานต์ ” ฉันเอียงหน้าไปกระซิบกับกานต์ กานต์ผละเดินไปหาคุณทศก่อนที่ฉันจะพูดจบด้วยซ้ำ “ คุณทศเข้ามานั่งก่อน ” กานต์ส่งยิ้ม “ สวัสดีค่ะคุณทศ ” ฉันเดินหาคุณทศ และส่งสายตาแทนคำพูดเพื่อบอกว่าไม่ใช่อย่างที่เห็น ไม่รู้ล่ะ ไม่อยากให้มีการเข้าใจผิด เขามองหน้าฉันก่อนยิ้มให้ และวางมือลงบนไหล่ของฉันแตะเบาๆ “ ผมรู้ ” ฉันวางมือทับบนมือของคุณทศ “ ขอบคุณค่ะ มีของมาฝากคุณทศด้วยนะ ” แล้วล้วงลงในกระเป๋าผ้าใบใหญ่ หยิบเสื้อสีแดงเลือดหมูยี่ห้ออุทยานแห่งชาติมายื่นให้ . ... กานต์เดินนำไปนั่งโต๊ะที่อยู่มุมห้อง “ กานต์ จะกินคาปูฯ ” หันไปอ้อนกานต์ ยิ้มหวานหยด ทำตาใสเข้าไว้จิรา “ คุณทศเอาเป็นมอคค่า นะครับ ” กานต์มองหน้าฉันก่อนทำเมินหันไปยิ้มและถามคุณทศเสียงนุ่ม “ โห สุดๆ ” ฉันโวย “ อะไรสุดๆจิราพูดดีๆ ” “ จะอะไรพูดหวานสุดๆ นะคร้าบ โอ๊ย ! อิจฉา ” กานต์ส่ายหน้า คุณทศยิ้ม กานต์ยกกาแฟกับขนมมาให้ คุณทศรีบลุกขึ้นช่วยรับ ฉันนั่งมองยิ้มๆ ไม่ช่วยอะไร โถ..สาวสวยน่ารักอย่างฉันต้องให้หนุ่มๆดูแลสิ “ ไปเที่ยวเป็นไงมั่ง กลับมาตั้งอาทิตย์ไม่เห็นแวะมาที่ร้าน โทรศัพท์ก็ไม่โทร.มา แถมโทร.ไปหาก็บอกแต่ยุ่งๆแค่นี้นะ มันจะอะไรนักหนาจิรา บอกมา ทำตัวลึกลับนะเดี๋ยวนี้ ” พ่อแก่ยังบ่นต่อ “ อย่าให้พูด เซ็งเป็ด! ก็พอกลับมาเย็นวันอาทิตย์ คุณนายแม่ก็โทร.ตามให้กลับไปรายงานตัวที่บ้าน บอกลูกสาวหายศีรษะไปนานจำหน้าไม่ได้ ฟังนะฟังคุณนายเธอว่า ฉันก็ขับรถกลับบ้านสิหลังเลิกงานเย็นวันจันทร์ โดนซักสะอาดเลย เผลอหลุดปากบอกว่าไปเที่ยวคนเดียว ชุดใหญ่เลยค่ะพี่น้อง หูยังชาอยู่เลยเนี่ย แถมกลับมามีงานเพียบอีกต่างหาก ” ฉันยื่นมือสองข้างออกไปให้สองหนุ่มดู “ ดูสิมือหงิกงอแล้วเห็นมั้ย พิมพ์งานทั้งวันทั้งคืน ทั้งคืนทั้งวัน มีหนังสือเข้าใหม่เพียบรอลงทะเบียนก่อนจัดเข้าชั้น ดีจริงๆ... งานเพียบไม่ต้องกลัวตกงาน ” เอ..ฉันเคยบอกยังว่าเป็นผู้ช่วยบรรณารักษ์ที่ห้องสมุดคณะพยาบาลทในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และรับพิมพ์งานให้นักศึกษาเป็นอาชีพเสริม รับแปลเอกสารบ้างพอมีรายได้เก็บไว้เที่ยว ถอนหายใจตบท้ายประโยคเด็ด “ การคิดบวกทำให้ผู้หญิงสวยขึ้นค่า ” จบประโยคคุณทศนั่งหัวเราะจนหน้าแดง “ แล้วทำไมไม่โทร.มามั่ง ” กานต์ว่า ไม่เข้าใจจะต่อว่าอะไรนักหนาเนี่ย “ ไม่อยากวอกแวก กานต์ก็รู้ถ้าฉันจะทำงานก็ต้องงานล้วนๆ ไม่งั้นมันไม่เสร็จ ” “ แล้วนี่เสร็จแล้วเหรอครับ ” คุณทศถามมั่ง “ เสร็จแล้วค่ะคุณทศ แต่เดี๋ยวก็มีมาเรื่อยๆ ถ้าเงียบไปอีกอย่าได้สงสัยนะ ” ฉันเล่าเรื่องที่ไปเที่ยวให้กานต์กับคุณทศฟัง สองคนนั่นอยากไปมั่ง เล่าเรื่องที่ไปเจอใครบางคนที่นั่นด้วย “ แล้วยังไงต่อ เขาติดต่อมาหาเธออีกมั้ย ” ท่าทางกานต์สนใจน่าดู “ ความสัมพันธ์ที่พบขณะเดินทางมักไม่ยั่งยืน อย่าลืมสิกานต์ ” ฉันว่าปั้นหน้ายิ้ม ฮึ..ช่างพี่เข้มเถอะ “ เขาอาจหาร้านนี้ไม่เจอก็ได้ ” คุณทศว่า “ ร้านไม่เล็กสักหน่อย แถมไม่ได้อยู่ไกลนอกเมืองอะไร หาง่ายจะตาย ถ้าหาไม่เจอเบอร์โทรศัพท์ของฉันก็มี เชอะ ” เออนะตกลงเป็นฉันใช่มั้ยนะที่อยากให้เขาติดต่อมา เป็นฉันเองใช่มั้ยนะที่รู้สึกอยากผูกพัน ... หน้าไม่อายยัยจิรา เสียงภูติจิราตัวน้อยกระซิบอยู่ข้างหู “ ว่าแต่คุณเข้มที่ว่านี่สูงๆ ผิวคล้ำนิดๆ ตาคมเข้มหน้าตาดี ขับรถกระบะโฟร์วิลส์สีดำหรือเปล่าจิรา ” “ พูดเหมือนตาเห็น ” ฉันว่าและมองหน้ากานต์และพบว่า กานต์ไม่ได้มองฉันแต่มองไปที่ประตูร้าน ฉันจึงหันหลังกลับไปมองที่ประตู และรีบหันกลับมามองหน้ากานต์กับคุณทศ ทำตาโตก่อนพูดเสียงเบาว่า “ นั่นน่ะเขาล่ะ มาจริงๆด้วย ” จะทำไงดีๆ ยัยภูติจิราสั่นหน้าก่อนพูดกระแนะกระแหนฉันว่า..เก็บอาการหน่อยจิรา “ ไม่อยากจะบอกเลยจิรา เขามาที่นี่ทุกเย็นตั้งแต่วันจันทร์แล้ว ” แล้วกานต์ก็ลุกขึ้นเดินตรงไปหาเขา “ คุณทศ ฉันต้องลุกไปทักเขามั้ย ต้องทำไง ” “ ไม่ต้องทำไง เพราะกานต์เดินนำเขามาโน่นแล้ว อืมม เขาดูดีมากจิรา “ คุณทศว่ายิ้มๆ นั่นทำให้ฉันมองคุณทศใหม่ด้วยท่าทางที่ไม่ไว้วางใจ ทำให้คุณทศต้องหัวเราะออกมาเบาๆ “จิรา คุณคนนี้บอกว่ามาหาเธอ ” .... .... “ สวัสดี ” ไม่แปลกใจสักนิดที่หันไปเจอรอยยิ้มสว่างจ้าสดใสราวแสงอาทิตย์ในวันหนาวเย็น มากไปจิรามากไป ยัยภูตจิ่วว่า “ กานต์ คุณทศ เพื่อนของฉันและนี่ ... ” แล้วพี่เข้มชื่ออะไรล่ะ ฉันยักไหล่แบมือสองข้างก่อนหัวเราะเบาๆ “ นรพัลลภ ผมชื่อนรพัลลภ แต่เพื่อนๆเรียกเข้ม พวกคุณจะเรียกว่าเข้มก็ได้ครับ ” เขาแนะนำตัวยิ้มๆ ฉันกลั้นหัวเราะจนไหล่โยนและอดที่จะปล่อยเสียงหัวเราะหลุดออกมาเบาๆไม่ได้ทำให้เขาหันมามองหน้ามีคำถามในดวงตาคมเข้มนั้น “ เปล่านะ ไม่มีอะไร ” ทำหน้าใสซื่อปฏิเสธเข้าไว้จิรา แต่ดูเหมือนเขาจะทำหน้าไม่เชื่อนัก “ จิรา ใช่ๆฉันชื่อจิรา ” มีเสียงหัวเราะเบาๆของฉัน เขา คุณทศและกานต์ ก็ทำไมไม่บอกว่าพวกเราล่ะยัยจิรา ภูติจิราตัวน้อยโผล่มาอีกแระ เฮ้อ! ... เสียงกระดิ่งหน้าประตู กานต์ขอตัวไปต้อนรับลูกค้า และทศขอตัวลุกไปช่วย ปล่อยฉันและเขานั่งเผชิญหน้ากัน มีแก้วคาปูชิโน่ที่ว่างเปล่ากั้นกลาง “ คือ.. . .” ฉันควรจะพูดว่าอะไรนะ “ คือ ... ” เขาแกล้งพูดเลียนแบบฉัน “ ผมตามหาร้านนี้จนเจอ แต่ ... ไม่เจอใครบางคนที่บอกว่าจะมาที่นี่ทุกเย็น ” “ คือ ..ฉัน ” ฉันยังคงคิดหาคำพูดไม่ออก เหมือนโดนต่อว่ากรายๆนะนั่น ต่อว่าด้วยใบหน้ายิ้มๆ “ ที่ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ ผมถือว่าเป็นต้น ส่วนดอกเบี้ยคุณต้องจ่ายด้วยการเลี้ยงกาแฟผมอาทิตย์นึง เช่นกัน ตกลงมั้ย ” “ โอ...เค.. ” ฉันยักไหล่ ก็ได้ๆ ดูเหมือนว่าการทำความรู้จักเพิ่งจะเริ่มต้น “ คุณเคยได้ยินประโยคนี้มั้ย ” “ ความสัมพันธ์ที่พบขณะเดินทางมักไม่ยั่งยืน ” “ มีเพื่อนผมบางคนเคยพูดเหมือนกันและ...มันบอกว่านั่นน่ะเหตุผลของคนเจ้าชู้ ” 555 ฉันชอบจังเหตุผลนี่น่ะ “ มันขึ้นอยู่กับรูปแบบของความสัมพันธ์มากกว่า และ...ถ้าคุณจะถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเรา ผมว่ามันเพิ่งเริ่มเท่านั้น และ.. ถ้ามันเป็นสมมุติฐาน ก็ต้องมีการพิสูจน์ ” เขาหยุดพูดและจ้องหน้าฉัน แอบเห็นอะไรบางอย่างวิบๆและจางหายไปอย่างรวดเร็ว “ และ...ผมคิดว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการรวบรวมข้อมูล และอาจต้องใช้เวลาเพื่อวิเคราะห์ข้อมูล หาเครื่องมือมาใช้ กว่าจะสรุปได้ก็.... นานพอที่จะทำให้คุณ เลิกถามผมแล้วล่ะ ” “ เอางี้ถ้าเผื่อคุณต้องการจัดการข้อมูลให้เป็นระเบียบ ค้นหาง่าย หรือต้องการตัวช่วยอื่น ฉันอาจจะช่วยคุณได้นะ เพราะฉันจบสารสนเทศ เอกบรรณารักษ์ โทภาษาอังกฤษ ” ฉันพูดยิ้มๆ นั่นทำให้พี่เข้มฉีกยิ้มที่มากกว่าก่อนพูดว่า “ คุณช่วยผมได้มากกว่านั้น เพราะ คุณจะเป็นหนูทดลอง เอ๊ย..ไม่ใช่คุณจะเป็นกลุ่มตัวอย่าง เป็นกลุ่มตัวอย่างเดี่ยวไม่ใช่กลุ่ม เก็บข้อมูลแบบจำเพาะเจาะจง ... ” เฮ้อ..ทำเสียงซะเข้มสมชื่อจริงๆ “ พี่เข้ม ” ... ... ... อ๊ะๆๆ ถ้าคุณจะถามว่าตอนนี้รูปแบบของความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เข้มคนนั้นไปถึงไหนแล้ว ฉันยังตอบไม่ได้หรอก และถึงแม้ว่าฉันจะจ่ายดอกเบี้ยครบแล้วก็ตาม ถึงแม้ว่าจะผ่านไปเป็นเดือนแล้วก็เถอะ และถึงแม้ว่าฉันจะเจอเขาบ่อยขึ้น บางทีอาจต้องรอจนกว่าเรา เอ่อ..ฉันและเขาจะกลับมาจากเที่ยวป่าสนวัดจันทร์ก่อนน่ะนะ แล้วฉันจะมาบอกว่า " ความสัมพันธ์ระหว่างการเดินทาง ของเราจะยั่งยืนหรือเปล่า หรือมันจะเป็นเพียงแค่..เหตุผลของคนเจ้าชู้...เท่านั้น " .. .. ปล.1 ขอบคุณคุณพีท คุณวรฯ สำหรับกำลังใจ ปล.2 ขอบคุณคุณพีท สำหรับชื่อ"พี่เข้ม" 555 ปล.3 ขอบคุณเพื่อน"นรพัลลภ"ที่ให้ยืมชื่อ ปล.4 คราวนี้มาแบบเรื่อยๆเรียบๆ คงไม่มีใครบอกว่าหวานนะคะ ... การทำความรู้จักเพิ่งจะเริ่มต้น ...   Create Date : 23 สิงหาคม 2551 19 comments Last Update : 23 มีนาคม 2554 19:30:28 น. Counter : 528 Pageviews. Share Tweet

นายเข้มของเราท่าทางจะเฉลียวฉลาด มีเสน่ห์อยู่ไม่น้อย ดูท่าจิราจะแย่แล้วล่ะ เอิ้กๆๆ จะตามอ่านเรื่อยๆ นะครับ   โดย: ลายปากกา 25 สิงหาคม 2551 8:17:58 น.

^ ^ ^ ลืมบอกว่าข้างบน วรบรรณ ณ ลายปากกา นะครับ   โดย: วรบรรณ (ลายปากกา ) 25 สิงหาคม 2551 8:19:07 น.

ความสัมพันธ์ระหว่างการเดินทาง ของเราจะยั่งยืนหรือเปล่า หรือมันจะเป็นเพียงแค่..เหตุผลของคนเจ้าชู้...เท่านั้น " 555 ถ้าการเดินทางครั้งเดียว อาจจะไม่ นะยายจิรา แต่ ถ้าเดินทางซ้ำๆ กับคนเดิม โดยเฉพาะ นาย เข้ม ท่าทางยายจิรา จะได้เลิกเป็นผู้หญิงเจ้าชู้แล้วล่ะ ท่าน.... .... จะรออ่านตอนต่อไป ...ป่าสนวัดจันทร์...   โดย: sAnake IP: 119.42.82.44 25 สิงหาคม 2551 8:56:06 น.

อิอิ... ^_______________________________________^ ยิ้มกว้างๆ...จ้า   โดย: real-in-mind IP: 58.9.230.135 25 สิงหาคม 2551 11:24:49 น.

พี่เข้มคงชอบกินกาแฟนะนี่ มาทุกวันเลยนี่นา   โดย: บู้บี้ IP: 133.82.251.202 25 สิงหาคม 2551 12:07:23 น.

... กำลังใจมาแต่เช้า ขอบคุณค่ะคุณวรฯ sAnake จะรอจริงอ่ะ นานนะขอบอก real-in-mind ดีใจคนไทยยิ้มได้...อิอิ พูดเหมือนนางงามเนอะ บู้บี้คะ จีบหญิง พี่เข้มต้องทนค่ะ เอิ้กกกกก ขอบคุณทุกท่านค่ะ   โดย: สิงห์อมบ๊วย 25 สิงหาคม 2551 15:53:41 น.

เอาความคิดถึงมาปาใส่หลังคาบ้านหลังนี้ เผื่อพี่เข้มจะได้ออกมาเปิดประตูต้อนรับ ฮ่าๆๆๆ   โดย: teansri 25 สิงหาคม 2551 17:04:20 น.

ประมาณว่า ประทับใจสิ่งที่ตัวเองเม้นต์ไว้ในถนนฯ มาก เลยขอก๊อปมาแปะอีกครั้ง กรี๊ด ทำไมคุณพีทน่ารักแบบนี้ (แหวะ) ความคิดเห็นที่ 10 (1) กร๊าก ชื่อพี่เข้มจริงๆ ด้วย (เข้มได้อี๊ก) (2) ผมชอบม็อคค่าเหมือนคุณทศเลย แล้วก็ชอบคุณกานต์เหมือนคุณทศด้วย (อ้าวเฮ้ย) (3) อยากโดนคุณกานต์เอาเสื้อตีหัวเบาๆ มั่งจัง (เสื้อเกราะไม่เอานะ) (4) แล้วก็อยากให้คุณทศเอามือวางบนไหล่ จะได้เอามือวางทับมั่ง (5) แว้ก ยัยจิรา เพิ่งจะบอกคุณทศไม่มีอะไรไปหยก ดันมามองแบบไม่ไว้ใจซะแล้ว ฮ่าๆๆ (6) ที่แท้... มันคือเหตุผลของคนเจ้าชู้นี่เอง (7) คิดบวกมั่งดีกว่า อยากสวย (8) พี่เข้มแกทำอาชีพไรเนี่ย พูดจาน่า... ตกใจ ฮ่าๆๆ (9) ป่าสนวัดจันทร์ เขาไปเป็นเดือนเลยเหรอ มันคืออารายงิ (10) เมื่อนับข้อดีได้สิบข้อ ขอยืนยันว่า คุณพีทคุงน่ารักคนดีที่หนึ่งเลย (เอ้อ เกี่ยวกันมากเลยนะ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 25 ส.ค. 51 20:25:29 ]   โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) 25 สิงหาคม 2551 21:09:44 น.

มาแปะโป้งไว้ก่อน เดี๋ยวจะมาตามอ่านวันหลังนะคะคุณสิงห์ฯ   โดย: ฝ้ า ย ฯ IP: 202.91.18.192 25 สิงหาคม 2551 23:52:56 น.

สวัสดีค่ะ.. วันนี้อ้อมแอ้มจะมาชวนไปดูนิทรรศการภาพถ่ายค่ะ เป็นฝีพระหัตย์ของสมเด็จพระเทพฯค่ะ.. ไปด้วยกันนะค่ะ.. Candy Bar Dollsรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 26 สิงหาคม 2551 9:50:15 น.

.. หลังคาบ้านทะลุ ความคิดถึงก้อนโตหล่นใส่หัวเจ้าบ้าน...สลบ...แง่กกกก ขอบคุณคุณเทียนสีค่ะ คุณพีทคะ ขอตอบข้อ8 นะคะ กำลังหางานให้พี่เข้มอยู่ สรุปตอนนี้พี่เข้มว่างงานค่ะ เพราะคนเขียนคิดไม่ออก..เอิ้กกกกก ส่วนข้อ9 ไปป่าสนแค่ไม่กี่วัน แต่ที่คบกันน่ะเป็นเดือนแล้ว ส่วนจะกลับจากป่าสนเมื่อไหร่ต้องถามยัยคุณสิงห์อมบ๊วยว่าจะคิดตอนต่อไปได้เมื่อไหร่ ( อีกนานมากกกกกก) รวมข้อเม้นต์ได้สิบข้อ สรุป..."คุณพีทน่ารักที่ซู๊ดดดดด" คุณอ้อมแอ้มแวะมาได้ทานอะไรมั่งหรือยังคะ คุณกานต์ไม่ดูแลเลยแย่ๆ :-) ขอบคุณทุกท่านค่ะ   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.182 26 สิงหาคม 2551 18:02:56 น.

ประสบการณ์เป็นต้นทุนตุนไว้ กำไรคือวันพรุ่งนี้ไง ....ยัยจิรา แฟนขับมารายงานตัวอ่นเหมือนเดิมค่ะ ถ้ามีหลายตอนสงสัยจะตกหลุมรักคุณทศนะเนี่ยะ ......เอื้อก ๆๆ วายๆๆ ได้อีก   โดย: mangotip IP: 118.173.239.58 27 สิงหาคม 2551 3:46:32 น.

... เปลี่ยนไปเขียนแนวY ดีกว่า คุณพีทว่าไง?(ต้องปรึกษาที่ปรึกษาพิเศษ):-)   โดย: สิงห์อมบ๊วย 27 สิงหาคม 2551 13:34:44 น.

ถ้าคุณสิงห์หันมาเขียนแนววาย มีหวังผมตกกระป๋องแน่เลย ฮ่าๆ เอาดิครับ ผมกำลังว่าจะขยับไปเขียนแนวเอ๊กซ์พอดีเลย แว้กกกก... อาชีพพี่เข้ม ประมวลจากถ้อยคำที่ใช้ สงสัยว่าจะเหมาะกับงานวิจัย งานวิชาการ หรือเป็นอาจารย์ดีมั้ยครับ สอนอะไรหนักๆ เข้มๆ ไปเลยสมชื่อ ประมาณ ดร.นรพัลลภ อะไรแบบนั้นเลย อิๆๆ   โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) 31 สิงหาคม 2551 11:26:54 น.

... โห...ที่เขียนๆไว้ยังเอ๊กซ์ไม่พออีกรึคุณพีท...อิอิ เขียนแนวโรแมนติกคอมมาดี้นี่แหละ ไม่เปลี่ยนไปเป็นแนววายหรอก แค่ที่เขียนก็ยากยิ่งแล้ว เอ่อ...นอกจากจะมีแฟนเป็นผู้ชายแนวนั้นอาจจะเขียนอ่ะ...เอ...ยังไงๆ หางานให้พี่เข้มได้แล้วค่ะ ที่คิดไว้ประมาณที่คุณพีทแนะนำค่ะ ( ยังจะมีภาคต่อ...เฮ้อ.. ) อบคัพเค้กมะพร้าวหอมคับบ้านอยากให้คุณพีททานจัง แต่จนใจ.. :-)   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.174.207.21 31 สิงหาคม 2551 13:10:46 น.

อยากกินเค้กมาพร้าววววววววว   โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) 31 สิงหาคม 2551 22:07:25 น.

เอาความคิดถึงมาฝากค่ะ มาขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ   โดย: teansri 1 กันยายน 2551 7:00:17 น.

พี่เข้ม...แหะๆ รู้สึกคุ้นๆวนเวียนๆยังไงไม่รู้ 5555+ เห็นจะเป็นอย่างที่พูด ตอนนี้มาแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ แต่ก็อ่านจบภายในระยะเวลาอันรวดเร็วเช่นเดียวกัน   โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.122.160 1 กันยายน 2551 22:52:52 น.

Ding..Ding..men! if they don't interest at you.they will not follow you this far..he is cool man (Mr Khiem), I like his personality already..you are clever Sing..yeah..he is love (hiding) inside..Hehehehehe keep feeding me good story...I love ."Love..Romantic and comedy" Please don't even think of writing Nang Raye der..Pi bor muk der..!! Okay..its time to move on the next chapter..!   โดย: PiCorn (Camille) IP: 71.81.178.101 12 มิถุนายน 2553 20:13:18 น.