ชอบภาพพื้นหลังจัง สีสวย น่ารัก

สวัสดีครับน้องนก

คราวนี้เม้นท์ได้แล้วแหะ
เมื่อก่อนเลื่อนดูบล็อกยังไม่ได้เลยครับ

มากอดๆๆๆๆๆ อย่างเดียวเลยคุณนก

คิดถึงอ่ะ ฮือ...

คุณนกจ๋า เป็นยังไงบ้างสบายดีใช่ไหม
หายไปไม่ส่งข่าว เพื่อนคิดถึง เป็นห่วงนะคะ

มีความสุขนะคะคุณนก อะไรไม่ดีทิ้งไปซะ
มาเริ่มต้นใหม่วันพรุ่งนี้กับนาห์นะคะ
พรุ่งนี้วันขึ้นปีใหม่ของอิสลามค่ะ

ยิ้มๆนะคะ

ปล.ดีใจมากที่เห็นคุณนกกลับมาซะที

ดีใจที่สุดเลย

นกกลับมาแล้ว เป็นอย่างไรบ้างคะนี่

อย่าหายไปอีกนะ...คิดถึง

ขอมา กอดๆๆๆๆๆๆ ด้วยคนนะคะ

พี่บีจะมาบอกว่า หน้าศาลพระภูมิที่บ้าน แม่ปลูกนางแย้มไว้เต็มเลย
จริงๆเราปลูกแค่สองสามต้นค่ะน้องนก แต่เค้าจะแตกต้นอ่อนรอบๆต้นแม่เค้าเต็มเลย

ดอกหอม สวย มีครั้งนึง แม่พี่นั่งนับดอกเล็กๆในพวงช่อน่ะ ได้ถึง 125 ดอกเลยค่ะ

ไปแระ วันนี้ต้องทำงานจ๊ะ

คิดถึงนะ

คนที่น้องนกอยากกอด
ใช่คนนี้อ๊ะเปล่าครับ คริคริ

ระลึกถึงเสมอนะคะ

โห้ ดอกนางแย้มหน้าตาแบบนี้เอง ไม่เคยเห็น

ขอบคุณค่ะสำหรับคำมาให้ชม

นกจ๋า..คิดถึงนะ
เล่นหายไปซะนานเลย

มาแล้วหรือจ๊ะ

มาทีไรไม่ได้เม้นท์ทุกที
คิดถึงนะ

ไม่ได้มา...ก็หัวยุ่งเหมือนกันจ้า

เพิ่งเคยเห็น เพิ่งเคยได้ยิน นี่แหละ "นางแย้ม"

ถ้าเจอเองแม่น้องรันคงเรียก "ผกากรอง"

มากอดๆๆๆคุณนกค่ะ คิดถึง (อ้อนอีกแล้ว)

ไม่ได้เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆนานแล้ว
สบายดีนะครับ

แวะมาเยี่ยมคนเก่าคนแก่
คงเพราะเฒ่าชแร
เลยแก่ชรา
อัพบล็อกบ่อยไม่ไหว
อิอิ

นกเอ๋ยนกน้อย
บินหายจ้อยไปไหนอีกแล้ว

น้องนก..

สบายดีไหม..
รักษาสุขภาพนะจ้ะ..

คงไม่ได้แย้มเยาะใคร แย้มยิ้มรับสิ่งใหม่มากกว่านะ