นิทานของแม่

จดหมายจากแม่

นำตัวอักษรถ้อยความในจดหมายที่แม่เล่ามาร้อยเรียงเป็นบทกลอน :D

นั่งอยู่บ้านเลี้ยงหมาแมวไม่ไปไหน มองยังไงก็ไม่เหมือนกับลูกฉัน

สัตว์กับคนต่างภาษาใช่ผูกพัน แต่เหมือนกันมีชีวิตและจิตใจ

แลดังนี้จึงเต็มเปี่ยมด้วยความรัก อีกประจักษ์โลภโกรธาอีกหลงใหล

เป็นวัฏสงสารหมุนเวียนไป เช่นกันได้ทุกฝ่ายมิพ้นพา

แม่เขียนเล่าเรื่องราวครั้งยังเด็ก เบบี๋ตัวเล็กเล็กไร้เดียงสา

อยู่ตึกปูนเมื่อฝนฟ้าคะนองมา ไม่ต้องรีบหลบหาที่กำบัง

แต่ก็เคยหอบลูกวิ่งอยู่คราหนึ่ง วิ่งตึงตึงแผ่นดินไหวไม่ได้สั่ง

ฝาบ้านขัดไม้ไผ่สานเขย่าดัง วิ่งหน้าตั้งตีสองหอบลูกไป

คุณเบญก็เคยเจอเหตุดังเหมือน วัยสองเดือนพักผ่อนนอนหลับใหล

ใต้ถุนบ้านปลอดโปร่งร่มรื่นใจ เกิดพายุกระหน่ำใส่ให้อีกครา

แม่เอาผ้าพลาสติกรองนอนลูก มาห่อผูกคุณเบญเผ่นถลา

วิ่งร้อยเมตรสำนวนแม่หนีฝนมา เพราะข้างฝาบ้านชั้นบนนั้นไม่มี

อุ้มตระกองกอดลูกหนีลมฝน ขึ้นบ้านยายอีกคนโดยเร็วรี่

นกปีกหักถลาโครมกลางบ้านที กลอนประตูที่มีไม่ใส่เลย

แม่ว่าจากเหตุการณ์ทำให้คิด ปะต่อติดเพราะรักไม่เมินเฉย

ทั้งรักห่วงหลงลืมตัวกลัวตายเลย โอ้ลูกเอ๋ยเพราะรักประจักษ์ทำ

สอนลูกรักให้รู้จักกตัญญู คอยอุ้มชูผิดชั่วให้ไม่ถลำ

ความดีตั้งมั่นไว้ให้จดจำ คอยแนะนำอยู่เคียงข้างไม่ห่างตา

กำลังใจให้กันสำคัญเสมอ ไม่พบเจอแต่คิดถึงไม่ห่างหา

จบรักนะเด็กโง่ทั้งสองปลา จุ๊บจุ๊บจ้ามีเวลาโทรหากัน

เรื่องเล่าก่อนนอน

ตั้งแต่เด็กสองพี่น้อง(แย่งกัน)นอนกอดแม่คนละข้าง แม่นอนกลาง และต้องนอนหงายห้ามหันหน้าไปด้านใดด้านหนึ่ง (ลูกจะว่าลำเอียง) นอกจากเพลงค่าน้ำนมที่แม่ร้องกล่อมตั้งแต่เกิด แม่จะต้องเล่านิทานที่สอดแทรกคำสอนให้ฟังก่อนนอนเสมอๆนิทานเรื่องเดิมที่ฟังทุกคืน ไม่มีเบื่อ แม้ว่าแม่จะเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานแต่แม่ก็ไม่บ่นเปล่งเสียงสำเนียงขับขานเรื่องราวเดิมๆที่ลูกคะยั้นคะยอให้เล่าให้ฟังอยู่ก่อนนอนทุกคืน บางครั้งเสียงจะขาดๆหายๆไปบ้าง (แม่ง่วง...)เล่าผิดๆถูกๆบ้าง (แม่ลืม?...) ลูกน้อยก็คอยกระเซ้าเย้าแหย่จนแม่เข้าสู่นิทรารมย์อย่างมีความสุขกับเสียงของลุกน้อยที่เจื้อยแจ้วเล่านิทาน(ที่จำได้จนขึ้นใจ)ขับกล่อมอย่างเพลิดเพลิน(ไม่รู้จักหลับจักนอนได้แล้วเนาะ...แม่จะหลับสนิทก่อนนิทานจบทุกทีรู้จากการที่แม่เปิดโรงสี เสียงสนั่น555+)

แม่เปรียบว่าเราเหมือนปลาทูสามตัวนอนเรียงกันในเข่งเมื่อแม่พลิกตัวไป ลูกก็นอนแนบกับแผ่นหลังของแม่ แม่ก็จะปลอบว่า ลูกรักเอาไว้ข้างหลังลูกชังเอาไว้ข้างหน้า (ต้องพูดเบาๆ เดี๋ยวอีกคนได้ยิน) เหมือนลิงเลี้ยงลูกแม่จะสอนว่า แม่ลิงยามห้อยโหนไปตามกิ่งไม้หรือป่ารกชัฏต่างหอบหิ้วลูกลิงตัวจ้อยไปด้วยเสมอ ตัวหนึ่งอยู่ในอ้อมกอดของแม่อีกตัวต้องเกาะเกี่ยวอยู่ด้านหลัง ยามแม่ห้อยโหนโจนทะยานโดนกิ่งไม้หนามตวัดเกี่ยวต้องกายเป็นแผลบ้าง ลูกลิงตัวจ้อยที่อยู่เบื้องหลังของแม่จะได้เติบโตและเรียนรู้ความเข้มแข็งอดทน สามารถดำรงชีวิตด้วยลำแข้งของตนเองได้ดีกว่าลูกลิงที่ คอยอยู่แต่ในอ้อมกอดของแม่ ไม่เคยสัมผัสถึงความยากลำบากความเจ็บปวดจากขวากหนาม จนเข้าทำนอง พ่อแม่รังแกฉัน

แม่เลี้ยงลูกทั้งสองให้เป็นลูกรักแม้ตอนเด็กจะไม่ค่อยเข้าใจนัก แม้ว่าแม่ต้องคอยนอนพลิกตัวไปมาทั้งคืนก็ตามเพื่อจะได้เป็นลูกรักบ้าง ลูกชังบ้าง เพียงได้อยู่ใกล้แม่ แค่นี้ก็อุ่นใจแล้ว

นิทานของแม่

ชายสามเกลอหัวแข็งแม่เล่าไว้ พากันไปลักของขโมยเขา

เดินย่องย่องเยื้องย่างอย่างเบาเบา ลัดเลาะเอาแนวไม้ในสวนนี้

ไอ้แก้วกล้าอวดเก่งเบ่งนำทาง เห็นหมวกวางหยิบใส่ไวเร็วรี่

แล้วหวนกลับหาเพื่อนในทันที เพื่อนวิ่งหนีนึกพ้องเจ้าของมา

แก้วเห็นเกลอโกยอ้าวรีบก้าวตาม จันท์คำเพื่อนผลีผลามไม่รอข้า

วิ่งจนเหนื่อยหยุดพักอย่างอ่อนล้า อ้าวไอ้บ้านึกว่าเจ้าของไง

จันทร์โอดครวญชวนเกลอเพ้อท้องหิว คำพาเดินตัวปลิวหาข้าวใส่

เจอะกระต๊อบแม่เฒ่าน่าไว้ใจ รีบเข้าไปประสงค์คงสมหวัง

แม่เฒ่าจ๋าพวกข้าขอพิงพึ่ง ข้าวกำหนึ่งแบ่งปันกันสักครั้ง

ขอแค่นิดเพียงหน่อยพอประทัง แม่เฒ่าฟังสงสารน่าเห็นใจ

เมตตาของคนชราอย่างแม่เฒ่า ข้าจะเอาใบตองมาห่อให้

ลูกนั่งพักรอข้าอย่างเบาใจ มิช้าไวจะได้เผื่อแผ่กัน

แม่เฒ่าไปลับตาเจ้าสามเกลอ แก้วเสนอคิดอ่านอย่างหุนหัน

กลัวได้ข้าวน้อยนิดมิแบ่งปัน คว้าข้าวพลันก้อนใหญ่ใส่หัวไว้

มีหมวกปิดบังไว้ใช่ใครรู้ ข้าวร้อนร้อนนิ่งอยู่บนหัวใส

จะคืนกลับที่เดิมก็มิได้ ใบตองใหญ่แม่เฒ่าเดินเข้ามา

เห็นแก้วเหงื่อไหลโทรมน่าสงสาร หิวอาหารใช่ไหมหล่ะลูกจ๋า

ดูซิน้ำตาไหลเลอะหน้าตา มาซิมาเติมข้าวให้มากไป

น่าสงสารหรือมันน่าสมเพช โลภเป็นเหตุเดือดร้อนทนไม่ไหว

ข้าวก้อนโตแม่เฒ่าได้ให้ไว้ อีกก้อนใหญ่ขโมยของเขามา

จำสำเนียงน้ำเสียงที่แม่เล่า ของคนอื่นอย่าเอานะลูกจ๋า

ผิดซึ่งศีลธรรมย้ำทุกครา เรื่องเล่ายามนิทราลาหลับใหล

สองพี่น้องตระกองกอดแม่จ๋า สองแขนขากวัดเกี่ยวเลี้ยวรัดไว้

คนละข้างต่างหมอนนอนหลับไป อบอุ่นกายสบายใจทุกค่ำคืน

***นิทานก่อนนอนของแม่ ถ้าจะให้สนุกต้องให้แม่เล่า ^o^

หนูสนนำเรื่องราวมาร้อยเรียงเป็นบทกลอนอาจไม่ได้อรรถรสเท่าที่ควรต้องขออภัย ด้วยนะเจ้าคะ

Create Date : 19 กรกฎาคม 2555		2 comments
Last Update : 19 กรกฎาคม 2555 11:45:21 น.
Counter : 3280 Pageviews.
Share Tweet