(ไม่ฟังก็น้ามตาไหลได้อะ สำหรับคนอกหัก อิอิ)

กลับมาเพื่อจะจากฉันไป..ใช่มั้ย

มินดี้ ยืนมอง เซร่า ที่เหมือนกำลังสงสัยอยุ่กลางเมือง เซร่า จากเมืองนี้ไปนานแล้ว ทำไม..ทำไม เซร่า ถึงมายืนอยุ่ที่นี่ได้ละ

มินดี้ จึงเดินเข้าไปหาและทักทาย เพื่อนเก่า"เซร่า..เซร่า" เสียงมินดี้ ทักทาย ในใจก็คิดว่าเขาอาจจำเราไม่ได้แล้ว แต่เมือ เซร่า หันมานิ่งคิดสักครู่แล้วตอบกลับมาว่า "มินดี้ ทำไมที่นี่เปลี่ยนแปลงไป" มินดี้กลับรู้สึกดีใจ อย่างบอกไม่ถูกที่เพื่อนเก่ายังจำเขาได้

"เจ้าเมืองเขาปรับปรุงเมืองนะ ตั้งแต่ที่ เซร่า ออกจากเมืองไปนะละ" มินดี้ ตอบแบบดีใจ "หรอ จำแทบไม่ได้เลย นึกว่ามาผิดเมืองแล้ว" เซร่า บอก"อืม" คำสั้นๆที่มินดี้พุดออกมาเพราะไม่คิดว่าจะได้พบ เซร่า อีก ตั้งแต่วันที่ เซร่า และเพื่อนออกเดินทางไปจากเมืองนี้

"มินดี้ พาชมเมืองหน่อยซิ เรากลัวหลง" เซร่า พูด"ได้ซิ ตามมาเลย" มินดี้ตอบกลับไป ตั้งแต่วันนั้น มินดี้ และ เซร่า ก็กลับมาสนิทกัน ทุกวันพวกเขาจะมาหากันและเที่ยวไปทั้งในเมืองและนอกเมืองฒญฬ เซร่า เล่าเรื่องราวต่างๆที่เขาได้พบเจอในระหว่างที่เขาออกจากเมืองนี้ไป รวมถึงเหตุผลที่ทำให้เขาออกจากเมืองนี้"เมืองนี้มันน่าเบื่อ เงียบสงบเกินไป ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ไม่มีอะไรให้ผจญภัย"ฒญฬ นั่นคือเหตุผลที่ เซร่า บอก มินดี้ พา เซร่า เที่ยวไปในเมืองเก่า ที่ดูแปลกไปในความรู้สึกของ เซร่าและแล้วในวันหนึ่ง " มินดี้ ไม่คิดจะออกไปจากเมืองนี้หรอ" เซร่า เอ่ยออกมา "ทำไมหรอ"มินดี้ สงสัย "ก็เมืองนี้มันน่าเบื่อแล้วนี่นา เราไปเมืองทางตะวันตกกันมั๊ย" เซร่า เอ่ยชวน

มินดี้ นิ่งเงียบ เซร่า กำลังจะจากเมืองนี้ไปอีกแล้วหรือนี่ เธอรำพึงกับตัวเองในใจ"ไปนะ มินดี้ เราไปเมืองทางตะวันตก กัน ได้ยินว่าที่นั่น สนุกมาก เซร่า อยากไป"เซร่า ชวนอย่างจริงจัง

มินดี้ นิ่งเงียบไปแล้วก็ตัดสินใจ "ไปก็ได้ ตามใจ เซร่า" มินดี้ตัดสินใจ"เจอกันตอนเช้าที่ประตูเมืองนะ" เซร่านัด "จ้า" มินดี้รับคำ

รุ่งเช้า มินดี้เตรียมขนมปังและน้ำ สำหรับการเดินทางเมื่อไปถึงประตูเมืองจุดนัด เซร่า ยืนรอ มินดี้ อยุ่แล้วการเดินทางของพวกเขาก็เริ่มตั้นขึ้นตลอดการเดินทางทั้งคู่พบเจอผู้คนมากมายที่กำลังเดินทางไปเมืองทางตะวันตกเช่นเดียวกับเขาทั้งสอง "เห็นมั้ย มีแต่คนอยากไปเมืองทางตะวันตก ที่นั่นต้อง สนุกแน่"เซร่าพูดขึ้นมา

ระหว่างทาง มินดี้แบ่งขนมปังและน้ำให้ เซร่า เสมอทั้งสองเดินทางมาไกลเมื่อมินดี้ล้ม เซร่ายื่มมือมาฉุดให้ลุก สองมือจับกันไว้มั่นเหมือนดังจะไม่ให้มันแยกจากกันและแล้วเมื่อทั้งสองเดินทางมาถึงเมืองทางตะวันตก เมืองที่มีกำแพงแก้วกั้นล้อมรอบ กำแพงสูง ใหญ่ "กำแพงสูงจังเลย เราจะเข้าไปได้ยังไง" มินดี้สงสัย "ปีนขึ้นไปไง"เซร่า บอกออกมา ทั้งสองพยายามปีนกันอยุ่นาน ทั้งเหนื่อย ทั้งหมดแรง

แต่ไม่มีใครสามารถปีนข้ามกำแพงแก้วสูงชันนั้นไปได้ "มินดี้ เธอก้มลงให้ฉันปีนขึ้นไปบนกำแพงหน่อยซิ" เซร่า ออกความเห็น มินดี้ก้มลงให้ เซร่า เหยียบปีนข้ามกำแพงแก้วนั้นไป บัดนี้ เซร่า ได้ข้ามผ่านกำแพงแก้วนั้นเข้าไปในเมืองได้แล้วเหลือทิ้งใว้แต่มินดี้ ที่ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ หมดแรง"พยายามซิ มินดี้" เสียงเซร่าดังลอดผ่านกำแพงแก้วมา" พยายามนะ เดี๋ยวเราจะเข้าไปดูในเมืองก่อนนะ"

สิ้นเสียง เซร่า ก็วิ่งเข้าไปในเมือง มินดี้ได้แต่ยืนมองตามหลัง เซร่าทะลุผ่านกำแพงแก้ว"ไม่หรอก เซร่าไม่ได้ทิ้งเรา เขาแค่เข้าไปดูในเมือง เดี๋ยวเขาก็ออกมารับเรา" คำพูดที่มินดี้ปลอบใจตัวเอง เพราะเธอเองยังได้ยินเสียง เซร่า เรียกให้เธอปีนข้ามกำแพงนั้นมา ถึงแม้ว่า เสียงนั้นจะแผ่วลงทุกที แต่ทุกครั้งที่ได้ยิน มินดี้ จะรุ้ว่า เซร่า ยังไม่ลืมเธอ มารู้ตัวอีกครั้ง เธอก็ไม่ได้ยินเสียงเรียกนั้นอีกแล้ว

"เซร่า เธอหายไปไหน เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่านะ" มินดี้เริ่มเป็นห่วง เมื่อเธอมองไปรอบข้างหลายคนที่ไม่สามารถปีนข้ามกำแพงไปได้ เริ่มเดินทางกลับ หลายคนที่มาชวนเธอกลับแต่เธอตัดสินใจรอ เซร่า อยุ่ที่นี่ ตรงกำแพงแก้วที่กั้นพวกเขาใว้

"จะบ้าหรอ มินดี้ ถ้า เซร่า เขาไม่ออกมาละ เธอจะอยู่ยังไง"เพื่อนร่วมทางถาม มินดี้"ไม่เป็นไร ฉันจะรอเซร่า เขารู้ว่าฉันอยุ่นี่ ถ้าเขากลับมาไม่เจอฉัน เขาจะทำยังไง"มินดี้ตอบกลับเพื่อนๆที่ร่วมเดินทางมาต่างพากันกลับเมืองยังคงมีแต่ มินดี้ ที่รอคอยว่า เซร่า จะกลับมาจาก วัน เป็น เดือน เคลื่อนผ่านไปเป็น ปี ที่มินดี้ยังรอคอย เซร่า

แล้วในวันหนึ่ง เมือเธอมองผ่านกำแพงแก้วนั้น "เซร่า..เซร่า" มินดี้ตะโกนร้องเรียก เธอทุบกำแพงแก้วนั้น แรง แรงขึ้นแต่ดูเหมือน คนที่อยู่อีกด้านของกำแพงจะไม่สนใจกับเสียงเรียกที่ดังผ่านข้ามกำแพงมา"เซร่า..เซร่า" เสียงดังมากขึ้น มากขึ้น ขณะนี้ เซร่าเดินมาอยู่ด้านหน้ากำแพงแก้วนั้น เซร่า เดินจับมือมากับใครคนหนึ่ง เดินมาหยุดที่ อีกด้านหนึ่งของกำแพงแก้ว แล้วเอ่ยถาม"เธอ เรียกฉันหรอ" เซร่าเอ่ยถาม "เซร่า..ฉันมินดี้ไง..เธอจำฉันไม่ได้หรอ" มินดี้ ตัดพ้อเซร่าหัวเราะร่า "ฮ่า ฮ่า ฮ่า มินดี้ นี่เธอยังอยู่นี่อีกหรอ

ฉันนึกว่าเธอกลับเมืองไปแล้วนะ"มินดี้ นิ่งอึ้งหมดแรง ทุกวินาที ทุกลมหายใจ ที่เธอเฝ้ารอแต่คนที่เธอรอกลับลืมเธอ"เกรซ..นี่ไงคนที่เดินทางมากับเรา..แต่เขาปีนข้ามกำแพงไม่ได้" เสียง เซร่าพูดกับเจ้าของมือที่เขากำลังเกาะกุมมือนั้นใว้ "มินดี้..ถ้าเธอปีนเข้ามาไม่ได้ เธอก็กลับไปเมืองเธอเถอะ"เซร่าแนะนำ มินดี้นิ่งงันพุดไม่ออก แล้ว เซร่า ก็เดินจับมือกับใครคนนั้นเดินกลับหายเข้าไปในเมือง

ได้ยินก็แต่เสียงหัวเราะที่ดูจะมีความสุขของทั้งสอง..ทิ้งใว้แต่ มินดี้ ที่ตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าเธอมาอยู่ที่นี่ทำไม เพื่ออะไร"เซร่า..เธอกลับมาทำไม..เธอกลับมาเพื่อจะจากฉันไปอย่างนั้นหรอวันนี้ ฉัน จะไม่มีมือของเธอมาฉุดฉันเวลาที่ฉันล้มใช้มั้ยเธอ ลืมฉันคนนี้จริงๆแล้วใช่มั้ย"



minddy

Create Date : 05 มิถุนายน 2549
Last Update : 5 มิถุนายน 2549 13:35:31 น.		9 comments
Counter : 420 Pageviews.
Share Tweet