วินาทีสุดท้าย... ==โจทย์== หลับตา... แล้วจินตนาการว่า “คนที่คุณเกลียดชังที่สุดในชีวิต” ไม่ว่าเขาคนนั้นจะเป็นใคร... เป็นศัตรู คู่แข่งทางธุรกิจ คนที่แย่งคนรักของคุณ คนรักเก่า เพื่อนทรยศ ญาติผู้คดโกง คนที่มีนิสัยใจคออันน่ารังเกียจ นักการเมืองที่คุณเหม็นขี้หน้า ฯลฯ ใครก็ได้ที่คุณเกลียดเขามากที่สุด.... หลับตา... แล้วจินตนาการว่าเขามานอนอยู่แทบเท้าคุณ เขานอนหายใจรวยริน เลือดท่วมร่าง และกำลังจะตายภายในเวลาไม่ถึงห้านาที คนที่คุณเกลียดชังมากที่สุดในชีวิตคนนี้กำลังจะตาย.... เขาหันมาร้องไห้ แล้วขออโหสิกรรมกับคุณ เขาพูดถึงความเลวที่ตัวเองได้ทำกับคุณ เขาขอโทษ ร่ำไห้ เจ็บปวดจากบาดแผล คุณยืนนิ่งและพยายามนึกหาถ้อยคำที่จะพูดกับคนๆนี้ . . . คุณจะพูดอะไรกับคนๆนี้และคำๆนั้น คืออะไร ? วินาทีสุดท้าย... " เมื่อรู้ตลอดมาว่าผิดแล้วทำไมถึงยังทำวะ ไอ้ !! " ผมสบถในใจอย่างเหลืออด... ที่แทบเท้าผมมีชายคนหนึ่งนอนคว่ำจมกองเลือด ทั้งร่างเขาไม่ไหวติงมีเพียงลมหายใจที่ยังเหลือเพียงแผ่วเบาและดูเหมือนว่ามันจะสามารถหยุดลงได้ทุกขณะจิต ชายคนนี้คล้ายคนที่ตายไปแล้ว มีเพียงสายตาที่หลือบขึ้นมาของเขา ที่ยังแสดงถึงการมีชีวิตและแววตาท้ังสองข้างนั้นยังพยายามสื่อถึงคำขอร้อง ขอความเห็นใจ ความเข้าใจ และการให้อภัย!!? " มาถึงขั้นนี้แล้วยังหวังอีกรึ...กับสิ่งที่ทำลงไปทุกๆอย่าง แกคิดแล้วคิดอีกไม่ใช่เรอะ!? และแกยังบอกคนอื่นๆอีกว่ามันถูกต้องที่สุดแล้ว แถมยังสำทับท้ายอีกว่าความจริงมันมีหลายมิติ ความถูกต้องจึงมีหลายมิติตามไปด้วย... " ความคิดมากมายผุดขึ้นภายในหัวของผม... " นั่นไง สิ่งที่แกคิดก่อให้เกิดสิ่งที่แกทำและนั่นเองละทำให้เกิดผลอย่างตอนนี้ไง!! แกรู้ไหมว่าทำร้ายใครไปเท่าไหร่กับสิ่งที่แกพร่ำบอกว่าถูกต้อง ' ความจริงที่จริงแท้ ' ของแกไง " เสียงภายในหัวของผมยังดังก้องไปมาอย่างต่อเนื่อง... " ความเจ็บปวดแค่นี้ที่ได้รับคิดเหรอว่าจะสาสมกับส่ิงที่ได้ทำลงไป จะทำดีอีกมากแค่ไหนก็ชดใช้ส่ิงที่ทำไปแล้วไม่ได้หรอก นี่ยังไม่รวมถึงว่าแกคงไม่มีโอกาสแล้วล่ะกับสภาพตอนนี้ ทำไมไม่ทำตอนที่มีโอกาสวะ!! " ผมพยายามคิดคำพูดที่ทำให้ชายคนนี้เจ็บปวดใจที่สุด... " แกรู้ไหมว่ามีคนคาดหวังกับแกเท่าไหร่ มีคนลงทุนทั้งทรัพย์สิน ลงทุนทั้งแรงกายแรงใจ มีกระทั่งลงทุนด้วยชีวิตกับแก! คนใกล้ตัวแกทั้งผิดหวังเสียใจและหมดเนื้อหมดตัวไปเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ แล้วอย่างนี้จะมาหวังให้ใครอภัยในส่ิงที่แกก่อขึ้นได้ล่ะ " ผมแทบจะทนไม่ไหวแล้วและผมเริ่มรู้สึกว่าจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้แม้แต่อีกเสี้ยววินาทีเดียว... " มันมีแต่ในละครเท่านั้นละที่บอกว่า สังคมพร้อมให้อภัยกับคนผิดเสมอ ในโลกความเป็นจริงบอกได้คำเดียวว่ายาก...และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างแก " และในที่สุดผมต้องพูดมันออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา... " ไปกันเถอะ... " ชายคนนั้นสิ้นใจพร้อมกับแววตาที่แสนเศร้าเจือปนไปด้วยความเสียใจ...เสียใจในส่ิงที่ทำให้คนอื่นๆรอบตัวเดือดร้อน เสียใจที่ไม่ได้แก้ไขตัวเองเมื่อยังมีโอกาส เสียใจกับเวลาที่สูญไปเปล่าๆ เสียใจมากที่สุดกับตัวเอง...เสียใจที่ไม่รู้จักเรียนรู้!! ผมยืนมองหน้าชายคนนั้นอย่างเงียบงัน ชายที่สิ้นใจไปแทบเท้า...ตายไปพร้อมกับความรู้สึกสับสนวุ่นวายและหมดหนทาง... ชายคนน้ันคนที่หน้าตาเหมือนผม... ความจริงแล้วผมคือชายคนนั้นและชายคนน้ันคือผมเอง...รวมถึงความจริงที่ว่าผมมันเลวระยำ จนไม่แม้แต่จะอภัยในส่ิงที่ตัวเองก่อขึ้น! แล้วผมก็ออกเดินทางไปสู่ความเงียบสนิทที่มืดมิดนิรันดร์....   Create Date : 26 กรกฎาคม 2553 12 comments Last Update : 26 กรกฎาคม 2553 22:28:40 น. Counter : 618 Pageviews. Share Tweet

เดี๋ยวแวะมาใหม่ครับ มาเอาที่อยู่ ไปทำลิงค์ให้ก่อนเด้อ ขอบคุณที่เขียนร่วมกันครับ   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 26 กรกฎาคม 2553 23:55:47 น.

โอ..หลายคน เขียนแนวเกลียดเงาตัวเองครับ อย่างนี้ อลงมั่งดีกว่า แฮ่ๆ ขอบคุณที่เขียนร่วมกันครับ แต่ยังไงก็ลุกขึ้นมาใหม่ ไม่มีใครล้มได้ตลอดหรอกเนอะ ฮาดีนิ นรานํ โวตนํ ชนใดผู้เห็นว่าฮาดี จงโหวต กดเลยจ๊ะ... แปะซะหน่อย   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 27 กรกฎาคม 2553 2:00:01 น.

แม้จะเป็นสำนึกในวินาทีสุดท้าย ก็ยังดีที่คิดได้ ไม่ปล่อยให้เลวไปจนหมดลมหายใจครับ.   โดย: เจียวต้าย 27 กรกฎาคม 2553 6:40:55 น.

อึ้งเลย....   โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้ 27 กรกฎาคม 2553 8:50:46 น.

วินาทีสุดท้าย...อ่านแล้วซึมเรยอ่ะ ถ้อยคำ...บางคำให้ความรู้สึกเหมือนมี บาดแผลอยู่ที่หัวใจ..เกลียดตัวเอง... แล้วก็ให้อภัยตัวเองด้วยเนอะ.... . . เขียนดีนะคับ...ชอบ..โจทย์13เขียนอีกน๊า จะมาติดตามอ่านนะค่ะ...(^^")   โดย: mastana 28 กรกฎาคม 2553 1:14:46 น.

สมาชิกตะพาบค่ะ อิอิ ไม่ยอมให้อภัย แม้..แต่..ตัวเอง ฮ่าๆ ยินดีที่ได้รู้จักมนุษย์ที่ว่ายวนกับกิเลสเหมือนเรา เราก็เขียนไม่ให้อภัยเหมือนกัน ไม่ชอบที่เวลาทำเลว แล้วไม่คิด แต่เวลาจะตายมาขออโหสิ เพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากกรรม มันง่ายเกินไป ทั้งโครงการตะพาบ15ตัวมีไม่ให้อภัย4ตัว (เราเป็นตะพาบตัวเมียตัวเดียวในกลุ่ม)นอกนั้นเป็นตะพาบใจดีหมด น่าดีใจที่เป็นคน(เลว)ส่วนน้อยนิ อย่าลืมไปอ่านงานเค้าล่ะ เดี๋ยวงานหน้าเจอกันใหม่จ้า   โดย: ตะพาบ(เลว) (คล้ายดาว ) 28 กรกฎาคม 2553 13:28:10 น.

มาเยี่ยม มาดูเงาในภาพอีกหน   โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้ 29 กรกฎาคม 2553 7:14:29 น.

สวัสดีค่ะน้องเงา...พี่เพิ่งหายจากไข้นี้เองจ๊ะ น้องสบายดีหรือเปล่าค่ะ เมื่อรู้ว่าผิดแล้วยังทำอีก...เออ..อ่านแล้วคุ้น ๆ จังเลย บางครั้งสิ่งที่รู้ว่าผิดแต่ก็ยังดันทุรังทำ และสิ่งนั้นก็ยังคงอยู่ในความนึกคิดของเราอยู่ตลอดเวลา   โดย: aenew 29 กรกฎาคม 2553 15:36:59 น.

พี่ว่าที่ได้คันคงจะแพ้พวกสารเคมีในสีทาบ้าน พี่เคยแพ้แล้วขึ้นผื่นทั้งตัว แพ้ภัยตัวเอง กินอาหารเสริมที่มีส่วนผสมของคอลลาเจนจากปลาทะเลน้ำลึก เป็นอยู่ 2-3 ไปหาหมอ กินยากันจนเบื่อยาไปตาม ๆ กัน เพราะยาแก้แพ้แก้คันจำพวกที่พี่กินเข้าไป ค่อนข้างขมค่ะ เม็ดใหญ่ หวัดดีตอนเช้าค่ะน้อง แล้วอาการคันดีขึ้นหรือยังหนอ น้องเงาฯ   โดย: aenew 30 กรกฎาคม 2553 9:43:42 น.

กวีมากค่ะ...เจ๋ง   โดย: BEE movie 31 กรกฎาคม 2553 15:47:52 น.

น้องเงาฯ ...ตื่นหรือยังคะเนี้ย... วันนี้วันหยุดพี่คะ ได้หยุดเสาร์ อาทิตย์ ก็อยู่ในห้อง กลิ้งไปกลิ้งมาและก็ออกไปวิ่งที่สวนลุมฯ ในตอนช่วงเย็น ทำเพื่อคนอื่นมาเยอะ ต้องทำเพื่อตัวเองบ้างนะค่ะ   โดย: aenew 1 สิงหาคม 2553 10:16:26 น.

น้องเงาฯ ยังไม่หายคันเหรอ พี่ว่าเราแพ้เยอะเลยนะนั้น วันนี้กินขนมหวานซะอิ่ม โธ่ ๆ หมดกัน เมื่อวานอุตส่าห์วิ่งตุนไว้ตั้งเยอะ วิ่งไปหอบไปเกือบ 3 กิโลกว่า และก็มานั่งหมดแรงใต้ต้นไม้ วิ่งแล้วเหงื่อออกไหลเป็นน้ำก็อกเลยนะ สะใจ แต่เหนื่อยมาก กินน้ำได้เป็นขวด ๆ ตอนขากลับห้อง และตื่นเช้ามาก็ปวดแขน วิ่งแล้วปวดแขนคงมีแต่พี่นี้ละน้อง   โดย: aenew 2 สิงหาคม 2553 13:57:07 น.