|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อชีวิตผมสัมผัสกรรมฐาน และกรรมของตู
บาดแผลก็คือบาดแผล
ถ้ามันอยากเรื้อรังนัก ก็ปล่อยมันดิ
อยากกลัดหนองนัก ช่างมันสิฟ่ะ
ไม่อยากหายเหรอ ฮ่า ฮ่า ฮ่า................................
................ฮ่า เอิ๊ก เอิ๊บ โอ้ย เอ๋ง ( อุบส์ สันดานเก่าออกครับ )
เจ็บชิบหงาย เลยครับ ท่านที่เคารพ
บางคนบอกว่า ที่ผมเจ็บมากก็เพราะยึดติดมาก ยึดติดกะตัวตนเก่าๆ เรื่องราวเก่าๆ จะเปรียบก็เหมือนครอบครองเหล็กขึ้นสนิมเกรอะไว้ ทำประโยชน์อะไรมิได้
( ยอมรับแบบจริงใจเลยครับ ว่า " ถูกกกก " )
ผมมีศรัทธา เชื่อว่าโลกุตรธรรมข่มโลกธรรมได้
เอาว่ะ ลองดู ลองดู สมถะแลวิปัสนาคงจะชนะได้ พระพุทธเจ้าและ พระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านประหารกิเลสน้อยใหญ่เป็นแม่นมั่นแล้ว เราลูกศิษย์พระสมควรจะเจริญรอยตาม ดุจ สุนัขที่เดินตามแนววิถีหนทางแห่งพญาคชสาร
แนวทางที่ผมลองใช้คืออานาปานสติ ควบกับพิจารณาโลกธรรม8และไตรลักษณ์
คนเรามีสุข ก็มีทุกข์ มีสมหวัง ก็มีพลาด ............................................................. .........พบพาน แล้วจากลา ไม่จีรัง ไม่ยั่งยืน
ทำได้หลายวันก็พอบรรเทาทุกข์ได้บ้าง คิดว่าน่าจะหายช้ำรักแล้วมั้ง เพราะเวลารู้ตัวว่าคิดถึง ก็ไม่ทรมานมากเหมือนแต่ก่อน
ถ้าเปรียบก็คงเหมือนนักรบที่ได้ลองหัดเพลงอาวุธ แล้วใคร่คะนองอยากลองสัประยุทธ์ดูพลังฝีมือตัวเอง
และแล้วฟ้าก็จัดให้ มารเป็นใจ ครูลองทดสอบครับ
ผมเจือกไปเจอ hi5 ของเธอเข้า เพียงได้เห็นรูป ย้ำว่าแค่ได้เห็นรูปน่ะครับ
ความเจ็บที่เคยข่มลง พลันประทุขึ้น ลมหายใจที่เคยสงบเปลี่ยนเป็นติดขัด กลายกลับเป็นปั่นป่วนราวกับมีพายุหมุนวนอยู่ในปอด หัวใจร้าวเหมือนถูกเข็มทิ่มตำ และน้ำอุ่นๆค่อยๆไหลจากดวงตา ผ่านสองข้างแก้ม ( ขี้แยจัง พ่อคุณเอ้ย )
สงสัย ภูมิธรรมผมยังไม่พอ ปัญญายังไม่ถึง วิมุตติจึงมิบังเกิด
ไอ้นักรบที่คึกคะนองอยู่ กลายกลับเป็นละอ่อนน้อยที่ถูกผู้มีฝีมือไล่ตีต้อน เสียเจ็บเจียนตายต้องมานอนกองคราง เอ๋งๆๆๆๆ
หึหึหึ
แต่อย่าคิดว่าผมจะล้มเลิกนะ ขอเลียแผลให้หายก่อนเหอะ
จากนั้นผมก็จะสู้ต่อ สู้จนกว่าจะชนะความเจ็บครั้งนี้ สู้จนกว่าจะคิดได้ว่าการผิดหวังจากรักนี้มันเป็นธรรมดา และปลดปลงได้เพื่อจะติดตามรอยเท้าพระอริยเจ้าท่านต่อไป
ปล.ตอนนี้ก็กำลังรวบรวมพลัง เพื่อจะทำต่อ ตอนนี้ถึงกลุ้มอยู่ ก็ยังเห็นวิถีทางรำไรๆ พอให้ยิ้มได้บ้างครับ
Create Date : 01 สิงหาคม 2551 |
|
6 comments |
Last Update : 1 สิงหาคม 2551 2:20:23 น. |
Counter : 394 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
|
พอจะเข้าใจค.รู้สึกลางๆครับ หุหุ
ส่วนชีวาส แซ่บไม่แซ่บ ต้องขอลองครับ
แนะนำมาก็ต้องจัดซะหน่อย 55+src=https://www.bloggang.com/emo/emo13.gif>
บักจอนเค้ารีบผมว่า กินเร็วไม่ได้ ถ้าลมปราณไม่นิ่งพอ
ผมล่ะคนนึง