ฉันได้ทดลองใช้เน็ตบนเครื่อง ขอบอกว่า เน็ตช้าค่ะ 




ลองนั่งดู รู้สึกไม่ชอบเข็มขัดเอาซะเลย เหมือนนั่งอยู่ในรถยนต์ โคมไฟที่ติดตรงเก้าอี้สำหรับส่องอ่านหนังสือก็ไม่มี หน้าขาว แล่บลิ้น นั่งข้างฉัน คือ พ่อบ้านค่ะ ทริปนี้จะขาดพ่อบ้านไม่ได้




2A ด้านข้างคือ ลูกชาย ทำลูกศรสีแดงชี้ จะเห็นมีว่าช่องว่างน้อยๆ ให้พอยัดผ้าห่ม หมอน ลงไปได้
เท่าที่เห็น ช่องว่าง ฝั่งลูกชายมี ส่วนฝั่งที่ฉันและพ่อบ้านนั่งจะไม่มีนะคะ เราต้องเอาหมอนไปยัดไว้ที่ช่องเก็บสัมภาระเหนือศรีษะ



ลองถ่ายย้อนกลับ



Get to know your Suite






ให้รูปอธิบายความหมาย อ่านเอาเองน๊ะ




ที่วางเท้า ใครขายาวๆ น่าจะพอไหว ส่วนฉันขาสั้นมีที่ว่างเหลือเฟือ




ส่วนจอ มีภาษาไทยให้



ในจอระบุรุ่นของเครื่องบิน แอร์บัส A350-900






รีโมท อยู่ด้านข้าง ต้องเปิดฝาจึงจะเห็น



ปุ่มคอนโทรล




มีช่องสำหรับใส่น้ำ และ ไว้วางหูฟัง ส่วนหนังสือเดินทางของฉัน ซึ่งนำมาวางไว้ เพราะเข้าใจ ต้องกรอกเอกสารเข้าเมือง จึงไม่นำเก็บใส่กระเป๋า แต่จนถึงปลายทางก็ไม่ได้กรอกอะไรเลย



หูฟัง


Amenity Kit



ตามรูปค่ะ ที่ถูกใจฉันคงจะเป็น ลิปบาล์ม หลอดน้อย ยี่ห้อ คีลส์ ปราบปากแห้ง ปากลอกได้ดีนักเชียว



น้ำแร่




มาดูเมนู เส้นทางนี้ มีอะไรเสิร์ฟบ้างนะ ????










ปลุกพยาธิ .....ด้วยถั่วและแชมเปญ






ตามด้วย Appertizer



จานนี้แซลม่อน







ตบท้ายอาหาร ด้วยจานนี้




หลังจากนั้น ฉันมีอาการปวดหัว ( จิบแชมเปญแค่แก้วเดียวเอง ) ทำเอาปวดหัวยาวเลย นอนก็นอนไม่หลับ เพราะ คุณลุงMr.Kim ชาวเกาหลีที่นั่งเบาะหลัง แกนอนกรนZZZZZZ ที่รู้ว่าแกชื่อ มิสเตอร์ คิม เพราะ FA เดินทักทายแนะนำตัว ฉันต้องเดินไปขอยาแก้ปวดกับ FA หลังจากนั้นก็เข้าไปสำรวจในห้องน้ำ



มีผ้าอนามัยสำหรับสุภาพสตรี ในลิ้นชัก ฉันได้ลองใช้ด้วยอ่า....แผ่นใหญ่ๆหนาๆ ไม่ชอบเลย ชอบผ้าอนามัยของเกาหลีมากกว่า บางเฉียบ แนบชิด ไม่นูน



และมี แฮนด์ วอช




จากนั้นเดินสำรวจบิสซิเนส คลาส ในขณะที่ ผดส คนอื่นๆนอน ไม่ได้มีเจตนาร้ายฉกทรัพย์นะคะ
แต่เดินดูว่า เที่ยวบินนี้เต็มมั๊ยนะ ปรากฎว่า บิสซิเนส คลาส เต็มทุกที่นั่ง
ฉันต้องกลับมานอนพร้อมอาการปวดหัว เอาไอพอดครอบหูฟังเพลง ดีกว่า ฟังเสียงกรนจากมิสเตอร์Kim

Mid - Flight snack ฉันก็ไม่กิน จึงไม่มีมีรูปมาฝากค่ะ

ถ่ายประตูฝั่งลูกชายนั่งก็แล้วกัน    เรื่องประตู ฉันพยายามดึงปิด ดึงเท่าไหร่ก็ไม่ปิด