ยินดีเจ้า "ยินดีเจ้า" เป็นภาษาล้านนา หมายถึง "ขอบคุณค่ะ" แม่และสาวไหมต้องขอขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือนบล็อกของเรานะคะ วันนี้กลับมาถึงบ้านสี่ทุ่ม เปิดคอมพ์ เปิดบล็อก เข้าไปดูผลโหวตประกวดบล็อก ไม่น่าเชื่อว่าบล็อกของสาวไหมติดโหวตด้วย 2 ประเภทคือบล็อก No.1 ในใจคุณ และ บล็อกบันเทิงยอดเยี่ยม แม้ว่าจะไม่ได้รางวัลอะไร แต่แค่มีคนโหวตให้ แม่กับสาวไหมก็ดีใจมากๆ แล้วค่ะ ยินดีนักๆ เจ้า วันนี้มีงานกาดม่วนกาดเมือง ครั้งที่ 1 ที่โฮงเฮียนสืบสานภูมิปัญญาล้านนา พ่อไปขายของด้วย ขนดาบ ขนตู้ไปตั้งแต่ 9 โมง ตอนแรกแม่ว่าจะไปด้วย แต่ไปๆมาๆ อยากจะทำความสะอาดบ้านแล้วก็จัดห้องนอนเสียใหม่ มันรกเหลือเกิน ทำไปทำมา บ่าย 3 ก็ยังไม่ได้ไปไหนเลย !!! สาวไหมก็คอยยุ่งแม่จริงเชียว แม่เลยโทรเรียกพ่อมารับ ขี้เกียจขับรถเอาดื้อๆ อ่ะ มีไรมะ... โฮงเฮียนสืบสานภูมิปัญญาล้านนาก่อตั้งมานานหลายปีแล้ว แต่ปีนี้เป็นปีครบรอบ 10 ปีงานสืบสานล้านนา ตอนที่จัดปีแรกๆ แม่ยังไม่รู้จักพ่อหนูเลยนะ ปีแรกและปีที่ 2 จัดที่สำนักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จัดช่วงเดือนเมษา มีลมหลวงมาทั้ง 2 ครั้งเลย งานสืบสานล้านนา เป็นงานกิจกรรมที่สร้างความฮือฮาให้กับคนเชียงใหม่ได้อย่างมากเลย การจัดงานที่มีกาดหมั้ว มีการแสดงศิลปวัฒนธรรมอะไรต่างๆที่เห็นได้ตามห้างสรรพสินค้า ก็ได้อิทธิพลจากงานสืบสานล้านนานี่แหละ จนถึงปัจจุบัน คำว่า "สืบสาน" "สืบฮีตสานฮอย" ฯลฯ ก็ล้วนเป็นอิทธิพลจากงานสืบสานล้านนาทั้งนั้น จนปีที่ 3 ก็ต้องย้ายมาจัดงานกันที่นี่ ที่ตั้งโฮงเฮียนปัจจุบันนี่แหละ แต่ตอนนั้น พื้นที่จัดงานกว้างขวางถึง 20 กว่าไร่ แม่จำได้ว่ารู้จักพ่อครั้งแรกตอนที่พ่อฟ้อนดาบไฟ แล้วไฟมันไหม้ไปติดฟางที่ปูไว้ ขำกันแทบแย่แน่ะ แม่เริ่มมีส่วนร่วมกับคณะทำงานของสืบสานฯ ในช่วงที่เตรียมงานจะจัดงานปีที่ 4 ลุงชัชขอให้แม่ช่วยเรียบเรียงงานเขียนของนักเขียนหลายๆ คน ส่วนใหญ่ก็จะเป็น NGO จากตึกขาว ซึ่งเขาก็จะมีสไตล์การเขียนแบบ NGO ลุงชัชก็ขอให้แม่ช่วยเขียนเรียบเรียงให้ใหม่ แม่ตั้งชื่อหนังสือเล่มนี้ด้วยว่า "สืบสานล้านนา สานต่อลมหายใจของแผ่นดิน" แม่ช่วยเป็นคนประกาศในงานด้วยแหละ ไม่ใช่พิธีกรนะ ตอนนั้นพิธีกรหญิงยังเป็นอาจารย์ติ่งกับป้าหม่อมอยู่เลย คู่กับลุงอู๊ด แม่มาช่วยเป็นพิธีกรในปีหลังๆ งานอื่นๆ ของโฮงเฮียนเสียมากกว่า แต่หลังจากที่อาจารย์ติ่งกับป้าหม่อมตายไป ทั้งแม่กับป้าเปียก็ไม่มีใครอยากเป็นพิธีกรคู่ลุงอู๊ดอีก ด้วยเหตุผลว่ากลัวตาย!! พอถึงงานสืบสานปีที่ 5 ลุงชัชก็ขอให้แม่เขียนหนังสือเพื่อขายในงาน เป็นหนังสือเล่มแรกที่แม่ต้องเขียนเองทั้งหมด แม่เขียนบรรยายถึงบรรยากาศในงานสืบสานครั้งแรกๆ ที่แม่ได้ไปเที่ยว หนังสือเล่มนี้ชื่อ "แรกแสงตะวันยก ตราบตะวันตกลับฟ้า" ชื่อนี้แม่กับลุงชัชช่วยกันคิด ช่วยกันปั้นคำจนได้ออกมาเป็นอย่างนี้แหละ อีกปีถัดไป แม่เขียนบทความสั้นๆ รวม 10 กว่าตอน เป็นปกิณกะเกี่ยวกับภูมิปัญญาล้านนา แทรกอยู่ในหน้าว่างที่ตั้งใจทำเป็นไดอะรี่ แม่คิดชื่อของหนังสือเล่มนี้ตอนที่ไปประชุมสัมมนา สกว node เชียงใหม่ที่ดอยสุเทพ ลุงชัชโทรมาถามว่าตกลงชื่อหนังสือจะชื่ออะไรดี แม่ตอบไปว่า "หอมกลิ่นแผ่นดินเกิด" ทั้งน้าติ๊กและลุงหวิงฟังแล้วก็บอกว่า เพราะดี เหมาะแล้ว แม่ก็ชอบนะ ภูมิใจจริงๆ เลย แต่หลังจากนั้นอีกซักปีหนึ่งมั้ง แม่ไปเห็นคอลัมน์แนะนำหนังสือ มีหนังสือกวีนิพนธ์ของกวีคนหนึ่งชื่อว่า หอมกลิ่นแผ่นดินเกิด เหมือนกัน ว้า....แย่จัง ยังงี้ ใครมาเห็นหนังสือของสืบสานฯ ก็เข้าใจผิดว่าแม่ไปลอกชื่อเขามาสิ ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วเราออกหนังสือมาก่อนเป็นปี เพียงแต่หนังสือเราไม่ได้ส่งขายทั่วประเทศ และมันเป็นเหมือนไดอะรี่มากกว่า คนเลยไม่รู้จัก แต่ช่างเหอะ มันคงเป็น "พหุกำเนิด" มากกว่า ใครๆ ก็สามารถคิดชื่อซ้ำกันได้ เอาเป็นว่า ทั้งแม่และพ่อ มีความผูกพันกับคณะทำงานของโฮงเฮียนสืบสานอยู่มากทีเดียว พอพ่อกับแม่ได้รู้จักกัน รักกันและจะแต่งงานกัน ก็ได้ผู้ใหญ่ของโฮงเฮียนนี่แหละไปเป็นเถ้าแก่สู่ขอและเราก็จัดงานกันที่โฮงเฮียน พ่อกับแม่เป็นคู่แต่งงานคู่แรกที่จัดที่นี่ได้เป็นกรณีพิเศษ เพราะเราทั้งสองคนก็เท่ากับเป็นคนของสืบสาน เป็นงานแต่งงานที่แม่ภูมิใจมาก พ่อกับแม่ไม่อยากไปจัดงานตามโรงแรมเลย เพราะไม่ชอบ วางตัวไม่ถูก และญาติพี่น้องของพ่อกับแม่ก็คงไม่มีใครอยากไปงานในโรงแรมกันหรอก พอได้จัดที่นี่ แม่ถึงดีใจมาก งานแต่งงานของพ่อกับแม่ผ่านพ้นมาได้ด้วยดีเพราะทุกๆคนช่วยกันจัด ได้บรรยากาศเหมือนตอนพ่อกับแม่อยู่บ้านนอกนั่นแหละ พ่อกับแม่ยังมานั่งร้อยดอกไม้กันจนถึงเที่ยงคืนกว่าแน่ะ แล้วต้องตื่นตี 5 เพื่อจะมาแต่งหน้า แต่งตัว แม่มาถึงโฮงเฮียนตอน 6 โมง ปรากฏว่าน้าปูเป้ช่างแต่งหน้ามายืนรอแล้ว ลุงนันท์ คนดูแลโฮงเฮียนบอกว่านึกว่าผีหลอกตอนรุ่งสางซะแล้ว เพราะน้าปูเป้นุ่งขาวทั้งชุดมาเดินไปเดินมาที่ลานหน้าเรือนไม้ นี่เป็นรูปตอนที่แม่แต่งหน้า แม่คิดว่าคงไม่มีเจ้าสาวที่ไหนเป็นแบบแม่หรอก นั่งแต่งหน้ากันตรงระเบียงเรือนสำนักงานนั่นแหละ มีน้าบี๋มานั่งคุยด้วยเพราะวันนั้นน้าบี๋ต้องไปเล่นดนตรีที่สะเมิง ก็เลยมาอวยพรก่อน พอแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จ ไม่นานแขกก็มา แปะรูปบรรยากาศสถานที่วันที่พ่อกับแม่แต่งงานให้ดูซะหน่อย คิดถึงเหมือนกันแฮะ ป้าเอ๋ น้านกและทุกๆ คนมาช่วยกันร้อยดอกเบญจมาศพันรอบเสาสะพานที่เชื่อมไปเฮือนผญาล้านนา ป้าเอ๋บอกว่า ตั้งใจจะให้เป็นญี่ปุ่น แต่ไหงทำไปแล้วมันออกเป็นแขกได้หว่า รูปนี้เป็นรูปคืนก่อนแต่งงาน คุณตากับคุณยายไปช่วยกันจัดห้องทำงานของปู่มาลาให้กลายเป็นห้องหอของแม่ น้าบี๋ช่วยจัดดอกไม้ประดับในห้อง และจัดผ้าประดับตกแต่ง ภายในห้องหอเป็นอย่างนี้ รูปพวกนี้ส่วนใหญ่น้านุกเป็นคนถ่าย ใช้ sony727 ถ่าย สมัยนั้นกล้องตัวนี้ก็เริ่ดมากกกกก ราคาซื้อตั้งสี่หมื่นกว่าแน่ะ ตอนนั้นแม่ใช้ s5000 ไฟล์รูปก็ประมาณนี้แหละ ตอนนั้นก็เริ่ดสุดๆ แล้ว ดูรูปแล้วคิดถึงวันคืนเก่าๆ จังแฮะ รูปนี้เป็นรูปของคืนก่อนแต่งงานที่น้าๆ ป้าๆ ทั้งหลายมาช่วยกันจัดดอกไม้ตกแต่งงานให้ทั้งคืน ขอบคุณทุกๆ คนมากจ้ะ ห้องทำพิธีอยู่บนเฮือนผญาล้านนา เป็นเฮือนห้องสมุดที่สร้างใหม่ ต้องข้ามสะพานไม้ไผ่ไป บนเฮือนผญาก็ปูเสื่อแดง กางจ้องแดงกันอย่างนี้แหละ บรรยากาศของโฮงเฮียนในเช้าวันแต่งงาน เริ่มตั้งขบวนขันหมากกัน มีน้าเอมาช่วยฟ้อนนำขบวน พ่อมีคนกางร่มให้ด้วยนะ สบายซะไม่มีอ่ะ ไปถึงห้องทำพิธีไม่ได้ง่ายๆ หรอก ต้องฝ่าด่านไปก่อนหลายด่าน แต่ก็ฝ่าไปจนได้ ข้ามสะพานไม้ไผ่แล้ว น้าเอฟ้อนนำขบวน แม่ชอบรูปนี้จังเลย สวยดี รอขึ้นเรือน อ้าว เวรกรรม ลืมเลยว่าแปะรูปอะไรไว้....อ้อ รูปเรียกขวัญ เป็นคนเมืองก็ต้องทำพิธีให้ครบแบบเมือง พ่อกะแม่แหละ สาวไหม อยากกลับไปหุ่นเท่าตอนแต่งงานจังน้อ...ก่อนแต่งแม่อุตสาห์ลดไปได้ตั้ง 7-8 โลนะ เพื่อจะแต่งงาน แต่พอหลังแต่งก็ขึ้นเรื่อยๆ แม่ก็ไม่ว่าอะไร แต่พอเดือนที่ท้องหนู แม่ก็หิวจัดเลย สิวขึ้นเต็มหน้า น้ำหนักก็ขึ้น พอเทสต์ดู เย้ๆ ท้องจริงๆ ด้วย ดีใจมากเลย เพราะก่อนหน้านั้นก็แห้วมาทุกเดือน แปะรูปพ่อกับแม่อีกรูปละกัน เอาไว้เป็นกำลังใจในการลดน้ำหนัก ........... กรี๊ดดดดดดดดดดดดด นี่แม่ตั้งใจจะเขียนถึงงานกาดม่วนกาดเมืองนี่นา ทำไมลากยาวไปถึงงานแต่งงานได้เนี่ย เอาไว้ตอนหน้าค่อยเขียนถึงงานกาดม่วนฯ แล้วก็บรรยากาศของคุ้มขันโตกที่เราไปกินข้าวกันวันนี้ดีกว่า คืนนี้แม่ไปนอนกับหนูก่อนละ เรา 3 คนพ่อแม่ลูกขอขอบคุณทุกๆ คนอีกครั้งนะคะที่เข้ามาเยี่ยมบล็อก แม้ว่าแม่จะขี้เกียจไม่ยอมตอบความเห็นของเพื่อนๆ พี่ๆ ที่เข้ามาคอมเมนท์ (เป็นนิสัยเสียส่วนตัวจริงๆ ค่ะ แก้ไม่หายเลย ขอโทษด้วยนะคะ ) แต่แม่ก็ดีใจและประทับใจกับทุกความเห็นค่ะ คืนนี้ต้องบอกทุกๆคนที่เข้ามาอ่านอีกครั้งว่า "ยินดีเจ้า"   Create Date : 07 มกราคม 2550 14 comments Last Update : 7 มกราคม 2550 1:51:55 น. Counter : 2304 Pageviews. Share Tweet

แต่งงานแบบคนเมืองแต๊ๆเลย น่ารักมากครับ   โดย: เครา IP: 58.8.57.128 7 มกราคม 2550 9:39:44 น.

สวัสดดีเจ้า ชอบรูปแต่งงานค่ะอยากแต่แบบนี้บ้างจังแต่ก็คงไม่มีโอกาสแล้วเพราะแต่งงานเรียบร้อยแบบชาวบ้านๆนะค่ะน้องน่ารักมากค่ะ   โดย: namfonJC 7 มกราคม 2550 12:27:05 น.

ชอบบรรยากาศการแต่งงานแบบนี้มากค่ะ แต่ยังไม่มีโอกาส   โดย: icebridy 7 มกราคม 2550 17:01:49 น.

น้องสาวไหม คิดถึงจังเจ้า พี่น้ำแต้มเห็นรูปน้องสาวไหมแล้วนึกว่ารูปตัวเองอ่ะ (น่าชังเหมือนกันมั้ง) ดีใจด้วยนะเจ้าที่ได้รับการโหวต ก็ของเขาดีมีคุณภาพนี่นา พี่น้ำแต้มกับคุณตา คุณยาย ชอบมากค่ะ เดี๋ยวจะไปร่วมโหวตกะเขาด้วยล่ะ   โดย: พี่น้ำแต้ม IP: 125.25.4.156 7 มกราคม 2550 20:29:32 น.

เป็นงานแต่งที่สวยงามและมีความหมายจริงๆ ขอบคุณนะคะ ที่เอาภาพสวยๆ ข้อมูลดีๆมาฝาก สาวไหมก็น่ารักเชียวค่ะ   โดย: YGHarding (YGHarding ) 8 มกราคม 2550 8:15:36 น.

แวะมาอ่านจ้า   โดย: iamlek IP: 58.136.117.20 8 มกราคม 2550 11:24:54 น.

แวะมาผ่อ บล๊อคของน้องสาวไหมได้เห็นรูปคุณนัทด้วย นึกว่าจะออกแนวห้าวๆที่ไหนได้หน้าหวานจังเลย ชอบบรรยากาศจัดงานแต้ๆเจ้า   โดย: JJH IP: 202.183.232.35 8 มกราคม 2550 16:23:16 น.

คุณพี่คะ น่าจะให้ซะมีทำผมทรงเดียวกับตอนเป็นเจ้าบ่าวนะคะ หล่อมากเลย คุณพี่ก้อสวยกำลังดีแล้วค่ะ   โดย: น้องคนนั้น (next door) IP: 202.28.27.6 9 มกราคม 2550 8:20:41 น.

วันนี้ได้ดูรูปแต่งงานด้วย โอ้ว สวยๆ บรรยากาศก็สวย เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็สวยค่ะ   โดย: สาวไหมแฟนคลับ IP: 203.170.231.232 9 มกราคม 2550 12:36:38 น.

ชื่นชม ประมวลภาพแล้วรู้สึกมีความสุขไปด้วยค่ะ น่ารักมาก ๆๆๆๆ   โดย: น้ำอ้อย จ้า IP: 202.28.45.20 4 เมษายน 2552 13:12:42 น.

งาม งาม งามแต้งามว่า งามตึงคนงามตึงงานและบรรยากาศ เหมาะแต้ว่า ไผเป็นสล่าแป่ง ขอเป็นลูกศิษย์ได้ว่า   โดย: สมายเวฟเรดิโอ100.75 IP: 118.172.209.75 19 เมษายน 2552 19:09:11 น.

พี่นัทนำเสนอครอบครัวและสาระได้ดีจังเลยค่ะ ขอชื่นชมและขอยกให้เป็นต้นแบบในดวงใจนะคะ เอ กลุ่มหอมเลิง sowithme@hotmail.com   โดย: เอ เมธาวี ธรรมชัย IP: 118.172.3.123 29 ตุลาคม 2552 21:04:38 น.

รูปแบบทางวัฒนธรรมดูแล้วน่ายกย่อง ที่รักษาไว้ได้ขนาดนี้...ขอให้มีความสุขมากๆ   โดย: หนิง IP: 202.183.235.3 15 มกราคม 2553 15:15:05 น.

งานแต่งน่ารักมากคับ สวยงามดี มีพี่เอมาฟ้อนนำด้วย^^ Taithai@hotmail.com   โดย: ไต๋ Package 04 IP: 223.206.8.116 27 พฤษภาคม 2554 3:16:55 น.