10 มีนาคม 2549 วันนี้เป็นอีกวันค่ะ ที่จะมีงานเกิดขึ้นที่ครอบครัวนี้ กลับจาก กทม วันที่ 8  มีนาคม เย็นๆจำได้ว่าแม่อยากทานเอ็มเคกันพร้อมหน้าก็เลยคิดว่าให้เขาวันนี้ดีกว่าเพราะตั้งแต่วันที่แม่ทราบเรื่องของน้องแม่ทานอะไรไม่ค่อยได้ ก็พาพวกเขาไปทานเอ็มเคค่ะบรรยากาศเหมือนจะมีความสุขนิดๆค่ะ เห็นแม่ทานลงก็ดีใจแล้วค่ะ เช้าวันที่ 9 เป็นอีกหนึ่งวันที่ต้องตื่นเช้ามากๆมาช่วยงานแม่ค่ะแม่บอกว่าไม่ได้ทำอะไรเลยมัวแต่ยุ่งๆสิ้นคำนี้ นางแจ๋วก็จัดการทุกอย่างทันที  เริ่มตั้งแต่ทำอาหารเช้าสำหรับทุกคน ประมาณ 10 โมงเช้า ทำอาหารเช้าเสร็จช้ามาก พร้อมหน้ากันทานข้าวเช้าหรือว่ากลางวันไม่แน่ใจค่ะ เวลานั้นพี่สาวที่เรานับถือก็ได้รับโทรศัพท์จากทางบ้านของเขาว่าคุณยายเขาอาการทรุดหนักเข้าโรงพยาบาลทุกคนทานข้าวไม่ลงค่ะ พ่อบอกว่าเดียวพ่อไปส่งน่ะไม่ต้องกังวลและแล้วทุกคนไม่ได้ทานข้าวค่ะ พากันไปส่งพี่สาวที่ในเมืองระหว่างทางแม่ทราบแล้วค่ะว่าจริงๆคุณยายของพี่สาวได้เสียชีวิตแล้ว แต่ยังไม่บอกพี่สาวให้รู้กลัวเขาตกใจ ตอนนั้นน้ำตาไม่รู้มาจากไหนเก็บไว้ไม่อยู่ค่ะถึงที่บ้านพี่สาวพี่สาวกอดแม่เราตัวกลมเลยแม่บอกว่าท่านไปดีแล้วน่ะอย่าเสียใจเลย ท่านไปสบายแล้ว คุณยายของพี่สาวคนนี้ท่านเป็นแม่ชีค่ะบวชมานานแล้ว เราเรียกว่าหลวงยายดี หรือที่ทุกคนเรียกว่า แม่ดี เราก็เป็นอีกคนที่รักท่านเปรียบเสมือนยายแท้ๆอีกท่าน น่ะเวลานั้นอยากไปกราบศพท่านแต่เขาบอกว่ายังไม่ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วก็ให้เรากลับบ้านมาก่อน พ่อพาพวกเรากลับบ้านค่ะ แล้วอาชีพนางแจ๋วก็เริ่มต้นขึ้นอีกทำไปน้ำตาก็ไหลไป  บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าที่บ้านจะมีงานไรกันแน่ วันนี้ของทุกอย่างมาพร้อมที่บ้านหมดค่ะ พ่อก็จัดสถานที่ แม่ก็จัดการทุกเรื่องบอกไม่หมดค่ะ เพราะทุกเรื่องจริงๆ เย็นประมาณ 6 โมงเย็นคุณป้าเข้ามาถามว่าทำไมไม่ไปสระผมทำผมล่ะ เดียวเช้าไม่มีเวลาน่ะ ก็เลยออกไปทำสวยค่ะ กลับเข้ามาเจ้าสาวกับเจ้าบ่าวกำลังยุ่งเรื่องจัดฉากรดน้ำสัง ม่านไม่สวยค่ะเข้ามาก็ไม่ชมค่ะแต่ติอย่างเดียว หลังจากนั้นพ่อขอจัดการเรื่องนี้เอง ประมาณ1ชั่วโมงครึ่ง สวยงามค่ะ ยกความดีความชอบให้พ่อเรื่องสถานที่ค่ะ สองทุ่มป้าป้าน้าน้าอาอาญาติญาติ ทุกๆคนเรื่องเราเข้าไปคุยเรื่องสำคัญ ไม่ใช่อะไรเลยค่ะ ก็แค่เรื่องความเชื่อที่สืบทอดกันมาครั้งในอดีต ว่าถ้าน้องสาวแต่งงานก่อนพี่สาวพี่สาวจะไม่ได้แต่งงานหรือภาษาบ้านเรียกว่า หนุ่ย  เขาบอกว่าตอนรับขันหมากให้เราเป็นคนรับและสินสอดทั้งหมดก็ให้เราเป็นคนรับเช่นกัน คิดในใจว่าแล้วจะเป็นของเราด้วยหรือเปล่า แล้วเสียงของคุณยายก็ดังขึ้นมาว่ารับแต่ในนามน่ะจ๊ะ หมดเลยที่นี้ นึกว่าจะเป็นของเราซ่ะนี้    ฟังรายละเอียดเสร็จต้องมาเป็นนางแจ๊วเหมือนเดิมค่ะช่วยแม่ครัวเตรียมกับข้าว ดูแลเรื่องเสี้อผ้าให้คุณแม่กับคุณพ่อ ดูชุดให้เจ้าบ่าวเจ้าสาว ทุกอย่างจริงๆ ดูแลญาติเจ้าบ่าว เวลานี้คุณแม่หมดแรงค่ะ นั้งพักแล้วนางแจ๋วจัดการเอง แล้วเรากับคุณป้าก็ลุยงานกันทั้งคืนไม่ได้นอนเลยตีสามแม่บอกว่าไปปลุกน้องไปแต่งหน้าได้แล้วเพราะเราต้องพาเจ้าสาวไปแต่งหน้าระยะทางประมาณ20กิโลห่างจากบ้าน กลับมาจากไปส่งเจ้าสาวแต่งหน้าแม่บอกให้ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้เสร็จๆไปแต่ก็ไม่ได้อาบเพราะงานยังไม่เสร็จ ต้องทอดไก่ช่วยแม่ครัว จนเจ็ดโมงเช้าแขกเริ่มมาในงานพระก็กำลังจะมาถึงป้ารีบไล่ให้เราไปอาบน้ำได้แล้ว ก็ยังไปอาบไม่ได้อยู่ดีเพราะต้องดูแลคุณแม่ก่อนเพราะท่านไม่ได้นอนทั้งคืนแล้วยังยุ่งกับของในขบวนขันหมากอยู่ วินาทีสุดท้าย คุณป้าบอกว่าถ้าไม่ไปอาบจะอาบให้เลย วินาทีนั้นต้องรีบแล้ว ไม่ถึง 5 นาที เราเรียบร้อยทุกอย่าง แล้วเจ้าสาวคนสวยของเราก็มาแล้วเขาบอกว่าพี่สาวค่ะทาแป้งทาปากหน่อยมั้ยค่ะ ก็เลยต้องจัดให้ และแล้วเสียงจากสวรรค์ก็ดังขึ้น ญาติๆทุกคนเรียกหาเราว่าเราไปไหนแขกเข้างานแล้วพระมาครบแล้วจะเริ่มพิธีแล้ว ไปไหนไม่ถูกเลยค่ะตอนนั้น ซ้ายเรียกขวาเรียกหน้าก็เรียกหลังก็ยังเรียกอีก แล้วก็ออกไปต้อนรับแขกในงานค่ะ โอโหรู้เลยค่ะว่าความเหนื่อยเป็นอย่างไร พิธีการถูกดำเนินไปงานนี้หลวงพ่อสวดนานมากค่ะเพราะท่านถือว่า ฤกษ์ขันหมากอยู่ที่ท่านท่านเห็นสมควรเป็นเวลาไหนเราคิดว่าเป็นเวลาที่มงคลเสมอค่ะ เก้าโมงเก้านาที ขันหมากเริ่มเคลื่อนตัวเข้าบ้านงานนี้โดนคุณพ่อเรียกหาตั้งแต่เขาตั้งขบวนขันหมากทุกคนบอกว่าพ่อกลัวลูกสาวคนโตไม่ได้แต่งค่ะ รีบเรียกหาแล้วบอกว่ารออยู่ตรงนี้ไม่ต้องไปไหนรอรับขันหมากเขารู้หรือเปล่า กำชับเสียงแข็งค่ะ แม่ขำพ่อมากค่ะ ด้วยความที่พ่อกลัวลูกสาวคนโตไม่ได้แต่งงาน งานดำเนินการไปได้ด้วยดีค่ะ แขกล้นงานบ่นกันหลายคนว่าทำไมแม่ไม่บอกไม่แจกการ์ดให้เขาบ้างขนาดไม่บอกไม่แจกการ์ดเขาก็ยังมากันด้วยความนับถือน่ารักกันจริงๆค่ะ เสร็จงานประมาณเที่ยงเวลานี้รีบหาข้าวให้แม่กินก่อนกับข้าวที่จัดไว้ก็หมดต้องไปซื้อมาทานกัน จัดให้พ่อกับแม่เสร็จก็หาให้เจ้าสาวกับเจ้าบ่าวค่ะ เรียบร้อยตัวเองยังไม่ได้ทานเพราะต้องไปส่งเพื่อนๆของน้องสาวขึ้นรถกลับบ้าน กลับมาแม่บอกว่าอาบน้ำกันก่อนมั้ยแล้วค่อยมาจัดการส่วนที่เหลือ บอกกับแม่ว่าไม่เป็นไรค่ะยังไหวอยู่ และแล้วก็ไม่ไหวต้องขอพักสักหน่อยปิดบ้านแล้วก็เขาซองมารวบรวมใส่กล่องเก็บแล้วก็นอนเฝ้าไว้ทั้งสี่คน ตื่นมาประมาณบ่ายสามโมงก็มาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายภายในงาน ทั้งหมดลุยกันอีกรอบ เพราะวันรุ่งขึ้นต้องไปงานศพของคุณยายที่เรานับถือ  จบค่ะเรื่องราวของ3 วันที่จะนำความสุขมาให้กับเราในวันต่อๆไป

Create Date : 06 พฤษภาคม 2551
Last Update : 6 พฤษภาคม 2551 14:08:36 น.		0 comments
Counter : 374 Pageviews.
Share Tweet