แม่จ๋า.....
ผู้หญิงคนนี้....เราเรียกว่า คุณนายประจำบ้าน แต่คนอื่นๆ...คงเรียกคนๆนี้ว่า ...แม่ วันนี้เราขอมาเขียนถึงแม่ก่อน..เพราะว่าในวันแม่..คงมีคนเขียนถึงแม่เยอะแยะเลย
แม่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ(มั้ง) อวบพอประมาณ.. หน้าตาใจดี ๆ...ไม่ค่อยดุ อืม...หรือจะเรียกว่าไม่ดุเลยต่างหาก เพราะว่าแม่ ไม่เคยเถียงทันลูกๆสักคน...ก็เลยดุพวกเราไม่ทันด้วย
แม่เป็นลูกสาวคนที่ 4 ของคุณตา คุณยาย... แม่เรียนไม่สูง แต่มีความชื่นชอบในด้านเย็บปักถักร้อย... ดังนั้นแม่จึงได้ขึ้นไปเรียนตัดเย็บเสื้อผ้าที่กรุงเทพฯ แต่เราก็ไม่รู้นะว่า แม่กับพ่อพบกันที่ไหน... เพราะว่าแม่ไม่ยอมเล่าให้ฟัง..ฮี่ฮี่
แม่เป็นคนพูดน้อย...เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว เพราะว่า พ่อกับลูกๆพูดมาก แม่แย่งพูดไม่ทัน แม่จะมีเซ็นส์ในการดีใจในเรื่องต่างๆที่แปลกกว่าคนอื่นๆ ยกตัวอย่างเช่น....
เมื่อวันที่ 12 สิงหา.... เมื่อหลายปีก่อน เราได้โทรกลับไปอวยพรแม่..ในวันแม่
แม่บอกว่า.."โทรมาทำไมเนี่ย วันนี้..เปลืองเงินจัง..."
เราก็ได้แต่เหวอ...ไปเลย
"อ้าว...แม่จ๋า..วันนี้ วันแม่ ไม่ให้หนูขวัญโทรมาอวยพรให้แม่... แล้วให้ขวัญโทรไปอวยพรป๊ะป๋าเหรอกั๋บ" เหอเหอ
"งั้นเอาใหม่...เรื่องนี้ต้องดีใจแน่ๆ... คุณนายตัดชุดใหม่อะยัง....ลูกสาวรับปริญญาเดือนตุลาน๊า.."
โห....คุณนายเธอ ร๊บบอกด้วยความดีใจเลยว่า... "งั้นวางหูก่อนนะลูก แม่จะรีบออกไปซื้อผ้ามาตัดเสื้อใหม่..."
อ้าว...ซะงั้น..คุณน๊ายยยย
เราว่า..ไม่ใช่ว่าแม่ไม่เซ็นส์กับคำอวยพรของลูกๆหรอก เพราะว่า แม่จะแอบอมยิ้มทุกครั้ง...ที่ลูกๆโทรเข้ามาออดอ้อน มาอวยพร เพียงแต่..แม่เขิน เท่านั้นเอง
แม่เป็นผู้หญิงโบราณเล็กน้อย.. แม่ขับรถไม่เป็น ขี่มอเตอร์ไซค์ไม่ได้..ไปไหนก็พึ่งพารถสามล้อ ตุ๊กตุ๊ก แต่พอถึงวันที่พ่อไม่อยู่บ้าน...ต้องไปทำงานต่างจังหวัด แม่จะต้องดูแลลูกๆทั้งสามคนเอง.. แม่ก็ลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเอง..ด้วยการหัดขับรถ เพื่อจะได้ไปรับ ไปส่งลูกที่โรงเรียนได้...
แต่แม่จ๋า...แม่ขับรถเป็นเต่าเลยอะ... ยึดเกาะกลางถนนตลอด... จนรถคันหลังๆ เค้าบีบแตรไล่ แต่แม่ก็บอกว่า..."ถ้ามีปัญญา..ก็แซงไปสิ...ฉันไม่ได้ว่าอะไร" "เอ่อ...แต่ว่า มันเกะกะเค้า นะแม่นะ...."<
แม่ต้องดูแลบ้านคนเดียว... ดังนั้น แม่จึงหาเครื่องทุ่นแรงแม่ ด้วยการสอนให้ลูกๆหัดช่วยเหลือตัวเอง แต่ว่า..เมื่อแม่ได้พิสูจน์แล้วว่า.... เครื่องทุ่นแรงทั้งสามตัวนี้..ไม่ได้ช่วยให้แม่เบาแรงในงานบ้านเลย.. แม่ก็เลย์เอ้าท์พวกมันออกไป...ให้อยู่ไกลๆแม่... แล้วก็จัดหาเครื่องใช้ชิ้นอื่นๆมาช่วยแม่จะดีกว่า...
ด้วยเหตุนี้เอง..ทำให้ลูกๆทั้งสามคนของแม่..ทำงานบ้านไม่เป็น..อิอิ โดยเฉพาะลูกสาวตัวดี...คนนี้ ทำกับข้าวก็ไม่เป็นเลย..แม้แต่น้อย ใครมาขอ...ปวดหัวตายแน่ๆ...อิอิ อ้าว...ก็แม่บอกหนูขวัญเองน๊า....ว่า
"อยู่ก็เกะกะ...หยิบจับอะไรก็ไม่ถูก ถามมากถามมาย แถมซุ่มซ่ามอีก...กับข้าวมื้อนี้ของฉันไม่เสร็จกันพอดี"
แม่เป็นแม่บ้านให้กับข้าราชการจนๆคนนึง.... เงินเดือนอันน้อยนิดของพ่อ...อาจจะไม่สามารถเลี้ยงลูกๆทั้งสามคนได้เพียงพอ ถ้าแม่ไม่ได้ทำงานหาเงินเพิ่มเติมเข้ามาในบ้าน.. แม่กับพ่อคิดอยู่เสมอว่า..ตัวเองเรียนน้อย... จึงอยากให้ลูกๆทุกคนได้เรียนสูงที่สุด ตามที่พวกเราอยากเรียน ดังนั้น..แม่ไม่เคยปฎิเสธ ถ้าลูกๆต้องการอะไร...โดยเฉพาะในเรื่องเรียน
แม่จ๋า...อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันแม่แล้ว ถึงแม้ว่า..มันจะไม่ใช่วันสำคัญอะไรมากมายในความรู้สึกของแม่ แต่ หนูขวัญก็รู้ว่า แม่จะต้องรอให้ลูกๆโทรมาหาทุกปี.... ไม่ต้องมีคำอวยพรก็ได้...แค่โทรมาแหย่แม่เล่น ก็เพียงพอแล้ว ปีนี้..หนูขวัญขออวยพรแม่ผ่านบล๊อกน๊า....
"ขอให้แม่มีสุขภาพแข็งแรง...ไม่เจ็บไม่ป่วย มีความสุขในทุกวัน แล้วก็อยู่กับลูกๆไปอีกนานๆนะคะ..."
-รักคุณนายที่สุดเลยจ้า-
เพลง : แม่ ศิลปิน : บอย ตรัย ภูมิรัตน
ทุกครั้งตอนที่ฉันเสียใจ เธอใช่ไหมที่อยู่ข้างกัน หรือแม้วันที่ฉันไหวหวั่น เธอเท่านั้นที่ไม่เคยทิ้งไป ในคืนที่ฉันเหงาที่สุด เธอรับรู้ และกอดฉันไว้ ด้วยความรัก ที่แสนยิ่งใหญ่ ที่มีให้ฉันคนนี้จริงๆ แล้วจะต้องการ อะไรไปกว่านี้
เพราะว่ามันเพียงพอแล้ว เพียงพอแล้ว เมื่อรู้ว่ายังมีคนคนหนึ่ง ที่พร้อมจะเข้าใจ มันก็คงเพียงพอแล้ว กับความหมาย ไม่เห็นจำเป็นต้องมากมาย
ถึงใจจะแสนเหนื่อย แต่ฉันคงจะสู้ไหว ดูเหมือนโลกนี้ก็คงยังไม่เลวร้าย เพราะฉันยังมีเธอ
บางทีฉันก็ไม่ตั้งใจ จนทำร้ายความรู้สึกของเธอ ทิ้งรักเธอนั้นไว้จนเก้อ แต่ทุกครั้งเธอก็ยังเข้าใจ คนเดียวที่รักฉันที่สุด คนคนนั้นคือเธอใช่ไหม ด้วยอ้อมแขนที่แสนยิ่งใหญ่ ที่มีให้ฉันคนนี้จริงๆ
Create Date : 31 กรกฎาคม 2551 |
|
48 comments |
Last Update : 31 กรกฎาคม 2551 7:30:41 น. |
Counter : 3361 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 31 กรกฎาคม 2551 8:04:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 31 กรกฎาคม 2551 9:05:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: Envi.Ed 31 กรกฎาคม 2551 10:23:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: เก้าทัพ 31 กรกฎาคม 2551 11:29:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: M|B 31 กรกฎาคม 2551 18:41:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: naragorn 31 กรกฎาคม 2551 19:34:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) 1 สิงหาคม 2551 6:17:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 1 สิงหาคม 2551 7:32:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาลีอา 1 สิงหาคม 2551 8:01:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 1 สิงหาคม 2551 13:58:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 2 สิงหาคม 2551 13:14:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: coffee princess (Shuhan^_^ ) 2 สิงหาคม 2551 14:21:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: D-E-V-I-L (Jupajub ) 2 สิงหาคม 2551 19:29:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 3 สิงหาคม 2551 16:10:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 3 สิงหาคม 2551 19:42:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: ธรรม (ห่วงใย ) 4 สิงหาคม 2551 1:12:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์ (คนตาพิการ ) 4 สิงหาคม 2551 7:34:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ctanta IP: 68.166.38.158 4 สิงหาคม 2551 9:57:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 4 สิงหาคม 2551 11:38:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 4 สิงหาคม 2551 18:56:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 5 สิงหาคม 2551 17:02:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาลีอา 6 สิงหาคม 2551 7:19:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋แป๋ว (nupaew ) 7 สิงหาคม 2551 8:05:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 8 สิงหาคม 2551 7:45:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 8 สิงหาคม 2551 8:01:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 9 สิงหาคม 2551 13:59:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้องชายเอง ... IP: 118.173.144.220 27 ธันวาคม 2552 23:04:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สงขลา Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
มือ และ ผลไม้
อย่ายื่นมือ เพียงเพื่อจะขอความรัก ไม่มีชาวสวนคนใด ยื่นมือขอผลไม้จากต้น มือเขา กำพร้า พรวนดิน มือเขา รดรินน้ำชุ่มฉ่ำ
อย่ายื่นมือขอผลไม้จากต้น อย่ายื่นมือขอความรักจากใคร เพราะความรักไม่อาจได้มาจากการร้องขอ...
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
คุณขวัญเรียก แม่ ว่า "คุณนาย" เหมือนฝิ่นเลยค่ะ
แล้วก็เป็นเหมือนที่คุณขวัญว่าด้วย
แม่มักจะบอกว่า "แค่เห็นลูกมีความสุข เหนื่อยแค่ไหนก็ยอม"
แล้วลูกสาวคนนี้จะไม่รักคุณนายแม่ได้ไงค่ะ