BlogGang.com : : norapob :

ขนมปังสอนธรรมะ...รู้

เรื่องเล่าจากนรภพ....เวลาที่ใจนิ่งพอ เพราะทำเหตุมาดีแล้วไม่ตั้งใจ ผมมักจะเห็นอะไรดีๆ จากใจของตัวเองเสมอ

สำหรับผม รูปแบบไม่ต้องไปหวังเลยในช่วงนี้ เพราะพักผ่อนน้อย ถ้านั่งว่าง ไม่ต้องทำอะไร จะผลอยหลับเสมอ สวดมนต์ก็คิดอุตลุด จะมีที่พอพึ่งพิงได้คือ โยคะ ถ้าวันไหนไปฝึกโยคะแล้วร่างกายผ่อนคลายมากๆ มักจะได้เห็นมันทำงานเสมอ

เสร็จจากฝึกโยคะเมื่อ 2 วันก่อน แค่นั่งกินขนมปังก้อนเดียว มันยังสอนผมเลยว่า มีทั้งอยาก (กิน) ชอบ (อร่อยสิ) กลัว....นี่ไง เพิ่งจะเห็นว่า กินขนมปังก็มีกลัวด้วย แบบกินไป อร่อยไป กลัวไป แทรกไปแทรกมา

กลัวอะไร กลัวน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นครับ แต่เวลากลัว มันไม่มานั่งคิดอะไรหรอก มันเร็วมากแว็บเดียว ดังนั้น ถ้าไม่มีสมาธินิ่งพอ จะมองไม่เห็น เพราะมันอีรุงตุงนังไปหมด

แล้วมันสอนอะไร อยู่ดีๆ ก็เข้าใจขึ้นมาเองว่า ที่ทำๆ อยู่ คิดๆ อยู่ทั้งหมด เบื้่องหลังมันคือ ชอบ (ยึด...น่าจะเรียกว่า กามฉันทะ มั้ง) กับ ไม่ชอบ (กลัว ... ก็น่าจะเป็นสาขาของไม่ชอบ)

หมายเหตุ เจ้าของบล๊อก เล่าเรื่องสภาวะให้ฟังเฉยๆ นะ ไม่มีบาลี พระไตรปิฎก อะไรมาอ้างอิงหรอก ถ้าอยากรู้ว่าเรียกว่าอะไร ไปเรียนเอาเองดูเอาเองแล้วกันนะครับ

พอเอามาคิดตาม คิดนะครับ ไม่เห็นแล้ว ... เออจริงแฮะ เราทำนี่ เราชอบ เราทำโน่น เรากลัว.... สารพัดกลัว กลัวตกงาน กลัวไม่มีตังค์ ฯลฯ

อ้อ...อีกอย่างที่เข้าใจ คือ เวลาอยากรู้ มันรู้ของเทียม แต่เวลาไม่อยาก จะรู้ของจริงครับ.....หวังว่าคงมีประโยชน์นะ

Create Date : 28 ตุลาคม 2556

0 comments

Last Update : 28 ตุลาคม 2556 15:36:49 น.

Counter : 823 Pageviews.