Bloggang.com : Setakan : สืบเนื่องจาก เรื่องเล่าดีๆ จากพันทิป

สืบเนื่องจาก เรื่องเล่าดีๆ จากพันทิป

สืบเนื่องมาจาก กระทู้ในพันทิป //pantip.com/topic/30137400
น้องๆสายตาพิการได้เข้าร่วมกิจกรรมถ่ายภาพ
เห็นว่าเป็นกิจกรรมที่ดีเลยเอามาแบ่งกันกันค่ะ

ขอบคุณนะคะที่เอาเรื่องราวดีๆ มาแบ่งกันให้คนปกติอย่างเราๆยิ้มด้วยความชื่นใจได้

.......................................

ขออนุญาตนอกเรื่อง

ที่รร.ลูกชายมีเด็กพิการทางสายตามาเรียนอยู่หลายคน แต่ละคนมาจากจังหวัดไกลๆก็มี เช่นพิษณุโลก ประจวบ ใกล้หน่อยก็ที่นครปฐม
ทุกๆวันเด็กสามสี่คนนี้จะขึ้นรถเมล์มาลงที่เชิงสะพานซังฮี้(พิอดีไม่ได้ถามว่าอยู่ที่ไหน)เพื่อข้ามถนนเดินไปโรงเรียนอีกที ซึ่งตนเองเองเคยเห็นและได้เข้าไปช่วย(พาข้ามถนนราชวิถี ที่ค่อนข้างกว้างและรถเยอะมากๆๆ) ตามแต่โอกาสจะอำนวย

ที่นี้ที่จะเล่าคือ น้องๆเหล่านี้แม้จะรู้ว่า พวกเขาไม่เหมือนคนปกติ แต่ก็พยายามที่จะอยู่ร่วมกับคนปกติโดยไม่เคยทำตัวเป็นภาระให้ใคร ส่วนไอ้ที่เราเข้าไปช่วยเหลือนั้น ถือว่าเป็นน้ำใจ เขาไม่ได้ร้องขอนะคะ อันนี้เห็นและรับรู้มากับตา เลยเข้าใจว่า ทำไมน้องที่พิการทางสายตาถึงอยากจะลองถ่ายรูปกัน ทั้งๆที่ไม่เห็นอะไร แต่นั้นคือความสุขใจที่เขาอยากจะทำเหมือนกับคนปกติที่ทำได้(อีกหน่อยก็คงมีกล้องแบบพูดได้ออกมาให้ได้ใช้กันบ้างล่ะ) เหมือนกับผู้ให้ที่อยากจะให้ โดยไม่มีเงื่อนไขว่าทำได้หรือไม่ได้ แต่เน้นที่ความสุขของผู้รับเป็นสำคัญข้อนี้ขอชื่นชมจริงๆ

อ้อ...เมื่อวานพาเข้าเดินมาข้ามถนน น้องเต๋าหนึ่งในนั้น บอกว่าขอแวะจ่ายค่ากีตาร์ก่อน มนต้นไม้ก็เลยยืนรอหน้าร้าน เห็นนานเลยเข้าไปถามเจ้าของร้าน เขาบอกว่า ของที่สั่งไว้ยังมาไม่ถึง อุแม่เจ้า...น้องเต๋าสั่งกีตาร์เบส ค่ะ ทึ้งบวกอึ้งกึมกี่ไปเลยเรา เจ๋งวะ...แล้วสีกีตาร์นี่...ส้มเหลืองแดงตัดกันแสบตามากๆ บอกได้คำเดียวว่า น้องเขานอกจากจะเก่งและยังต้องมีความอดทนสูงมากๆอีกด้วย

พอออกจากร้านมา ด้วยความที่มีมีภาระกับลูกคนเล็ก เลยให้เจ้าต้นเมฆตนโตจูงเพื่อนไปแทน(อยู่ชั้นมอหนึ่งเหมือนๆกัน เห็นต้นเมฆบอกว่าเคยเห็นอยู่เหมือนกัน) แบบว่า พอเห็นน้องๆเขาเกาะไหล่กันเดินตามกันมาเป็นพรวนขบวนยาว แล้วน้ำตาแทบไหล กลับบ้านเลยสอนลูกคนเล็กว่า เห็นไหม พี่ๆเขาลำบากว่าเราเขายังไม่เคยบ่นหรือท้อเลย เรื่องก็มีแค่นี้ล่ะคะ แค่อยากเอามาเล่าสู่ฟังค่ะ อยากเห็นโครงการดีๆแบบนี้อีกในต่อๆไป

ปล. ภาพแบบนี้มีโอกาสได้เห็นทุกปี ทว่าปีนี้มีน้องมาเรียนมากสุดค่ะ ส่วนศิษย์เก่าที่จบจากที่นี่ก็มีหลายคนที่พิการทางสายตา เช่น ศาสตราจารย์ วิริยะ นามศิริพงศ์พันธุ์ ท่านเรียนจบมอสอสามก่อนจะไปต่อโรงเรียนในเครือเดียวกันอีกที

ขออนุญาตนำรูปท่านมาลงด้วยความยกย่องชื่นชมค่ะ