|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Oh my girl ซีรี่ส์ญี่ปุ่นที่น่าดู
ทั้ง ๆ ที่ตั้งใจจะดูซีรี่ส์เกาหลีบ้าง แต่เมื่อถึงเวลาที่จะต้องตัดสินใจหยิบหนังมาดู ก็เลือกที่จะหยิบหนังญี่ปุ่นทุกที คงจะเป็นเพราะว่าหนังญี่ปุ่นนั้นสั้น กระชับ และจบในตอน ดูแล้วไม่ติดพันมากมายเหมือนของเกาหลี อย่างเช่นถ้าคืนนี้เราตั้งใจจะดูหนัง 2 ชม. เมื่อดูหนังญี่ปุ่นไป 2 ตอนแล้วเราก็นอนได้ แต่ถ้าเป็นหนังเกาหลีเผลอ ๆ อาจจะดูจนสว่างเลยก็ได้
เมื่อจบจาก 1 litre of tears แล้ว ไม่ใช่ว่าเราจะดูเฉพาะหนังเก่า ๆ หรอกนะคะ คราวนี้เราหยิบ Oh my girl มาดูบ้าง ขอเป็นคนทันสมัยกับเค้าบ้างเถอะ
ละครเรื่องนี้มาแปลกนะคะ ไม่ได้นำเสนอเรื่องราวความรักระหว่างหนุ่มสาว แต่เป็นความรักระหว่างผู้ใหญ่ (ที่ไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน) กับเด็ก (ที่ถูกทอดทิ้งทำให้กลายเป็นเด็กมีปัญหาและเอาแต่ใจ)
เรื่องมีอยู่ว่า โคทาโร่ซึ่งเป็นนักเขียนไส้แห้ง เขามีความใฝ่ฝันที่จะเป็นนักเขียนนิยายที่มีชื่อเสียง แต่ในตอนนี้เขาเป็นแค่นักเขียนนิยายทางมือถือและทำงานเขียนคอลัมน์ให้นิตยสารฉบับหนึ่งเพื่อหาเลี้ยงชีพ
อยู่มาวันหนึ่ง เขาจำต้องกลายเป็นคนดูแลหนูน้อยอันจัง ดาราเด็กยอดนิยมซึ่งเป็นลูกสาวของพี่สาวที่ตัดขาดกันไปนานแล้ว แม่ของอันจัง (จำชื่อไม่ได้แล้ว) เป็นดาราดังผู้ทุ่มเทให้กับงานแสดงเพียงอย่างเดียวจนลืมนึกถึงความรู้สึกของคนรอบข้างไป (ในตอนแรกเรางงกับความสัมพันธ์ของโคทาโร่กับพี่สาวมากว่าทำไมถึงบอกว่าเป็นพี่น้องกันแต่ไม่ได้เกี่ยวพันทางสายเลือด เรื่องมาเฉลยตอนหลังว่าต่างคนต่างก็เป็นลูกติดของพ่อและแม่ที่มาแต่งงานกัน น่าจะบอกตั้งแต่แรก ปล่อยให้งงอยู่ตั้งนาน) ในวันงานศพของพ่อและแม่ของทั้งคู่ โคทาโร่เฝ้ารอหวังว่าพี่สาวจะกลับมาร่วมงาน แต่ในที่สุดเธอก็ไม่มาเพราะติดงานแสดง โคทาโร่ผิดหวังในตัวพี่สาวมากทำให้เขาตัดสินใจตัดขาดจากเธอ
อันจังรับรู้เพียงว่าพ่อของเธอตายไปนานแล้ว ส่วนแม่ของเธอก็เป็นดาราดังซึ่งไม่สามารถจะเปิดเผยว่าอันเป็นลูกของเธอได้ อันมีความใฝ่ฝันเดียวกับแม่คืออยากเป็นดาราฮอลลีวูด เธอจึงตั้งใจทำความฝันของเธอให้เป็นจริงด้วยการทำหน้าที่นักแสดงให้เต็มที่ และไม่เคยบอกใครว่าแท้จริงแล้วแม่ของเธอคือใคร
เมื่อแม่ของอันมีโอกาสได้ไปคัดตัวที่ฮอลลีวูด เธอจึงฝาก (บังคับ) ให้โคทาโร่ดูแลอันแทน โดยมีมิเนโกะเป็นผู้จัดการคอยดูแลเรื่องงานให้อัน ส่วนโคทาโร่ก็ให้ดูแลในเรื่องส่วนตัวไป ทำให้โคทาโร่ปวดหัวเป็นอย่างมากเพราะต้องดูแลอันซึ่งเป็นเด็กเอาแต่ใจมาก ถึงแม้อันจะเป็นดาราเจ้าบทบาท แต่แท้ที่จริงแล้วเธอก็เป็นเด็กที่ต้องการความรักความอบอุ่นเหมือนเด็กทั่ว ๆ ไป อันรักแม่มาก เธอรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับแม่อย่างเคร่งครัดและเฝ้ารอการกลับมาของแม่อย่างใจจดใจจ่อ แต่แล้วแม่กลับทำให้เธอผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีก มีเพียงโคทาโร่ที่เข้าใจและคอยดูแลอันอยู่ทำให้ทั้งคู่ผูกพันกันมากขึ้นเรื่อย ๆ
ในตอนแรกที่ดูเรื่องนี้รู้สึกว่า หนูน้อยอันจังช่างแก่แดดจัง ส่วนยัยผู้จัดการส่วนตัวก็เอาแต่ใจไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย แต่เมื่อดูไปก็เริ่มอินกับเรื่องมากขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนพระเอก รู้สึกว่าพระเอกญี่ปุ่นจะเป็นแบบนี้หลายคนเลย คือดูตอนแรกเฉย ๆ แต่ดูไปดูมาเริ่มรู้สึกว่าดูดีขึ้นเรื่อย ๆ แฮะ
เราเคยคิดว่า น่าจะมีใครลองทำหนังที่ไม่ได้เน้นความรักระหว่างชายหญิงบ้างนะ จริง ๆ ก็เคยเห็นมาบ้าง ส่วนใหญ่เป็นหนังญี่ปุ่นทั้งนั้น แต่เพิ่งจะเจอเรื่องนี้ที่หยิบเอาประเด็นความรักระหว่างผู้ใหญ่กับเด็กมาเล่นแทนความรักระหว่างชายหญิง แต่เมื่อดูแล้วก็ไม่ต่างจากความรักของผู้ใหญ่เท่าไหร่นัก มีการน้อยใจด้วยเมื่ออันจังเห็นโคทาโร่ให้ความสนใจกับเด็กคนอื่นมากกว่าตน
โดยสรุปแล้ว เราชอบเรื่องนี้นะคะ ฉากที่ชอบก็มีอยู่หลายฉากแต่เนื่องจากดูรวดเดียวจบเราจึงไม่ได้เก็บรายละเอียดมากเท่าไหร่
สงสัยช่วงนี้เราจะหักโหมกับการดูละครไปหน่อยเลยอาจจะเบลอ ๆ ไปบ้าง ถ้าเขียนอะไรที่มันวกวนหรืออ่านไม่ค่อยรู้เรื่องก็อย่าถือสากันเลยนะคะ ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงล้างสต๊อกหนังค่ะ
ปล. เรื่องนี้จะทำภาคพิเศษออกมามั้ยนี่
| Create Date : 12 มีนาคม 2552 |
| Last Update : 12 มีนาคม 2552 0:51:13 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 945 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
