ทำไดอารี่ให้น้องนู

ตอนนี้แม่ท้องน้องนูได้ 25 วีค 2 วันแล้ว

แม่เชยเนอะ เดี๋ยวแม่เล่าเรื่องย้อนหลังเท่าที่จำได้ก่อน

อายุครรภ์น้องนู เริ่มนับจาก 23 มี.ค. 2552
กำหนดคลอด 29 ธ.ค. 2552
รู้ตัว่ามีน้องนู 1 พ.ค. 2552

แม่ไปฝากท้องครั้งแรก 23 พ.ค. 2552 (8 วีค) รพ.บีแคร์ นน. 54 กก.
ไปกับคุณพ่อ ใช้แพ็คเกจฝากครรภ์ ได้โฟเลทมาทาน

หมอนัดตรวจครั้งที่ 2 / 27 มิ.ย. 2552 (13 วีค) นน. 56 กก.
ไปกับคุณป้า ไม่มีอะไร ได้โฟเลทมาทาน กับยาบำรุงเลือด
แคลเซียมบำรุงกระดูกอย่างละเม็ด

หมอนัดตรวจครั้งที่ 3 / 25 ก.ค. 2552 (17 วีค) นน. 58 กก.
อบรมคุณแม่คุณภาพ ไปกับคุณป้า ได้ยาบำรุงเลือด
กับแคลเซียมเหมือนเดิม

หมอนัดตรวจครั้งที่ 4 / 22 ส.ค. 2552 (21 วีค) นน. 60 กก.
ไปกับคุณพ่อ เพราะคุณป้าผ่าตัด 13 ส.ค.
ครั้งนี้สำคัญ เพราะได้ซาวน์ด้วย คุณหมอวิวัฒน์
วัดขนาดกระโหลกศีรษะหนู ปกติดี ได้เท่าอายุครรภ์ 21 วีค
ความยาวแขน ได้เท่าอายุภรรค์ 20 วีค
ความยาวกระดูกสันหลัง โอเค แม่จำไม่ได้
ความยาวขา ได้เท่าอายุภรรค์ 19 วีค หมอบอกอยู่ในเกณฑ์รับได้
(แม่ก็อยากให้หนูขายาวๆ นะ จะได้สูงๆ)
วันนี้คุณพ่อหนูจะเป็นลมด้วย เป็นซอกแคบๆ เป็นเวลานาน
เพราะต้องยืนดูจอมอนิเตอร์ เห็นหนูดุ๊กดิ๊กไปมา
พ่อหนูต้องออกไปนั่งสูดอากาศด้านนอกกเป็นพักๆ
พอคุณหมอดูเพศ ว่าเห็นนก พ่อก็วิ่งมาที หนูก็เปลี่ยนท่าที
พ่อเลยไม่เห็น พอพ่อออกไปนั่งใหม่ คุณหมอก็หาใหม่
หนูดิ้นไวมากเลย คุณหมอไล่จับหนูอยู่บนท้องแม่ ซนน่าดูเลยนะ
พอหมอเห็นนก ก็เลยจับภาพนิ่งไว้ เรียกคุณพ่อหนูมาดู
ว่าหนูเป็นผู้ชาย เป็นอะไรที่โกลาหลมาก เพราะหนูดิ้นเก่ง
หมอจับภาพไม่ทัน พ่อก็จะเป็นลม แม่ก็นอนหัวเราะคิก
ขำทั้งพ่อ ขำหนู ขำคุณหมอ จนคุณหมอบอกห้ามหัวเราะ
ยิ่งหัวเราะหนูยิ่งดิ้น แล้วก็กลับบ้านกัน ได้ยาบำรุงเหมือนเดิมมา

หมอนัดตรวจครั้งที่ 5 / 19 ก.ย. 2552 (25 วีค) นน. 63 กก.
ไปกับคุณพ่อ เพราะคุณป้ายังไม่หายเจ็บแผลผ่าตัด
คุณหมอบอกมาถึงครึ่งทางแล้ว แม่คิดในใจว่าเลยมานิดนึง
คุณหมอบอกนน.เกินมาซัก 2 กิโล ให้ทานโปรตีน เต้าหู้ ปลามากๆ
ลดไขมัน คาร์โบ แม่พยักหน้าหงึกหงัก คุณหมอฟังเสียงหัวใจดังตุ๊บๆ ดี
วัดขนาดมดลูก บอกหนูตัวใหญ่เยอะแล้ว แหะๆ ก็แม่ตั้ง 63 กก.
แม่ถามเรื่องขับรถ หมอบอกไม่มีข้อห้าม แต่ให้รับผิดชอบตัวเอง
อย่าให้เกิดอุบัติหตุ ถ้ากำหนดคลอด 29 ธ.ค. ก็ลางาน 2 สัปดาห์
ก่อนคลอดก็ได้ สักต้นเดือนธ.ค. ถ้าไม่สะดวกมีคนรับส่ง
(แม่กะจะลา 8 ธ.ค.) เสร็จแล้วพ่อก็ส่งกลับบ้าน แม่ก็ไปรับคุณป้า
ไปหาคุณยาย คุณยายเย็บผ้าอ้อมไว้ให้ 30 ผืนแน่ะ (ฝากคุณยายไว้ก่อน)
และก็ทำผัดเปรี้ยวหวาน กับลาบหมู ให้แม่ทานจนพุงกางเลย
แถมห่อกลับ ไปฝากคุณพ่อหนูด้วย

อาทิตย์ 20 ก.ย. 2552
แม่อยู่บ้าน พ่อหนูพาแม่กับย่าไปทำบุญที่วัด
แม่ซุ่มซ่ามทำแม่กุญแจบ้านตกใส่นิ้วก้อยเท้า เจ็บเลย
ตอนล็อครั้วบ้าน พอกลับมาพ่อหนูให้แม่ทำ โช้งเช้งแฉ่
เป็นศัพท์ทำกับข้าวบ้านเรา แม่ทำแกงจืดผัดกาดขาว
ใส่เต้าหู้ไข่ และก็เนื้อไก่ แม่ยกออกจากครัวมาก็กะระยะผิด
อีกเดินเอาพุงชนชามแกงจืด น้ำแกงจืดร้อนๆ เพิ่งยกจากกระทะ
หกใส่เสื้อแม่ เปียกไปถึงพุงเลย แม่ตกใจมาก พุงแม่ด้านขวา
ของสะดือออกแดงๆ ในใจก็คิดว่า ต้องปฏิบัติภารกิจทำกับข้าวให้เสร็จ
แบบ the show must go on แต่แม่สงสารหนู พุงเปียก แดงด้วย
ไม่รู้หนูจะตกใจ หดขาหนีทันหรือเปล่า แม่ก็เลยไปเปลี่ยนเสื้อก่อน
โชว์พุงให้พ่อหนูดูว่าเกิดอุบัติเหตุ และก็รีบทาครีมไอนิว ทาสมูธอี
ทายาสีฟัน ก่อนทาก็อ่านส่วนผสมก่อนว่าไม่มีสารต้องห้าม
แล้วก็เอาพุงตากพัดลม ให้เย็นๆ พ่อหนูบอกว่า ต่อไปยกอะไรร้อนๆ
ให้บอก ไม่ต้องยกเอง แล้วพ่อก็ลงไปช่วยทำกับข้าวต่อจนเสร็จ
แม่เป็นลูกมือแทน แม่คิดว่า สัญญาณไม่ดีตั้งแต่แม่ทำแม่กุญแจ
ตกใส่เท้าแล้ว คงเพราะตอนสวดมนต์ทุกคืน แม่ขอให้หนูกับแม่
ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ แต่ลืมขอให้หนูกับแม่ปราศจากภยันตรายทั้งปวง
พอเมื่อคืนแม่ก็เริ่มขอให้หนูเลย บอกให้พ่อหนูขอด้วย
เพราะแม่เป็นคนซุ่มซ่าม กลัวจะดูแลหนูไม่ดีจังเลย
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองหนูด้วยนะลูกนะ

Create Date : 21 กันยายน 2552		1 comments
Last Update : 21 กันยายน 2552 13:22:41 น.
Counter : 1026 Pageviews.
Share Tweet