Bloggang.com : nootikky : ความรัก กับ ความทุกข์เศร้า และ ผิดหวัง

ความรัก กับ ความทุกข์เศร้า และ ผิดหวัง

ความรัก กับ ความทุกข์เศร้า และผิดหวัง

อันมนุษย์สุดเฉาให้เศร้านัก
ยังปักรักปักหลงไม่สงสัย
มันก่อร่างทางมาและทางไป
เป็นอย่างไรไม่ดูไม่รู้ลา

เพราะพึงใจในรูปที่จูบหอม
หรือสมยอมยินเสียงไม่เดียงสา
หรือแรงเรียกเพรียกแห่งกระแสตา
หรือใบหน้าคร่าจิตพิชิตใจ

เมื่อยินยอมตรอมตรมก็ซมเปล่า
ไม่รักเราเท่ากันไม่หวั่นไหว
เรื่องของเรื่องอยากเปลืองใจให้โทษใคร
ก็แค่ใจไม่ดูให้รู้คลาย

ถ้าหวงทุกข์จะลุกเดินไม่เพลินแน่
ถ้าอยากแก้อย่าแพ้รักก็จักหาย
อย่ากอดทุกข์จงทิ้งขว้างให้ห่างกาย
ก็คลี่คลายเป็นสุขสนุกเอง

(//www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/001076.htm#2)

รักสามเส้า ก็คือ ความเศร้าจากราคะสามหน่วยนั่นแหละ
ปฐมเหตุแห่งการมีรักสามเส้า คือความใจอ่อน ไม่เด็ดเดี่ยวในการเลือก ไม่เด็ดขาดในการปฏิเสธ
ปล่อยให้เริ่มต้นง่ายๆ แล้วปล่อยให้เลยตามเลย จนมาถึงจุดที่อ้างได้ว่าสายเกินไปตัดใจไม่ได้สักทาง
ทางออก คือ คุณเลือกชาตินี้แหละ เอาชีวิตนี้แหละเป็นที่ตั้งของกรรมใหม่ที่หักเหเส้นทางเดิม
เลือกให้ได้คนหนึ่ง พิจารณาเอาจากบุญที่ทำร่วมกันได้ แล้วเด็ดเดี่ยวในการเลือกคนหนึ่ง เด็ดขาดในการปฏิเสธอีกคนหนึ่ง สัญญากับตัวเองแน่วแน่ว่าจะไม่ใจอ่อน จำไว้ง่ายๆ ว่า
1) มีใครจะมีคนเดียว ไม่เผื่อใจกับใครอื่นทั้งต่อหน้าและลับหลัง
2) ไม่เผลอใช้มายาหญิงให้ความหวังกับใครทั้งที่ไม่มีใจให้เขาเลย
3) ไม่หลอกตัวเองว่าตัดใครไม่ได้สักคน
เอาแค่สามข้อนี้ ถ้าขึ้นใจและปฏิบัติจริง ก็จะกลายเป็นสุจริต 3 ทั้งกาย วาจา ใจ พาให้พ้นจากความเศร้าเพราะรักสามเส้าได้ ทั้งชาตินี้และชาติต่อๆ ไป

(ดังตฤณวิสัชนา ฉบับวันที่ 27 ต.ค. 2548)

มีอะไรอย่างหนึ่งในตัวชายและหญิง ที่มักนำความเดือนร้อนมาสู่ตนเอง และทำให้นึกเจ็บใจตัวเองย้อนหลังอยู่เรื่อยๆ คืออาการ "รู้ทั้งรู้แต่ก็ใจอ่อน"

(//www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.p/007254.htm#10))

อาการที่ถูกต้องของการถอนพิษรักนั้น ไม่ใช่ความพยายาม ‘ตัดใจ’ เพราะใจเป็นสิ่งที่ไม่มีคมมีดชนิดไหนๆ ตัดได้ขาด พฤติกรรมทางจิตที่ถูกต้องคือ ‘สละออก’ ซึ่งเป็นอาการที่มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่คุ้นเคย เนื่องจากเคยชินที่จะ ‘เอาเข้าตัว’ กันทั้งนั้น ซึ่งนั่นแหละคือการเพาะชำนิสัยหวงทุกข์ หวงยางเหนียวยึดติดกับปฏิกูลทางอารมณ์โดยแท้
แต่ละคนมีพลังหรือศักยภาพในการสละออกแตกต่างกัน และศักยภาพดังกล่าวนี้ไม่ใช่มีกันด้วยความบังเอิญ กับทั้งไม่ใช่ความสามารถเฉพาะทาง จิตที่มีดี ที่สามารถสลัดขยะหรือปฏิกูลทางอารมณ์ออกได้ง่ายนั้น คือจิตของผู้ที่เคยชินกับการสละออกเป็นประจำอยู่แล้ว ไม่เฉพาะเรื่องรักใคร่หรือเรื่องเงินๆ ทองๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง
นี่เป็นการมองภาพกว้างภาพรวม ถ้าคุณอ่านเกมของจิตออก จะเห็นความสัมพันธ์ทั่วถึงกันหมด ไม่มีใครฝึกเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางในการตัดรัก แต่ทุกคนสามารถฝึกที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญในการสละอารมณ์ส่วนเกินกันได้ทุกแง่

(เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว 28 เม.ย 2548)

อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายถูกทิ้ง
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกที่จะทิ้งรักขยะชิ้นหนึ่งไป

อย่าคิดว่าเราต้องเป็นฝ่ายเหงา
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกพักร้อน ให้สบายตัวสบายใจสักระยะหนึ่ง

อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายทรมาน
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกทำความสบายใจแก่เขา

อย่าคิดว่าเราควรเหนี่ยวรั้งเขา
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายให้อิสระเป็นทานแก่คนอื่น

เปลี่ยนมโนกรรม (กรรมทางความคิด)
จากมืดเป็นสว่าง ชีวิตจะสว่างเอง
จิตที่สว่างย่อมอบอุ่นเป็นสุข มีแต่ใครๆ วิ่งมาหา มีแต่ความอิ่มเต็มเบิกบาน มีแต่อยากได้อิสระให้ตนเองและใครๆ ทั้งโลก

(ดังตฤณวิสัชนา ฉบับวันที่ 27 ต.ค 2548 ))

ความซื่อที่ขาดเสน่ห์ น่าจะดีกว่าเสน่ห์ที่ขาดความซื่อมากนัก

(ทางนฤพาน บทที่ 28 วังวน)

วันก่อนเมื่อคุณยังไม่อกหัก ก็มีใครบางคนอกหักมาก่อน
วันนี้คุณกำลังอกหัก ก็มีใครบางคนหายเศร้า ทำใจได้ไปล่วงหน้าแล้ว
พรุ่งนี้ถ้าคุณสดใสได้เหมือนมีชีวิตใหม่อีกครั้ง ลืมความเศร้าจากอาการฟูมฟายเพราะเสียของน่ารักน่าใคร่ ก็จะมีใครบางคนมารับช่วงแทน โศกเศร้า อาลัยอาวรณ์ ราวกับไม่อาจผ่านทางลำบากได้สำเร็จ
โลกเป็นอย่างนี้มานานเต็มที แต่ก็ไม่มีใครรู้สึกว่าเป็นของน่าเบื่อหน่าย

(http:larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/001415.him#2)

ความรักมักเล่นตลก
ตอนต้องการส่วนใหญ่ไม่มา
แต่บางทีมาตอนไม่ต้องการ
ตอนมาก็มักมาพร้อมปัญหา

เหมือนความรักเป็นเครื่องยืนยันว่า
ของจริงคือทุกข์ ความสุขแค่ของปลอม

(http:larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/006133.him#14)

รักนั้นเป็นต้นเหตุแห่งทุกข์ เป็นที่มาของความผิดหวัง เมื่อไม่ได้บุคคลอันเป็นที่รักมาครอง
เป็นที่มาของความคร่ำครวญ เมื่อพลัดพรากจากบุคคลอันเป็นที่รัก
เป็นที่มาของความอึดอัด เมื่อได้อยู่ร่วมกับคนที่เข้ากับเราไม่ได้เต็มร้อย ฯลฯ

(http:larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/003580.him#1)

บางทีรางวัลของคนดีก็ไม่ใช่จะมีคู่ที่สมหวังแบบเร็วๆ ธรรมชาติอาจกะเกณฑ์ให้เราเจอทุกข์เสียก่อน เพื่อใช้ความทุกข์นั้นเป็นบันไดก้าวขึ้นสู่ความสุขที่เหนือกว่าความรัก และเมื่อถึงจุดของความนิ่งจริงๆ ถึงจะยอมเปิดตัวคนรักที่แท้ให้กับเรา
บางคนถ้าใจยังวุ่นๆ ยังหยุด ยังนิ่งไม่เป็น ขืนคนที่คู่ควรกับเราโผล่มาตอนนั้น เขาก็อาจพลาดจากเราไป ไม่อาจเป็นคู่ครองร่วมกันอย่างถาวรได้ เพราะอาจิณณกรรม คือนิสัยของเรายังอาจเป็นตัวทำลายสัมพันธภาพกับคู่แท้ของเรา ต่อเมื่อผ่านความเจ็บปวด เรียนรู้จากความผิดพลาด เห็นจังหวะจะโคนแบบต่างๆ ของชีวิตมากเข้า พอใจเป็นบุญ มีความนิ่งพอจะรองรับกับคู่แท้ถาวรได้ เขาถึงปรากฏตัว อย่าท้อแท้กับความดีก็แล้วกัน
ที่ผ่านมาในอดีต มองย้อนไปอาจรู้สึกเหมือนไม่ใช่ตัวเรา พอเราเปลี่ยนมาอยู่กับกระแสธรรมะ ความเป็นตัวจริงของเราถึงเริ่มปรากฏ ซึ่งก็อาจเป็นเหตุให้คู่แท้ของเราปรากฏตัวเช่นกัน

(http:larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/008652.him#19)

Create Date : 18 กันยายน 2552

Last Update : 2 ตุลาคม 2552 20:55:37 น.

2 comments

Counter : 398 Pageviews.

อ่านแล้วชอบมากมายเลยค่ะ มันเป็นเรื่องจริง ที่คนเรามักคิดไม่ถึง
หรือไม่ค่อยได้คิดกันหรอกค่ะ เพราะคำว่ากิเลส ตัณหา ยังมีอยู่
มากในตัวคน จะลองเอาไปคิดดูกับตัวเองบ้าง ถ้าทำได้คงสุขนะค่ะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:15:05:58 น.

ชอบๆด้วยเหมือนกันคะ

โดย: บางสิ่งในหัวใจ

วันที่: 30 ธันวาคม 2553 เวลา:18:56:59 น.