สองวัดสองแผ่นดิน : วัดโสมมนัสราชวรวิหาร (3)   รูป 4 วิหยาสะกำได้รูปนางบุษบา อิเหนาเข้าเฝ้าท้าวดาหา ศึกที่มาประชิดเมืองดาหานั้นเกิดจาก อิเหนาบอกปัดกำหนดการอภิเษก ทำให้ท้าวดาหาโกรธมาก จึงประกาศจะยกนางบุษบาให้กับใครก็ได้ที่มาขอ ระตูจรกาเจ้าเมืองเล็กๆ ซึ่งรูปชั่วตัวดำเป็นพระอนุชาท้าวล่าสำอยากมีคู่ตุนาหงัน เหล่าอำมาตย์จึงบอกว่าตอนนี้มีธิดาเจ้าเมืองที่เหมาะสมกับท่านอยู่ 2 องค์ องค์หนี่งคือธิดาของเมืองสิงหัดสาหรีที่ยังไม่มีคู่ กับธิดาเมืองดาหาที่ถูกคู่หมั้นปฏิเสธ ระตูจรกาจึงส่งช่างไปเขียนรูปของทั้งสองค์มาให้ดู ช่างที่ไปเขียนรูปนางจินดาส่าหรีกลับมาก่อน ระตูจรกาเห็นแล้วก็พอใจ แต่ยังรอช่างที่เดินทางไปเมืองดาหากลับมาก่อน ช่างคนนั้นได้ไปเขียนรูปภาพนางบุษบาไว้สองภาพ ภาพหนึ่งเพิ่งตื่นบรรทม อีกภาพเป็นรูปทรงเครื่องเต็มยศ ระหว่างทางที่เดินทางกลับก็ผลอยหลับไปข้างทาง องค์ปะตาระกาหลาได้แอบมมาหยิบภาพนางบุษบาที่ทรงเครื่องเต็มยศไป แล้วเป่าให้ลมหอบปลิวไปตกที่เมืองกระหมังกุหนิง เมื่อระตูจรกาได้เห็นภาพแล้วก็ตัดสินใจ บอกให้พี่ชายไปสู่ขอนางบุษบา ท้าวดาหานั้นก็ยอมยกนางบุษบาตามที่ได้ลั่นวาจาไว้ให้กับระตูจรกา  วันหนึ่งวิหยาสะกำโอรสของท้าวกะหมังกุหนิงออกไปเที่ยวป่าได้พบกับกวางทอง ซึ่งก็คือองค์ปะตาระกาหลาที่แปลงร่างมาหลอกล่อ จนไปเจอรูปวาด ของนางบุษบา  วิหยาสะกำเห็นแล้วก็ตะลึงในความงามจนถึงขั้นที่สลบไป   เมื่อฟื้นขึ้นมาก็เอาแต่ร้องไห้คร่ำครวญถึงนางที่อยู่ในรูป ท้าวกระหมังกุหนิง จึงส่งทูตมาสู่ขอบุษบา แต่ท้าวดาหาปฏิเสธเพราะได้ยกให้ระตูจรกาไปแล้ว เป็นเหตุให้ท้าวกะหมังกุหนิงโกรธและยกกองทัพมาล้อมเมืองดาหา ท้าวดาหาจึงต้องส่งสารขอกำลังจากพระเชษฐาและพระอนุชา   ท้าวกุเรปันมีคำสั่งให้อิเหนาไปช่วย อิเหนาจึงต้องจากนางจินตะหรา ผลของการศึกนั้น ท้าวกะหมังกุหนิงถูกอิเหนาใช้กริชฆ่าตาย ส่วนวิหยาสะกำถูกสังคามาระตาใช้ทวนฆ่าตาย กองทัพที่ล้อมเมืองดาหาก็แตกพ่ายไป อิเหนาได้เข้าเฝ้าท้าวดาหาเพื่อลากลับเมือง แต่เมื่อได้เห็นนางบุษบาก็เปลี่ยนใจทันที   จิตกรรม มุมบนขวาเป็นวิหยาสะกำตามกวาง เมื่อได้เห็นรูปนางบุษบถึงกับเป็นลมบนหลังม้า ถัดลงมาเป็นการรบของอิเหนา-ท้าวกะหมังกุหนิง และสังคามาระตา-วิหยาสะกำ ล่างสุดตอนอิเหนาทูลลาท้าวดาหา และได้เห็นนางบุษบาที่ตามมาเข้าเผ้าเป็นครั้งแรก       รูป 5 อิเหนาไม่ทันขบวนเสด็จ ประไหมสุหรีให้อิเหนาไปรับสียะตรา   อิเหนาได้เห็นความงามของบุษบาก็หลงรักและเสียดาย พยายามหาอุบายอยู่ในเมืองต่อ เพื่อหาโอกาสใกล้ชิดบุษบา โดยอาศัยสียะตราเป็นสื่อรัก อิเหนาพยายามหาวิธีการทุกทาง เพื่อจะได้บุษบาเป็นของตน ระตูจรกาถือโอกาสขอแต่งงานกับบุษบา แต่ท้าวดาหาบอกว่าต้องไปทำพิธีแก้บนที่ชนะศึกก่อน   ท้าวดาหา ประไหมสุหรี มะเดหวี บุษบา สียะตรา อิเหนา สังคามาระตา กะหรัดปาตี สุหรานากง จรกา ล่าสำ พี่เลี้ยง กิดาหยันและนางกำนัล เดินทางไปใช้บนที่เขาวิลิศมาหรา แต่วันนั้นอิเหนาตื่นสายเพราะได้แต่นอนเพ้อ จึงส่งระเด่นดาหยนไปก่อน แล้วให้ประสันตาไปถามหาราชรถของสียะตรา   เมื่อพบก็เห็นว่า สียะตราอยู่กับนางบุษบา จึงรีบไปแจ้งอิหนา อิเหนารีบทรงม้าขึ้นมาเทียบราชรถแล้วส่งดอกไม้ที่เก็บมาระหว่างทางไปให้สียะตรา สียะตราเกิดทะเลาะกับนางบุษบา ประไหมสุหรีจึงให้อิเหนามารับสียะตราขึ้นม้าไป   จิตรกรรม เริ่มจากตอนล่างมุมขวาที่อิเหนารีบแร่งออกจากตำหนัก มุมซ้ายล่าง เป็นการรับสั่งให้ระเด่นดาหยนและประสันตารีบออกไปตามขบวนเสด็จก่อน ภาพตอนกลาง เป็นขบวนของอิเหนาที่รีบเร่งขึ้นไปให้ทันขบวนท้าวดาหา ด้านบนซ้ายเป็นตอนที่อิเหนาให้ประสันตาไปตามหารถของนางบุษบา บนสุดขวาคือภาพอิเหนาไปเทียบราชรถส่งดอกไม้และรับสียะตรามาทรงม้าด้วยกัน   รูปที่ 6 บุษบาลงสรง บุษบาไหว้พระปฏิมา   ระหว่างทาง ท้าวดาหาให้ขบวนหยุดพัก นางบุษบาและพี่เลี้ยงพากันไปอาบน้ำ อิเหนาและพี่เลี้ยงทั้งสี่ไปลอบชม อิเหนาปั้นรูปเด็กถือจดหมายรักใส่เรือที่ต่อจากกิ่งไม้ ให้ประสันตาเอาไปปล่อยลอยไปยังนางบุษบา นางบุษบาได้อ่านก็อาย จึงเอาจดหมายไปให้มะเดหวีอ่าน ทุกคนพาลคิดไปว่าเป็นจดหมายของจรกา   จากนั้นขบวนก็เดินทางต่อ ที่เชิงเขานางบุษบาและพี่เลี้ยงจะไปไหว้ศาลเทพารักษ์ นางจึงสั่งให้นางกำนัลไปเก็บดอกไม้ป่ามาทำเป็นบุหงารำไป อิเหนาที่แอบตามมาพบนางยุบลค่อมพลัดหลงจากเพื่อนที่ออกมาเก็บดอกไม้ด้วยกัน จึงเข้าไปซักถามทราบว่านางบุษบาให้มาเก็บดอกไม้ จึงเห็นเป็นช่องทาง   จึงขู่นางยุบลค่อมว่าจะปล่อยให้หลงป่า แต่ถ้าทำตามคำสั่งก็จะพาออกไปส่ง ครั้นนางยุบลค่อมรับคำ อิเหนาก็ไปตัดดอกลำเจียกสลักข้อความถึงความไม่เหมาะสม ที่นางบุษบาจะแต่งงานกับคนรูปชั่วตัวดำแล้วส่งดอกลำเจียกให้นางยุบลค่อม และพาออกไปส่ง เมื่อนางบุษบาได้อ่านก็โกรธเคืองจึงฉีกดอกไม้ทิ้งเป็นชิ้นๆ   จากนั้นก็ชวนพี่เลี้ยงออกมาเดินชมนกชมไม้ อิเหนาที่ซุ่มดูเห็นจึงชักกริชออกมา หวังจะให้เป็นสัญญาณให้นางมองเห็น แต่กลายเป็นว่า แสงนั้นเจิดจ้าจนนางสลบไป มะเดหวีเมื่อทราบเรื่องทั้งหมด จึงพานางบุษบาไปไหว้พระในวิหารบนเขา เพื่อเสี่ยงเทียนดูว่าดวงชะตาของนางจะคู่กับอิเหนาหรือระตูจรกา   โดยใช้เทียนสามเล่ม เล่มหนึ่งเป็นบุษบา ปักตรงหน้านาง อีกเล่มเป็นอิเหนา ปักทางขวา และข้างซ้ายเป็นระตูจรกา มะเดหวีให้บุษบากล่าวอธิษฐานว่า     ...แม้นจะได้ข้างไหนแน่ ให้ประจักษ์แท้จงหนักหนา แม้นจะได้ข้างระตูจรกาให้เทียนพี่ยานั้นดับไป..."   ทันใดนั้นก็มีเสียงออกมาจากองค์พระพุทธรูปว่า "...อันนางบุษบานงเยาว์ จะได้แก่อิเหนาเป็นแม่นมั่น จรกาใช่วงศ์เทวัญ แม้นได้ครองกันจักอันตราย" ซึ่งแท้จริงเป็นเสียงของอิเหนาที่แอบอยู่หลังพระพุทธรูปเป็นผู้เจรจาเอง   บุษบาแปลกใจที่พระพุทธรูปพูดได้ อิเหนาเห็นเป็นโอกาสจึงไปเป่าเทียนของจรกาจนดับ หลังจากนั้นจึงให้สังคามะระตาและประสันตาช่วยกันต้อนค้างคาวให้บินว่อน ทำให้เทียนดับหมดวิหารมืดมิด แล้วก็ออกมากอดบุษบา นางตกใจส่งเสียงร้องให้ช่วย มะเดหวีให้พี่เลี้ยงไปจุดไฟ ก็เห็นอิเหนากำลังกอดบุษบาอยู่ มะเดหวีจึงต่อว่าด้วยความแค้นใจ   ที่อิเหนาทอดทิ้งบุษบาซึ่งเป็นคู่หมั้นหมายมาตั้งแต่เด็กอย่างไม่สนใจใยดี เมื่อท้าวดาหายกนางบุษบาให้แต่งงานกับจรกาแล้ว ใยจึงมาข่มเหงรังแกเช่นนี้ อิเหนาก็ว่าหาได้ทอดทิ้งไม่ ตัวเขารักบุษบาอย่างสุดหัวใจ เพื่อแสดงความจริงใจ จึงถอดแหวนมอบให้บุษบา แต่บุษบาไม่รับ มะเดหวีจึงถอดกำไลของบุษบา ไปแลกกับแหวนของอิเหนาแทน   จิตรกรรม ภาพเริ่มจากด้านบนที่เป็นตอนอิเหนาแอบดูนางบุษบาอาบน้ำ นางกำนัลคนหนึ่งยกแพไม้ที่จดหมายขึ้นมา ต่ำลงมาทางขวาเป็นตอนอิเหนา มอบดอกลำเจียกให้นางค่อม จากนั้นต่อด้วยตอนอิเหนาฉายกริช จนนางบุษบาเป็นลมไป ล่างสุดเป็นตอนที่คนรู้จักกันมากที่สุด เพราะกลายเป็นบทเพลงอันไพเราะชื่อว่า บุษบาเสี่ยงเทียน   Create Date : 01 เมษายน 2564 6 comments Last Update : 2 เมษายน 2564 16:09:40 น. Counter : 1726 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtuk-tuk@korat, คุณ**mp5**, คุณทนายอ้วน, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณhaiku, คุณkae+aoe, คุณหอมกร, คุณnewyorknurse, คุณKavanich96, คุณอุ้มสี

มาอ่านต่อ ขอบคุณค่ะ การ์มินเอาวางไว้งั้น ๆ ใช้กูเกิลแมปชัวร์กว่าค่ะ อย่างน้อยก็เห็นถนน   โดย: tuk-tuk@korat 1 เมษายน 2564 16:15:44 น.

กลายเป็นว่าได้รู้เรื่องย่อของอิเหนาเสียงั้น จะว่าไปก็คนมีกิเลสคนหนึ่ง ไม่ได้เป็น แบบอย่างที่ดีอะไรนะพ่ออิเหนาอะไรเนี่ย ไม่รู้วรรณกรรมเรื่องนี้ต้องการสื่ออะไรเนอะ   โดย: หอมกร 1 เมษายน 2564 16:22:40 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 1 เมษายน 2564 17:12:43 น.

จำได้ว่าตอนเรียนหนังสือ อาจารย์สอนว่าผู้ดีโบราณเค้าจะไว้เล็บ - อิเหนาจึงเอาเล็บจิกกลีบดอกลำเจียกเกี้ยวนางบุษบาได้   โดย: ทนายอ้วน 1 เมษายน 2564 19:33:47 น.

สวัสดีค่ะ.. ดีจัง..ได้บรรยายตามภาพเขียน... ได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์อิเหนา-บุษบา ขอบคุณค่ะที่โหวตให้นะคะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 1 เมษายน 2564 22:54:56 น.

อุ้มเป็นคนชอบจิตรกรรมฝาผนังมากค่ะ   โดย: อุ้มสี 6 เมษายน 2564 1:21:19 น.