ชีวิตที่มึความสวยงามนั้น อาจไม่ได้หมายถึงชีวิตที่มีความ "เต็ม" ในทุกๆด้าน แต่มันเป็นเพียงการที่เรารู้จัก "เติม" สิ่งที่สร้างสรรค์ให้กับชีวิตวันละนิดละหน่อย เหมือนการสร้างประโยคเล็กๆที่ดีๆให้กับชีวิต จนกลายเป็นเรื่องราวที่มีคุณค่าและน่าอ่านในท้ายที่สุด
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
8 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 
California trip # 14 : Snowfall

8 เมษายน 2008 ( ต่อ )


หลังจากนั่งหนาวมาในรถสักพัก
เราก็มาถึงที่เล่นหิมะของเอเดน
พึ่งรู้ว่าข้างหลังรถนี่ heater มาไม่ถึงแฮะ หนาวง่ะ

อันที่จริงตรงนี้ก็เป็นภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะเหมือนเขาลูกอื่นๆแหละ
แต่มีอยู่บางบริเวณที่ไม่มีต้นสนอยู่อ่ะ  เลยเป็นที่เล่นหิมะได้
หิมะดูขาวๆ สะอาดดี วิวสวยดีใช้ได้ ข้างๆที่เล่นพวกเราก็เป็นต้นสนตามปกติ
ธรรมชาติดีมากๆ ชอบบบ


เจ้าเอเดนที่อยากเล่นหิมะมานานนี่แทบจะถลาลงไปเล่น
โดยที่ยังไม่แต่งตัวให้เต็มยศเสียด้วยซ้ำ
เค้ามีกางเกงสำหรับใส่เล่นหิมะด้วยแฮะ  แถมด้วยรองเท้าเล่นหิมะด้วย
ของเด็กก็มีนะ  คู่เล็กๆ น่ารักดี

ตอนนั่งรถลงมานี่หนาวจนแอบรู้สึกว่าจะไม่ลงไปเล่นหิมะแล้ว 
สละสิทธิ์ยอมนั่งอยู่บนรถเลยเอ้า
แต่พอมาเห็นเค้าเล่นเลื่อนหิมะลงมาจากเขาแล้วยอมไม่ด้ายยยย 
อุตส่าห์มาจนถึงที่แล้ว ยังไงก็เล่นเจ้าค่ะ




มองเค้าแต่งตัวกันแล้วได้แต่หันมามองหน้ากันกับเพื่อน
เห็นกางเกงยีนส์ และ รองเท้า LA Gear ที่ตัวเองใส่อยู่แล้วแอบปลง
ฟางนี่แย่กว่าเราอีกเพราะเสื้อกันหนาวเป็นผ้า ดูไม่กันน้ำด้วยซ้ำ

อาดาราคงหันมาเห็นเจ้าเด็กกะเหรี่ยงสองคนยืนทำหน้าตาแปลกๆอยู่
เลยยกเสื้อกันหนาวของตัวเองมาให้ฟางใส่
แล้วบอกให้เราใส่รองเท้าหิมะของเค้าได้ 
ต้องขอขอบคุณเอาไว้ ณ ที่นี่ 
เพราะเท้าเราชาตั้งแต่ขึ้นกระเช้านี่ยังไม่หายเลย

ที่ขำก็คือเราเนี่ยจัดว่าเป็นคนเท้าเล็กกว่าผู้หญิงไทยโดยเฉลี่ยทั่วไปอยู่แล้วคือใส่รองเท้าเบอร์สามถึงสามครึ่งอ่ะ  แปลเป็นเบอร์ไทยก็ราวๆ 34 - 35
แต่อาดาราเป็นฝรั่งตัวใหญ่ๆ  สูงสักร้อยแปดสิบได้
คิดเอาเองแล้วกันว่าเราใส่รองเท้าเค้าแล้วมันจะเหลือพื้นที่ขนาดไหน
เห็นเจ้าของรองเท้าขำอยู่เหมือนกัน



กะลังก้มหน้าก้มตาใส่รองเท้าอยู่ก็ยินเสียงฟางบอกว่าหิมะตกรีบเงยหน้าขึ้นมาดูก็พบว่าหิมะตกจริงๆด้วยเหลือเชื่อจริงๆอ่ะ  ลำพังมาเดือนเมษาก็ไม่ได้คิดว่าจะมาเจอหิมะอยู่แล้ว
ยิ่งเป็นหิมะตกนี่ยิ่งไม่ได้คิดถึงใหญ่เลย



หิมะที่โปรยปรายลงมาดูเป็นฝุ่นๆยังไงไม่รู้
ไม่ได้เม็ดใหญ่แบบที่เราคิดไว้แฮะ
แล้วก็ไม่ได้ทำให้หนาวมากขึ้นเท่าไร
ที่หิมะตกวันนี้นี่เหมือนโปรยลงมาอวดโฉมให้ดูเฉยๆยังไงไม่รู้
เรากะเพื่อนดีใจกันใหญ่ที่ได้เห็นหิมะตก
ดวงดีเหมือนกันแฮะเรา



ใส่รองเท้าอาดาราเสร็จก็เดินลากรองเท้าคู่ยักษ์ไปเล่นหิมะ
กลัวจะลื่นล้มเหมือนกันนะเนี่ย
แต่เอาเข้าจริงมันก็ไม่ล้มนะ 
แถมทำหน้าที่กันความเย็นให้กับเราได้เป็นอย่างดีอีกด้วย
ถ้าไม่ได้รองเท้าอาดารานี่คงหมดสนุกไปเลยอ่ะ





กว่าพวกเราจะกระย่องกระแย่งมาถึง
อาโจก็แบกเลื่อนพลาสติกขึ้นไปได้สูงแล้วเหมือนกัน
ไม่ทันไรสองพ่อลูกก็เลื่อนฉิวลงมาจากยอดเขาให้ดูเป็นตัวอย่าง
เราเลยรีบๆเดินขึ้นไปบนภูเขาบ้าง


ตัวเราเองอยากจะเล่นเลื่อนมาตั้งแต่ตอนอ่านเรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่สมัยเด็กๆแล้ว
ในเรื่องนั้นจะเป็นเลื่อนไม้อ่ะ  แล้วดูเค้าจะทำเลื่อนกันจริงจังมาก
ตอนนี้กลายเป็นเลื่อนพลาสติกสีม่วงแปร๊ดเฉยเลย  
แต่ถึงจะไม่ใช่ไม้  แต่ก็ยังเป็นเลื่อนอยู่ดี จริงมั้ย


เดินขึ้นมาพอเริ่มเหนื่อยก็ถึงจุดเริ่มได้
เรามีเอเดนเป็นหน่วยกล้าตายโดยสารเลื่อนไปกับเราด้วยก็ยังดีวะ   ดีกว่ากลิ้งคนเดียว 
เหอๆเอ้า หนึ่ง สอง สาม  " ไปด้ายย "


ยังไม่ทันจะได้ตกใจเลยก็พุ่งเข้าข้างทางไปเป็นที่เรียบร้อย
จะเขินดีหรือจะตกใจดีเนี่ย
เอ้า ไม่เป็นไร เอาใหม่ๆ ยังเหลือทางให้เล่นอีกเยอะ







การเล่นเลื่อนรอบแรกในชีวิตเราดูจะผ่านไปแบบเข้ารกเข้าพงเล็กน้อย
ก็สนุกดี
รอบที่สองอาโจเลยมีบริการเตะส่งให้ด้วย 555
คือเค้าถามไงว่าจะให้เตะมั้ย พอเราบอกว่าเตะๆ เค้าก็เตะจริงๆนะ
ก็มันส์ดีอ่ะ เลื่อนลงมาเร็วดี
ค่อยรู้สึกตัวเองเหมือนแอลแมนโซหน่อย อิๆ



เล่นไปเล่นมาก็เริ่มหันมาสนใจถ่ายรูปกันเหมือนเดิม
เพื่อนเราชวนให้ลงไปนอนบนหิมะถ่ายรูป
ถ่ายออกมาแล้วก็รูปสวยดีนะ
แต่หนาวขามากๆ กางเกงยีนส์เปียกเลยอ่ะ
เวลาลมพัดจะรู้สึกไปเองว่าลมแทรกเนื้อกางเกงเข้ามาบาดขาเราได้ หุๆ


อาดาราเห็นเรายืนหนาวเลยถามอาโจว่าทำไมไม่เอากางเกงหิมะของเค้าให้เราใส่ด้วย
เห็นอาโจยิ้มๆแทนคำตอบ
เอ่ออ เราเองก็อยากจะใส่อยู่นะ แต่เราว่ากางเกงคงลากพื้นยาวแน่ๆ
แค่นึกภาพก็ขำจะแย่แล้ว ก็ยอมหนาวไปละกันเรา



เล่นเลื่อนกันจนเริ่มเหนื่อยและหนาวแล้ว
เอเดนก็ยังคงไม่ยอมกลับขึ้นรถ
พยายามจะเล่นเลื่อนลงมาคนเดียวให้ได้
ผลสุดท้ายหลังจากพยายามอยู่นาน
เอเดนก็ไถลแบบเอาหน้าลงมาจนได้
ไม่กลัวหน้าพังกันบ้างหรือไงก็ไม่รู้



แล้วเราก็ได้กลับขึ้นรถกันเสียที
คราวนี้เราขึ้นรถได้ก็ต้องเอามือออกจากถุงมือมาเป่า
ฮีทเตอร์มันมาไม่ถึงที่นั่งเสริมจริงๆนะ ยืนยัน
เริ่มรู้สึกว่าถุงมือคู่สวยที่คุณอาให้มามันจะไม่ได้เอาไว้ให้ไปปาหิมะเล่นแฮะ
มือทั้งชาทั้งแดงเลยง่ะ
เป็นวันแรกในชีวิตที่นึกขอบคุณลมหายใจของตัวเองที่ยังอุ่นอยู่
ก็ยังดีอ่ะ เป็นฮีทเตอร์ประจำตัว 555



กลับมาถึงบ้านอาโจช่วงเย็นๆ
ยังเหลือแรงออกไปวิ่งที่สวยแถวนี้กันอยู่
แถวๆบ้านอาโจเหมือนมีสวนของชมรมจักรยานอ่ะ
( เอ่อ เค้าชื่อ bycycle club ทำไมแปลแล้วแปลกๆก็ไม่รู้ )
แต่เพราะมันเป็นสวนสำหรับขี่จักรยานก็เลยดูกว้างงงง จริงๆ
รู้สึกคนที่ขี่จักรยานอยู่จะมองหน้าเราแปลกๆ คงงงว่าเจ้าเด็กนี่หนีพ่อแม่มาจากไหน



หลังวิ่งกลับมาบ้านด้วยความสบายตัว สบายใจ
กินข้าวเสร็จก็มานั่งดูเวบของ Body Revealed exhibition กัน
คือเป็นที่จัดแสดงพวกอวัยวะต่างๆในร่างกายคนเราให้คนทั่วไปดูอ่ะ
แล้วจะมีเปรียบเทียบระหว่างอวัยวะที่ปกติกับอวัยวะที่ผิดปกติไว้ให้ดูด้วย


ตอนแรกเราก็เฉยๆนะ รู้สึกไอ้ที่เรียน gross มาตอนปีสองนี่ก็เซ็งจะแย่แล้ว
กลัวบรรยากาศเดิมๆจะกลับมาอีก
แต่ไหนๆก็อุตส่าห์อยู่ใกล้บ้านขนาดนี้
ก็ไปดูเป็นการเปิดหูเปิดตา เผื่อที่นี่เค้าจะ dissect ได้สวยกว่าพวกเรา
( ก็แน่อยู่แล้วแหละมั้ง )


อาดารากะอาโจเครียดมากว่าจะให้เอเดนไปดีมั้ย
ตอนแรกก็ตอบๆไปแบบที่ตัวเองคิด
ปรากฎอาดาราหันกลับมาถามว่า " ถ้าเค้าเป็นลูกคุณ คุณจะให้ไปมั้ย "
อืมมม เงียบเลยเรา ตัดสินใจไม่ถูกแฮะ
เลยรู้สึกว่าให้เค้าคิดกันเองสองคนดีกว่า
อย่าไปรบกวนเค้าน่าจะดีกว่า


คุยกันเสร็จก็ปล่อยอาดารากับอาโจนั่งดูเวบกันต่อไป
เราสองคนก็เก็บของกัน (( อีกแล้ว ))
พรุ่งนี้เย็นๆเราสองคนจะบินกลับลงไป LA แล้วอ่ะ
ถึงตอนนี้ก็เริ่มชินๆกับการเก็บกระเป๋าแล้วแฮะ
ที่น่าตกใจคือของพวกเราดูเยอะๆยังไงไม่รู้


เก็บไปเก็บมาก็เลยเหลือไว้ให้อาโจใส่รถลงไปให้ อิๆ
เป็นนักท่องเที่ยวกิตติมศักดิ์มากๆ มีคนขนของให้ด้วย 55














Create Date : 08 มิถุนายน 2551
Last Update : 9 มิถุนายน 2551 1:50:07 น. 6 comments
Counter : 806 Pageviews.

 

อยากเล่นเหมือนกัน เห็นทีไรก็อยากเล่น แต่...แบบว่ามีแต่เด็กเล่น เราก็เขิลนะคะ ตอนนี้นัดกะเพื่อนว่า ไว้ลูกแกโตอีกหน่อยเราไปเล่นกับลูกแกแล้วกัน ทำเนียๆทำเป็นเล่นเป็นเพื่อนเด็ก ..หิหิ


โดย: marzo วันที่: 8 มิถุนายน 2551 เวลา:14:42:02 น.  

 
อยากไปเล่นหิมะจัง แต่ตังค์ยังไม่พอ


โดย: พิกกี้เม้าส์ วันที่: 8 มิถุนายน 2551 เวลา:15:19:01 น.  

 
นภัส
ให้ไวค่ะคุนเพื่อน
แกเขียนตลกจัง
โดยเฉพาะเรื่องรองเท้า
เรายังจำภาพถุงเท้าที่เลื่อนออกมาถึงนิ้วได้อยุเล้ยยย


โดย: ฟางข้าว IP: 58.8.84.134 วันที่: 8 มิถุนายน 2551 เวลา:21:15:57 น.  

 
โหยแก เราก็ยังต้องตัดเกรดกับพวกแกอยู่นะ
แค่นี้ก็หมักดองชีทไว้เยอะแล้วอ่ะ



โดย: N3K วันที่: 8 มิถุนายน 2551 เวลา:23:51:04 น.  

 
มาสนุกด้วยคนอ่ะ


โดย: kamonorchids วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:2:33:10 น.  

 
คุณหลาน N3K เขียนหนังสือได้เห็นภาพจริง ๆ คะ น้าติดตามอ่านของหนูมาตั้งแต่ต้นแล้วคะ เห็นว่าชอบเขียนหนังสือ และรู้สึกว่าจะเรียนแพทย์ใช่ไหมคะ เก่งมากคะ แล้วหน้าตาก็น่ารักดี (ดูจากในรูปที่ถ่ายที่ standford คะ)
ไม่ทราบว่าไปกี่วันคะ น้าก็ไป California ในช่วงใกล้ ๆ กับที่หนูไปนะคะ แต่หนูเที่ยวได้เยอะมากนะคะ
เขียนมาเรื่อย ๆ นะคะ ชอบอ่าน และขอเป็นกำลังใจให้คะ


โดย: prapasri IP: 202.57.170.76 วันที่: 9 มิถุนายน 2551 เวลา:20:30:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

MsBrenda
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




blog นี้ดูจะเกิดขึ้นมาได้เนื่องด้วยเจ้าของบล็อกเกิดอยากจะเขียน
แล้วอยากให้คนอื่นๆอ่านเรื่องที่ตัวเองเขียนด้วย
การมีบล็อกเป็นของตัวเองก็เลยดูจะลงตัวดี
และแม้ว่าช่วงนี้ถึงชีวิตการเรียนที่เป็นอยู่ไม่ค่อยเอื้อให้เรามานั่งเขียนบล็อกสักเท่าไร
แต่การที่ได้พักจากชีวิตที่วุ่นวายมาทำอะไรที่ชอบสักพัก ก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน


บางเรื่องที่เราเขียนก็ดูจะบ้าๆบอๆไร้สาระไปหน่อย
จนเหมือนยึดเป็นที่ระบายอารมณ์ในบางครั้ง
อย่างไรก็ตาม
เราต้องขอขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่เข้ามาอ่าน


ปล .
เราใช้ชื่อ N3K เป็นชื่อ blog เนื่องจากชื่อนี้เป็นชื่อกลุ่มเราสมัย ม.ต้น
แล้วเราสมัครพันธุ์ทิพย์ช่วงมอต้นพอดี ก็เลยใช้ login เป็นชื่อนี้แล (( ง่ายดีมั้ย ))

((( ปล จริงๆแร้ว )))

ตอนนี้เรากำลังจิตตกกับการเข้าสู่แผนกทำคลอดเป็นวันแรก

แอบกลัวอยู่อ่ะ เราไม่อยากทำคลอดเรย

ทำไงดีอ่ะ??




Friends' blogs
[Add MsBrenda's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.