ลมหนาวลาหน้าร้อนก่อนสายฝน
ดอกตะแบกร่วงหล่นคละคนหญ้า
ดอกประดู่เหลืองช่อละออตา
แว่วเสียงเพลงอำลาทิวาวัน

สวัสดียามค่ำค่ะคุณนก

ฝ่าลมร้อนร้อนลนจนลมฝน
ฝ่าลมฝนฝนพาหาลมหนาว
ฝากหัวใจใจรักไว้กับดาว
ท้องฟ้าพราวดาวเดือนเลื่อนลับไป

ฝากหัวใจไว้กับดวงตะวัน
ส่องแสงพลันใจร้อนแรงฤาไฉน
ฝากความรักฝากสายลมล่องลอยไป
ฝากหัวใจไว้ใต้หล้าฟ้าสีคราม

..........................................
กำลังหัดแต่งกลอนใหม่เลยแต่งไปเรื่อยๆ ชอบใบเมเปิ้ลมาก ท่านแต่ง
กลอนเพราะจัง..ขอบคุณค่ะที่ได้อ่าน

หวัดดีค่ะคุณนก แต่งกลอนเพราะจังค่ะ เห็นภาพเลยค่ะ

ชอบบทสุดท้ายค่ะ..

ยามประดู่แย้มดอกในหมอกหนา
จึงรู้ว่า.. ที่ผ่านผัน ในวันก่อน
เป็นได้เพียง บทหนึ่ง ในละคร
ที่เก็บย้อน มาเล่า..วันเหงาใจ

เศร้านะครับ แต่ก็ยังดีที่มี "วันฟ้าสีทองของความฝัน"......

คุณนกสู้ๆๆคะ หัวใจเราเค้าไม่เห็นค่าก็เอาคืนมา เนอะ มันมีค่ามากมายคะ

ยามประดู่บานไสวในหน้าร้อน
กลีบเกสรร่วงพรูสู่ดินหมอง
ปิดความทุกข์เห็นสุกปลั่งดังเปลวทอง
เตือนทุ่งท้องเตรียมรับฝนต้นฤดู

เหล่าพืชพันธุ์ธัญญาจากฟ้าฝน
เทวดาฟ้าบันดลให้คนสู้
พฤกษาสั่งสะพรั่งบานดอกก้านพรู
เป็นอาหารแด่ทุกผู้สู้ชีวิต

อรุณสวัสดิ์ค่ะ..

คุณนกสบายดีนะคะ..นำกำลังใจมาส่งคะ..ยิ้มสู้ๆๆคะ..

ไพเราะมากค่ะ

แวะเอาสีม่วงมาป้ายแถวนี้ งุงิงุงิ

...ร้อยก้านล้านใบที่ร่วงหล่น
ร้อยกลีบร่วงปนบนพื้นผิว
เหมือนรอยรักที่ร้าวแยกรอวันปลิว
ออกจากใจที่หวั่นหวิวลิ่วลอยลม

แต่คงเหลือคราบแฝงคอยแทงทิ่ม
คอยตอกลิ่มทิ่มปักใจหนักถม
คราบรอยรักรอยช้ำระกำตรม
ยังผสมอยู่ในใจไม่คลายจาง

...แวะมาอ่านกลอนเพราะๆครับ....

บทกลอนไพเราะมากเลยค่ะคุณนก

แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ

แวะมาเยี่ยมคุณนกค่ะ

หูกวางฟ้อนใบแฝงสีแดงฉาน

ทำให้นึกถึง โรงเรียนตอนมัธยมเลยค่ะ
มีต้นหูกวางเต็มไปหมด
ยามร่วงก็พากันร่วงทั้งโรงเรียน
เดินไปทางไหนมีแต่ใบหูกวาง
เรี่ยรายตลอดถนน ย่ำย่างดับกรอบแกรบๆ

คิดถึงวันนั้นจัง
บทกวีอ่อนหวานค่ะ

หากยังพอ มีสุขบ้าง จากคิดถึง
ไม่ถึงครึ่ง ของความเศร้า และเหงาหงอย
ก็ยังสุข แม้เพียงฝัน นับวันคอย
ถึงเลื่อนลอย ก็ช่างมัน ฝันยังดี


หอบรักมาฝาก จากคนรู้ใจค่ะ

เมื่อฤดูกาล แปรผัน คืนวันผ่าน
รักที่เคยแนบนาน แสนหวามไหว
กลับแปรเปลี่ยน เวียนผัน หันเหไป
ใจสลาย ใครหนอใคร จะไม่ตรม

ใบไม้ปลิว แล่นลิ่วร่วง จากห้วงฟ้า
หยาดน้ำตา รวยรินไหล ใจขื่นขม
กับคืนวัน อันไร้เธอ..ฉันเหม่อตรม
ทนเจ็บจม ข่มอย่างไร ไม่จืดจาง

ถึงอย่างไร ต้องทนยืน ฝืนให้ได้
ลมหายใจ ยังมีอยู่ คู่กายร่าง
ฉันต้องเดินต่อไป ในเส้นทาง...
แม้อ้างว้าง สักเพียงใด ใจต้องทน..

คุณแซนด์ซี
ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่ร่วมแจมนะคะ ไปด้วยกันได้ดีจังค่ะ

คุณ Botanichuman
ยินดีต้อนรับค่ะ ดีใจนะคะที่มีเพื่อนที่มีรสนิยมเดียวกันเพิ่มมาอีกคน

คุณ Aedjung
บทกลอนของคุณก็ไพเราะมากค่ะ ขอบคุณนะคะ

คุณสีน้ำฟ้า
ขอบคุณที่ชมนะคะ นกยังฝึกหัดอยู่ค่ะ เป็นแค่กลอนเองนะคะ อยากจะเป็นทั้ง โคลง ฉันท์ และ กาพย์ คงต้องหัดอีกนานค่ะ

คุณ Modisk
คุณจีน
มาเวลาไล่ๆ กันเลยนะคะ ขอบคุณทั้ง 2 ท่านที่มาเยี่ยมค่ะ

อาบูลย์ขา
ไปก๊อปเอานิยายมาอ่านแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่เอามาวางไว้ค่ะ

คุณพิจักษณา
ชอบโคลงของคุณจังเลย ศิษย์ครูสดายุนี่เก่งๆ ทุกคนเลยนะคะ

คุณ Sugarhut
ขอบคุณที่แวะมานะคะ สีม่วงก็สวยนะคะ แต่นกเป็นคนที่ชอบสีชมพูค่ะ แต่รู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองชักจะชอบสีเทา ไม่รู้เป็นไงค่ะ ฟ้าทึมเทามั้งคะ

คุณ Big-lor
ดีใจนะคะที่คุณมาเยี่ยมถึงบ้าน ชอบบทกวีของคุณหลายบทค่ะ ขอบคุณที่เอาบทกลอนมาวางไว้ค่ะ

คุณปาต้า
มาเยี่ยมตั้ง 2 ครั้งนะคะ สาวผู้ร่าเริงของนก สงสัยต้องมีรางวัลให้แล้วมั้งคะ อิอิ

คุณกวิสรา
อยากเห็นน้องอิงค์จังค่ะ คงจะสวย อ่อนหวาน เหมือนคุณแม่นะคะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนค่ะ

แม่อุ่น
อบอุ่นทุกครั้งที่แม่อุ่นมาเยี่ยมค่ะ
..ถ้าฝันแล้วไม่อยากตื่นจากความฝัน
เพียงฝันนั้นมีเธอเข้ามาใกล้
แม้ไม่ได้มาหยิบยื่นหัวใจ
เพียงแค่เห็นอยากจะไม่ตื่นจากฝัน..
ขอบคุณแม่อุ่นค่ะ

แวะมาส่งเข้านอนค่ะ

นอนหลับฝันดีเน้อเจ๊า...

ฝันดีนะคะ
สุขในฝัน พอตื่นพลันก็ให้สุขยิ่งนะคะ

โอ้ดวงใจหทัยพ่อพ้อคราหนาว
แอบแนบเนา - เงาอบอุ่นกรุ่นสมัย
อยู่ในนั้นมั่นในจิตห่อนทิศใด
หลงลืมใยในวัยเยาว์เจ้าดวงมาน..

**************************

ชมพูพันธุ์ทิพย์บานม่วงลานพื้น
เพียงต้นยืนคู่อาคารริมน้ำนั่น
เจ้าพระยาสายชีวาเทอมปลายพลัน-
มั่นทรงจำประทับไปไม่รู้เลือน...

***************************

อ่านบทกลอนของคุณหทัยชนกแล้ว
นึกถึงภาพทรงจำเก่าๆสมัยเรียนค่ะ..
แม้กาลผ่านวารล่องท่องนานเดือน.....เฮ้อ!
ขออนุญาตนั่งรำลึกอยู่ในก้องนี้ก่อนนะคะ
ตอนนี้ยังกลับบ้านไม่ได้ค่ะ..กลัวจมทะเลทรงจำ..อิอิ..

ปล.ขออนุญาตแก้คำผิดค่ะ..

ขออนุญาตนั่งรำลึกอยู่ในห้องนี้ก่อนนะคะ..

************************************

หลับฝันดีค่ะ..

เพิ่งมีโอกาสแวะมาอ่านกลอนคุณนก...เขียนดีจังค่ะ
โดยเฉพาะบทสุดท้าย...
สรุปได้อย่างสะเทือนใจ

มาอ่านกลอน เพราะๆๆ

คุณ Gripenator
แม่อุ่นขา
ขอบคุณที่มาส่งเข้านอนค่ะ มีมิตรมาส่งเข้านอนคงนอนหลับฝันดีแน่ๆ ค่ะ

คุณ ณ กมล
กมล ก็ใจ นะคะ หทัย ก็ใจเช่นเดียวกัน ยินดีมากค่ะที่คุณนำบทกลอนมาวางไว้ ขอบคุณมากค่ะ

คุณนาง
ดีใจมากๆ ที่คุณนางมาเยี่ยมถึงที่นี่ ชื่นชมบทกวีของคุณนางค่ะ ไพเราะมากเหลือเกิน เพลงประกอบก็ยอดเยี่ยม ละเมียดละไมนะคะ ขอบคุณนะคะ ว่างๆ มาแจมบทกลอนได้ค่ะ สำหรับ โคลง ฉันท์ และ กาพย์ เป็นอะไรที่ยากสำหรับนกนะคะ ขอเวลาศึกษาก่อน วันหนึ่งอาจมีงานมาอวดได้บ้าง

คุณดาริกามณี
ชื่อคุณไพเราะจังค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ ยินดีต้อนรับนะคะ มาได้ตลอดเวลาเลยค่ะ

สัมผัสได้ กับใจ อันหนาวเหน็บ
เพราะเคยเจ็บ เคยหนาว เศร้าหนักหนา
อยากอยู่ใกล้ ไม่ห่าง จากกานดา
รอจนกว่า ขวัญเจ้า เข้าคืนตน

ปลดปล่อยใจ ออกไป ตามวิถี
อาจจะมี สุขบ้าง อีกสักหน
อย่ากักขัง เหนี่ยวไว้ เพราะใจตน
จะหมองหม่น ทนทุกข์ ทรมาน

ทุกข์สุดทุกข์ ชาชิน สิ้นรู้สึก
เหลือสำนึก ฝังใน ใจยังฝัน
ว่าสุขสม เอมอิ่ม ยิ้มได้พลัน
แม้เพียงฝัน ยังดี ที่สุขเป็น

ปลดปล่อยใจให้เป็นอิสระนะคะ

แวะมาทักทายค่ะ
บทกลอนไพเราะมากๆเลยค่ะ

สวัสดีครับคุณนก
อ่านกลอนแล้วเศร้าจัง..
สาวฯ..นี้..แต่งกลอนเศร้าฯ เก่งนะครับ
มาให้กำลังใจครับ
สบายดีนะครับ..
แทบจะไม่เคยคุยกันเลยในห้อง....
....อิอิอิ....

อย่าจมอยู่กับความขมขื่นเลยค่ะ

ไปหนุกหนานที่บล๊อกปาต้าดีกว่านะ

นะคะ จะได้หายเครียด

แม่อุ่นขา
มาเยี่ยมถึง 3 ครั้งแล้ว สำหรับ page นี้ น่ารักจัง ขอบคุณนะคะ

คุณ Au_ja
ขอบคุณค่ะ คุณอุ๊ ยินดีต้อนรับนะคะ บทกวีที่บ้านคุณอุ๊ก็ยอดเยี่ยมค่ะ แล้วมาอีกนะคะ

คุณอ่านเกม
ขอบคุณที่มาเยี่ยมนกอีกค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจแม้จะไม่ค่อยได้คุยกัน แต่นกทราบค่ะว่านกมีมิตรที่ปรารถนาดีอย่างสม่ำเสมอเลย

สาวผู้ร่าเริง
แค่เข้าไปที่ blog ของคุณปาต้า นกก็อดอมยิ้มไม่ได้นะคะ ไปบ่อยค่ะ ขอบคุณสำหรับความหนุกหนานค่ะ มาเยี่ยมนกอีกนะคะ

ความฝัน กับ ความเหงา
เสมือนเพื่อนเพรียง คอยเคียงข้าง
หนึ่งเหงา หนึ่งฝัน สองเดิมร่วมทาง
สายใยรัก พบพาน ด้วยใจจริง....

มาส่งเข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะ

มาเยี่ยมคุณนก กลอนกรอบบน ๆ ล้วนเป็นผู้มีฝีมือทังนั้นค่ะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันนะคะ

แวะเข้ามาส่งกำลังใจตามปกติค่ะ ยิ้มสู้ด้วยกันนะคะ

ชอบกลอนของคุณหทัยชนกจังค่ะ

ขอบคุณที่แวะทักทาย

และอ่านกลอนของน้องปูน

ปฏิบัติหน้าที่ส่งคุณนกเข้านอนค่ะ
ฝันดีนะคะ ตื่นขึ้นมาด้วยความสดใส
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ขอบคุณเหล่ามวลมิตรสนิทแนบ
ที่ส่งแบบไมตรีมีมาให้
ทั้งจอมจุ้น แม่อุ่นละมุนใจ
คุณแซนด์ซี ที่วิไลหาใครเทียม

คุณปาต้า สาวเจ้าผู้เริงร่า
คุณแม่ของน้องปูนมาแวะเยียนเยี่ยม
นกขอบคุณทุกท่านใจเต็มเปี่ยม
สุขใดเทียมมีเพื่อนมาเยือนกัน

ขอบคุณทุกท่านนะคะ

แวะมาอ่านกลอนเพระ ๆ จ้า

สวัสดีวันศุกร์ค่ะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ

แวะมาแล้วค่ะ และจะมาอย่างสม่ำเสมอค่ะ

ขอบคุณคร้าบ ที่แวะมาทักทาย
บ้านของทะเลที่ไร้คลื่น

ดีใจคร้าบที่ท่านมาเยี่ยม

ขอบคุณคร้าบ

อย่าเศร้าไปเลยครับ เพราะว่าวันก่อน

พี่แอบเอา link ของน้องนก บังคับให้

หนุ่มบางคนอ่านแล้วครับ



เค้ายังอ่านจบหมดทุกหน้าเลยครับ

ชอบหน้าทุเรียนเหมือนพี่เลย ขำๆ

ล้อเล่นครับ