|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
"สินค้าของบรรพชน..."
พ่อสอนให้ทำดีชั่วชีวิต แม่ให้คิดดีงามทุกยามสอน ตายายพลอยคอยเตือนเป็นเพื่อนนอน ปู่ย่ายกคำกลอนมาสอนใจ ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดถูกต้อง รักษาศีลอย่าให้พร่อง จิตผ่องใส ให้ความดีและคุณธรรมน้อมนำไป อกุศลน้อยใหญ่อย่าได้ทำ แต่งกายใจให้บริสุทธิ์แสนผุดผ่อง เป็นคนดีตามครรลองไม่ถลำ เป็นแบบอย่างคนดีมีคุณธรรม มีคำชมคอยย้ำให้ทำดี จึงสืบทอดคำขานอันหวานล้ำ ให้ลูกหลานจดจำอย่างถ้วนถี่ ล้านคำสอนวอนว่าด้วยปราณี ค่อยแผ่วเบาลงทุกทีฤดีลาญ คุณธรรม ความดี ที่สอนสั่ง ลูกหลานฟังหัวร่อ และต่อต้าน เหมือนฟังเรื่องตลกอดีตกาล คุณธรรมแค่เศษชานของเงินตรา ทำความดีไม่รวยช่วยไม่ได้ ความชั่วให้อิ่มอุ่นล้นคุณค่า เป็นคนดีมีใครเขาศรัทธา คนร่ำรวยมีหน้าในสังคม แกะดำในแกะขาวในคราวก่อน แกะดำต้องเดือดร้อนถูกต้อนข่ม เพราะแกะดำใครใครไม่นิยม เป็นแกะดำถูกทับถมแทบล้มตาย แต่คราวนี้เหตุการณ์พาลแปรเปลี่ยน แกะขาวเวียนในแกะดำขำไม่หน่าย แกะขาวจึงถูกต้อนร้อนใจกาย พลิกความหมาย ถูก ผิด วิปริตจัง ค่าต้นแบบความดีนี้เหนื่อยนัก ทำความดีแสนหนักด้วยรัก หวัง เอาความดีไปบอกให้คนไร้ฟัง กลับมาถูกชิงชังจากผู้คน โอ...! สินค้าความดีไม่มีตลาด คงถึงคราวพินาศไม่เห็นหน คิดถึงคำพร่ำสอนของบรรพชน ให้ลูกหลานทุกคนทำความดี!...
บทกวีจาก_พรุคำ พรุพี
Create Date : 15 ตุลาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 15 ตุลาคม 2551 6:20:24 น. |
Counter : 1718 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
เพื่อนบ้านที่กำลังชมบล็อก
จำนวนผู้มาเยี่ยมบ้าน
|
|
|
|
|
|
|
แต่เราหากันเจอ