BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : ตามหาหัวใจที่ภูกระดึง (ภาคท่องเที่ยว 1)

ตามหาหัวใจที่ภูกระดึง (ภาคท่องเที่ยว 1)

หลังจากที่เราปีนป่ายจนถึงหลังแปก็พาร่างกายอันอ่อนล้าเดินไปอีก 3.5 กม.
จนมาถึงบ้านพัก สำรวจตรวจตราก็เจอหน้าเจ้ากวางนอนอยู่
ดูน่ากลัวไม่น้อย เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอเจ้านี่ที่ภูกระดึง
ในครั้งก่อนผมมีประสบการณ์อันเลวร้ายจากเห็บที่เกาะอยู่บนตัวพวกมัน

เพราะหลังจากโดนกัด ทุกคนจะแกะมันออก แต่นั่นไม่ใช่การจบปัญหา
เขี้ยวที่ยังฝังอยู่คงสร้างตุ่มและอาการระคายเคืองหลังจากนั้นอีกหลายปี
จนมันย่อยสลายจนหมดนั่นล่ะ ความคันจากแผลที่ถูกทิ้งไว้จึงจะหายไป
บางคนอาจจะไม่รู้เท่าทัน ผมจึงอยากจะเล่าให้ฟังเป็นอุทาหรณ์

เห็บกวางเท่าที่หาข้อมูลดูน่าจะเป็น Boophilus microplus ซึ่งพบได้ทั้งใน
โค กระบือ ม้า แพะ แกะ และกวาง วงจรชีวิตเป็น one-host tick
หมายความว่า เมื่อตัวเมียโตเต็มที่จะผสมพันธ์จากนั้นก็จะทิ้งตัวเองพื้น
เพื่อวางไข่แล้วก็ตายไป จากนั้นตัวอ่อนก็จะหาเหยื่อที่ผ่านมาเกาะต่อไป

แม้จะเป็น tick เหมือนกับเห็บหมาที่เราเห็นกันจนชินตา แต่ก็ต่างกัน
Rhipicephalus sanguineus ที่วงจรชีวิตเป็นแบบ three-host tick
ที่ตัวอ่อนจะทิ้งตังลงบนพื้นเพื่อฟักตัวหลายครั้งก่อนจะเป็นตัวเต็มวัย
โชคดีที่บ้านเรามันไม่เป็นพาหะโรค Lyme จากแบคทีเรียเหมือนเมืองนอก

เราดูเวลาพระอาทิตย์ตก แล้วตัดสินใจว่าในตอนเย็นจะไปดูพระอาทิตย์อัสดง
ที่ผาหมากดูก ซึ่งเป็นสถานที่ชมพระอาทิตย์ตกอันใกล้ที่พักมากที่สุด
หลังจากนั้นก็รีบชิงอาบน้ำเพื่อหลบหนีความหนาวเย็น
เมื่อใกล้เวลาก็อ้อยสร้อยเชื่องช้าออกจากที่พัก

ผลก็คือ เราเห็นภาพพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าระหว่างทิวสนข้างทาง
เรามาช้าเกินไปนั่นเอง ซึ่งก็เรื่องที่ดีที่ทำให้รู้ว่าเราต้องเผื่อเวลา
แต่ก็ยังทนเดินไปจนถึงหน้าผาจนได้ ในระยะทาง 2 กิโลเมตร
คืนนี้เห็นดวงดาวพร่างพราวระยิบระยับ และหลับลงด้วยความเหนื่อย

ตื่นขึ้นด้วยความสดชื่น อากาศไม่หนาวมากเพื่อไปกินอาหารเช้า
อย่างที่บอกไปมีทุกอย่างให้เลือกบนสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมแห่งนี้
อาหารจานเดียวทุกอย่างราคา 60 บาท ที่มาในปริมาณที่มากจนอิ่ม
วันนี้เราจะเดินทางตั้งแต่ 8 โมงเช้า ในเส้นทางสายน้ำตก

จุดหมายแรกของเราคือน้ำตกวังกวาง ซึ่งหนทางนั้นอยู่ด้านหลังที่พัก
ชื่อนั้นคงมีความหมายว่า เคยมีกวางอยู่ที่นี่อย่างชุกชุม
มันยังถูกตั้งเป็นชื่อที่ทำการหน่วยใจกลางที่ราบบนภูกระดึงอีกด้วย

ต้นฤดูหนาวอย่างนี้ น้ำตกเหลือเพียงสายน้ำเล็กๆ หลายสายที่แยกกัน
แต่เมื่อเข้าสู่ฤดูฝนลานกว้างจะแปรเปลี่ยนเป็นม่านน้ำที่ใหญ่ที่สุดบนภูกระดึง
เราใช้เวลาอยู่ที่นี่ไม่นาน เนื่องจากหนทางที่รออยู่ข้างหน้ายังยาวไกล

เดินไปยังจุดหมายแห่งต่อไป เราเดินผ่านป่าดิบแล้งซึ่งน่าจะใกล้แหล่งน้ำ
เพราะถ้าถัดออกมามากๆ ความชุ่มชื้นลดลงก็จะกลายเป็นป่าสนแทน
มีทั้งสนสองใบและสนสามใบ นอกจากโน้มลงมาดูเค้าแยกกันที่ cone
โดยของสนสองใบจะยาวเป็นรูปไข่ ต่างจากของสนสามใบที่ป้อมกว่า

น้ำตกเพ็ญพบใหม่เป็นลำธารที่ตกจากหน้าผาเช่นเดียวกัน
ฉะนั้นเราสามารถข้ามลำธารไปมาได้ แม้จะแคบกว่าแต่สายน้ำกลับเยอะกว่า
ทำให้ที่นี่ เราสามารถพบมอสสีเขียวอ่อนประดับอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ริมลำธาร
แต่ที่สำคัญเราพบต้นเมเปิ้ลที่กำลังเริ่มเปลี่ยนสีเป็นต้นแรกที่นี่

แต่ออกจะงงๆ เพราะว่าใบเมเปิ้ลที่นี่นั้นมีสามแฉก แถมทั้งหนาและมัน
ต่างจากที่เคยเห็นใบไม้เปลี่ยนสีที่ญี่ปุ่นซึ่งมีห้าแฉกและใบบอบบางมาก
จาก Wikipedia ทำให้เราทราบว่ามันคือ ก่วมแดง Acer calcaratum
ในขณะที่เมเปิ้ลญี่ปุ่นคือ Acer palmatum ที่มี variation หลายแบบมาก

ถัดจากน้ำตกแห่งที่สอง เราลัดเลาะลงไปในหุบข้างลำธาร
ตอนนี้สภาพป่าเปลี่ยนไปเป็นป่าไผ่ที่ขึ้นกอสลับกับป่าดิบแล้งที่ห่างออกไป
ไม่นานก็มาถึงน้ำตกพ่วงพบ (ชื่อตามป้าย)
ก็น่าจะตรงตัวว่าเป็นชื่อของคนที่มาพบน้ำตกแห่งนี้เป็นครั้งแรก

ซึ่งทำให้เราจินตนาการไปว่า สมัยนั้นที่นี่คงอยู่ห่างไกลหมู่บ้านคนมาก
รอบๆ ที่นี่น่าจะเป็นป่าเขียวไปหมด จนกระทั่งพวกแรกที่ขึ้นมาก็คือ
พรานป่าที่หวังจะขึ้นมาล่าสัตว์ แต่ก็อาจจะไม่ใช่คนที่ค้นพบน้ำตกแห่งนี้
เพราะการตั้งชื่อน้ำตก น่าจะเพิ่งมามีหลังจากที่คนขึ้นมาเพื่อการท่องเที่ยว

แล้วก็ต่อด้วยน้ำตกโผนพบ ซึ่งตามประวัติเล่าว่านักมวยชื่อดัง โผน กิ่งเพชร
ได้ขึ้นมาซ้อมวิ่งบนภูกระดึงแล้วมาพบเข้า
ทำไมต้องบนนี้เพราะว่า ให้ชินกับอากาศหนาวเวลาไปชกเมืองนอก

จากชื่อที่ต่อเนื่องกันทำให้คิดว่า เส้นทางเดินป่าในสมัยก่อน
ที่คงอาศัยเพียงรอยทางเดินของช้างทำให้พบที่นี่อันเป็นลานกว้างก่อน
ซึ่งเป็นช่วงลำธารที่ช้างน่าจะอาศัยข้ามไปมาหากินอยู่เป็นประจำ
จนกระทั่งมีคนมามากขึ้นจึงได้เลาะขึ้นไปเหนือน้ำจนพบน้ำตกใหม่

ต่อไปก็น่าจะเป็นน้ำตกเพ็ญพบ ที่เหมือนเป็นลำธารที่เราต้องเดินข้าม
จากนั้นก็เลาะป่าไปอีกจนกระทั่งถึงน้ำตกที่สำคัญคือ น้ำตกถ้ำใหญ่
ที่เป็นสายน้ำตกจากหน้าผาสูงราว 10 เมตร ลงมายังลานแผ่นหินเบื้องล่าง
มีคนสร้างสรรค์เอาใบเมเปิ้ลที่ร่วงอยู่รอบๆ มาเรียงเป็นรูปหัวใจไว้ถ่ายรูป

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2558

Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2558 17:13:32 น.

4 comments

Counter : 1564 Pageviews.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
chon CH Food Blog ดู Blog
ผู้ชายในสายลมหนาว Travel Blog ดู Blog

อยากไปปีนี้อยากไปภูกระดึง
แต่เป็นสถานที่ที่ไม่สามารถมาเที่ยวคนเดียวได้
โหวตท่องเที่ยวให้ค่ะ

ปล. Like ให้เป็นคนที่ 1
ตัดริบบิ้นเปิดงานเลยค่ะอุ้ม

โดย: อุ้มสี

วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:18:38:13 น.

ตอนที่ไป ตอนโน้นไปทำงาน (จัดแรลลี่ของบริษัทน่ะค่ะ) ไม่ได้เดินดูอะไรกับเค้าเลย สรุป ไปก็เหมือนไม่ได้ไป แต่จำบรรยากาศตอนเดินขึ้นได้ค่ะ ไปกันทั้งแผนกก็สนุกล่ะค่ะ ถ้าเป็นตอนนี้ในอายุใกล้จะ 50 นี่ ไม่รู้จะยังไง

*** ภาพไฟกลางคืนที่ลำปาง เริ่มตั้ง ISO 800 ก่อนค่ะ ถ่ายมาเรื่อยๆ ก็ไล่ ISO ไปเรื่อยเป็น 1000 และ 1600 ใช้โหมด A ส่วนมากถ่ายรูปใช้โหมดนี้ตลอดค่ะ ภาพสุดท้ายที่ถ่ายห้องพัก ISO 1600 เหมือนกัน แต่ภาพเบลอซะ

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ผู้ชายในสายลมหนาว เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:7:07:36 น.

เมเปิ้ลแดง ..... เอ ไปช่วงเดียวหรือปล่าวเนี่ย

(ได้ไปภูกระดึงช่วง ปลายเดือน ธันวาคม ค่ะ )
บรรยากาศดี เหนื่อยแต่สนุก ว่าแต่อาหารข้างบนนี่ 60 ทั้งนั้น
เจ้ากวางนี่มาเดินหาอาหารแถวเต๊นท์ตอนกลางคืนด้วย

แอบจินตนาการสมัยที่พรานขึ้นมาเป็นกลุ่มแรกๆว่าหน้าตาภูกระดึงสมัยนั้นจะเป็นยังไงนะ

โดย: กาบริเอล

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:15:36:16 น.

อยากไปง่ะ ยังไม่เคยไปเลย เข้าป่าๆ

โดย: nonnoiGiwGiw

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:17:24:10 น.