ถนนสายนี้มีตะพาบก.ม.ที่ 225 "เฝ้ารอ" โจทย์โดยคุณ Jinny Tent - เบื้องหลังชีวิตจริง Diarist ถนนสายนี้มีตะพาบก.ม.ที่ 225 "เฝ้ารอ" โจทย์โดยคุณ Jinny Tent เบื้องหลังชีวิตจริง การรอคอยมักเกิดกับทุกช่วงชีวิต ทุกรูปนาม จะว่าไปแล้วโจทย์นี้ตอบได้ทุกรูปแบบ ทั้งรัก เหงาเศร้าเคล้าน้ำตา หรือแม้แต่เกิดมาเพื่อรอวันตาย แต่ถึงกับเฝ้ารอแล้วบอกได้เลยว่าทรมานจิตใจมาก แม้บางเรื่องที่ไม่ถึงกับทรมานใจ แต่ก็บอกได้อีกว่า สิ้นเปลืองเวลาที่ควรได้เอาไปทำอะไรที่มีประโยชน์มากกว่านั้น เช่น การยืนรอให้น้ำในกาบนเตาเดือด ทุกคนคงเคยทำ ความที่เรารีบ อยากให้น้ำเดือดเร็วๆ เราก็ยืนเฝ้าไว้ เพื่อว่าทันทีที่น้ำเดือด จะได้ยกกาเทลงถ้วย จะชงชาหรือกาแฟอะไรก็ทันใจ ทั้งที่นี่เป็นเรื่องที่เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ ฝรั่งมีคำคมว่าไว้ว่า A watched kettle never boils. (กาน้ำที่เฝ้าไว้จะไม่เดือด) ก็คงไม่ถึงกับไม่เดือดหรอก แต่ความที่คนเฝ้าต้องรออย่างกระวนกระวายใจทำให้รู้สึกว่าใช้เวลามากกว่าที่ควร อาจถึงกับคิดว่า แล้วแม่งจะเดือดไหมฟระ หรือร้องว่า ช้าจริงว้อย!!! ซึ่งจริงๆแล้วก็เป็นเวลาเท่าที่ควรจะเป็นนั่นแหละ ถ้าประมาณเวลาไว้แล้วไปทำเรื่องอื่นเสีย ก็จะไม่ต้องเสียเวลายืนเพ่งกสิณสะกดน้ำในกาให้เดือด... อ้าว น่าจะคนละเรื่องซะแล้ว ทั้งหลายทั้งปวงนั้นก็เพื่อเป็นอารัมภกถา(ง่ายๆคือ คำนำ แล้วทำไมต้องทำให้ยาก) ก่อนจะวิสัชนาเรื่องการเฝ้ารอของตัวเองสักเรื่อง วันนี้พยายามจะมาแบบธรรมะธรรมโม จะรอดไหมไม่รู้ค่ะ เริ่มจะติงต๊อง โรคนี้รักษาไม่เคยหายขาด นึกว่าไม่มีพี่หนูหล่อแล้ว คนอ่านจะไม่รำคาญหู อ่ะนะคะ ทนๆหน่อย ตัดชั้บมาขึ้นเรื่องใหม่ ย้อนกลับไปชีวิตจขบ.ตอนเฮี้ยวจัด (ที่ต้องย้อนเพราะจะเขียนเป็นไดอารี่ อิอิ) ที่เฮี้ยวจัดเพราะปวดหัวกับเรื่องเรียนของตัวเองและชีวิตคู่ของบุพการีที่ไม่ค่อยน่าชื่นชม เชื่อเหอะ บ้านไหนพ่อบ้านมีเมียมากกว่า 1 คน บ้านนั้นร้อนเป็นไฟ เราเลยเลิกเรียนหนังสือ เที่ยวทุกวัน ไปมันเรื่อย ในที่สุดพ่อถามว่า ยังจะเรียนหนังสือไหม เราก็ตอบตามตรงว่า ถ้าสภาพแวดล้อมน่าเรียนก็เรียน พ่อถามว่า อังกฤษเป็นงัย เรารู้เลยว่ากำลังจะถูกปล่อยเกาะ เพราะเวลาพ่อแม่มีปากเสียงกัน เราเข้าข้างคุณแม่ แต่ก็ตอบพ่อว่า ดี พ่อมีเงื่อนไขว่า ต้องไปอยู่เพื่อเรียน ห้ามเที่ยว ได้ pocket money เท่าเด็กอังกฤษ เราถามว่าเด็กขนาดไหน พ่อบอก ม.ต้น จ๊ากกกก ตอนนั้นเราอายุกว่า 20 ไปแล้วจ้าาาา เด็กขนาดนั้นได้เดือนละ 5 ปอนด์นะจ๊ะ ตอนนั้นปอนด์ละ 60 บาท เท่ากับเดือนละ 300 บาท เราแอบหัวเราะในใจ พ่อก็เกินไป๊ แต่พ่อเอาจริง ค่าใช้จ่ายทั้งปวงผ่านก.พ.หมด แม้แต่ไอ้เดือนละห้าปอนด์นั่นก็ผ่านก.พ. อยู่ที่นั่นได้เดือนละห้าปอนด์เนี่ย เพื่อนทั้งไทยและเทศฮามาก เงินเดือนออกจะโดนตอแยให้เลี้ยง เด็กม.ต้นที่นั่นได้เดือนละห้าปอนด์ เค้าอยู่กับพ่อแม่ มีอาหารถูกปากกิน ส่วนเรามีอาหาร canteen ทุกมื้อก็จริงแต่มันแหลกไม่ค่อยล่าย แต่เรื่องมีกินมีใช้ตามใจชอบของเราก็ทำได้ไม่ยาก เพราะเราทำการค้าอสังหาฯกับคุณแม่มานานแล้ว เวลาได้กำไร คุณแม่ก็จะแบ่งให้เข้าบัญชีเราไว้ เผื่ออยากได้อะไรก็จะซื้อได้เอง คุณแม่ทันสมัยมาก บอกว่า ทำงานต้องได้ค่าแรง เรามีเงินติดตัวไปด้วยมากอย่างที่พ่อนึกไม่ถึง อย่าคิดว่าไม่ให้เงินแล้วจะไม่เสียคนนะพ่อน้า คนสิ้นคิดถึงกับขายตัวก็มีไม่น้อย พ่อคงลืมข้อนี้ไป แต่เราอยากให้ได้อย่างใจพ่อ เราก็ไม่ค่อยได้ใช้เงินเกินห้าปอนด์นอกจากเรื่องจำเป็นจริงๆ เราอยู่ที่นั่นใช้เงินน้อย เพราะตัวเล็ก ฝรั่งนึกว่าเด็ก ได้ราคาเด็กตลอด เราไม่จำเป็นต้องโกหก เค้าเห็นเราเค้าก็ขายราคาเด็กหมด ไม่ว่าจะดูหนัง ซื้อตั๋วต่างๆ แต่ถ้าจะทำตามเงื่อนไขของพ่อจริงๆ ก็มีเรื่องหนึ่งที่ต้องเฝ้ารออย่างทรมานใจมาก นั่นคือ พ่อให้ตั๋วเครื่องบินเพียงเที่ยวไป ถ้าไม่เรียนให้ดีก็ไม่ต้องได้เที่ยวกลับ ขนาดนั้น เราฝันร้ายบ่อยๆว่าไม่ได้กลับบ้านทั้งที่เรามีเงินกลับได้เอง บางครั้งตกใจตื่นขึ้นมาเหงื่อเต็มตัวทั้งที่อุณหภูมิเกือบติดลบ แต่วันหนึ่ง คุณแม่ก็ส่งข่าวไปบอกว่า มีธุระต้องให้ช่วยทำ ให้กลับมาช่วยสักพักแล้วค่อยกลับไปใหม่ เราก็มีหน้าที่รอตั๋วเครื่องบินสิ ถูกไหมล่ะ แต่รอแล้วรออีก ตั๋วก็ไม่ไป จนทนไม่ได้ต้องไปซื้อตั๋วเอง แล้วจึงได้กลับมารู้ว่าทำไมตั๋วจึงไม่ไป พ่อโดนหุ้นส่วนซึ่งต้องดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายของเราที่อังกฤษด้วยโกงซะเละสิคะ แถมยังป่วยมากอีกด้วย เราก็เลยได้ใช้เงินส่วนตัวที่เป็นค่าแรงจากคุณแม่ กลับมาล้างเช็ดทุกสภาพเละเทะ แต่กว่าจะล้างเช็ดกลับสู่สภาพเดิมได้ก็ผ่านไปหลายปี จนต้องตัดสินใจทิ้งการเรียนที่อังกฤษไปโดยปริยาย การเรียนของเรากลับมารุ่งเรืองอีกครั้งหลังอายุผ่านไป 30 ปี เชื่อเถอะว่า ไม่มีใครแก่เกินเรียน เป็นอันว่า ชีวิตก็จบไปอีก 1 episode เริ่ม episode ใหม่พร้อมด้วยคนข้างกายทุกวันนี้ ชีวิตสงบสุขจนเหมือนกับว่าจะชดเชยความยากลำบากในครั้งกระโน้น เชื่อเถอะว่า ถ้าเรามีจุดหมายในการใช้ชีวิต และใช้อย่างมีสติ เราจะไม่มีวันอับจน ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยาชูกำลัง อุปสรรคคือหนทางสำเร็จ ท่านว่าไว้ และเพราะเราถูกหล่อหลอมมาด้วยการอบรมของพ่อแม่ที่มีวิธีการต่างกันจนเป็นเราที่ไม่เคยยอมแพ้ความยุ่งยากในชีวิต ล้มบ้างลุกบ้างก็จะมีเวลายืนได้อย่างมั่นคง ป.ล.ท้ายเรื่อง ช่วงนี้เรารู้สึกได้ว่า การร่วมกิจกรรมโหวตเปลี่ยนแปลงไปมาก การแนะนำโหวตมีผลน้อย เพื่อนๆมักโหวตตามที่เห็นสมควร ซึ่งเราก็ว่าดีค่ะ เคยดูผลโหวตในหน้า Top Blogs พบว่า 1 เอนทรี่ของเราได้โหวตตั้ง 3 หมวด สนุกดี ไว้รอดูผลตอนจบ มีลุ้นละที่นี้ ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต Diarist   Create Date : 04 เมษายน 2562 55 comments Last Update : 16 เมษายน 2562 13:43:50 น. Counter : 1187 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร, คุณสองแผ่นดิน, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณอุ้มสี, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณauau_py, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณตะลีกีปัส, คุณChocolate Indie6, คุณtuk-tuk@korat, คุณJinnyTent, คุณกะว่าก๋า, คุณmcayenne94, คุณชีริว, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณkae+aoe, คุณ**mp5**, คุณญามี่, คุณRinsa Yoyolive, คุณSai Eeuu, คุณผีเสื้อยิปซี, คุณALDI, คุณThe Kop Civil, คุณInsignia_Museum, คุณNior Heavens Five, คุณmariabamboo, คุณล้งเล้งลัลล้า, คุณเนินน้ำ, คุณlife for eat and travel, คุณmambymam, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณTui Laksi, คุณวลีลักษณา

ภาวิดา คนบ้านป่า Diarist ดู Blog พี่ภาเป็นนักเรียนนอกเก่าเหรอคะเนี่ยเพิ่งทราบ   โดย: หอมกร 4 เมษายน 2562 7:43:27 น.

สวัสดียามเช้าครับ พี่ภา ตามอ่านตะพาบครับ พี่ภา แล้วได้กลับไปเรียนต่อที่อังกฤษอีกหรือเปล่าครับ มนุษย์เงินเดือน แต่ละเดือนรอเงินเดือนออกครับ 555 รอปิดเทอม ได้ไปเที่ยว   โดย: สองแผ่นดิน 4 เมษายน 2562 8:25:21 น.

2.. ไม่ได้กลับไปค่ะ คุณซา เจอคู่ชีวิตเสียก่อน ได้เครดิตจากอังกฤษ มาเพียงเล็กน้อย กลับมาต่อยอดในเมืองไทย เมื่ออายุเลย 30 ไปแล้ว การเรียนรุ่งเรือง สมปรารถนาด้วย 4 ป.ตรีเกียรตินิยมและ 1 ป.โท เกรด 3.98 นับว้าบ้าเรียนได้ถ้วยเอาเมื่อ 30ยังแจ๋วมะคะ สำหรับพี่ การเรียนดีคงต้อง อาศัยสิ่งแวดล้อมดี ขอบคุณกำลังใจนะคะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 4 เมษายน 2562 8:34:10 น.

โห..ใจแข็งน่าดู ผมว่าทำให้พี่แข็งแกร่งขึ้นเยอะ ความยากลำบากต้อง บริหารเงิน การใช้จ่ายต่อมา มีครอบครัวพี่เลย ราบรื่น ยกนิ้วให้เลยครับ .... เรื่องโหวต แล้วแต่เพื่อนจะเห็นควร ตอนนี้ ยัง รอคอย หวังลม ๆ แล้ง ๆ อยากให้สังคม BG เหมือนเมื่อก่อน แม้ใจจะหายมาก ๆ จาก คนเคยเข้าอ่านบล๊อกหนึ่ง 4 พันกว่า ตอนนี้เหลือ ถึง 100 นับว่าเยี่ยมแล้ว 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 4 เมษายน 2562 9:24:41 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต haiku Fanclub Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog โอน่าจอมซ่าส์ Home & Garden Blog ดู Blog ภาวิดา คนบ้านป่า Diarist ดู Blog อ่านเอนทรี่นี้ถึงได้รับรู้ว่า ทำไมพี่ภาถึงได้เก่งและแกร่ง โหวตให้เลยค่ะ   โดย: อุ้มสี 4 เมษายน 2562 9:55:19 น.

ของหนูก็เคยเจอ รีวิวเที่ยวแท้ๆ แต่ขึ้นสามหมวด 555 อย่างงง แต่ก็ปล่อยไปแหละค่ะ ไม่ได้ซีเรียส พี่ภาเก่ง หนูเองพ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อย แต่ไม่ใช่เรื่องผู้หญิงนะคะ แต่ก็ทำให้เป็นปมอย่างหนึ่งเหมือนกัน โหย มาเรียนตอนสามสิบ เก่งจังค่ะ นี่หนูว่าจะไปเรียนภาษาเพิ่มตอนสี่สิบกว่านี่แหละค่ะ 555 บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Travel Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog ภาวิดา คนบ้านป่า Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 4 เมษายน 2562 10:50:32 น.

อ่านแล้วประทับใจค่ะ ทุกอย่างมีเส้นทางของมันเองค่ะ และเส้นทางของผู้ที่มุ่งมั่นพยายามผ่านอุปสรรคจะพบกับสิ่งสวยงามเสมอค่ะ   โดย: auau_py 4 เมษายน 2562 11:54:43 น.

ถนนชีวิตของแต่ละคน มีประสบการณ์และบททดสอบชีวิตต่างกันทุกเส้นทางนะคะ มาส่งกำลังใจงานเขียนค่ะพี่ภา   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 4 เมษายน 2562 12:21:21 น.

555 คิดว่าจะไปสมัครเรียนเร็วๆ นี้แหละค่ะ เพราะดูแล้วเรียนช่วงงานไม่ยุ่งพอดี น่าจะพอไหว   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 4 เมษายน 2562 13:54:52 น.

สวัสดีมีสุขค่ะพี่ภาขา ชีวิตแกร่งและเก่งค่ะ รอนิดรอหน่อย สบายมากเลยสำหรับพี่ภา น้องปรบมือให้เลยสำหรับ ปริญญาทั้งหลายแหล่ ยกให้เป็นปริญญาใจอีกใบเลยค่ะ แฮ่ะ...อ๊ะๆ ไม่ต้องเงื้อง่าราคาแพงนะคะ น้องควักอีแปะให้หมวดไดอารี่ถูกต้องเป๊ะเว่อร์แระ...กู๊ดเดเด๊ค่ะมาดามขา..จอลาไปsleep alone for a long timeก่อนค่ะ ตาจะปิดแล้ว...บัย   โดย: ตะลีกีปัส 4 เมษายน 2562 14:21:11 น.

พ่อแม่เราจะไม่ให้ลูก ๆ ได้ยินหรือรับรู้เรื่องที่ทะเลาะกันเลยค่ะ เราเลยไม่รู้ หรือเขาไม่เคยทะเลาะ   โดย: tuk-tuk@korat 4 เมษายน 2562 14:37:41 น.

ฝนที่นำมาฝาก ...ขอไม่ต้องมากนะคะพี่ภา กลัวหลังคาบ้านแกงเป็นหวัด... พรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ..วันนี้หมดตัว..อิอิ   โดย: สันตะวาใบข้าว 4 เมษายน 2562 14:50:28 น.

แฮ่...พี่ครับ บล๊อกละ 4000 กว่าที่มีคนเข้าดู นั่น กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.. เมื่อก่อนบล๊อกหนึ่ง แช่ไว้อาทิตย์นุง.. เลยทำตัวเลขได้..ตอนนี้ เชอะ 200 ก็เก่งแล้วสำหรับหนึ่งอาทิตย์ 555 ... เรื่องช้างบุก น่ากลัวเหมือนกัน.. เขาคงลงงมาหา อาหาร น้ำดื่ม มันง่ายดี อีกอย่างน่าจะเคยเป็นทาง เดินของเขามาก่อน (นานมาแล้วอายุช้างยืนมาก) ตอนที่ผมนอนในไร่ อ.แก่งหางแมว อยู่ห่างจาก เขาชะเมา กับเขตติดต่อป่าอื่น ช้าง เขาบุกมา แถวบ้านเหมือนกัน... ส่วนหมูป่าเห็นบ่อยตอน หลังเรียบร้อยหายหมด เข้าพุงชาวบ้าน..   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 4 เมษายน 2562 15:56:15 น.

สวัสดีค่าพี่ภา ชีวิตพี่ภาน่าทึ่งมาก ๆ เลยค่ะ เป็นชีวิตที่เข้มแข็งและจิตใจแกร่งมาก แต่ที่ทำเอาจินสะตั้นไป 3 วิคือ ปริญญาเกียรตินิยม 4 ใบ!! และอีกหนึ่งปริญญาโทอีก 1 ไม่รวมปริญญาชีวิต ที่มีครอบครัวและลูกหลานน่ารัก พี่ภาทำได้ยังไงคะนี่ มันสุดยอดมาก ๆ อ่ะคะ ขอชื่นชมจากใจจริง ๆ เลย (แอบอ่านเม้นส์ของในบล็อกพี่ภามาค่ะ) การเฝ้ารอขอพี่ภาทำจินรู้จักพี่ภาอีกด้านหนึ่งเลย เป็นตัวอย่างของการมุ่งมั่น ไม่ย้อท้อ และ ตั้งใจทำสิ่งไหนแล้วต้องทำให้สำเร็จและก็ได้ดีมาก ๆ เสียด้วย สุดยอดเลยค่าพี่ภา   โดย: JinnyTent 4 เมษายน 2562 17:03:20 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจของพี่ภาด้วยค่ะ เราสวนกันซะงั้น ใจตรงกัน^^   โดย: JinnyTent 4 เมษายน 2562 17:06:31 น.

อ๋อ...เข้าใจแล้วค่ะพี่ภา^^ ที่หลังคารั่วเพราะขาดวิตามินซี...   โดย: สันตะวาใบข้าว 4 เมษายน 2562 17:53:52 น.

โหวตครับพี่ภา ตอนนี้ถ้าไปเรียนอังกฤษ น่าจะต้องเตรียมเงินเป็นล้านเลยครับ 555 ค่าอยู่ค่ากินแพงมาก ค่าเทอมด้วย ถ้าไม่ได้ทุนไป คงยากจริงๆครับ อ่านเรื่องราวในบล็อกพี่ภา แล้วนึกถึงคำว่า ต้นร้ายปลายดีด้วยครับ เริ่มต้นลำบาก แต่สุดท้ายสบาย   โดย: กะว่าก๋า 4 เมษายน 2562 18:29:59 น.

พี่ภาประสบการณ์ชีวิตเยอะนะคะ ปล่อยเกาะไว้คนเดียว อ่านแล้วสงสารจังค่ะ แล้วมันก็ผ่านไป เหมือนดูภาพยนตร์สักเรื่อง   โดย: mcayenne94 4 เมษายน 2562 19:40:55 น.

หนึ่งเปี๊ยะ..ขอเป็นถั่วล้วนนะพี่ภา..กินได้เป็นกล่อง..อิอิ ....... คุยสนุกๆนะคะพี่ จะทำให้เราลืมเลยว่าหน้าบึ้งครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่^^   โดย: สันตะวาใบข้าว 4 เมษายน 2562 20:36:03 น.

โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) 4 เมษายน 2562 21:28:55 น.

พี่ภาครับ ... ผมชอบฟังผู้ใหญ่เล่าประสบการณ์ชีวิตแบบนี้ มันเกิดจากการที่คนๆ นึง ตกผลึกทางความคิด แล้วถ่ายทอดออกมาให้เราได้ฟัง ในชีวิตคนนึง คงไม่มีเหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ทั้งหมด เราคงต้องเรียนรู้จากประสบการณ์ของผู้อื่นโดยการอ่านหรือฟัง แบบที่ผมอ่านเอนทรี่นี้ของพี่ภาครับ คำว่า “อาบน้ำร้อนมาก่อน” ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง บางเรื่องเมื่อได้อ่านได้ฟังแล้ว ก็สามารถนำมาใช้กับชีวิตตัวเอง หรือนำมาปรับทัศนคติให้ตัวเองได้ครับ   โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) 4 เมษายน 2562 21:41:25 น.

โจทย์นี้เขียนหลากหลาย แต่จะมีใครนึกตัวอย่างรอน้ำบนกาเดือดแบบพี่ภา 555 คืนสู่สามัญจริงๆ งั้นผมรอเครื่องซักผ้าละกัน ตอนเฮี้ยวจัดของพี่ภานี่ 50 ปี+ อะ สมัยนั้นยังไม่มีคำว่าเฮี้ยวเลยมั้ง คุณพ่อสปอร์ตมากครับ ส่งไปอังกฤษเลย ทีแรกคิดว่าถามเรื่องวิชาภาษาอังกฤษ ข้อดีของการตัวเล็กก็ช่วยลดค่าใช้จ่ายนะครับ จ่ายราคาเด็ก 555 เหมือนบ้านเราขึ้นรถเมล์ไม่ต้องจ่ายตังค์ มาหักมุมเอาตอนท้ายนี่เอง คุณพ่ออุตส่าห์วางใจให้ดูแลเรื่องเงิน ไม่น่าโกงกันเลยนะครับ ดีนะที่ยังมีช่องทางรายได้อย่างอื่น บริหารความเสี่ยงดีเยี่ยม โหวตกระจายหลายหมวดทั้งที่แนะนำหมวดไว้แล้วนี่คือพวกโหวตมั่วอะครับ คะแนนรวมจะได้ไม่สูงแข่งกับตัวเอง พวกนี้น่าให้บล็อกแก๊งจับขึงพืดประจานซะให้เข็ด   โดย: ชีริว 4 เมษายน 2562 22:43:35 น.

ชีวิตของคนทุกคน มันดราม่าครับ มันมีเรื่องราวที่บางครั้งต้องบอกว่า ไม่อยากให้ใครรู้มันมีด้านมืดของมัน ได้ไปเรียนที่อังกฤษเลยทีเดียว แถมไปในยุคที่การติดต่อสื่อสาร การคมนาคมไม่สะดวกด้วย เรื่องโดนโกง คิดซะว่าใช้หนี้กรรมก็แล้วกันครับ จะได้สบายใจ ผมคิดแบบนั้นตลอดแหละ บางทีกรวดน้ำให้ด้วย ขอให้หมดเวรหมดกรรมพบกันชาติเดียว   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 4 เมษายน 2562 23:32:24 น.

พี่ภาเปรียบเสมือนได้ปริญญาเอกของชีวิตไปแล้วนะคะ การวางแผนใช้ชีวิตและการกลับมาสานต่อการเรียน น่าประทับใจจังค่ะพี่ภา ขอบคุณพี่ภาสำหรับข้อคิดดีๆด้วยนะคะ   โดย: Sweet_pills 5 เมษายน 2562 0:38:09 น.

สวัสดีค่ะพี่ภา คุณแม่พี่ภาเป็นคนทันสมัยมากเลยนะคะ "คุณแม่ก็จะแบ่งให้เข้าบัญชีเราไว้ เผื่ออยากได้อะไรก็จะซื้อได้เอง คุณแม่ทันสมัยมาก" สมัยนั้นยังมีเงินให้พี่ภาฝากเข้าบัญชีอีกด้วย   โดย: newyorknurse 5 เมษายน 2562 2:08:09 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา   โดย: กะว่าก๋า 5 เมษายน 2562 6:10:28 น.

ส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 5 เมษายน 2562 9:51:53 น.

แกงตื่นเช้าค่ะพี่ภา..ที่ทำงานอยู่ไกลก่อน6โมงเช้าต้องออกจากบ้านแล้วค่ะ ช่วงเวลาพระออกบิณฑบาตเลยค่ะ^^ กลับสงกรานต์ค่ะพี่ ลางานต่ออีกสัก 2 วัน จะไปกินแกงขี้เหล็กกับแกงจืดลูกรอก...   โดย: สันตะวาใบข้าว 5 เมษายน 2562 10:28:53 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ภา เชียงใหม่ไม่มีฝนเลยครับ มีแต่ควันซึ่งยังคงหนาทึบเท่าเดิม เปิดแอพเช็คอากาศทีไร ก็เป็นรูปใส่หน้ากากควันพิษ แบบอันเฮลท์ตี้สุดๆครับ 5555 ถ้ามีฝนตกหนักๆ คงจะพอช่วยได้ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 5 เมษายน 2562 11:00:24 น.

รินก็โหวตตามที่ปักหมุดให้โหวตนะค้า เห็นด้วยเลยว่าบ้านไหนมีเมียมากกว่า 1 จะร้อนเป็นไฟแน่นอนเลย เด็กที่อยู่บ้านใครอยากจะอยู่กันเหมือนเป็นเด็กขาดความอบอุ่นไปเลย ได้อ่านชีวิตคุณภาตอนนั้นแล้วนับว่าผ่านมาได้ และไม่มีใครแก่เกินเรียนเห็นด้วยเลยค่า ยังไงพ่อ ก็คือพ่อ แม่ก็คือแแม่ ได้อารีบล็อกนี้อ่านสนุกเหมือนนิยายแต่มันคือเรื่องจริงของคนเราจริงๆ ด้วย   โดย: Rinsa Yoyolive 5 เมษายน 2562 15:26:34 น.

ตามมาตอบจากบล็อกโน้นคร่าาาา .. ชอบทั้งหมาทั้งแมวเลยค่ะ ยิ่งเจ้านุ้งนี่ละม้ายคล้ายกับน้องหมาข้างบ้านที่ชอบแวะเวียนมาเล่นด้วยบ่อยๆ ชอบมานอนให้เกาพุงให้ จนติดเป็นนิสัย เวลาเล่นกับน้องหมาจะชอบเกาพุงให้เค้าค่ะ ^^   โดย: ผีเสื้อยิปซี 5 เมษายน 2562 22:46:58 น.

คนเราไม่แก่เกินเรียนจริง ๆ ค่ะ อายุ 30 กำลังน่าเรียนต่อเลยนะคะ ถ้า 40 แล้ว มันเข็นไม่ค่อยไปค่ะ   โดย: ALDI 5 เมษายน 2562 23:53:32 น.

ขอบคุณพี่ภาสำหรับคอมเมนท์และกำลังใจนะคะ บ้านป่าร่มรื่น อากาศคงสบายไม่ร้อนเท่ากรุงเทพฯนะคะพี่ภา พี่ภานอนหลับฝันดีคืนนี้ค่ะ   โดย: Sweet_pills 6 เมษายน 2562 0:17:18 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา   โดย: กะว่าก๋า 6 เมษายน 2562 5:39:18 น.

ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยาชูกำลังครับ   โดย: The Kop Civil 6 เมษายน 2562 13:21:31 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ภา เผลอแป๊บเดียว ผมก็แก่เหมือนกันนะครับพี่ 555 เลี้ยงลูกจนลืมวัยไปเลยครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 6 เมษายน 2562 21:52:47 น.

ชอบอ่านประสบการณ์ชีวิตครับ ให้ข้อคิดเตือนใจอยู่เสมอ ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน เป็นความจริงเสมอ บางครั้งก็จะได้คำตอบที่เคยสงสัยมานาน ถึงบางอ้ออย่างไม่ตั้งใจ   โดย: Insignia_Museum 7 เมษายน 2562 15:06:03 น.

สวัสดียามเย็นครับพี่ภา ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยาชูกำลัง ผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังใช้ได้จริงๆครับ โหวตครับ   โดย: Nior Heavens Five 7 เมษายน 2562 17:48:21 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Sai Eeuu Food Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog ภาวิดา คนบ้านป่า Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ใช่ค่ะ บล๊อกลาว บล๊อกมาเลย์ และที่รีวิวในไทยบางที่ไม่มีหนุ่มน้อยห้อยตามค่ะ รอบหน้าจะพาหนุ่มน้อยไปด้วยละค่ะ ^^ ส่งกำลังใจก่อนนะคะ คุณแม่ฝันดีค่ะ   โดย: mariabamboo 7 เมษายน 2562 20:49:37 น.

โหวตไว้หลายวัน เพิ่งกลับมาอ่านค่ะ พี่ภา จริงค่ะ ไม่มีใครแก่เกินเรียนค่ะ   โดย: Sai Eeuu 8 เมษายน 2562 1:15:47 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เนินน้ำ Food Blog ดู Blog mariabamboo Photo Blog ดู Blog Sai Eeuu Food Blog ดู Blog ญามี่ Literature Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog Kavanich96 Funniest Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog ภาวิดา คนบ้านป่า Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น แวะมาทักทายพี่ภาค่ะ   โดย: ล้งเล้งลัลล้า 8 เมษายน 2562 10:33:58 น.

ทุกช่วงชีวิตแม้การเฝ้ารอจะแตกต่างกันไป แต่ก็เป็นช่วงที่มีลุ้นดีนะคะ   โดย: เนินน้ำ 8 เมษายน 2562 17:22:50 น.

โหวตค่ะ อ่านเพลินเลยเห็นด้วยว่าไม่มีใครแก่เกินเรียนค่ะ   โดย: life for eat and travel 8 เมษายน 2562 20:57:59 น.

ขอบคุณพี่ภามากนะคะสำหรับกำลังใจ   โดย: Sweet_pills 9 เมษายน 2562 18:18:52 น.

ฟังเพลินเลยค่ะ พี่ภาเล่าเรื่องสนุก จริง ๆ ในตอนนั้นที่พี่ภาเจออยู่คงไม่สนุกเท่าไหร่เนาะคะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 9 เมษายน 2562 20:22:40 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ภา   โดย: กะว่าก๋า 9 เมษายน 2562 23:02:07 น.

สวัสดี ค่ะ พี่ภา อ่าน ตะพาบ เฝ้ารอ ก็ได้ทราบชีวประวัติของ พี่ภาอีกช่วงหนึ่งของชีวิต ค่ะ ชีวิตของพี่ภาก็มีให้ น่าตื่นเต้น ค่ะ เฝ้ารอตั๋วกลับประเทศ ช่วงนั้น คง ทุกข์เหมือนกันเนาะ แต่ก็ทำให้ชีวิตเข้มแข็งมากขึ้น การโหวด ไม่น่าจะมั่ว เพราะพี่ภาเขียนเสร็จ จะบอกว่า อยู่ในหมวดใด อย่างนี้จงใจไหมเนี่ย อิอิ โหวดหมวด บันทึกชีวิตประจำวัน   โดย: อาจารย์สุวิมล 9 เมษายน 2562 23:07:59 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา   โดย: กะว่าก๋า 10 เมษายน 2562 6:22:51 น.

แวะมาขอบคุณพี่ภาค่ะ แข็งแรงๆ นะคะ   โดย: หอมกร 10 เมษายน 2562 12:28:00 น.

ขอบคุณโหวตด้วยค่ะพี่ภา สงกรานต์ ไปพักผ่อนบ้านป่ามั้ยคะ   โดย: mcayenne94 10 เมษายน 2562 12:48:49 น.

โอ้โห...ยังแฝงความเฮี้ยวเปรี้ยวซ่าตั้งแต่ยังเด็ก ปัจจุบันก็ยังมีอยู่นะคะ คริ คริ ...อ่านจากบทความที่เขียนไว้ คุณพี่เราเก่งมากๆ เฮี้ยวตั้งแต่เด็กมัธยม !!! อัตตชีวประวัติคุณพี่ภา น่าสนใจมากด้วยค่ะ อ่านแลัวก็ขำๆอมยิ้มไปกับเรื่องราว นักสู้ชีวิตจริงๆ   โดย: Tui Laksi 10 เมษายน 2562 21:19:23 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา   โดย: กะว่าก๋า 11 เมษายน 2562 6:37:27 น.

เชียงใหม่ไม่มีฝนเลยครับพี่ภา อากาศร้อนมาก ฝุ่นก็ยังเยอะอยู่เหมือนเดิม เวลาเดินนอกบ้านก็แสบตา แสบจมูกมากครับ วันนี้ไปหาคุณหมอตามนัด ทุกอย่างโอเคดีครับ กินยาและออกกำลังกายต่อไปครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 11 เมษายน 2562 13:21:32 น.

วันหยุดสงกรานต์ช่วงหลายปีมานี้ ผมมีความรู้สึกว่าตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ คนเยอะมากครับพี่ภา และก็น่าจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยหลายปัจจัย เช่น คนซื้อรถยนต์เพิ่มขึ้น ทำให้การเดินทางเป็นไปอย่างสะดวกรวดเร็ว หรือ ไลฟ์สไตล์ของผู้คนที่นิยมท่องเที่ยวเพื่อเก็บภาพลงโซเชี่ยล สังเกตุได้ว่ามีสถานที่สร้างใหม่มากมาย ตกแต่งไว้ให้คนมาเซลฟี่กัน หลายปีที่ผ่านมา ในช่วงเทศกาล ผมจะอยู่บ้านครับ อ่านหนังสือ ทำกิจกรรมส่วนตัวที่อยากจะทำ ส่วนเวลาท่องเที่ยวของผมทั้งในประเทศและต่างประเทศ จะเป็นเวลาที่คนอื่นเค้าไม่เที่ยวกันครับ โลกทั้งใบจะได้เป็นของเราคนเดียวครับพี่   โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) 11 เมษายน 2562 15:19:48 น.

แต่ละคนก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากนะคะ ผ่านมาแล้ว ก็ภูมิใจเมื่อย้อนกลับไปมอง   โดย: วลีลักษณา 11 เมษายน 2562 20:50:23 น.