หากไม่มีราตรีอันมืดมิด ฤาจะเห็นแสงสว่างของดวงดาว
Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
18 เมษายน 2550
 
All Blogs
 

ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ ...ชีวิต












ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ ...ชีวิต
'ปราย พันแสง
รวมบทกวี บทแปล และความเรียง
จากคอลัมน์หนังสือพิมพ์มติชนหน้า 14
ฉบับวันอาทิตย์ 2542-2543
พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2544
สำนักพิมพ์ฤดูร้อน : จัดพิมพ์





more than bored : Sad,
more than sad : Unhappy,
more than unhappy : Ill,
more than ill : Abandoned,
more than abandoned : Alone in the world,
more than alone in the world : In exile,
more than in exile : Dead,
more than dead : Forgotten.

Forgotten
By Marie Laurencin
Painting by Edvard Munch, 1896

หนักหนากว่าความเบื่อ คือเศร้า,
หนักหนากว่าความเศร้า คือชีวิตไร้สุข,
หนักหนากว่าชีวิตที่ไร้สุข คือป่วยไข้,
หนักหนากว่าความป่วยไข้ คือการถูกทอดทิ้ง,
หนักหนากว่าการถูกทอดทิ้ง คืออยู่อย่างเปล่าเปลี่ยวบนโลกใบนี้,
หนักหนากว่าการอยู่เปล่าเปลี่ยวบนโลกใบนี้ คือพลัดพราก,
หนักหนากว่าการพลัดพราก คือตาย,
...หนักหนากว่าความตาย คือถูกลืม


ใช่แล้วล่ะ ..นี่แหละ Forgotten อันแสนเศร้าน่าใจหาย
เราอยากเป็นที่จดจำของใครบางคนอันเป็นที่รัก
แต่ใครเล่าจะทำสำเร็จทุกครั้งได้
อยากเป็นที่จดจำจึงเอาใจคนอื่นมากไป
เราต้องสูญเสียตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย
หากตามใจตัวเองมากไป
เราอาจไม่เหลือใคร แม้แต่คนใจร้ายที่จะมาตำหนิติด่า
ยอมตายดีกว่าถูกลืม—เก๋และเฉียบขาดไม่ใช่เล่น
หากใครทำและเป็นเช่นนั้นได้
แต่เราจะเอาชีวิตไปผูกติดกับคนอื่นขนาดนั้นได้อย่างไร
คงไม่เพียงเราเองที่อึดอัดคับข้องใจ
คนที่ต้องแบกความเป็นตายของเราไว้
ก็คงอยากฆ่าตัวตายวันละหลายหน
สำคัญแค่ไหนว่าเราจะต้องเป็นที่จดจำของใครหรือเปล่า
บางทีชีวิตก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรจากเรามากล้น
นอกจากขอเพียงเราจดจำใครบางคนไว้ ...ตลอดไป—เท่านั้น !!!





It must
Be the finding of a satisfaction
Be of a man skating, a woman dancing
a woman combing.
The poem of the act of mind.


Wallace Stevens

รักเธอ ...กอดคนอื่น

มนุษย์เราอาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวในโลก
ที่หาเหตุผลมารองรับการกระทำของตัวเองได้เก่งที่สุด
ไม่ใช่สัญชาตญาณการเอาตัวรอดอย่างแน่นอน
เพราะบางอย่าง เรารู้ดีว่าทำแล้ว “รอดยาก”
แต่ก็ยังอยากทำ อยากได้มา
วอลเลซ สตีเว่นส์ มหากวีชาวอเมริกัน
เรียกมันว่า “การค้นหาที่พึ่งพาของหัวใจ”
ยังผลให้บางคนเล่นสเก็ต บางคนหวีผม บางคนเต้นรำ
สุขสำราญในการทำในสิ่งซึ่งต่างๆ กันไป
แต่ในบางครั้งคราวชีวิตของคนเราก็ยุ่งยาก
ผู้หญิงคนที่ชอบเต้นรำอาจจะต้องลำบากลำบน
ไปหัดเล่นสเก็ตกับเขาบ้างก็ได้
หากว่ามันทำให้เธออยู่บนโลกนี้ได้อย่างเบิกบานสำราญใจกว่า
อาจไม่เลวร้ายอะไร หากเธอได้ค้นพบสิ่งใหม่ว่า
นอกลานเต้นรำออกไป
โลกเรามีที่พึ่งพาของหัวใจซุกซ่อนอยู่อีกมากมาย


เมื่อรักใครคนหนึ่ง จึงไม่สำคัญเลยว่าเราจะได้กอดกันหรือไม่
ความรักบางอย่างในชีวิต คนเราเอื้อมไม่ถึง สัมผัสไม่ได้
เหมาะสำหรับเอาไว้มองดู...ไว้ชื่นชมอยู่ไกลๆ
ดวงไฟประภาคารสวยล้ำค่า ยามที่เราล่องเรืออยู่ในทะเลลึกจนหาทางกลับไม่ได้
แต่เราจ้องดูดวงไฟ เพียงให้รู้ว่าควรเดินหน้าไปทิศทางใด
ใช่ว่าเราจะต้องเบนหัวเรือเพื่อมุ่งไปจอดเทียบท่าหน้าประภาคารเสียเมื่อไหร่
ได้รักเธอ...ประภาคารก็ดูสวยดี
คนที่ฉันกอดได้ ก็ทำให้รู้ว่าโลกนี้สดชื่นสว่างไสว
...อย่าสนใจเลยนะคนดีว่ารักเธอแล้วฉันคนนี้จะกอดใคร
แค่เชื่อว่าฉันรักเธอตลอดไป...เพียงพอแล้ว







For in the end,
we will conserve
only what we love.
We will love
only what we understand.
We will understand
only what we what
to understand.


for in the end
Author Unknown

เอา (แต่) ใจ

เราจะถนอมเฉพาะสิ่งที่เรารัก
เราจะรักเฉพาะสิ่งที่เราเข้าใจ
เราจะเข้าใจ
เฉพาะสิ่งที่เราต้องการจะเข้าใจ...
...ใช่ไหม


ความรักสำคัญแค่ไหน ความเข้าใจสำคัญยิ่งกว่า
คนเรามักมีความอดทนทำความเข้าใจสิ่งหนึ่งสิ่งใดได้ดี
เมื่อเรามีใจรักต่อสิ่งนั้น
เมื่อเราเห็นคนรักกัน พยายามทำความเข้าใจกัน
เพื่อจะได้ยอมรับซึ่งกันและกันได้เต็มหัวใจ
มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ไม่แปลกอะไร
คนเอาแต่ใจมักคิดว่า เธอไม่ต้องเข้าใจฉันก็ได้
ขอให้รักและตามใจฉันก็พอแล้ว
“ด้วยรักและไม่เข้าใจ” มีจริง
แต่จะมั่นคงยืนยาวหรือไม่
ขึ้นอยู่กับว่าเธอรักจริงหรือเปล่า
เธอใจกว้างแค่ไหน เธออดทนได้สักเท่าไหร่
แน่นอน...คนเอาแต่ใจมักทำให้เราปวดหัว ปวดใจ
แต่รู้อะไรไหม...คนที่ชอบทำให้เราปวดหัว (ใจ) นี่แหละ
อาจจะ “สอน” ให้รู้ว่า
มนุษย์เรายังสามารถ “ยอมรับ”
สิ่งต่างๆ ในโลกนี้ได้อีกมากมาย
มันเหลือเชื่อแค่ไหน...มหัศจรรย์แค่ไหน...
ที่คนเราสามารถ “ยอมรับ” ได้
ทั้งที่เราอาจจะ “ไม่เข้าใจ” มันเลยแม้แต่น้อย !!!


***********



หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มที่เรารักมากที่สุด
หยิบขึ้นมาอ่านบ่อยมากที่สุด
พี่’ปราย ถ่ายทอดบทกวีโดยเรียบเรียงจากความรู้สึก
ได้ลึกซึ้ง สวยงาม และมีเสน่ห์
เราเลือกบทกวี 3 บทนี้ มาให้เพื่อนสมาชิก bloggang ได้อ่านกัน
หวังว่าคงมีความสุขกับการอ่านกันนะคะ (=^.^=)







 

Create Date : 18 เมษายน 2550
20 comments
Last Update : 12 มิถุนายน 2550 23:55:14 น.
Counter : 1429 Pageviews.

 

ชอบหนังสือเล่มนี้ มากมาย เหมือนกันค่ะ

 

โดย: ฟ้าสาง IP: 84.63.108.13 18 เมษายน 2550 23:05:33 น.  

 

more than dead : Forgotten.

กระแทกใจอย่างแรงค่ะ ขอไปเป็นดิสเพลย์ใน msn หน่อยนะคะ

แล้วก็ต้องไปซื้อเล่มนี้มาอ่านซะละ

 

โดย: BoOKend 19 เมษายน 2550 12:03:53 น.  

 

ถ้า in the mood นี่ หนังสือเล่มนี้ทำให้ถึงตายได้ทีเดียว

ชอบที่คุณปรายแปลแบบไม่ได้ถอดคำต่อคำ เหมือนอ่านกวีเดิมซ้ำอย่างจืดชืด และยังคงความหมายหลักของกลอนเดิมได้ครบถ้วน .. ช่วยให้อ่านแล้วเข้าใจกวีนั้นมากขึ้น (เพราะแปลกลอนอังกฤษไม่ออกนี่เอง แหะๆ)

 

โดย: โปรดทำให้ฉันหยุดหัวเราะ 19 เมษายน 2550 22:48:00 น.  

 


กลับมาทักทายกันอย่างเก่าแล้วค่ะ
มีความสุขในวันศุกร์นะคะ

เชอร์ชอบภาพเด็กสองคนกอดไหล่อ่ะ เท่ห์ๆ

 

โดย: cherryhip 20 เมษายน 2550 19:18:38 น.  

 

ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ ...ชีวิต

ขอบอกว่า โดน มากเลย


จ๊ะเอ๋ สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยมเยียน ชม Blog จ้า


 

โดย: goodpeople (goodpeople ) 25 เมษายน 2550 17:48:18 น.  

 

สวัสดียามเช้าคะ

แวะมาเยี่ยมคะ

 

โดย: goodpeople 1 พฤษภาคม 2550 11:13:45 น.  

 

เมื่อรักใครคนหนึ่ง จึงไม่สำคัญเลยว่าเราจะได้กอดกันหรือไม่
ความรักบางอย่างในชีวิต คนเราเอื้อมไม่ถึง สัมผัสไม่ได้
เหมาะสำหรับเอาไว้มองดู...ไว้ชื่นชมอยู่ไกลๆ

 

โดย: Matt (everything on ) 17 พฤษภาคม 2550 4:52:11 น.  

 

อ่านแล้วซึ้งโคตร...
...อย่าสนใจเลยนะคนดีว่ารักเธอแล้วฉันคนนี้จะกอดใคร
แค่เชื่อว่าฉันรักเธอตลอดไป...เพียงพอแล้ว

 

โดย: aus_aus 20 พฤษภาคม 2550 10:06:28 น.  

 

หวัดดีคร่า
สบายดีมั้ยค้า
สู้ๆ กับ ทุกอย่างนะคะ

 

โดย: cherryhip 11 มิถุนายน 2550 18:29:35 น.  

 

หวัดดีค่ะ
ขอบคุณทุกๆ คนที่เข้ามาเยี่ยมนะคะ

blog ร้างไปหน่อย ไว้จะหาเวลามาอัพโดยด่วนคร๊า

 

โดย: blue mint 12 มิถุนายน 2550 23:47:18 น.  

 

สวัสดี คืนวันจันทร์ค่ะ

 

โดย: cherryhip 25 มิถุนายน 2550 20:47:48 น.  

 

แวะมาเยี่ยมคร่า
ป.ล.เอารูปรับปริญญามาให้ดูแล้ว แวะไปเยี่ยมกันนะคะ

 

โดย: cherryhip 11 กรกฎาคม 2550 22:09:18 น.  

 

Happy Birthday.

 

โดย: LoOktHoR IP: 202.91.18.192 17 กรกฎาคม 2550 22:56:42 น.  

 

แวะเข้ามาทักทายเพื่อนใหม่ค่ะ

 

โดย: opleee 17 กรกฎาคม 2550 23:41:11 น.  

 

HAPPY คืนวันพฤหัสค่ะ
แวะมาทักทายกันก่อนเข้านอน good nite น้า

 

โดย: cherryhip 19 กรกฎาคม 2550 23:04:22 น.  

 

 

โดย: opleee 21 กรกฎาคม 2550 13:27:46 น.  

 



มีความสุขในวันศุกร์นะคะ

 

โดย: cherryhip 27 กรกฎาคม 2550 18:18:40 น.  

 


Happy Happy Today naka

 

โดย: cherryhip 1 สิงหาคม 2550 22:04:34 น.  

 

แวะมาเยี่ยมเยียนครับ เอาเรื่องสั้นใหม่มาฝากด้วย
"ความทรงจำใต้ผ้าห่มสีจาง"
ติดตามได้ที่บลอคผมนะครับ

 

โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 3 สิงหาคม 2550 13:36:58 น.  

 

เข้ามาหาก่อนนอนค่ะ คิดถึงนะค่ะ

 

โดย: opleee 4 สิงหาคม 2550 23:50:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


blue mint
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add blue mint's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.