Bloggang.com : Setakan : การแสดง FANG LAO @วิกหัวหิน ศิลปะผ่านเส้นเสียงและสายดนตรี

การแสดง FANG LAO @วิกหัวหิน ศิลปะผ่านเส้นเสียงและสายดนตรี

เมื่อวันที่ 5 มี.ค.ที่ผ่านมา มนต้นไม้ได้มีโอกาสไปชมการแสดง FANG LAO @วิกหัวหิน คะ

ด้วยความเอื้อเฟื้อของผู้สนับสนุนพันทิป ที่แสนใจดี ทำให้มนต้นไม้ได้มีโอกาสเข้าไปชมการแสดงดีๆ เลยอยากเอามาเล่าสู่กันฟังค่ะ

เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมากเลย เพราะรู้สึกว่าอยากจะดูการแสดงนี้มาก และไม่คิดว่าตัวเองจะโชคดีที่ได้ไปหัวหินในช่วงเวลานั้นพอดี

และ ที่สำคัญคือการแสดงในรอบนั้น คุณภัทราวดี มีชูธน ได้มาเป็นพิธีกรพิเศษอีกด้วย เนื่องมาจากพระวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าศรีรัศมิ์ จะเสด็จมาชมการแสดงนั่นเอง(แต่ภายหลังพระองค์ไม่ได้เสด็จมา แต่พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าทีปังกรรัศมีโชติ กลับเสด็จมาแทน)

การ แสดง FANG LAO นี้เป็นการร่วมมือกันระหว่างวิกหัวหินและ La Fete แสดงโดย Olé Khamchanla ซึ่งเป็นศิลปินชาวลาวที่เติบโตในประเทศฝรั่งเศส(ในภาพคือคนที่ถือช่อดอกไม้ ค่ะ) เป็นการแสดงที่ผสมผสานระหว่าง Hip-Hop, ฟ้อนลาว และ โขน (เฉพาะคนแสดงโขนนี่เก่งมากๆ)ทำให้เห็นถึงวัฒนธรรมตะวันตกที่ยังคงมีกลิ่นอาย ของวัฒนธรรมลาวคลุกเคล้าอยู่มาก

เริ่มจากเก็บภาพด้านนอกของวิก หัวหินมาให้ชมกันก่อนค่ะ มีโต๊ะจำหน่ายบัตรอยู่ด้านหน้า มนต้นไม้แค่ไปแจ้งชื่อ ก็ได้บัตรวีไอพี มาเรียบร้อยแล้วค่ะ เลือกที่นั่ง H 17-18 นั่งดูคนเดียวแถวรองสุดท้ายอย่างสบายใจสุดๆ (แถมแอบกระซิบถามน้องที่จำหน่ายบัตรว่า ถ่ายภาพได้มั๊ย น้องเขาก็น่ารักบอกว่า แอบๆถ่ายได้ค่ะพี่ นี่คือที่มา ว่าทำไมมนต้นไม้เลือกนั่งแถวหลังอิๆ)

ความจริง ควรจะได้ภาพงามๆกว่าที่เห็น แต่เป็นเพราะว่าดันเอากล้องใหม่ไป( cannan EOS 60 D เลน 17-85 F4-5.6 IS USM ) คือเพิ่งถอยออกมาได้สองสามวันเองค่ะ เลยยังไม่ชำนาญ ปรับค่าแสงกับความไวยังไม่เก่ง ผลออกมา

เง้ อ...รูปเลยไม่สวยอย่างใจนึกเลยเรา แถมพ่อดอกมะลิก็ดันกลับไปเสียก่อน ปล่อยให้มนต้นไม้เผชิญชะตากรรมคนเดียว แต่เท่าที่ดูก็พอไหวอยู่นะคะ(รูปอาจจะเล็กไปบ้าง เพราะระยะซูมมันไปไม่ถึงจริงๆ เหอๆ)

ปล. เอารูปภาพรวมๆ ด้านนอกของวิกหัวหินมาฝากกันค่ะ เดี๋ยวต่อๆไปจะเริ่มเข้าไป ลุยข้างในกันแหละ

พอเข้าไปนั่งได้สักครู่ บรรดาเจ้าหน้าที่น้องๆในชุดยูนิฟอร์มก็เริ่มมาเข้าแถวซ้อมจริงรับเสด็จกัน อีกที หลังจากที่ซ้อมกันข้างนอกไปแล้ว มนต้นไม้ก็เลยถือโอกาสสำรวจวิกหัวหินไปในตัว

ลักษณะการจัดวาง ของเก้าอี้นี่จะแปลกนิดหนึ่ง คือจะมีแต่หมายเลขบอกว่าตรงไหนเลขที่อะไร แต่จะไม่ได้แยกเก้าอี้นั่งออกจากกัน คือมันจะติดกันไปหมด เรียกว่าคนดูนี่ต้องใกล้ชิดกันแบบเผาขนเลยทีเดียว หุๆ

จำนวนแถว ถ้าจำไม่ผิดก็จะเริ่ม ที่ A และไปหยุดอยู่ที่ I หรือ J เท่านั้นค่ะ เป็นขั้นบันไดลงไป เก้าอี้หุ้มเบาะหนังเทียมสีขาวขลิบแดง นั่งกำลังสบายค่ะ ไม่เบียดกันมาก ด้านขวามือจะแยกเป็นเก้าอีกประมาณสี่คนนั่งติดกัน ตรงกลางนี่จะยาวหน่อย นั่งได้เป็นสิบยี่สิบคนเลยทีเดียว

ส่วน ซ้ายมือ ก็จะเหมือนกับด้านขวา ด้านหลังของมนต้นไม้ ถัดขึ้นไปอีกสองแถวเป็นจุดควบคุมเครื่องเสียงและ sound Effect ประกอบการแสดง มีฝรั่งตัวเท่ายักษ์ กับหนุ่มหน้าตาเข้มอีกคนคอยดูแลอยู่

ส่วน ด้านล่างเป็นลานเวทีกว้างพอประมาณยกพื้นสูงขึ้นมานิดเดียวเอง ไม่มีฉากประกอบอะไรมากนัก เน้นความเรียบง่าย แต่จะมากตรงที่ใช้แสงสีเป็นตัวเร่งเร้าปฏิกริยาของคนดูมากกว่านะคะ

พอ นั่งเพลินได้ดูโน้นนี่ไปสักพัก คุณภัทราวดี ก็เข้ามาอธิบายว่าเดี๋ยวจะมีการรับเสด็จพระองค์เจ้าศรีรัศมิ์ และจะต้องทำอย่างไรบ้าง เธอก็เล่่าไปยิ้มไปด้วยความภูมิใจ นอกจากจะอธิบายเป็นภาษาไทยแล้วยังต้องพูดซ้ำเป็นภาษาอังกฤษด้วยค่ะ เพราะรอบนั้นรุ้สึกว่าท่านทูตฝรั่งเศลจะมาเข้าเฝ้ารับเสด็จและอยู่ชมการแสดง ด้วย

อะไรมนต้นไม้จะเฮงขนาดนั้น ถึงว่าตอนเลือกที่นั่ง ถามน้องเขาว่าขอที่ล่างๆใกล้เวทีได้มั๊ย น้องเขาก็บอกว่า สามแถวแรกเอาไว้รับเสด็จและผู้ตามเสด็จ ส่วนแถวต่อมาเป็นของคณะทูต เอ่อ....ค่ะ ก็ตามนั้นเลยค่ะ เราเลยขอระเห็จมาอยู่ไกลๆเลยดีกว่า

การ แสดงตามกำหนดการเริ่มที่ 19.30 น. แต่เขาให้เข้าตั้งแต่ทุ่มตรง ในใจมนต้นไม้คิดว่างานนี้สงสัยจะยาว แต่พอเอาเข้าจริง ถึงเวลาพระองค์ก็เสด็จมาตรงเวลานะคะ เห็นเขาว่าพระองค์พักอยู่ที่โรงแรมอินเตอร์คอน ห่างออกไปไม่ไกลเท่าไหร่

ครั้ง แรกที่ขับมาหาวิกหัวหิน ด้วยความที่ไม่รู้ เลยจอดถามตำรวจทางหลวง แหม...แจ๊คพอทจริงๆ คุณโปลิตบอกว่าจะมีขบวนเสด็จ พ่อดอกมะลิเลยเดาว่า งานนี้มีเสด็จมาชมการแสดงแน่ๆเลย เขาเลยปล่อยเราเอาไว้ แล้วเผ่นกลับรร.ไปพร้อมๆกับเจ้าสองตอ ปล่อยเราฉายเดี่ยวตลอดงานเลย หุๆ

การ แสดงเริ่มขึ้น หลังจากที่คุณภัทราวดี ทูลถวายรายงานที่มาที่ไปของการแสดงในชุดนี้ บนเวทีมีเครื่องดนตรีอยู่สองชิ้น คือ ขิมและโปงลาง(คิดว่าน่าจะใช่ แต่ไม่ค่อยแน่ใจ เพราะพ่อดอกมะลิบอกว่าอาจจะเป็นระนาดรางใหญ่ ถ้าอย่างไรก็ลองดูรูปกันเอาเองนะคะ)

ส่วนคนเล่นน่าจะเป็นลูก ครึ่งไทยฝรั่งเศส ซึ่งตอนแรกมนต้นไม้คิดว่าเป็นคุณ Olé Khamchanla แต่กลับไม่ใช่ ที่เห็นนั่งอยู่ และใส่เสื้อเชิ้ตสีแดงสดนั่นแหละคะ(แบบว่ามั่นมากๆ แถมเด่นอีกต่างหาก)

เริ่ม จากนักดนตรีฉายเดี่ยวโดยการบรรเลงเพลงขิม เริ่มจากการตีจังหวะเบาๆ ให้นักแสดงทยอยออกมาทำท่าทางให้เข้ากับจังหวะขิมที่ตีลงไป นักแสดงแต่ละคนนี่แต่งกายเรียบง่ายมาก เหมือนคนเราๆทั่วๆไปเลยคะ เหมือนกับแต่งชุดอยู่บ้าน หรือออกไปทำงานมากกว่า ไม่เหมือนกับแต่งตัวมาแสดงให้ดูเลย

หลังจากที่นักแสดงค่อยๆทยอยกัน ออกมาทีละคนอย่างเชื่องช้า เข้ากับจังหวะขิม จนกระทั่งครบหมดทั้งห้าคนแล้ว โดยมีผู้ชายสี่ ผู้หญิงหนึ่งคน จากจังหวะที่ช้าๆก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นๆ โดยนักแสดงทั้งห้ายังคงทำท่าทางเหยียดแข้ง กางแขนขาไปมาให้ลงตามจังหวะของดนตรี

ตอนแรกจะต่างคนต่างทำ พอดนตรีเร่งเร้าขึ้นเรื่อยๆจึงมีการปรับท่าทางมาเป็นแบบเดียวกัน งานนี้ไม่มีการบรรยาย ไม่การพากษ์พ้องใดๆ ใช้ดนตรีเป็นสื่อในการประกอบท่าทางเพียงอย่างเดียว ก่อนทุกอย่างจะจบลงพร้อมกับเสียงขิมที่หยุดลงพอดี

นักแสดงทุกคน ทยอยออกจากเวทีไปเหลือเพียง ผุ้แสดงที่แต่งการเหมือนพนักงานบริษัทเพียงคนเดียว รูปร่างเล็กแต่ท่าทางคล่องแคล่ว ยืนหันหน้าออกเวที ก่อนจะย่อตัวลงในท่าพื้นฐานของการแสดงนาฏศิลป์โขน

เป็นท่าที่ เห็นปุ๊บ เราสามารถรับรู้ได้ทันทีว่า ผู้แสดงคนนี้ต้องได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี เพราะท่าทางที่กางขาออกจนเกือบจะขนานกับลำตัว ถ้าไม่ได้ฝึกมาตั้งแต่เด็กๆก็คงทำได้ไม่สวย ไม่ดีถึงขนาดนี่แน่

ต่อ จากนั้นผู้แสดงจะพูดท่ามาตราฐาน(อันนี้มนต้นไม้เดาเอาเองเพราะไม่เคยรู้ว่า เวลาที่เขาหันเรียนโขนนั้น เขาทำกันอย่างไรนะคะ) ประกอบกับท่าทางที่แสดงออกมา เข้าใจว่าเขาอาจจะเล่นเป็นตัวหนุมาน หรือไม่ก็พวกสาวกลิง เพราะท่าที่ยกมือขึ้นเกาข้างหู และท่ายกขาสลับไปมา มันคุ้นๆว่าเคยผ่านตามานั่นเอง

หลังจากนั้นการแสดงจะสื่อออกมา ประมาณว่า แต่ละชาติแต่ละกาลเวลานั้นจะมีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองอยู่ คือ หนึ่งในสี่นั้นจะท้าทายพ่อหนุมาน(ตัวแสดงที่ทำท่าทางว่าเป็นตัวแทนของ โขน)ให้ออกมาราวีกัน โดยผ่านการเต้นท์แบบ Hip-Hop สมัยใหม่ มีผลัดกันเต้นผลัดกันรุกรับ เหมือนในหนังฝรั่งที่เราเคยเห็นมา

ทั้ง นี้ทั้งนั้นทุกท่วงท่าจะแสดงออกมาโดยใช้ท่าทางและดนตรีเป็นสื่อ คนเล่นดนตรียังเป็นคนคลุมโทนการแสดงเอาไว้ทั้งหมด จนถึงช่วงที่นักแสดงทั้งหมดออกมาผลัดกันแสดงศิลปะท่าทางของตนเอง

ผู้หญิง หนึ่งเดียวในนั้นก็ออกมาร่ายรำผสมผสานกับบัลเล่ย์ และท่าเต้นแบบปัจจุบัน ส่วนพ่อหนุมานก็ไม่พ้นที่จะทำท่าเป็นสาวกลิง ออกมากระโดดกระเด้งไปมา เรียกเสียงฮือฮาจากพระสหายได้ครืนใหญ่ และเรียกความครื้นเครงจากคนดูคนอื่นๆได้เช่นกัน

ต่อจากนั้นก็ เห็นจะเป็นความสามารถพิเศษของหนึ่งในผู้แสดง ที่เต้นท่าปั่นหัว และเอาหัวยันพื้นเท้าชี้ขึ้นฟ้า อันนี้ต้องยกนิ้วให้ว่าเก่งจริง ถ้าไม่ได้ฝึกมาอาจมีคอหักกันบ้าง เมื่อต่างฝ่ายต่างโชว์ความสามารถจนจบ ที่เหลือก็เป็นการแสดงเดี่ยวของศิลปิน ที่ตีเครื่องดนตรีที่มนต้นไม้เข้าใจเอาเองว่าเป็นโปงลาง ถ้าจะถามว่าเขาเล่นดนตรีได้ไพเราะไหม ก็คงตอบแบไม่เต็มปากว่า พอไหวอยู่ค่ะ แต่ถ้าถามแบบจริงๆจังๆต้องบอกว่า ลำซิ่งบ้านเรา บางวงเด็ดกว่าเยอะเลย หุๆ

ปล. ลงรูปรวมๆใด้ดูกันนะคะ จะได้ไม่เปลืองเนื้อที่

ในรูปเป็นพนักงานต้นรับค่ะ

ส่วนคนที่ใส่ชุดขาวยืนหันหลังให้คือคุณภัทราวดี กำลังซักซ้อมน้องๆในการรับเสด็จ

ในถาดเป็นพวงมาลัยรับเสด็จพร้อมของที่ระลึกที่ทางวิกหัวหิน จัดเตรียมเอาไว้ให้ค่ะ

ผู้เข้าชมในรอบนั้นร้อยละเก้าสิบเป็นฝรั่งค่ะ เห็นที่นั่งหัวดำๆ มีอยู่ไม่ถึงสิบคน หุๆ

สรุป

วันนี้การแสดงบอกว่าจะใช้เวลาประมาณ หนึ่งชั่วโมง แต่เอาเข้าจริงๆสี่สิบนาทีก็จบแล้ว หลังจากพระเจ้าหลานเธอมอบพวงมาลัยให้แล้ว ก็เสด็จกลับไป

คุณภัท ราวดีรีบออกมาประกาศว่ายังมีชุดพิเศษให้ดูต่อ ครั้งนี้คงจะพิเศษจริงๆเพราะคุณ Olé Khamchanla เจ้าของที่เป็นผู้จัดแสดงและฝึกสอนเอง ได้ออกมาร่วมแสดงด้วย ทุ่มนิดๆทุกอย่างก็จบลง

ระหว่างนั้นมนต้นไม้ก็ได้เก็บรูปมาก ฝากกันเรื่อยๆค่ะ ก็นับเป็นความประทับใจอีกอันหนึ่งที่ได้มีโอกาสไปชมการแสดงที่เรียกว่า ART จริงๆ

ปล. พระเจ้าหลานเธอมาในชุดสไปเดอร์แมนนะคะ พอดนตรีเริ่มบรรเลง พระองค์ก็ออกมา dance ด้วยทีเดียว

ท่านทูตฝรั่งเศส(ไม่แน่ใจว่าเป็นตัวแทน หรือเปล่า แต่สอบถามจากพนักงาน บอกว่าท่านทูตมาเองค่ะ) ถวายของที่ระลึก

การแสดงโดยรวมบนเวทีค่ะ เน้นแสงสีและท่าทางดนตรีเป็นหลัก

พระเจ้าหลานเธอทรงมอบพวงมาลัยให้นักแสดงที่ละคนค่ะ

คนหัวแถวถือชื่อดอกไม้นั่นคือคุณOlé Khamchanla ค่ะ

Create Date : 10 มีนาคม 2554

Last Update : 10 มีนาคม 2554 17:11:10 น.

0 comments

Counter : 1516 Pageviews.