Balcony Hill: My Happy Trip No.3 เขื่อนแม่สรวย + สวนจริณ

	หลังจากนั่งทานอาหารเช้าจนอิ่มหนำ ถ่ายรูปจุ๋งจิ๋งกันสองคนแทบทุกมุมที่ล็อบบี้กันแล้ว สองอ้วนก็ได้ฤกษ์ย้ายร่างไปเที่ยวกันบ้างนะคะ เราสองคนเลือกไปเขื่อนแม่สรวย อันที่จริงพี่ตี๋ไม่ได้เลือกด้วยค่ะ หล่อนเลือกเอง แหะๆ เลือกอย่างที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อนว่ามันจะเป็นอย่างไร จริงๆเคยผ่านไปดอยช้าง ดอยวาวี เมื่อสองสามปีก่อนมาแล้วค่ะ แต่ไม่ได้แวะเขื่อนแม่สรวยในเวลานั้น เวลานี้เลยเป็นการตั้งใจมากันเลยจริงๆค่ะ ภาพแรกที่เห็นเขื่อน ต้องร้องว้าวววเลยค่ะ แถมอากาศก็สดชื่นสุดๆ ที่สำคัญข้างๆตัวคือคนขับรถคนพิเศษอีกต่างหาก ไม่มีอะไรจะดีเท่านี้อีกแล้วค่ะ พี่ตี๋เลี้ยวเข้าไปยังสะพานเล็กๆที่เราเห็นลิบๆทางด้านซ้าย ซึ่งสองอ้วนเห็นพ้องกันว่า ถ้าไปถ่ายรูปกันมุมนั้น ต้องสวยมากแน่ๆ ยิ่งเข้าไปใกล้ก็ยิ่งสดชื่นมากๆค่ะ ได้ยินเสียงน้ำไหล ได้เห็นลมปลิวยอดหญ้า ได้กลิ่นธรรมาชาติของดอกไม้ใบหญ้ารอบตัว หัวใจยิ่งเบิกบานที่สุดเลย พี่ตี๋จัดแจงเอาขาตั้งกล้องไปวาง สวนหล่อนก็ยืนซึมซับธรรมชาติแสนสวยงามไปพลางๆ โมเม้นท์นั้นช่างสมบูรณ์แบบจริงๆ ถ่ายรูปตรงนี้ไม่มีเบื่อเลยค่ะ และเซ็ทรูปข้างบนนี้นั้นก็เป็นเซ็ทที่เท่าที่ถ่ายรูปมา หล่อนชอบมากกกกที่สุดเลยค่ะ พี่ตี๋น่ารัก ยิ้มทุกรูปไป จุ๊บๆ น้ำใสไหลเย็นเห็นเด็กๆแอบเล่นเปลือยกายอยู่ใต้สะพาน ฮ่าๆๆๆ ตอนอยู่ตรงนั้นไม่เห็นหรอกค่ะ ไปเห็นอีกทีตอนอยู่บนสันเขื่อนปู้นนนน ฮ่าๆ น่่ารักทุกอิริยาบท จากนั้นพี่ตี๋ก็ขับรถขึ้นไปสันเขื่อนค่ะ ณ วันที่ไปเที่ยว พี่ตี๋รับอาสาไปเก็บภาพค่ะ เพราะหล่อนมองแล้ว หล่อนท่าจะเดินมิไหว ขอนั่งเปิดกระจกรับลมเย็นในรถก็เป็นพอค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าพี่ตี๋จะกล้าถ่ายมุมนี้ สวยปนเสียวนะเคอะ น้ำสายนี้กำลังไหลลงไปหล่อเลี้ยงเหล่าพืชพันธุ์ของเกษตรกรไทย หล่อเลี้ยงชีวิตและจิตใจของชาวไร่ ชาวสวน หันมาอีกด้านค่ะ บริเวณอ่างเก็บน้ำ ที่นั่นมีร้านอาหารด้วยค่ะ ถ้าไม่ลืม โอกาสหน้าจะลองมาแวะชิมนะคะ เพราะวันนี้เรามีนัดจะไปสวนจริณกันแล้วล่ะค่ะ ป่ะ ไปสวนจริณกันค่ะ สวนจริณที่มีพายแสนอร่อยอันลือชื่อแห่งนั้นแหละค่ะ หนูใหม่เม้าท์มอยกับพี่ตี๋ว่า หล่อนอ่ะแต่ก่อนจำโค้งได้ทุกโค้งเลยนะ เพราะว่าตอนมอปลายต้องเข้าไปเรียนที่ตัวจังหวัด กลับบ้านทุกสองอาทิตย์ เป็นโรงเรียนประจำ ขามาจากเชียงรายจะแช่มชื่นมากๆ แต่ขากลับจากบ้านเข้าเชียงรายจะตรงกันข้ามตลอดๆ ขอบคุณสวนจริณที่มีทางลาดนะคะ แม้จะชันไปสักนิดแต่ก็ได้ออกกำลังกายดีค่ะ วันที่ไปนั้น มีลูกค้าหนาตาเลยทีเดียวค่ะ ทั้งลูกค้าที่มาพักที่รีสอร์ท และลูกค้ามาทานอาหาร ขนมค่ะ ที่ดีกว่านั้นคือ ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส หน้าตามีความสุข เมืองไทยเมืองยิ้มจริงๆ เราสองคนเลือกนั่งที่ใกล้ทางลาดค่ะ เพราะว่าสะดวกสำหรับเรา แม้ไม่ได้นั่งริมน้ำ แต่ก็มีอะไรสวยๆให้ดูเหมือนกัน อย่างพวกต้นลิปสติคพวกนี้ไงคะ ซึ่งพี่ตี๋ก็ได้บ่นหล่อนไปว่า ทำไมลิปสติคที่เพอร์เพิล พาสเทล ถึงได้แห้งเหี่ยว ไม่ออกดอกออกดวง บ่นได้หน่อยเดียวก็โดนไล่ไปถ่ายรูปแม่น้ำล่ะค่ะ แต่ได้มุมแปลกตากว่าชาวบ้านเค้าหน่อย ตรงที่พี่ตี๋เดินไปถ่ายตรงหลังร้านค่ะ โหะๆ ภายหลังก็เดินไปถ่ายตรงด้านหน้าบ้างค่ะ นั่งแป๊บเดียวค่ะ อาหารก็มาเสิร์ฟแล้ว วันนี้สั่งเป็นอาหารจานเดียวนะคะ ข้าวแกงเขียวหวานแห้ง อร่อยมากๆ ไม่ได้สั่งไข่ดาวค่ะ เพราะมื้อเช้าทานไข่ไปแล้ว ส่วนพี่ตี๋สั่งพายไก่มารับประทานนะคะ น่าทานใช่มั้ยล่า สั่งขนมหวานมารอเลยนะคะ พายมะพร้าวอ่อนค่ะ หน้าตาจี๊ดๆมากๆ กรี๊ดๆ พวงแสดที่สวนจริณค่ะ ไม่ลืมว่าที่สวนจริณเราสั่งน้ำมัลเบอรี่มาดื่มค่ะ น้ำหวานมากจริงๆ ^^ สามารถแบ่งได้สองแก้วแล้วใส่น้ำเปล่าน้ำแข็งลงไป ก็ได้อีกแก้วเลยจ้า เจ้มจ้น แล้วเราก็ไปต่อค่ะ อิ่มแล้วก็ไปต่ออีกแล้ว ก่อนเข้ารีสอร์ทเราสองคนผ่่านไปที่วัดแสงแก้วโพธิญาณก่อนค่ะ เพราะตั้งใจจะมาเช่านางกวัก ภายหลังพี่ตี๋เช่านางรับมาเพิ่มด้วยค่ะ วัดนี้งดงามมากค่ะ กำลังสร้างอีกหลายๆจุด คาดว่าถ้าสร้างเสร็จต้องเป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งของอำเภอแม่สรวยเลยค่ะ นางกวักเป็นองค์สมบูรณ์นะคะ ที่เช่ามาท่านงดงามมากค่ะ อ้วนแต่สวย เป็นงานที่ละเอียดมากทีเดียวค่ะ นับว่าทริปนี้ได้บรรลุจุดหมายปลายทางหลายๆจุดเลย พอเสร็จธุระเราก็กลับรีสอร์ทกันค่ะ แต่เย็นนั้นก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันค่ะ สาครโทรมาร้องไห้ เราฝากเกสต์เฮ้าส์ให้สาครกับน้องแดงช่วยดูให้น่ะค่ะ ปลายสายบอกว่า พ่อไม่สบายมาก ต้องกลับบ้านด่่วน ซึ่งตอนนั้นก็เย็นมากแล้วค่ะ หล่อนรับสายแล้วก็ได้แต่ปลอบสาคร พี่ตี๋ก็่ช่วยปลอบด้วย และรับปากจะไปดูอาการให้ที่โรงพยาบาล พอดีโรงพยาบาลเวียงป่าเป้ากับที่รีสอร์ทสามารถไปถึงกันได้โดยไม่นานค่ะ โดยรุ่งเช้าให้สาครมาแต่เช้าและพวกเราก็จะกลับไปอย่างรวดเร็ว เย็นนั้นก็เลยไม่ได้อุดหนุนครัวของบาลโคนี่ฮิลล์เลยค่ะ เพราะกว่าเราจะกลับมาก็สองทุ่มกว่าแล้วค่ะ เลยแวะซื้อมาจากข้างนอกค่ะ รูปถ่ายยามเช้าค่ะ ก่อนเช็คเอ้าท์ ได้ถ่ายรูปกับคุณปอ คุณบอลเจ้าของรีสอร์ทด้วยค่ะ ขอบพระคุณที่ดูแลเราสองคนอย่างดีนะคะ แล้วจะกลับไปอีกแน่นอนค่ะ คุณปอ ก่อนกลับจริงๆ ได้เดินเล่นรอบๆล็อบบี้อีกนิดหน่อยค่ะ รวมทั้งสระว่ายน้ำด้วยค่ะ เอาล่ะค่ะ กลับแล้วจริงๆล่ะจ้า ขอบคุณวันเวลาดีๆ คนดีที่สุดของหนูที่ทำให้หนูมีความสุข ขอบคุณบาลโคนี่ฮิลล์กับทุกๆอย่างที่สวยงามนะคะ แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าค่ะ แล้วจะรีบมาอัพไวๆค่ะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาจนจบทริปนะคะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณกรอบน่ารักๆจากบล็อคคุณกุ้ง KungGuenter นะคะ ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ที่มีใจมอบให้หนูใหม่นะคะ ติดต่อหนูใหม่ไฉไลได้ที่...purplepastelplace@hotmail.com เมลมานะคะ เดี๋ยวตอบทุกท่านค่ะ แต่ว่าใหม่ไม่ค่อยสะดวกเมลไปหาเพื่อนๆนะค้า ทิ้งอีเมล แอดเดรสไว้ แล้วใหม่ไม่ได้เมลไปอย่าว่ากันนะคะ คนสวย^^"

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2555		6 comments
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2555 16:02:46 น.
Counter : 1769 Pageviews.
Share Tweet