เด็กที่เธออุ้มอยู่นั้น หน้าตาน่ารักน่าชัง มีผิวขาว ตาแป๋วเชียว

ดิชั้นเดินผ่านนางไปแต่...วิญญาณนางงามเข้าสิงเลยย้อนกลับ

แล้ว...ควานหาตังค์ในกระเป๋า เลยหยิบให้นางไป 170 บาท (หมดตัวกันเลยทีเดียว ซื้อหมูปิ้งไป 30 บาท)

Me : ลูกได้กี่เดือนแล้วคะ

หญิงพม่า : ส่ายหน้า พร้อมกับบอกว่าไม่รู้ 

Me : เห้ย!!! (นางสะดุ้ง) ลูกตัวเองทำไมไม่รู้ กี่เดือนแล้ว 1 2 3 4 ????

หญิงพม่า : 1 (แต่ไม่สบตา...แต่ว่าเด็กคอแข็งแล้วน่าจะเกินสามเดือน)

Me : แล้วทำไม่ไม่เอานมตัวเองให้ลูกกิน ลูกยังเล็กอยู่ 

หญิงพม่าผู้นั้นไม่ยอมสบตากับดิชั้นเลย

ดิชั้นเลยบอกนางว่า...ให้เอาตังค์ไปซื้อนมให้ลูกนะ แล้วนั่นเอานมอะไรให้ลูกกินน่ะ  นางไม่ตอบแต่พยักหน้าหงึกๆและไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามอง

คิดได้สองอย่างคือ นางไปขโมยลูกใครมาป่าววะ!!!

หรือ...นางถูกจ้างให้มานั่งขอทานอีกที??? น่าคิดนะ

แต่...จะทำอะไรได้วะ!!! หมุนตัวสองจังหวะ เดินจากมาสวยๆ

ผมสยาย...ออร่าเปล่งประกาย (แต่สมองก็ยังคิดเรื่องนี้อยู่)