|
~~ ใกล้บ้า เเล้วว่ะเรา~~
...ประเดี๋ยวขึ้น..ประเดี๋ยวลง..ไม่คงที่
สภาวะ..ขณะนี้..มันเจ็บหนัก
อกใจ..ร้าวราน..มานานนัก
ตกปลัก..โคลนตม..จมลึก
...ประเดี๋ยวดี..ประเดี๋ยวร้าย..มันหน่ายแ้ท้
มันย่ำแย่..ทุกอณู..ทุกรู้สึก
เปนตะกอน..กัดกร่อน..เมื่อย้อนนึก
ตกผลึก..ซากเกรอะ..อันเก่ากรัง
...ประเดี๋ยวเศร้า..ประเดี๋ยวสุขเข้าบุกโถม
มันจู่โจม ภายจิต..ความผิดหวัง
ตลอดจน กายร่าง คว้างประดัง
เกินหยั่ง กว่าฝืน จะยืน,นอน
...ประเดี๋ยวหัว...ประเดี๋ยวไห้..คงใกล้บ้า
หรือบนฟ้า ลิขิต พาจิตหลอน
หรือเพราะดวง..ดาวเคราะห์..เขาเหาะจร
ชนกับหล่อน ดาวช้ำ..ประจำกาย
...อยากจะหนี แสนไกล ให้สุดหล้า
สุดขอบฟ้า..โพ้นฝัน..วันสลาย
วันโลกดับ..สิ้นสูญ..อาดูรดาย
เหลือสุดท้าย..เพียงซาก..ฝากอาลัย..
| Create Date : 11 ตุลาคม 2554 |
|
2 comments |
| Last Update : 11 ตุลาคม 2554 20:39:15 น. |
| Counter : 388 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
.
.
.
.
.