"พี่ปอคิดถึงหนูนะกอล์ฟ"

เรานั่งมองเด็ก ๆ ที่นี่  แล้วรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องของเวรของกรรม

พ่อแม่เด็กก็มีกรรม  ลูก ๆ ยิ่งหนัก  ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย

เป็นผู้ถูกกระทำ  รับกรรมมาจากพ่อแม่

แต่ไม่เคยสอนให้เด็กเกลียดพ่อแม่เลย

ไม่เคยสอนให้โทษใคร  สอนว่ามันเป็นเรื่องของเวรกรรม

กรรม  เกิดจาก  การกระทำ

ไม่ได้ทำในชาตินี้ก็ทำในภพในชาติที่แล้ว 

เราไม่ได้เป็นคนศึกษาธรรมะอย่างจริงจัง 

แต่เป็นคนเชื่อเรื่องเวรเรื่องกรรม

ไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากให้ลูกเป็นอย่างนี้  ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น

บางคนอาจเถียงว่า  ถ้าพ่อแม่ไม่ทำอย่างนี้ลูกก็ไม่เป็นอย่างนี้

ใครอยากผิดพลาดบ้างคะ??  ไม่มีหรอก  คงไม่มีคนไหนหรอกที่คิดว่า

ชั้นต้องเป็นเอดส์  ลูกชั้นต้องติดเอดส์จากชั้น  คงไม่มีหรอกค่ะ

ทุกวันนี้เวลาคุยกับเด็ก ๆ จะสอนเสมอว่า

"พ่อแม่คือสิ่งที่อยู่สูงที่สุดในชีวิต  ถึงแม้ว่าจะทำให้เราเกิดมาในสภาพใดก็ตาม  แต่ก็เป็นผู้ให้กำเนิด"

"ป๊ะป๋า(พระอาจารย์)  เป็นสิ่งที่รองลงมา  เพราะเป็นผู้ให้ชีวิตใหม่  หาให้กิน  หาให้ใช้  หาเลี้ยงพวกเรามา"

"พี่เลี้ยงทุกคนเหมือนพ่อแม่อีกคนนึงเพราะเป็นผู้ที่ทำหน้าที่แทนพ่อแม่คือเลี้ยงดูพวกเรามา"

ถ้าพูดถึงเรื่องเวรกรรมแล้ว  เราว่า  พวกเรามีกรรมกว่าเด็ก ๆ กว่าพ่อแม่ของเด็ก ๆ

เราต้องมานั่งเลี้ยงดูพวกเค้า  รัก ผูกพันกับพวกเค้า  แล้วก็นั่งมองพวกเค้าจากไปทีละคน ๆ

มันทรมานนะ  ทรมานมากด้วยกับการที่ต้องมานั่งมองคนที่เรารักจากไป

ไม่รู้มีเวรมีกรรมอะไรต่อกันมาเนาะ 

ทุกวันนี้ทำอะไรไม่ได้  ได้แต่ปลง  ว่าคนทุกคนต้องตาย

เด็กพวกนี้เป็นอย่างนี้  เราจะทำยังไงให้เค้ามีความสุขก่อนตาย

ทำยังไงให้เค้าได้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าก่อนตาย

ได้ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่ว ๆ ไปก่อนตาย

คนปกติจะพลัดพรากจากคนที่รักเพียงไม่กี่คน  จะมีก็

พ่อ แม่ พี่ น้อง ปู่ ย่า ตา ยาย และเพื่อนฝูง

แต่พวกเราต้องเพิ่มการพลัดพรากก็คืออีกหลายชีวิตที่อยู่ร่วมกันที่นี่

อยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวใหญ่

พวกเราเหมือนเป็นพ่อเป็นแม่  ซึ่งมีลูกอีกเป็นร้อย

ซึ่งบางคนก็แข็งแรง  บางคนก็เจ็บออด ๆ แอด ๆ

แต่เกือบทุกคนต้องกินยาวันละหลายเม็ด

และต้องระมัดระวังในการใช้ชีวิตมากกว่าคนปกติทั่วไป

แต่ทั้งหมดนี้ไม่ได้หมายถึงว่าเด็กพวกนี้ผิดปกติ 

เค้าก็เหมือนคนปกติทั่วไป  เพียงแต่ว่าอาจมีกรรมติดตัวมามากกว่าคนอื่นแค่นั้น

กรรมเวรอะไรที่เราทำมาไม่รู้ว่าชาติไหน ภพไหนทำให้ต้องมาเจอกับเรื่องนี้

แต่ก็ขอขอบคุณที่ทำให้หนูมาใช้กรรมในกับที่นี่

กับเด็ก ๆ พวกนี  อย่างน้อยมันก็เป็นการใช้กรรมแบบมีความสุขล่ะนะ

คนทุกคนมีเวรมีกรรมติดตัว  ต้องมาใช้กรรม

แต่เราจะทำยังไงที่จะให้ใช้กรรมอย่างมีความสุข

จงมองให้มันเป็นเรื่องธรรมดา  จงปลงมันให้ได้

แล้วคุณจะมีความสุขกับกรรมที่คุณได้รับจากการกระทำของคุณเอง

แล้วพยายามจำไว้ตลอดเวลา  กรรมขึ้นอยู่กับการกระทำ 

จะได้ไม่กระทำอะไรที่เป็นเวรเป็นกรรมติดตัวไปในชาติภพอื่นอีก

 

Create Date : 29 กันยายน 2551
Last Update : 29 กันยายน 2551 19:17:38 น.		4 comments
Counter : 688 Pageviews.
Share Tweet