|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
1/10 (หนึ่ง ต่อ สิบ)
หนึ่ง ต่อ สิบ (1/10) เมื่อวาน (วันที่ 4 ตุลาคม 2552) พอดีผมมีโครงการสร้างร้านอาหารใหม่ ซึ่งต้องใช่เงินมากอยู่พอสมควร (ประมาณ 1,000,000 บาท หนึ่งล้านบาท )
พ่อของผมได้ เดินทางมาหาพร้อม น้องชาย และได้พูดคุยถึงเรื่องเงินที่จะมาทำการก่อสร้าง ร้านอาหารใหม่ พอดีผม มีรายได้มาจากบ้างส่วนของการขายที่ แต่เงินยังขาดอยู่บ้างส่วน ผมจึงจะขายที่ดินของผมบ้างส่วนให้กับพี่ชายคนที่ 2 แต่พ่อผมไม่เห็นด้วย และเสนอให้ผมไปยืมเงินน้องสาว ผมก็เลยตอบพ่อผมไปในทันทีว่า
ไม่ยืมเงินใครทั้งนั้น จะหาหรือขายของที่เรามีดีกว่า จะให้ไปยืมเงินใคร อีกอย่างน้องสาวผมเค้าก็มีภาระ ในครอบครัวเค้าเหมือนกัน เดี๋ยวเค้าไม่สบายใจ และอีกอย่างถ้าภายในปีนี้ (2552 ถ้าผมหาเงินส่วนที่ยังขาดทัน ผมก็ไม่ได้ขายที่ดินของผมให้กับพี่ชายคนที่2 แต่ถ้าหาไม่ทัน ก็คงต้องยอมขายให้กับพี่ชายคนที่ 2 )
และพ่อผมก็เลยพูดถึงเงินที่เคยให้ผมมาทำทุน และบอกว่าเดี๋ยวจะสร้างบ้านให้กับพี่ชายคนโต เพราะว่า กลัวว่าเค้าจะสร้างเองไม่ได้ ผมจึงบอกว่า
แปะเลี้ยง เค้าจนโตอายุจะ 50 ปีและ เลี้ยงลูกให้เค้ามาก็ 3 คนแล้ว ทุกวันนี้เค้าก็มีรายได้ มากกว่าแปะ อีก เงินที่แปะให้เค้าไปทำทุน บวกกับที่ ในไร่อีก ก็เกิน 2 ล้านบาทแล้ว แปะจะไปสร้างบ้านให้เค้าทำไม สู้นำเงินส่วนนี้ไป สร้างบ้านให้ น้องชายกับน้องสาวดีกว่าหรือเป็นเงินทุนให้กับน้อง
พ่อผมก็ พูดสวนผมขึ้นมาทันที เหมือนกัน ก็มึง ได้เงินจากกูไปลงทุน แล้ว 2 แสน ยังไม่พออีกเหลอ ( 1 แสนเป็นค่าสินสอดในงานแต่งงาน ผมกับแม่น้องข้าว เมื่อ 6 ปีที่แล้ว อีก 5หมื่น เมื่อ 5 ปีที่แล้ว เป็นเงินทุนก้อนสุดท้ายที่พ่อให้ผมมาลงทุน และ อีก 4 หมื่นเป็นค่า ต่อเติมร้าน พอดีเงินเหลืออีก 1 หมื่น ผมคืนให้พ่อไปแล้ว เท่ากับผม ทั้งชีวิตนี้ผมได้เงินมาจากพ่อ 190,000 บาท หนึ่งแสนเก้าหมื่นบาท)
และกับพี่น้องคนอื่น ได้ไปกว่าคนละ 1,000,000 บาท ขึ้นไป ยังไม่รวมที่ดินอีก ผมนึกถึงแม่ขึ้นมาทันที่ ที่แม่เคยบอกกับ พ่อว่าไอ้พงษ์มันได้อะไรน้อยกว่าคนอื่นเค้าบ้านจะอยู่ยังไม่มี ผมมีความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมาทันที่ ว่า
คนอื่นเค้าได้แค่ 10 บาท มึงได้ไปตั้ง 1 บาทยังไม่พออีกเหลอ ที่กูต้องให้คนอื่นเพิ่มอีกเพราะเค้ายังไม่พอ แต่มึงได้ไป 1 บาท ยังมีเหลือและหาเพิ่มเองได้เรื่อยๆ มึงจะไปว่าคนอื่นเค้าทำไหม และพ่อผมก็พูดขึ้นว่า กูรักลูกทุกคนเท่ากันหมด
ผมก็ งง งง ทำไมพ่อผมถึงพูดกับผม แบบนี้ ตั้งแต่ผมออกมาจากบ้าน ผมไม่เคยไปขอเงินพ่อผมใช่เลย แม้แต่ค่านมของน้องข้าวผมก็ไม่เคยขอ ค่าซื้อข้าวสารที่จะกินก็ไม่เคยขอ แม้แต่ไม่มีเงินติดบ้านแม้แต่บาทเดียวก็ไม่เคยขอ จนติดดินแทบไม่มีกินยังไงก็ไม่เคยร้องขอเลย เพราะว่าผมคิดเสมอว่า เค้าส่งเสียผมเล่าเรียน จนจบ ก็พอแล้ว
ไม่เคยคิดน้อยใจแม้แต่นิดเดียว ไม่เคยมีความคิดที่ว่า รักลูกไม่เท่ากันเลย ในหัวใจผมไม่เคยคิดอิจฉา พี่น้องคนไหนแม้แต่คนเดียว
ได้แต่บอกกับ แม่น้องข้าวว่าทุกอย่าง พี่ทำได้ พี่หาได้ พี่ยังแข็งแรง ยังมีความคิดที่ดี แขน ขา พี่ยังดี ไม่ใช่คนพิการ คนพิการเค้ายังทำมาหากินได้ พี่ยังดีกว่าพวกเค้ามาก ฉนั้นให้เชื่อว่าพี่ทำได้ พี่หาได้
แต่ทำไมพ่อผมถึงพูดแบบนี้กับผม ตอนแรกผมก็ยังไม่คิดอะไร
แต่พอ พ่อผมเดินทางกลับไป แล้ว ผมมานั่งคิดถึงคำพูดของพ่อ
ผมรู้สึกน้อยใจพ่อผมขึ้นมาทันที่ ทำไมผมชีวิตผมมันถึง........................
ไม่รู้พูดยังไงดี จะพูดกับใครก็ไม่ได้ ก็ได้แต่มานั่นเขียนเรื่องนี้ เพื่อเป็นการระบายความรู้สึกภายในเท่านั้น
แต่ตอนนี้ในหัวใจผม ผมคิดถึงแม่มาก และรักแม่มาก
| Create Date : 05 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 5 ตุลาคม 2552 6:38:24 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 497 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ลูกค้าผิงดาวเสมอ IP: 58.9.50.121 วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:18:53:06 น. |
|
|
|
| โดย: phety talon IP: 202.149.25.235 วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:14:17:19 น. |
|
|
|
| โดย: จงรัก IP: 125.24.76.101 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:1:13:55 น. |
|
|
|
โดย: แมว (catmaels  ) วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:11:17:54 น. |
|
|
|
| โดย: คุณดิน IP: 27.130.58.52 วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:16:49 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
