|
|||
การ์ตูนที่อยากให้อ่าน เนื้อหาตามความคิดของเค้าเอง ชอบตรงที่เด็กหนุ่มตัวต้นเรื่องที่ชื่อว่า อาสุมะ คาสุมะ ที่มี "หัตถ์ตะวัน(มืออุ่น)" ทำขนมปังญี่ปุ่นที่เรียกว่าเจปัง ดูเป็นเด็กซื่อๆ โดนหลอกตั้งหลายทีก็ยังไม่รู้(หุหุ) แถมทำขนมปังหลากหลายด้วย ที่แปลกใจคือขนมปังที่ทำในหม้อหุงข้าว น่ารักมากมายที่สอนให้เด็กทำ(อีเด็กก็เก่งจางงงง อยากทำให้แม่กิน) ตอนแรกกะลองหัดทำมั่ง เพราะเห็นมันง่ายๆ แต่มันเป็นการ์ตูนเลยไม่กล้าลองเท่าไหร่(มันเป็นวิธีทำหนมปังไงเลยไม่กล้าาาาาาาาาาา) ไม่รู้ใครเคยทำอาหารตามการ์ตูนมั่ง แต่เราเคยทำตามเรื่อง "โซ๊ยแหลก" เก่ามากกกกกกกกกกที่มี 11 เล่ม เราทำตาม เรื่องข้าวผัดไข่ จำได้อ่านแล้วตอนเด็กๆ อ่านแล้วก็ไปทำตาม คือเอาไข่ใส่ลงไปในข้าวก่อน แล้วใส่อะไรตามเป็นตัวต่อไปนั้นลืมแล้วแหละ อ่านนานมากแล้วไง แต่ออกมาน่ารับประทานมากเลยน่ะ เป็นข้าวผัดสีทอง แต่ต้องผัดดีดีไม่งั้นมันจะแฉะไม่อร่อยแถมมีกินคาวอีก เพราะผัดไม่ทั่วถึง(ไข่ยังเปียกอยู่....) คือทำหลายครั้ง บ่อยมากเลยช่วงนั้น.........(พาออกทะเลแป๊บ) เข้าเรื่องต่อน่ะ .....อีตาอาสุมะเนี้ย น่ารักตรงที่ชอบช่วยเหลือคนอื่น(ถึงจะป๋ำเป๋อๆก็เหอะนะ) แล้วที่บ้านก็ทานแต่ข้าวเป็นชีวิตประจำวัน(จันทร์ อังคาร พุธ ฯลฯ กินกันทั้งบ้านกินได้ทุกวัน) กับนัตโตะ แล้วเริ่มเบื่อ(พี่สาวเบื่อก่อน) เลยหาแหล่งหัดทำขนมปังดันไปเจอกับคุณลุงที่เปิดร้านขายขนมปังอยู่ใกล้ๆ บ้านเลยหัดทำตั้งแต่เด็กจนโต แล้วหนมปังที่เคยทำไว้ก็ตั้งชื่อว่า เจปัง เพราะเห็นว่าญี่ปุ่นไม่มีชื่อเรียก (นี้ถ้าเป็นของไทย จะเรียกว่าไรน้า ไทยปัง ปังไทย แต่บ้านเราก็มีทองหยิบทองหยอดแสนอร่อยอยู่แล้วอ่ะน่ะอย่าสนใจมาก....) พออาสุมะทำเจปังออกมา 55 แบบด้วยกัน (เจปัง 1 เจปัง 2 เจปัง 3ฯลฯ) แล้วพออายุได้ 16 ปี เขาก็ไปสอบเข้าทำงานที่ร้านปังตาเซีย ก็เจออีตาขี้เก็กชื่อไรหว่า หักแต้มแล้วแต้มอีก จนเกือบหมด เกือบร่วง แต่ความสามารถอันบรรเจิดก็ทำให้ผ่านมาได้เรื่อยๆ(ไม่เจิดได้ไง กี่แบบแล้วล่ะ เจปังอ่ะ) จนได้ไปอยู่สาขามินามิโตเกียว และแล้ว (เหมือน บ๊ะแล้ววววว นั่นแหละ)ความอลเวงก็เริ่มต้นขึ้น (ตอนนี้คงจบแล้วล่ะ แต่อยากให้คนชอบอ่านการ์ตูนที่ยังไม่เคยอ่าน ถ้าอยากผ่อนคลายสมอง ไปอ่าน จะได้คลายเคลียด ) แต่อ่านเนื้อหาของบล็อกนี้กว่าจะเข้าใจ....อาจจะเครียด เพราะเขียนไม่รู้เรื่อง ...555 เดี๋ยวมาอัพเรื่องอื่นต่อ วันนี้งานน้อยนั่งหน้าคอมเขียนบล็อกได้เพียบ เอิ๊กเอิ๊ก (เมื่อไหร่ฉันจาแตกภาษาไทยหว่า) อิอิ อ่านคะ สนุกเนอะ ชอบคะ ฮ่าๆ ฮาดี แต่ละมุก
ไม่เคยทำตามการตูนเหมือนกันอะคะ เพราะกลัวเช่นกัน เอิ๊กๆ พวกการตูนกลัวเขียนเว่อรอ่ะ ซูชิละลายในปากงี้ อ่ะเด่ะ ทำไมไปกินร้านแพงๆแล้วก็ไม่เห้นมันจะละลายในปากเลย มาทำเองคงยิ่งแล้วใหญ่ ฮ่าๆ เลยไม่เอาดีก่าแฮะ ปล่อยให้มันเป้นความทรงจำดีๆในการตูนไป อย่าเอามาทำให้ผิดหวังเลย ฮาาาา คิดแบบนั้นแหละคะ โดย: freeplay200 วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:18:26:16 น.
|
noonnun
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดีค่ะ ชื่อนุ่น ค่ะ แวะมาทักทายได้ตามอัธยาศัย ตอนนี้รู้สึกเบื่อกับงานที่ทำอีกแล้ว อยากลองอะไรใหม่ๆในสายงานบ้าง เลยเริ่มเรียนหลายๆอย่าง....แต่ตอนนี้ เรียน Flash จบตัวเดียวเองรอส่งการบ้านให้เท่านั้นเอง Group Blog Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
วันหลังทำถ่ายรูปมาอวดด้วยนะครับ
เดียวนี้การ์ตูนทำอาหารเยอะมากๆ
จอมโหดกระทะเหล็กก็สนุกดีนะครับ ไม่รู้ว่าได้อ่านยังครับ