|
✿ น้อยใจ - ธิติมา ประทุมทิพย์ ✿
รู้ว่าเธอกับเขาเป็นแค่เพื่อนกัน ก็รู้ในใจอย่างนั้นแต่ไม่รู้ทำไม ต้องคิดต้องหวั่น ต้องเป็นทุกข์ใจ เหมือนกลัวความหวั่นไหวเกิดในใจของเธอ
ทั้งที่เธอกับฉันเราก็เพื่อนกัน แต่แค่เป็นไปอย่างนั้นไม่ได้รู้ใจเลย จะทุกข์หรือสุข เหมือนเธอเฉยเมย คล้ายว่าเธอไม่เคยให้ความใส่ใจ
**อยากบอกว่าน้อยใจ เหมือนเธอลืมไปแล้วว่ามีฉัน แอบอิจฉาในความเข้าใจ ที่เธอนั้นมีให้กัน รู้บ้างไหมว่าฉันอยากเป็นอย่างเขาเพียงใด
***เขาคงดีกับเธอ เธอถึงไว้ใจ ไม่ว่าเธอมีอะไรก็ให้เขารับฟัง จะทุกข์หรือสุข เขารู้ทุกอย่าง ฉันเหมือนคนห่างไกลไม่รู้จักเธอ
(ดนตรี)
ซ้ำ ** และ ***
ฉันเหมือนคนห่างไกลไม่รู้จักเธอ
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550 |
|
6 comments |
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2550 18:29:56 น. |
Counter : 1051 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย IP: 222.123.102.239 1 พฤศจิกายน 2550 19:19:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: แซนด์ซี 1 พฤศจิกายน 2550 19:24:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรานชมพู (ตาพรานบุญ ) 1 พฤศจิกายน 2550 20:51:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 1 พฤศจิกายน 2550 22:07:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ระยอง Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หอมกรุ่นกลิ่นดอกโมก....หอมเอย หอมดั่งชวนชิดเชย.........ชื่นใกล้ หอมยังเปี่ยมเหมือนเคย..โลมเสน่ห์ โมกส่งกลิ่นกรุ่นไว้..........หล่อล้อมรักเรา
๑.. ๐ เคยหม่นเหงาซึมเศร้ากาลเก่าก่อน อบอุ่นซ้อนย้อนลงที่ตรงหน้า ด้วยรับรู้ความห่วงใยในแววตา เกินพรรณาจากพี่..นาทีนั้น
๒.. ๐ น้องเอย... สองเราเคยต่างหม่นไหม้และไหวหวั่น มาเถิด..ร่วมปลุกความผูกพัน ทุกข์จักผันลับหายมลายไป
๐ นั่นเห็นไหมทางทอดไกลไปข้างหน้า ร่วมฟันฝ่าก้าวข้ามตามกันไหม มาสิ..จับมือของพี่ไว้ จะคอยจูงกันไปพร้อมก้าวเดิน
๐ สองเรา.. สองเงา..จะทอดร่างมิห่างเหิน ช่วยบังแสงแดดเผาเราเผชิญ มาเถิดเดิน..คนดี..พร้อมพี่ชาย
๓.. ๐ ชื่นจิต... ถ้อยลิขิตที่จารสานความหมาย รับเยื่อใยไมตรีของพี่ชาย ดุจแสงฉายโชติช่วงส่องดวงมาน
๐ ที่เคยหมองเคยหม่นป่นไปสิ้น เพียงยลยินเพลงเราสองทำนองหวาน สุขล้ำทุกช่วงของห้วงกาล หลอมวิญญาณ์สองเราเข้าด้วยกัน
๐ วางลงให้ไว้แล้วดวงแก้วนี้ ขอบรรจบพบพี่ที่รอยฝัน ทั้งสายใยไมตรีนี้ผูกพัน และคงมั่น..ตราบ"สลาย"ลมหายใจ
Color Codes ป้ามด
|
|
|
|
|
|
|