|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
26 กรกฏาคม 2553
|
|
|
|
วินาทีสุดท้าย...
==โจทย์==
หลับตา...
แล้วจินตนาการว่า คนที่คุณเกลียดชังที่สุดในชีวิต
ไม่ว่าเขาคนนั้นจะเป็นใคร...
เป็นศัตรู คู่แข่งทางธุรกิจ คนที่แย่งคนรักของคุณ คนรักเก่า
เพื่อนทรยศ ญาติผู้คดโกง คนที่มีนิสัยใจคออันน่ารังเกียจ
นักการเมืองที่คุณเหม็นขี้หน้า ฯลฯ
ใครก็ได้ที่คุณเกลียดเขามากที่สุด....
หลับตา...
แล้วจินตนาการว่าเขามานอนอยู่แทบเท้าคุณ
เขานอนหายใจรวยริน เลือดท่วมร่าง
และกำลังจะตายภายในเวลาไม่ถึงห้านาที
คนที่คุณเกลียดชังมากที่สุดในชีวิตคนนี้กำลังจะตาย....
เขาหันมาร้องไห้ แล้วขออโหสิกรรมกับคุณ
เขาพูดถึงความเลวที่ตัวเองได้ทำกับคุณ
เขาขอโทษ ร่ำไห้ เจ็บปวดจากบาดแผล
คุณยืนนิ่งและพยายามนึกหาถ้อยคำที่จะพูดกับคนๆนี้
.
.
.
คุณจะพูดอะไรกับคนๆนี้และคำๆนั้น คืออะไร ?
วินาทีสุดท้าย...
" เมื่อรู้ตลอดมาว่าผิดแล้วทำไมถึงยังทำวะ ไอ้
!! "
ผมสบถในใจอย่างเหลืออด...
ที่แทบเท้าผมมีชายคนหนึ่งนอนคว่ำจมกองเลือด ทั้งร่างเขาไม่ไหวติงมีเพียงลมหายใจที่ยังเหลือเพียงแผ่วเบาและดูเหมือนว่ามันจะสามารถหยุดลงได้ทุกขณะจิต
ชายคนนี้คล้ายคนที่ตายไปแล้ว มีเพียงสายตาที่หลือบขึ้นมาของเขา ที่ยังแสดงถึงการมีชีวิตและแววตาท้ังสองข้างนั้นยังพยายามสื่อถึงคำขอร้อง ขอความเห็นใจ ความเข้าใจ และการให้อภัย!!?
" มาถึงขั้นนี้แล้วยังหวังอีกรึ...กับสิ่งที่ทำลงไปทุกๆอย่าง แกคิดแล้วคิดอีกไม่ใช่เรอะ!? และแกยังบอกคนอื่นๆอีกว่ามันถูกต้องที่สุดแล้ว แถมยังสำทับท้ายอีกว่าความจริงมันมีหลายมิติ ความถูกต้องจึงมีหลายมิติตามไปด้วย... "
ความคิดมากมายผุดขึ้นภายในหัวของผม...
" นั่นไง สิ่งที่แกคิดก่อให้เกิดสิ่งที่แกทำและนั่นเองละทำให้เกิดผลอย่างตอนนี้ไง!! แกรู้ไหมว่าทำร้ายใครไปเท่าไหร่กับสิ่งที่แกพร่ำบอกว่าถูกต้อง ' ความจริงที่จริงแท้ ' ของแกไง "
เสียงภายในหัวของผมยังดังก้องไปมาอย่างต่อเนื่อง...
" ความเจ็บปวดแค่นี้ที่ได้รับคิดเหรอว่าจะสาสมกับส่ิงที่ได้ทำลงไป จะทำดีอีกมากแค่ไหนก็ชดใช้ส่ิงที่ทำไปแล้วไม่ได้หรอก นี่ยังไม่รวมถึงว่าแกคงไม่มีโอกาสแล้วล่ะกับสภาพตอนนี้ ทำไมไม่ทำตอนที่มีโอกาสวะ!! "
ผมพยายามคิดคำพูดที่ทำให้ชายคนนี้เจ็บปวดใจที่สุด...
" แกรู้ไหมว่ามีคนคาดหวังกับแกเท่าไหร่ มีคนลงทุนทั้งทรัพย์สิน ลงทุนทั้งแรงกายแรงใจ มีกระทั่งลงทุนด้วยชีวิตกับแก! คนใกล้ตัวแกทั้งผิดหวังเสียใจและหมดเนื้อหมดตัวไปเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ แล้วอย่างนี้จะมาหวังให้ใครอภัยในส่ิงที่แกก่อขึ้นได้ล่ะ "
ผมแทบจะทนไม่ไหวแล้วและผมเริ่มรู้สึกว่าจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้แม้แต่อีกเสี้ยววินาทีเดียว...
" มันมีแต่ในละครเท่านั้นละที่บอกว่า สังคมพร้อมให้อภัยกับคนผิดเสมอ ในโลกความเป็นจริงบอกได้คำเดียวว่ายาก...และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างแก "
และในที่สุดผมต้องพูดมันออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา...
" ไปกันเถอะ... "
ชายคนนั้นสิ้นใจพร้อมกับแววตาที่แสนเศร้าเจือปนไปด้วยความเสียใจ...เสียใจในส่ิงที่ทำให้คนอื่นๆรอบตัวเดือดร้อน เสียใจที่ไม่ได้แก้ไขตัวเองเมื่อยังมีโอกาส เสียใจกับเวลาที่สูญไปเปล่าๆ เสียใจมากที่สุดกับตัวเอง...เสียใจที่ไม่รู้จักเรียนรู้!!
ผมยืนมองหน้าชายคนนั้นอย่างเงียบงัน ชายที่สิ้นใจไปแทบเท้า...ตายไปพร้อมกับความรู้สึกสับสนวุ่นวายและหมดหนทาง...
ชายคนน้ันคนที่หน้าตาเหมือนผม...
ความจริงแล้วผมคือชายคนนั้นและชายคนน้ันคือผมเอง...รวมถึงความจริงที่ว่าผมมันเลวระยำ จนไม่แม้แต่จะอภัยในส่ิงที่ตัวเองก่อขึ้น!
แล้วผมก็ออกเดินทางไปสู่ความเงียบสนิทที่มืดมิดนิรันดร์....
Create Date : 26 กรกฎาคม 2553 |
|
12 comments |
Last Update : 26 กรกฎาคม 2553 22:28:40 น. |
Counter : 618 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 26 กรกฎาคม 2553 23:55:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 27 กรกฎาคม 2553 2:00:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: mastana 28 กรกฎาคม 2553 1:14:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตะพาบ(เลว) (คล้ายดาว ) 28 กรกฎาคม 2553 13:28:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 29 กรกฎาคม 2553 15:36:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 30 กรกฎาคม 2553 9:43:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 1 สิงหาคม 2553 10:16:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 2 สิงหาคม 2553 13:57:07 น. |
|
|
|
| |
|
|
เงามืดในประวัติศาสตร์ |
|
|
|
|
มาเอาที่อยู่ ไปทำลิงค์ให้ก่อนเด้อ
ขอบคุณที่เขียนร่วมกันครับ