Cast Away

ไม่ได้อัพบล็อกมาเป็นปีแล้ว อาทิตย์ก่อนเปิดอ่านเจอ ข้อความนี้เข้าโดยบังเอิญ เลยหยิบ ดีวีดี มาดู ได้ข้อคิดเยอะเลยครับ เลยเอามาฝากเพื่อนๆบล้อก

https://www.youtube.com/watch?v=PJvosb4UCLs


ชัค โนแลนเป็นพนักงานระดับสูงของFed ex ที่เกิดอุบัติเหตุเครื่องบินตก

จนต้องไปติดเกาะและใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังอยู่ถึง4ปี

ตลอดเวลา4ปี เขาพยายามทุกทางที่จะออกจากเกาะนั้น

เขายังมีภรรยาที่เขารักรออยู่ เขาต้องการกลับไปเจอเธอ

แต่สุดท้ายชัคก็ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างหมดหวัง เพราะมองไม่เห็นทางจะกลับไปได้

จนพยายามฆ่าตัวตาย แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์มาขัดขวางเขาทำให้ฆ่าตัวตายไม่สำเร็จ



4ปีต่อมา เขาหาทางกลับมาแผ่นดินใหญ่จนได้

เพียงเพื่อจะพบว่า ภรรยาเขา แต่งงานใหม่ มีลูกแล้ว2คน

ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของชัค พังทลายลงไปต่อหน้าต่อตา

เขาพยายามสุดชีวิตเพื่อจะกลับมาหาเธอ

แต่สุดท้าย เขาก็เสียเธอไปจนได้





นั่นคือเรื่องย่อของหนังเรื่อง Cast Away

หลายคนคงเคยดูแล้ว

หลายคนคงเข้าใจว่าจุดเด่นของหนังเรื่องนี้จะอยู่ตอนกลาง

ตอนที่ชัคติดเกาะและต้องใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังให้ได้

แต่สำหรับผม ความสุดยอดของหนังเรื่องนี้ อยู่ตรง15นาทีสุดท้าย

ช่วงที่คนมักจะมองข้ามไป

แต่สิ่งที่อยู่ในนั้น คือmessageที่ยิ่งใหญ่ที่คนเขียนบทตั้งใจใส่ไว้



มันเป็นฉากที่ชัคนั่งอยู่ในบ้านเพื่อน หลังจากทำใจยอมรับความจริง

ความจริงที่เค้าไม่สามารถกลับไปหาภรรยาได้อีกแล้ว

เพื่อนของเขาพยายามปลอบใจ

แต่สิ่งที่เขาพูดกลับมา มันกระทบจิตใจของผมอย่างรุนแรง

เค้าเล่าเรื่องบนเกาะให้เพื่อนฟัง

เค้าพยายามผูกแพ พายต้านกระแสน้ำออกจากเกาะ

ทำเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ ต้องเจ็บตัวกลับมาทุกครั้ง เพราะกระแสน้ำแรงเกินไป

เค้าหมดหวัง เค้าฆ่าตัวตาย พยายามแขวนคอตัวเองไว้บนยอดเขา

แต่ก่อนแขวนคอ เค้าลองเอาขอนไม้หนักๆมาแขวนแทนตัวเค้า

เพื่อทดลองว่าเชือกจะสามารถรับน้ำหนักเค้าได้

ปรากฎว่าเชือกขาด(หรือกิ่งไม้ที่ผูกกับเชือกมันหักผมก็จำไม่ได้แล้ว)



หลังจากฆ่าตัวตายไม่สำเร็จ

เค้ารู้สึกว่า เค้าสูญสิ้นทุกอย่าง ไร้ความหวัง

อยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ไม่สำเร็จ

ได้แต่ใช้ชีวิตอย่างเลื่อนลอย เพียงแต่หายใจไปวันๆ



แต่อยู่ๆ กระแสน้ำก็พัดพาเอาอะไรบางอย่างมาให้

ทำให้เขาอาศัยมันออกจากเกาะนั้นมาได้

ถ้าเค้าฆ่าตัวตายสำเร็จวันนั้น คงไม่มีโอกาสได้รับสิ่งที่กระแสน้ำพามาให้



นั่นคือเหตุการณ์บนเกาะ

แต่ขณะที่เค้านั่งอยู่ในบ้านเพื่อน

มันเหมือนกับเหตุการณ์บนเกาะได้ย้อนกลับมาเกิดขึ้นซ้ำอีก

เค้ากลับมาแผ่นดินใหญ่ได้ก็จริง

แต่เค้าก็ต้องสูญเสียภรรยาไปอีกครั้ง ไม่ต่างกับการติดเกาะครั้งนั้นเลย

มันก็เหมือนเดิม เค้าต้องอยู่คนเดียวอีกครั้ง

ไม่เหลือใครอีกครั้ง ไม่เหลือจุดหมายในการดำรงอยู่ อีกครั้ง



แต่คราวนี้ เค้าไม่คิดฆ่าตัวตายอีก

เพราะเค้ารู้แล้ว ว่าจะต้องทำยังไงต่อไป

ถึงแม้ตอนนี้ เค้าจะสูญเสียทุกอย่างไป หมดหวังในการมีชีวิต



แต่เค้าจะอยู่ต่อไป

หายใจต่อไป

ใครจะรู้ได้

ว่ากระแสน้ำจะพัดอะไรมาให้เขาอีก







วันนี้ผมคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา

ก็เพราะได้รู้ข่าวเพื่อนคนหนึ่ง

เพื่อนคนที่สิ้นหวังกับการมีชีวิต

รู้สึกสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เมื่อเค้าเสียคนรักไป

จมอยู่กับความทุกข์อยู่เกือบ2ปี

เค้าใช้ชีวิตอย่างเลื่อนลอย หายใจไปวันๆ

แต่วันนี้ กระแสน้ำได้พัดพาคนดีๆมาให้เค้าพบเจอ

วันนี้เค้ามีความสุขอยู่กับคนดีๆ ท่ามกลางความดีใจของเพื่อนๆ

เพียงเพราะเค้ายังมีชีวิตอยู่ แม้จะไม่มีหวัง แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่

แล้วอยู่ๆ กระแสน้ำก็พัดมา

เดี๋ยวผมต้องไปทวง DVD CastAwayที่ให้เค้ายืมไปซะหน่อย

เค้าคงไม่ต้องการมันแล้ว



ทุกครั้งที่ผิดหวัง หมดหวังในชีวิต ผมจะบอกตัวเองเสมอว่า



ใช้ชีวิตต่อไป......

หายใจต่อไป.....

ใครจะรู้ ว่าพรุ่งนี้ กระแสน้ำจะพัดอะไรมา........






Create Date : 24 พฤษภาคม 2554
Last Update : 26 มกราคม 2559 12:53:44 น. 9 comments
Counter : 11936 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะพี่ต้อง

ที่จริงเคยเห็นnongmalakorในบล็อคเพื่อนๆอยู่บ่อยครั้ง รวมทั้งในFacebookด้วย แต่ไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักและทักทายกันอย่างเป็นทางการซะที

วันนี้รู้สึกดีมากๆเลยค่ะที่ได้เพื่อนเพิ่มมาอีกหนึ่งท่าน ขอขอบพระคุณที่กรุณาแอดมานะคะ ต่อไปคงได้ทักทายกันบ่อยๆค่ะ

ปล.ไม่ว่ากระแสน้ำหรือกระแสลมที่พัดพาเรามา แต่ขอบอกว่า "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"


โดย: pinkyrose วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:22:08 น.  

 
ผมชอบหนังเรื่องนี้มากครับ
เป็นหนังดราม่า ที่ชอบมากที่สุดเลย
ได้แง่คิดอะไรดีๆเยอะครับ
สมกับที่ได้รางวัลฮอดการ์


โดย: SiAni_3D วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:06:20 น.  

 
ขอโทดค่ะ หนังเรื่องออกมานานหรือยังค่ะ บังเอิญติดเกาะอ่ะ (ล้อเล่นค่ะ) ด้ายอ่านในบล็อกแร้วอยากดูค่ะ ตอนเนี่ยชีวิตใช้หายจันปายวันๆ เหมือนกัน บอกด้วยนะค่ะ


โดย: นี่แหล่ะตัวฉัน IP: 203.155.100.61 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:20:09 น.  

 
นีร่แหละตัวฉัน

นานแล้วครับ ลองไปหาดูสิครับ ดูแล้วได้แง่คิดดีๆเยอะเลยครับ


โดย: nongmalakor วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:45:45 น.  

 
อันเเน่ แอบมาอัพบล็อคก็ไม่บอกนะพี่ชาย


โดย: KowneawMooping@MooBambam วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:49:45 น.  

 
ขอขอบคุณสำหรับคำอวยพรดีๆที่มีให้กันนะคะ


click for more cards         send this card through mail


โดย: pinkyrose วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:57:19 น.  

 
Good Night ฝันดีนะครับเพื่อนๆ News


โดย: bbandp วันที่: 31 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:31:05 น.  

 
แนะนำเว็บดูหนังซีรีย์เกาหลีฟรี


โดย: koreaserie (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:8:38:39 น.  

 
ยังมีเพื่อนอีกคนของ ชัค ที่ทำให้เขาอยู่บนเกาะได้โดยไม่เหงานะคะ ส่วนตัวเราชอบเขาจัง วิลสัน เพื่อนลูกมะพร้าวที่ชัคสร้างขึ้น แม้สุดท้ายแล้ว วิลสันจะจากชัคไป แต่ก็รู้สึกได้ว่า ชัคผูกพันกับวิลสันมากแค่ไหนค่ะ เรารู้สึกว่า วิลสันคือเพื่อนที่วิเศษสุดสำหรับชัคเลยค่ะ


โดย: boa IP: 171.7.107.7 วันที่: 26 มกราคม 2559 เวลา:10:35:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nongmalakor
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 120 คน [?]




ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง
Google
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2554
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
24 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add nongmalakor's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.