น้องร๊อกคลับ: คลังไดอารี่แสนเก๋ของน้องร๊อก ผู้มีหัวใจสีชมพูตลอดเวลา
น้องร๊อกไดอารี่
ไดอารี่แนวชีวิต
มาราธอนทัวร์
<<
กุมภาพันธ์ 2551
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
29 กุมภาพันธ์ 2551
24. เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอด แล้ววันหนึ่งเราพบว่าแค่มีเพียงบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว
23. วันฝนพรำกับพฤติกรรมของนายทึ่ม ( Raining cats and dogs)
22. เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
21. Jet Lag
20. อะไรเอ่ย... กลมๆมีรูตรงกลาง
19. เสียงตามสายจากนายหน้ามู่
18. ยัยตัวร้ายกับนายหน้ามู่
17. เกลียดความหวั่นไหว
16. วันงานเทศกาลผ่านมา
15. ไม่จริงหรอก เค้าไม่ได้เรียกร้องอะไรจากชั้น มันก็แค่จินตนาการจากส่วนลึกเหมือนที่ใครๆเขาก็มีกัน
14. คนบางคนน่ะ เค้าไม่รู้หรอกว่า บางครั้งวิธีที่เค้าปฏิบัติมันกลับกลายเป็นเสน่ห์แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
13. คงเป็นเพราะว่าความหวั่นไหวในวันที่ลมพัดโชยเบาๆ ก็เท่านั้น!!!
12. อา.....เค้าว่ากันว่า ระยะห่างของคนสองคน มันบ่งบอกถึงความไว้เนื้อเชื่อใจของกันและกัน
11. เสน่ห์ไม่ใช่สิ่งที่สร้างขึ้นมาหรอกแต่เป็นสิ่งที่ติดตัวมาแต่กำเนิด
10. บางคนอาจจะเรียก พฤติกรรมของชั้นว่า ร่าน แต่ชั้นก็เรียกมันว่า .
9. แค่.......ไม่น่าจะใช่เหตุผลที่ทำให้ใจหวั่นไหวแบบน
8. หัวใจคนเราเต้นจะยังไงนะ เมื่อเวลามีความรัก
7. มาจะกล่าวบทไป
6. อา.......... คนเราเวลาทำตัวดูน่าเกลียดน่าอายยังไง บทเวลาเราชอบเค้า ดูยังไงก็น่ารัก
24. เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอด แล้ววันหนึ่งเราพบว่าแค่มีเพียงบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว
23. วันฝนพรำกับพฤติกรรมของนายทึ่ม ( Raining cats and dogs)
22. เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
21. Jet Lag
20. อะไรเอ่ย... กลมๆมีรูตรงกลาง
19. เสียงตามสายจากนายหน้ามู่
18. ยัยตัวร้ายกับนายหน้ามู่
17. เกลียดความหวั่นไหว
16. วันงานเทศกาลผ่านมา
15. ไม่จริงหรอก เค้าไม่ได้เรียกร้องอะไรจากชั้น มันก็แค่จินตนาการจากส่วนลึกเหมือนที่ใครๆเขาก็มีกัน
14. คนบางคนน่ะ เค้าไม่รู้หรอกว่า บางครั้งวิธีที่เค้าปฏิบัติมันกลับกลายเป็นเสน่ห์แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
13. คงเป็นเพราะว่าความหวั่นไหวในวันที่ลมพัดโชยเบาๆ ก็เท่านั้น!!!
12. อา.....เค้าว่ากันว่า ระยะห่างของคนสองคน มันบ่งบอกถึงความไว้เนื้อเชื่อใจของกันและกัน
11. เสน่ห์ไม่ใช่สิ่งที่สร้างขึ้นมาหรอกแต่เป็นสิ่งที่ติดตัวมาแต่กำเนิด
10. บางคนอาจจะเรียก พฤติกรรมของชั้นว่า ร่าน แต่ชั้นก็เรียกมันว่า .
9. แค่.......ไม่น่าจะใช่เหตุผลที่ทำให้ใจหวั่นไหวแบบน
8. หัวใจคนเราเต้นจะยังไงนะ เมื่อเวลามีความรัก
7. มาจะกล่าวบทไป
6. อา.......... คนเราเวลาทำตัวดูน่าเกลียดน่าอายยังไง บทเวลาเราชอบเค้า ดูยังไงก็น่ารัก
5. แค่เสียงหัวใจเต้นโครมคราม เราจะทึกทักว่า รักเค้าแล้วไม่ได้หรอก
4. เมาเหล้าเสียหลัก เมารักเสียคน
3. จากฮ่องกง ผ่านเชป แลบ คก สู่เพชรบุรีตัดใหม
2. เที่ยงที่ไร้คนคุยด้วย
1. แนะนำไดอารี่แนวชีวิต
9. แค่.......ไม่น่าจะใช่เหตุผลที่ทำให้ใจหวั่นไหวแบบน
9.10 วันนี้ ขนาดว่าออกจากบ้านเช้าแล้วนะ แต่วันนี้รถติดตรงปิ่นเกล้านานมากๆ ยังมาสายเลย
9.15 เดินเข้าไปชงกาแฟ หวัดดีค๊าบบ พี่ร๊อก ตู่ทักเราขึ้นมา ขณะเดินผ่าน ตู่กำลังก้มหน้าก้มตา แล้วตาก็เหลือบมองขึ้นมา
9.16 เชิดใส่ค่ะ!! แต่บอกตรงๆนะ พอเดินเข้าแคนทีนเท่านั้นแหละ ทำไมเราต้องยิ้มจนหุบไม่ลงด้วยนะ
แค่เสียงใสๆ ไม่น่าจะใช่เหตุผลที่ทำให้ใจหวั่นไหวแบบนี้
9.25 วันนี้ ไปมหาสวัสดิ์กันไหมครับ โชติถามพร้อมยืนด้านหลัง กลิ่นทรอส โคโลญน์ ลอยเข้ามาเตะจมูก อา.................ดิบ ดุดัน ดำ เข้ม ได้ใจมากๆ นี่แหละ กลิ่นผู้ชายเห่าดง
อ๊ะ ไม่นะ แค่กลิ่นดิบๆ ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ใจหวั่นไหวแบบนี้
9.30 เดินเข้าแคนทีนไปเติมชา ตู่เงยหน้ามองขึ้นมาแล้วยิ้มให้ ตาหยี หน้ามู่
โอยยยย..... แค่รอยยิ้ม ตาหยี ต้องไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ใจหวั่นไหวแบบนี้นะ
9.31 โชติเดินผ่านเก้าอี้ เอามือเอื้อมมาบีบไหล่จากทางข้างหลังเหมือนที่ทำเช่นทุกวัน แม้จะทำเหมือนเช่นทุกวัน หากแต่วันนี้ย่อมแตกต่าง
เฮ้อ...... กะอีแค่ความร้อนที่แผ่จากการสัมผัส ทำไมต้องกลายเป็นเหตุผลที่ทำให้ใจเราหวั่นไหวแบบนี้นะ
9.32 บางที เราเองอาจจะเริ่มถวิลหาความรักอย่างที่ฮอคกำลังเรียกร้องอยู่เหมือนกันกระมัง
9.35 โชติมาหาของที่ตู้ด้านหลังโต๊ะทำงาน แล้วขอร้องให้ช่วยหา เราสองคนเบียดกัน กลิ่นทรอสตลบอบอวล อกของเค้าโอบไหล่เล็กๆของเรา มือเค้าที่ยื่นช่วยกันค้นหาของ ตอนนี้ดูยังไง ก็ดูเหมือนว่าเค้ากำลังโอบเราด้วยไหล่อันกว้างใหญ่ อบอุ่น
ทำไมนะ ทำไม อ้อมอกอันกว้างใหญ่ ก็ไม่น่าจะใช่เหตุผลที่ทำให้เราต้องเต้นตึกตักแบบนี้นี่นา
9.40 ความอบอุ่น กลิ่นกายอันอบอวลไปด้วยความรัก พาลทำให้นึกถึงจอน ผู้ชายผู้ที่มีความรักให้แก่โลกมนุษย์ อย่างช่วยไม่ได้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนจอนคือ ทุกเหตุผลที่ทำให้ใจเราหวั่นไหว ได้อย่างไม่มีเคลือบแคลง
อา.....พอนึกถึง เสียงจอน อากัปกริยาของเค้าที่ร้านโพโมโดโร ทำให้หัวใจหวั่นไหวขึ้นมาอย่างเสียมิได้ นี่เป็นเป็นเหตุผลเดียวเท่านั้น ที่เรามั่นใจว่าทำไมเราถึงหวั่นไหวได้
แล้วเสียงใสๆของตู่ที่ทักทายเราล่ะ???
แล้วกลิ่นดิบๆ ของโชติยามเมื่อเราอยู่ใกล้ล่ะ???
หน้ามู่ๆ ตาหยีของนายตู่จอมซนนั่นล่ะ??
ความร้อนที่แผ่ซ่านจากมือหยาบกร้านๆ ของโชติล่ะ????
หรือแม้แต่ไหล่อันหนา กว้าง ที่ทำให้เราเหมือนโดนหลอมราวกับขี้ผึ้งลนไฟ
สิ่งเหล่านี้ ไม่น่าจะเป็นเหตุผลให้ชั้นหวั่นไหว เหมือนเวลานึกถึงจอนได้เลยนี่นา........
Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2551 17:19:34 น.
0 comments
Counter : 295 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
น้องร๊อก
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
น้องร๊อก
น้องร๊อก
Webmaster - BlogGang
[Add น้องร๊อก's blog to your web]
Bloggang.com