ขอโสดอย่างห้าวหาญ และขึ้นคานอย่างมีศักศรี

"ขึ้นคาน" เป็นสำนวน หมายความถึงหญิงที่มีอายุเลยวัยสาวแล้วแต่ยังไม่ได้แต่งงาน เป็นคำที่มีนัยตำหนิ เพราะแต่โบราณมานิยมให้ผู้หญิงแต่งงานเพื่อให้มีผู้ดูแลและป้องกันภัย ไม่โดดเดี่ยว

ครั้งอดีต วิถีไทยใกล้ชิดแม่น้ำลำคลอง บ้านเรือนส่วนใหญ่หันหน้าหาสายน้ำมีเรือเป็นพาหนะสำคัญพาสัญจรไปมา ครั้นเมื่อใช้นานเข้าเรือมีอันเกิดชำรุดเสียหายต้องซ่อม ยามจะซ่อมต้องยกขึ้นมาบนบกซึ่งทำที่รับเรือรอไว้แล้ว ที่รับเรือนั้นเรียกว่า "คาน"

อาศัยอรรถาธิบายจากขุนวิจิตรมาตรา ปราชญ์ภาษาไทย ท่านว่า สำนวน "ขึ้นคาน" มาจากเรียกเรือที่ยกขึ้นพาดไว้บนคานเพื่อซ่อมรอยรั่ว ยาชัน ทาน้ำมันใหม่ ในตอนนั้นเรือใช้ประโยชน์ไม่ได้ ค้างเติ่งอยู่บนคาน เรียกว่าขึ้นคาน

ต่อมาจึงนำคำว่า ขึ้นคาน เป็นสำนวนเรียกสตรีผู้ถึงวัยมีลูกมีผัวแล้วแต่ยังเล่นเนื้อเล่นตัว ไม่ยอมตกร่องปล่องชิ้นมีคู่เสียที จึงถูกนำไปเปรียบเทียบกับเรือ ที่มา: //gotoknow.org/blog/789/130548

วันนี้ อยากเขียนเรื่อง "คานทอง" ซะหน่อย คงดูเป็นคำหยาบคายของสาวๆ หลายๆคน ((เราด้วย)) แต่จะให้ทำได้อย่างไร ในเมื่อไม่ได้อยากโสดซะหน่อยแต่ถูก "บังคับ" ให้โสดต่างหากเล่า จะให้ทำอย่างไรในเมื่อชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย และเจ้าชายไม่ได้เดินดินอย่างใน ละคร ที่โสดไม่ได้เล่นเนื้อเล่นตัวดั่งโบราณว่า แต่ว่าปล่อยเนื้อปล่อยตัวแล้ว แต่หาคู่ดูใจได้ยากต่างหาก ในเมื่อสังคมทุกวันนี้ ผู้ชายยิ่งมีน้อย และหาใช้สอยได้อย่างขาดแคลน แต่ดั๊นกลับผสมพันธุ์กันเองซะนั่น ที่เหลือนั่นเล่า เออ... ไม่อยากว่า แต่ไร้วุฒิภาวะอย่างสิ้นเชิงในการที่จะที่จะต้อง(ทน)อยู่ด้วย

จริงๆ ข้อดีของความโสดก็มีไม่น้อย แต่ถ้าจะดีไม่โสดดีกว่า เหอๆๆ จะว่าไปหาวิธีโสดอย่างไม่เหงา และไม่ต้องเศร้าเพราะเดียวดายกันดีกว่า ในเมื่อดอกไม้อย่างเราไม่ได้ถูกให้เลือกปักแจกันอันไหน-*- ในเมื่อวิถีชีวิตที่เปลียนไปและหญิงไทยดูแลตัวเองได้ หากว่าจำเป็นต้องมีคู่เพราะว่าเหงา ชีวิตอาจอับเฉาไปตลอดกาล

สำหรับ เราเมื่อย่างเข้าวัย 30++ เริ่มหลอนๆ สันหลังวาบ มองซ้ายมองขวาเขาจากเพื่อนกลุ่มใหญ่ๆหายไปทีละคน และแอ่ะเหลือเราคนเดียว ตายละกรู๊ เอาไงดีหว่า .. มีแฟนที่ผ่านมาก็ห่วยสิ้นดี จากนี้จึงเริ่มวางแผนให้ตัวเอง โสดอย่างห้าวหาญ ขึ้นคานอย่างมีศักศรี..

ชีวิต คนเราเกิดมาก็ชีวิตเดียว ตายไปก็คนเดียว ฉะนั้นชีวิตที่โสดนี้นอกจากตัวเองแล้ว ยังมีโอกาสมากมายที่จะได้ใช้ชีวิตที่ไม่ต้องมานั่งพะวงกับใครคนใดคนหนึ่ง นำโอกาสทีมีนี้ไปให้กับคนที่ต้องการซึ่งหมายถึง คนด้อยโอกาส เช่น เด็กกำพร้าที่ต้องการความรัก เด็กสลัมที่ต้องการความช่วยเหลือ คนแก่ที่อยากได้ใครเป็นเพื่อน หรือ งานอาสาสมัครเพื่อสังคม หากเราไม่มีทุนทรัพย์ที่จะบริจาคเพื่อออกทีวี เรายังมีกำลังกาย และกำลังใจ และความรักที่ไม่ได้ให้ใคร ไปมอบกับคนเหล่านั้นที่ต้องการ

สำหรับเรา แล้ว วางแผนที่จะเรียนต่อในอีก 2 เดือนข้างหน้า และอีก 5 ปีจากนี้ไป จะเปลียนงานที่ทำอยู่ และไปเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย สำหรับเราตำแหน่งอาจาย์มหาวิทยาลัย ไม่ได้เป็นอะไรเลย เงินเดือนก็น้อยกว่าที่เราได้ในปัจจุบัน หน้าตาทางสังคมก็น้อยกว่าที่เรามี แต่ว่าในการเป็นอาจารย์ที่ไม่ปราถนาสิ่งเหล่านี้ ทำให้มีเวลาและสมองที่จะคิดถึงเรื่องการให้ความรู้แบบนักเรียนรู้จริงๆไม่ ใช่ให้ความรู้เพื่อให้เด็กสอบผ่านได้หลายคน เพราะจะได้ผ่านการประเมิน เวลาที่เหลือหลังจากการสอนนี้ จะใช้เพื่อการทำงาน อาสาสมัคร หรืองานสังคมสงเคราะห์ ที่วางแผนไว้ ซึ่งสำหรับเราแล้ว คงจะเป็นการช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส ส่วนจะเป็นแบบไหนเอาไว้คิดออกจะมาเขียนในครั้งต่อไป

ก่อนเป้าหมายนั้น ชีวิตจากวันนี้ไป ต้องเริ่มเก็บหอมรอมริด เพื่อให้เพียงพอกับวันที่เหลือบั้นปลายของชีวิต ทั้งชีวิตในการเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย และการทำงานอาสาสมัคร เท่านี้ชีวิตโสดก็ไม่เหงาอีกต่อไป

ชีวิตหนึ่งเกิดมาได้มีโอกาสรับ ใช้ และทดแทนบุญคุณแผ่นดินน่าจะไม่เสียดายที่ได้เกิดมา ความรักกับหนึ่งหัวใจนี้ สามารถให้กับคนหลายคนได้ในเวลาเดียวกัน และเป็นความรักที่บริสุทธิ์ปราศจากการคาดหวัง และความรักครั้งนี้จะไม่ทำให้เราผิดหวัง

และจะไม่มีคำว่า "คนโสดมีกรรม" หรือว่า คนโสดเสียชาติเกิด... เอ้า.. พวกเรามาขึ้นคานอย่างมีศักศรีกันเถอะ...

Create Date : 18 กันยายน 2552		3 comments
Last Update : 18 กันยายน 2552 23:23:41 น.
Counter : 2384 Pageviews.
Share Tweet