เรื่องเล็กๆ ที่ทำให้หัวใจเบิกบาน
ขอสรรเสริญเยินยอ เด็กน้อยมิวมิวหน่อยนะเคอะ.... ช่วงนี้ คุณลูกน้อยหอยสังข์ เติบโต ได้ สวยงาม..ถึงจะตัวจิ๋วหลิว..แต่พฤติกรรมการกิน ดีขึ้น..กินเก่งขึ้น กินนมมากขึ้น...รู้สึกดี เวลาไปช้อบปิ้งแล้วสามารถซื้อนมยกโหลได้เยอะๆ...(ถึงจะกินครึ่งทิ้งครึ่งในบางที..อย่างน้อยมันก็มีที่หมดไปบ้างละวะ) กินผลไม้เก่งๆ กินผักเก่งๆ ไม่มีวี่แววรังเกียจผักแม้แต่น้อย...หนำซ้ำ กลับเลือกที่จะหยิบกินก่อนอย่างอื่น..จกกินแต่ผักสีเขียวจนหมดก่อนเพื่อน...
วันนี้...พามิวมิวไปลองเรียนมาอีก 1 ที่ เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ต้องพึ่งผู้เชี่ยวชาญพัฒนาการเด็กเล็ก เด็กพิเศษ ในกรณี จะทำโฮมสคูล...(หาผู้ช่วยผ่อนแรงว่างั้น) มิวมิว สามารถปรับตัวกับคนแปลกหน้าได้ดีขึ้นมากๆ เทียบกับตอนขวบนิดๆ ที่เกาะแม่แจ...อาจจะมีบ้างที่ไม่ค่อยมั่นใจ ขอให้แม่อุ้ม แต่โดยรวม สามารถเผชิญหน้า กับความแปลกใหม่และปรับตัวได้ดี...เล่นกับคุณครู จนลืมแม่ไปเลย....(ก็คงจะถึงวัยเค้าแล้วล่ะนะ)
กล้าที่จะลอง กล้าที่จะทำ..กล้าที่จะคิดอะไรแหกกฏ เล่นอะไรพิลึกพิศดารไปตามจินตนาการเค้าล่ะนะ...(คุณครูว่ามา)
ที่สำคัญ....มิวมิวน้อย..ตัวเล็ก แต่ จิตใจ กลับตรงข้าม....มันใจดีมากกกกกก...มากกก จนแม่ แอบยิ้มอยู่หลายที่ มิวมิวแบ่งของเล่นให้คุณครู.... แบ่งของเล่นให้น้อง... ยกของเล่นที่ตัวเองเล่นอยู่ให้น้อง แล้วตัวเองเดินไปหยิบอันใหม่(ที่เหมือนกัน) มาเล่นด้วยกัน...ชวนกันเล่น มิวมิวอยากได้ของจากใคร..มิวมิว จะขอก่อน...ถ้าเค้าไม่ให้..ก็จะแอบเศร้า บางทีมิวมิวจะไปหยิบของเล่นชิ้นอื่น..พยายามเอามาแลก....คือจะไม่หยิบของที่คนอื่นเล่นอยู่ไปจากมือเด็ดขาด...เค้าจะไปหาของชิ้นอื่นมาให้เพื่อน พอเพื่อนโดนเบี่ยงเบนความสนใจไปเล่นอันใหม่ ตัวเองก็เอาอันเก่าไปเล่น...(เค้าเรียกมีน้ำใจ รึว่าฉลาดแกมโกง หืมมม.)
การเล่นของมิวมิวกับเด็กคนอื่นๆ ไม่ว่าจะโตกว่า หรือเด็กกว่า ที่ผ่านๆ มา peaceful มากๆ (ยกเว้นคู่กัด ไม้เบื่อไม้เมา แก๊งลิงนี่แหละ...ตีกันได้ ตีกันดี วันไหนดี ก็ทำเอาออฟแทบแตกเลยทีเดียว)
มิวมิวนิ่ง...ได้ในระดับที่น่าพอใจ...ถึงอยู่บ้าน..แฟลชการ์ด กระดานร้อยช่อง มันจะเลิกสนใจ เมินไปหมดแล้ว...แต่มาได้แค่นี้ ก็นับว่าโอเค ภูมิใจ๊ ภูมิใจ...เพราะมิวมิว เป็นเด็กที่อารมณ์ดีเวอร์ๆๆ เข้าใจอะไรง่าย ไม่ค่อยรั้น (ยกเว้นอยากลองของ แต่สุดท้าย ก็มักจะแพ้ทางแม่ล่ะนะ) เช่น...สมมติ ก่อนออกจากบ้าน..มิวมิวอยากหยิบของเล่นไปด้วย...มิวมิวอยากเอาไปหลายชิ้น แม่บอกให้เอาไปชิ้นเดียว เพราะเอาไปเยอะๆ แล้วกลัวจะหายนะ...โน่นนี่นั่น...มิวมิวก็จะเข้าใจ...หยิบไปชิ้นเดียว (คนมีลูกน่าจะนึกภาพออกนะ ถ้าเด็กไม่เข้าใจอะไรง่ายๆ จะเป็นยังไง เวลาโดนขัดใจเรื่องของเล่น)
มิวมิวอยากเล่นของเล่นชิ้นนี้...แต่แม่บอก ต้องรอก่อน..จะต้องเอาอันนี้ไปเก็บก่อน..มิวมิวก็เข้าใจ..เดินท่องไป เอาอันนี้ไปเก็บก่อน ถึงจะเล่นได้...เก็บอันนี้ก่อน แล้วเล่นอันนี้ได้...
รู้จักที่จะรอ take turn มาก่อน มาหลัง...อาจจะมีบางทีอดใจไม่อยู่ อยากรู้อยากเห็น..แต่ ก็พอจะรอไหว...นั่งเก็บมือเก็บเท้า กอดอกรอ ตาจ้องเขม็งมาที่ object
Tips - ไม่สร้างความแตกต่างระหว่างผักสีเขียว และอาหารอื่นๆ...เสมือนหนึ่งว่าไม่มีอะไรแตกต่าง...ไม่ต้องไปจ้ำจ้ำไช ว่า นี่ผักน๊า..กินๆๆเข้าไป...บลาๆๆๆๆ....มันคงจะน่าเบื่อไม่น้อย ถ้ามันอร่อย เป็นส่วนหนึ่งของอาหารในจาน เค้าก็จะกินได้โดยไม่รู้สึกอะไร ถ้าผักสีเขียว อาจจะต้องหั่นเล็กๆๆ ถ้าใหญ่หน่อยอาจจะติดคอ และขมๆ ได้ สร้างความรู้สึกไม่ดีให้เด็กๆ
ทำไมเด็กและผู้ใหญ่บางคนพยายามเขี่ยวัตถุสีเขียวออกจากจาน..แม้เพียงชิ้นเล็กๆ ก็ไม่ให้มี...เราว่า...พวกนี้ ตอนเด็กๆ ต้องโดนแม่จ้ำจี้จ้ำไชให้กินผักมากแน่ๆ เลย...
- เป็นตัวอย่างที่ดีในการแบ่ง...หลีกเลี่ยงคำว่าแย่ง...แม้แต่ตอนห้ามแย่ง มิวมิว ชอบมาแย่งข้าวในจานเดียวกับเรากิน..บางที เผลอหลุดปาก..อยากชักชวนลูกกินข้าว "มิวมิว..มาเร็ว..มาแย่งข้าวแม่กินเร็ว" อ้าว.เฮ้ย..นึกขึ้นมาได้..พูดแบบนี้ การแย่งก็กลายเป็นเรื่องน่าสนุกสิ..ไม่ใช่ๆๆๆๆ "ไหนๆ มาแข่งกันสิ ใครแย่งได้" บลาๆๆๆๆ อะไรก็ตาม ที่ทำให้รู้สึกว่า การแย่ง เป็นสิ่งที่ดี...และเป็นจุดเด่น.. ฉันแย่งได้..ฉันกลายเป็นจุดสนใจ ถ้ามิวมิวแย่งของจากมือ...กระชาก ขว้าง ปา เอาเท้าเขี่ย = ทำโทษ สถานกลาง ถึง หนัก(ทีแรกยังไม่มีการทำโทษ เพราะยังไม่รู้เรื่อง แต่ตอนนี้เค้ารู้เรื่องแล้วว่าแบบนี้ไม่ดี...) บางที...เค้าจะมีแย่งของบ้าง...ประมาณว่า อยากลองของ...หรือบางที แกล้งทำเป็นแย่ง...เพราะได้ยินคำว่า แย่ง ๆๆๆๆ บ่อยมาก จนคิดว่าเป็นสิ่งที่ดี...แต่แม่จะไม่ห้าม..ไม่บอกมิวมิวว่า...ห้ามแย่งนะ..ห้ามแย่ง... ถามกลับ..แย่งกันดีไม๊...แย่งกันแล้วเพื่อนร้องไห้..มิวมิวดีใจไม๊... มิวมิว = จ๋อย หลังๆ..พยายามไม่พูดแล้ว..คีย์เวริด เปลี่ยนเป็น..แบ่งเพื่อนได้ไม๊...(ถึงจะไม่อยากแบ่งก็เถอะ) ก็พร่ำบอกกันไป ว่าแบ่งแล้วดียังไง...
เวลาจะแบ่งอะไรให้เค้า...พยายามเน้น ย้ำว่า..นี่แม่ แบ่งให้มิวมิวนะ นี่ พ่อ แบ่งให้มิวมิวนะ..พ่อใจดีไม๊..มิวมิวดีใจไม๊....เวลามิวมิวแบ่งให้แม่..แม่ดีใจมากเลย..มิวมิวเป็นเด็กดีมาก
- สร้างเงื่อนไขในการรอ... ไม่ให้สิ่งที่ต้องการเสมอไป...ไม่ใช่ไม่ให้เลย..แต่ให้รอก่อน....ให้รู้ว่า ต้องทำแบบนี้ก่อน แล้วถึงจะได้นะ...มีเหตุผลที่ต้องรอ ไม่ใช่อยากได้อะไร แล้วต้องได้เลย เดี๋ยวนี้ ทันที...ไม่งั้นลงไปกะแด่วๆๆๆ หรือใช้อำนาจเพื่อเอาชนะ
ปวดหัวดีแท้
Create Date : 27 ธันวาคม 2552 |
|
19 comments |
Last Update : 27 ธันวาคม 2552 12:37:08 น. |
Counter : 1283 Pageviews. |
|
|
|