อะ มาเข้าเรื่องดีกว่า ที่หวานจั่วหัวไว้ว่า หวานได้งานไหม่แล้ว  ใช่ค่ะ ได้จิง อะไรจิง แต่ไม่ใช่งาน ที่หวาน เขียนไว้บล้อกก่อนนะคะ เพราะงานนั้น กว่าเค้าจะเรียกอักนานโข  หวานอยากออกจากที่เก่าแล้วไง ก็เลยบอกเพื่อนหนุ่มไปว่า ไม่รอแล้วนะ จะไปสมัครงานที่ไหม่แล้วล่ะ  เพื่อนหวานก็เสียดาย แต่หาวนไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วไงค่ะ  ก็เลยดั้นด้น ส่ง ประวัติกันจ้าละหวั่น (ขอเล่าย้อนกลับไปเมื่อต้นเดือน อิอิ หวานส่งประวัติไปทั้งหมด สี่บริษัทค่ะ แต่ก็ไม่มีเรียกสักกะบริษัท หวานก็ยังไม่ลดละ เพราะหวาน สมัครไปตำแหน่งที่หวา่นไม่มีประสบการ์ณ เลยว่างั้นเถอะ แต่ยังกล้า อิอิ

แล้วก็มีบริษทนึงเรียกหวานไปสัมภาษ แต่บริษัทนี้ รู้เบอรโทรหวานได้ไง ไม่ทราบได้ เพราะหวานล็อกประวัติตัวเองในเว็บ บริษัทที่จะเข้ามาดูเบอร์โทรได้ ก็จะเป็นบริษัทที่หวานส่งประวัติไปเท่านั้น เพราะหวานเบื่อ บริษัทที่ขายประกัน ธุรกิจออนไลน์ ไรเทือกนั้นค่ะ (ไม่ได้ดูถูกอาชีพขายประกันนะคะ ที่หวานไม่อยากทำ เพราะว่า หวานไม่ถนัดทางนี้ เหอๆๆ ดูดีไม๊ละนั้น แล้วบริษัทนี่ก็เรียกหวานไป อยู่ใจกลางย่านธุรกิจเลยค่ะ แถวสีลมไกล้บ้านหวา่นพอดี อิอิ พอหวานไปสัมภาษ ก็เจอกับเจ้าของเค้าสัมภาษเอง ลักษณะของเจ้าของเค้าจะะออกแนวเอะอะ โวยวาน พูดตามใจปาก นั้นโน่น นี่ แต่ที่หวานเข้าใจเค้า เพราะว่า หวานก็เปนคนแบบนั้น เหอๆๆๆ แถม หวานยังแอบรู้มาด้วยว่า เค้าเกิดปีเสือ ปีเดียวกับหวาน  เอาสิทีนี้เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกัน เหอๆๆๆ คิดมะออกจิงๆๆ หวานสัมภาษกับเค้าสองรอบ รอบเช้า กับรอบเย็น หวานคิดว่า คงไม่ได้ แต่มันมีเซนส์บางอย่างที่หวานบอกกับตัวเองว่า ฉันคงต้องมาเหยียบที่นี่อีก 

พอหวานสัมภาษเสร็จ ก็กลับบ้าน แล้ววันรู่งขึ้น หวานนั่งทำงานอยู่ ก็มีโทรศัพท์เข้ามาว่า หวานได้งานทำแล้ว ตอนนั้น ยังอึ้งๆๆ เอ๋อๆๆ อยู่ จนเค้าบอกให้หวานไปเซนสัญญาที่บริษัทนั้นแหละ หวาน ถึง แสดงอาการตื่นเต้นออกมา อิอิอ แล้วหวาน ก็ไปเซนสัญญาอะไรมาเรียบร้อยแล้วค่ะ สวัสดิการ ก็ธรรมดา ไม่ได้เลิศไปกว่าที่เก่า แต่เสียอย่างเดียว ทำงานวันเสารด้วย แต่ครึ้งวันนะ  แต่ไม่รู้สิ หวานก็เลือกบริษัทนี้่ไปเรียบร้อยแล้ว เงินก็ได้มากกว่าที่เก่า ก็ยังดีนะ ไม่รู้อะไรรอหวานอยู่ข้างหน้า แต่หวานรู้ตัวเองว่าหวานเป็นคนเอาถ่านอยู่น๊า อิอิ เดือนหน้า หวานก็ไปเริ่มงานที่ไหม่แล้ว เฮ้อออ คิดแล้วก็แอบตื่นๆๆบ้างนะเนี่ย

วันนี้แค่นี้ก่อนเน้อ

ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านค่ะ