ผู้เฒ่าเล่าอนิจจัง
ผู้เฒ่าเล่าอนิจจัง
คอนตะกร้าปั้นข้าวห่อลัดเลาะทุ่ง ตะวันสูงยามสายพากายอ้าว ผ่านยุคเข็ญเคียวกร่อนมานานยาว ฝ่าร้อนหนาวควันขมนิยมทุน ประทังกายไม้ไผ่สายเบ็ดผูก กระตุกตกปลาปูสายน้ำขุ่น กินยอดเหล็ก ติ้วเปรี้ยว เคี้ยวแก่นคูน เร้นโลกหมุนรอดได้คล้ายลืมวัน ....................... พยุงกายเข้าวัยปลายไม้เท้า เป็นผู้เฒ่าชายขอบสุดท้ายนั่น ประกาศกฎอนิจจาอันนิรันดร์ ทิ้งรอยเล่าขาน...แล้ว....จาก...ไกล
วรานันต์ ๓๐ มิ.ย.๒๕๕๑
Create Date : 01 กรกฎาคม 2551 |
|
0 comments |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2551 7:53:57 น. |
Counter : 1585 Pageviews. |
|
|
|