|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
15 ล้าน คิดถูก หรือ คิดผิด หรือ ผมบ้าไปแล้ว
เมื่อวันเสาร์ที่ 25 มิถุนายน 2554 เวลาประมาณ 9.30 น มีชายหญิงคู่หนึ่ง ขับรถเข้ามาที่ร้านผม แต่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ ชายหญิงคู่นี้มาที่บ้านผม แต่เป็นครั้งที่ 2 ที่เค้ามาที่บ้านผม และการสนทนาก็เกิดขึ้น ระหว่างผมกับเค้าทั้งคู่
ลูกค้า: น้องครับ พี่มีความสนใจธุรกิจ และ บ้านของน้อง พี่ได้ข่าวมาว่าน้องจะขาย ธุรกิจ นี้จริงหรือเปล่า ราคาที่ตั้งไว้คือ 15 ล้าน แต่พี่ว่าราคามันแรงไป น่าสัก 13 ล้านได้ไหม
ผม: อึ้ง ไปสักครู่ ก็เริ่มประมวลจาก สมองอันน้อยนิดของผม ใช่ ผมเคยพูด แต่ มันเป็นการพูดคุย กันแบบไม่จริงๆ จังๆ ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่อง คือเดิมที่เคยมีคน จะขอซื้อที่ผมประมาณ 2ล้าน แต่ผมไม่ขาย เค้าเลยบอก ถ้าเกินนี้คงขายไม่ได้หรอก กับที่ดินแค่ 91 ตารางวา แต่ก็มี คนมาขอซื้อเรื่อยๆ ไล่ราคาไปจนถึง 5 ล้าน เงียบหายไป จนคนที่เคยขอซื้อ ก็บอกว่ายังไงก็ขายไม่ได้ ผมเลยบอกไปว่า มี 15 ล้านค่อยมาคุยกัน บังเอิญมีนายหน้าคนหนึ่งได้ยิน ก็เลยติดต่อคน ซื้อมา ก็คือชายหญิงคู่นี้ ผมก็เลย อึ้งไปเลย คิดว่าราคานี้คงไม่มีใครให้ แต่ มันก็เกิดขึ้นแล้ว ผมเออ พี่ครับ ผมต้องขอโทษด้วยครับ คือ 13 ล้าน ผมคงไม่ได้ขายครับ
ลูกค้า: คือพี่จะ เกษียณ แล้วจะมาใช้ชีวิตง่ายๆ แต่ทำงานเล็กๆ น้อยไปด้วย น้องสนใจจะขายไหม 13 ล้าน
ผม: คือในใจผมรู้อยู่แล้ว ลูกค้าคนนี้มีเงินมา 17 ล้าน เพราะนายหน้าที่พา มาบอกผมว่า เค้ามีความตั้งใจจะซื้อบ้านผมจริงๆ ถึงลดไม่ได้ก็จะซื้อ ฉนั้นเค้าพร้อมจะซื้อผม 15 ล้านแน่นอน เพราะว่าเค้าเตรียมเงินมาแล้ว มันก็เป็นการต่อรองกัน แบบคนซื้อของ ก็ต้องมาการต่อรองบ้าง แต่ถ้า สนใจจริงๆ และลดราคาไม่ได้ก็ต้องซื้อในราคาเต็ม ผมเลยตัดบทว่า "พี่ครับ ตอนที่พูดก็ยกมือไหว้ขอโทษ ลูกค้าท่านนี้ว่า คือตอนนี้ผมยังไม่ได้ขายครับ แต่จะพาไป ดูสถานที่อื่นทดแทนครับ จะได้ไม่เสียโอกาส ของพี่ที่เดินทางมาตั้งไกลเพื่อมาขอซื้อบ้านผมครับ"
ลูกค้า: ได้บอกว่าไม่เป็นไรไปดูแปลงอื่นแทนก็ได้ น้องช่วยพาไปดูที่
ผม: ผมก็ได้ทำหน้าที่พาดูที่ดินแปลงอื่น และก็แยกย้ายกันกลับ แต่ได้ข่าว จากนายหน้าที่พา ชายหญิงคู่ มาว่า เค้าสนใจที่ดินแปลงหนึ่งที่ผมพาไปดู ผมก็เลยเบาใจไปบ้าง
แต่เหตุมันก็เกิดขึ้น มีแต่คนบอกว่า "คนซื้อบ้าไปแล้ว แต่คนที่บ้ากว่าคือผม" มันอาจจะมีแค่ครั้งนี้ ครั้งเดียวในชีวิตผมก็ได้ที่จะ ขายได้ราคาขนาดนี้
ตั้งแต่ลูกค้าท่านนี้จะมา ผมก็รู้มาก่อนแล้ว หนึ่งวันว่าเค้าจะมา แต่ในใจคิดว่าคงไม่มา แต่เค้ามาจริงๆ นอนไม่หลับคิดทั้งคืน แต่ในใจก็รู้อยู่แล้ว ว่า คงไม่ขาย เพราะว่า ผมเป็นคนเริ่ม ทำ เริ่มสร้างจาก ป่าหญ้า รกๆ ไม่มีราคา บ้านหลังเก่าๆ ที่ใครๆ ก็เรียกว่า โรงจอดรถ ทำใจไม่ได้ถ้าขายไปแล้ว เวลาผ่านบ้านตัวเอง แต่ไม่ใช่ของเราแล้ว จะูรู้สึกแบบไหน คิดแล้วก็ใจหาย
ก็เลยตัดใจว่า ถึงเงินมันจะมาก ทั้งชีวิตนี้ก็หาไม่ได้อีกแล้ว ถึงเราจะไม่มีเงิน ขนาดนั้น แต่ปัจจุบันเราก็ยังมีชีวิตและมีความสุขอยู่ทุกวันก็เพียงพอแล้ว ถึงใครๆ จะว่าเราบ้า ผมก็ไม่โกรธ เพราะว่าผมอาจจะบ้าจริงๆ ก็ได้
Create Date : 27 มิถุนายน 2554 |
Last Update : 27 มิถุนายน 2554 13:11:34 น. |
|
2 comments
|
Counter : 684 Pageviews. |
|
|
|
โดย: คุณดิน IP: 27.130.58.52 วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:55:08 น. |
|
|
|
โดย: Akira Siri IP: 37.117.145.64 วันที่: 22 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:34:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เกินกว่าจะตีราคาเป็นตัวเงิน