คนเราสามารถมีชีวิตอยู่ได้.... ไม่ว่าอยู่ที่ไหน nobuta power enter !! :))
Group Blog
 
<<
กันยายน 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
27 กันยายน 2556
 
All Blogs
 
มิตรภาพของเพื่อน & ความคิดถึงมีระยะทาง

...วันนี้...พรุ่งนี้...และอนาคต





โนบุมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง นางเพิ่งจะแต่งงานไปเมื่อปีที่แล้ว และก็เพิ่งจะมีลูกน้อย น่าจะอายุราวๆแปดเดือน กำลังน่ารักน่าชังเลยทีเดียวค่ะ เป็นเด็กผู้ชาย

กับเพื่อนคนนี้ เมื่อก่อนเราสนิทกันมาก เราพูดคุยเรื่องดารา นักร้อง เพลง หนังสือ และเรื่องราวในอนาคตด้วยกันบ่อยๆ เราจะแต่งงานตอนอายุได้เท่านี้ มีลูกกันตอนอายุเท่านี้ และเที่ยวรอบโลกด้วยกันในตอนที่มีเงินและหน้าที่การงานพร้อมในสักวันหนึ่ง

แล้วเราก็ห่างหายกันไปบ้าง ด้วยหน้าที่การงานและบทบาทหน้าที่
เธอทำหน้าที่เป็นทั้งภรรยาและแม่ของลูกที่ดี ส่วนโนบุเองก็ยังคงต้องดูแลครอบครัว และดูแลตัวเองไปพร้อมๆกัน


แต่เรายังติดต่อกันอยู่เสมอๆ
ช่องทางหนึ่งในยุคนี้ ก็คงหนีไม่พ้น เฟสบุค นะคะ
เมื่อวันที่ผ่านมา เพื่อนโนบุคนนี้ เธอขึ้นสเตตัส ในนัยยะที่ว่า


"การเป็นคนที่คิดแปลกและแตกต่างจากคนรอบข้างนั้น ทำให้
เธอดูแปลกแยก"
แปลกแยกไปจากคนอื่นๆจากที่ๆเธออยู่ ...

แค่สเตตัสมันก็อินดี้แล้ว

โนบุอ่านแว๊บเดียวก็รู้ว่าเพื่อนกำลังรู้สึกอย่างไร คิดอะไร
และจะทำอะไรต่อไป (มันรู้สึกได้แบบนั้นจริงๆ)
เลยตอบใต้เม้นท์สเตตัสนางไปแบบ คนอื่นอ่านก็งงๆ พอกัน (ฮา)

ตอบบอกไปว่า

"ในที่ๆเรายืนอยู่ตรงนี้ เราก็แตกต่าง..จนบางทีก็รู้สึกได้
เราชอบดูหนังนอกกระแส เราดูซีรีย์ญี่ปุ่น เราฟังเพลงเก่าๆ
เราคบเพื่อนต่างอายุ เรารักศิลปินยุคโดโจซิตี้
เราอ่านหนังสือพี่จิก ประภาส เรารักพี่เอ๋นิ้วกลม
และเรา(น่าจะ)อินกับโปสการ์ดมากกว่าคนอื่นสิบเท่า"

เราบอกว่าบางเวลาเราก็รู้สึก เหงา เหมือนกัน
โนบุบอกเพื่อนไปว่า เธอเองไม่ได้แตกต่างนะ
เพราะทุกสิ่งที่เธอคิดและรู้สึกในตอนนี้
เราคิดว่าเราอ่านออกในทางที่เธอกำลังจะทำ

อีกวันโนบุกลับมาอ่านเม้นท์ นางมาตอบเราว่า

"ที่นางไม่รู้สึกเหงา และยังคงมีความเป็นตัวของตัวเองอยู่แบบนี้
ก็เพราะลึกๆแล้ว นางก็รู้สึกอยู่เสมอว่ามีคนที่คิดและชอบในสิ่งเดียวกันอยู่ แม้ว่าเราจะไม่ได้ใกล้ชิดกันเหมือนวันเก่าๆ
แต่รู้ว่ามีคนที่คิดและเหมือนกันอยู่
พอคิดและรุ้สึกได้แบบนี้ นางเลยไม่รู้สึกเหงา"


นี่เป็นบทสนทนา สำหรับเพื่อน ที่ให้กำลังใจกันและกัน

โนบุว่าเพื่อนโนบุนางเข้าใจในสิ่งที่เราบอกไป
และโนบุก็เข้าใจในสิ่งที่นางบอกมา
...คงเป็นเพราะเราสนิทกันมากนานมาก
มากถึงขั้น แค่เค้าโพสรูปหรือขึ้นสเตตัสมา
เรารู้เลยว่านางกำลังคิดอะไร และจะทำอะไรต่อไปบ้าง


โนบุได้มีโอกาสไปเที่ยวภูเก็ต ระหว่างเดินทาง ได้นั่งข้างๆกับคุณแม่ยังสาวกับลูกชายตัวน้อยๆ มาด้วยกัน พูดคุยสอบถามเด็กน้อยอายุได้หกขวบแล้วปีนี้ แต่คุณแม่ยังดูสาวและสวยเฉี่ยวอยู่มาก


ด้วยความที่เรานั่งคนเดียว เราเลย(แอบ)ฟังบทสนทนาของคุณแม่ยังสาวกับลูกชายไปด้วยแบบไม่ได้ตั้งใจ(จริงๆนะคะ55)


ได้ยินว่าคุยกันเกี่ยวกับการนั่งเครื่องไปญี่ปุ่น คุณแม่บอกว่า ลูกต้องนั่งเครื่องนานกว่านี้มาก ดังนั้นลูกต้องอดทน และในตอนนี้หนูห้ามส่งเสียงดังรบกวนพี่สาวที่นั่งข้างๆ
(จริงๆโนบุคงเป็นน้าสาวแล้วล่ะค่ะ )

แล้วก็มีการสอนลูกชายอีกสองสามเรื่อง


ในใจตอนนั้นทำไมไม่รู้ โนบุเกิดมีมโน อยู่ในหัวขึ้นมา...
เป็นภาพตัวเองกับลูกชาย ไปเที่ยวในที่ต่างๆด้วยกัน
แล้วก็คิดไปด้วยว่า ถึงตอนนั้น โนบุจะสอนลูกและจะคุยกับลูกด้วยคำพูดแบบไหน ^^


ย้อนกลับมาที่เรื่องของเพื่อนสนิทของโนบุ
เธอก็มีลูกชาย และด้วยความที่เราสนิทกัน โนบุเลยนึกภาพเธอออกเลย
ว่าเมื่อลูกชายคนนี้โตขึ้น เค้าจะเป็นคนลักษณะแบบไหน
นั่นเพราะโนบุรู้ดี ว่าคุณแม่ของเค้าจะสอนให้เค้าคิดและมีชีวิตในแบบไหน

การที่เราได้มีใครสักคนหนึ่ง คนที่จะสามารถเข้าใจและรับได้ในสิ่งที่เราเป็นนั้น ...มันเป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเราเลยทีเดียว

ถ้าเราเจอคนนั้น ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพในแบบของเพื่อน หรือ คนรัก
ขอให้เก็บรักษา ความรู้สึกดีดีเหล่านั้นเอาไว้ให้นานๆนะคะ

เพราะมันไม่ง่ายเลย ที่ในหนึ่งชีวิตนี้เราจะมีโอกาสได้เจอและผูกพันกับคนที่รู้สึก และมองโลกในแบบเดียวกับที่เราเป็น

อย่างน้อยๆ โนบุว่าเราจะเหงาน้อยลง
ถ้าในชีวิต เรามีเพื่อนในแบบที่มองโลกด้วยสายตาแบบเดียวกันอยู่
สักคนหนึ่ง
..

สำหรับโนบุ มันทำให้เรารู้สึกได้ว่า บนโลกใบใหญ่ๆใบนี้
ยังมีพื้นที่เล็กๆที่คอยจะรับฟังและเข้าใจเรื่องราวของเราอยู่
และที่แห่งนั้นมีกำลังใจเพียงพอสำหรับเรา

** นอกจากเพื่อนจะทำหน้าที่เป็นโลกใบเล็กของเราแล้ว
เราเองก็ควรต้องทำหน้าที่เป็นโลกใบเล็กของเพื่อนด้วยเช่นเดียวกัน


โนบุเขียนอะไรงงๆ ไปไหมคะ (ฮา) ^^








>>นอกจากจะเขียนอะไรดู งงๆ แล้ว ภาพประกอบยังดูไม่ค่อยสัมพันธ์กับเรื่องที่เขียนนะคะ (ฮา)

>>เป็นรูปที่ถ่ายเก็บไว้ ตอนไปแบคแพคที่ภูเก็ตเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาค่ะ
ถ่ายเองบ้าง น้องชายถ่ายให้บ้าง

ถ้าจะเข้ากับหัวข้อของเรื่องที่เขียนไป
ก็คือ ความคิดถึงเพื่อน ในระหว่างออกเดินทางทริปเล็กๆนี่เองค่ะ
(โยงเข้าเรื่องจนได้ )





Create Date : 27 กันยายน 2556
Last Update : 27 กันยายน 2556 21:14:53 น. 7 comments
Counter : 2195 Pageviews.

 
เข้าใจความรู้สึกค่ะ


โดย: แฟนlinKinPark วันที่: 28 กันยายน 2556 เวลา:12:29:32 น.  

 
วัวป่าเป็นคนมีเพื่อนน้อยมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
อาจด้วยเพราะเป็นคนแปลกๆ มีคนบอกมาแบบนั้นน่ะนะ โลกมีแต่ดาราและดนตรี ส่วนเพลงไทยนอกจากค่ายหลักสองค่ายแล้วก็ต้องเบเกอร์รี่มิวสิค โดยเฉพาะพี่นภ แล้วก็มาพี่น้อยวงพรู มาถึงพวกเกรซซี่คาเฟ่ สมัยพี่เล็กยังไม่เป็นที่รู้จักขนาดนี้ ซึ่งสมัยนั้นหาเพื่อนที่ชอบฟังเพลงแนวนอกกระแสด้วยกันน้อยมากๆอ่านเรื่องของคุณโนบุแล้วก็เพิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อวานของตัวเองวัวป่าเป็นคนที่ถ้าเปลี่ยนเบอร์โทรจะหายไปเลยหลายเดือน
ไม่บอกเบอร์ใคร เมื่อวานส่งแมสเซจไปบอกเพื่อนสมัยมัธยม
ส่งข้อความคุยกันแค่สองสามข้อความแต่มันเหมือนกับเราคุยกันทุกวันทั้งวัน ทั้งที่ความจริงไม่ใช่แบบนั้น มันมีความอบอุ่นในใจอย่างบอกไม่ถูกแค่สองสามข้อความก็สุขใจอย่างที่สุดแล้ว


โดย: วัวป่าหลงเงาจันทรา วันที่: 28 กันยายน 2556 เวลา:20:40:54 น.  

 
เข้ามานั่งข้าง ๆ อีก 1 คนค่ะ
การที่เราดูหนังนอกกระแสก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะแปลกแยกจากคนอื่นหนิเนอะ
ถึงเป็นส่วนน้อย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามีแต่เราเพียงคนเดียว
เราว่าแค่มีเพื่อนที่จริงใจและเหมือนกับเราเพียง 1 คนก็มากเกินพอแล้ว


โดย: หนูลีลี วันที่: 30 กันยายน 2556 เวลา:7:58:09 น.  

 
ตอนแรกเราไม่รู้ว่า salyuคือใคร แต่เพื่อนเรามาบอกว่า เค้าร้องเพลงประกอบall about lily chou chou ก็เลยเพิ่งรู้จักค่ะ :)


โดย: แฟนlinKinPark วันที่: 30 กันยายน 2556 เวลา:22:37:04 น.  

 
ไม่งงเลยค่ะ ...อ่านแล้วเข้าใจได้ง่ายๆ
บางครั้ง เราเองก็เป็นเหมือนกัน

กับเพื่อนบางคน ...ไม่เจอกันนาน
แต่เห็นเขาขึ้นสตาตัสมา แม้คำพูดจะมีนัย
แต่เราเข้าใจมันได้ง่าย มีอารมณ์ร่วม อินไปด้วย

การได้รับรู้ ว่ายังมีใครอีกคน เข้าใจเรา
มีแนวคิดคล้ายๆ เรา (เช่นการดูหนัง,ฟังเพลง ฯลฯ)
หรือพูดคุย เข้าใจไปในทิศทางด้วยกัน ...มันอบอุ่นดีนะคะ


โดย: nikanda วันที่: 5 ตุลาคม 2556 เวลา:3:43:57 น.  

 
แอบมาอ่านคำพูดที่คุณโนบุฯ คุยกับเพื่อน

นี่มันคำพูดแนวๆ เท่ๆ แบบ ละครญี่ปุ่นเลยแฮะ จริงๆนะ

แต่ความรู้สึก นี่แล่ะ จริงใจ ตรงใจ และสมแล้วที่คุณโนบุฯ สนิทกับเพื่อนคนนี้มากๆ เหมือนตัวเอง บางครั้งเวลามีปัญหา ชั้่นไม่ได้ต้องการคำปลอบใจแบบทั่วๆไป แต่ชั้นต้องการคนที่เข้าใจมากกว่า

มองภาพที่คุณโนบุฯกับเพื่อน แล้ว นึกถึง Last Cinderella (เพิ่งดูจบ กำลังอิน) เพราะ Moment ในละครเรื่องนี้ สำหรับผม ไม่ได้เกี่ยวกับตัวเอก นางเอกเลย ละครเรื่องนี้ สิ่งที่ชอบที่สุด คือ ความสนิทสนมของสามสาว ทั้งซากุระ มิกิ และเจ๊ชิมะ เลยมีความรู้สึก ทั้งสามคนโชคดีจริงๆ ที่ต่างเป็นเพื่อนที่ดี และเข้าใจซึ่งกันและกัน

และสุดท้าย มันมีอะไรหลายๆอย่างที่มันเป็นเสน่ห์ และทำไมเราถึงถอนตัวจากละครญี่ปุ่นไม่ได้


โดย: jedijoke IP: 203.153.166.116 วันที่: 15 ตุลาคม 2556 เวลา:10:40:25 น.  

 
คุณโจ้ก
หรือละครญี่ปุ่น มันจะถูกซึมซับเข้ามาในตัวเราเองโดยไม่รู้ตัวเนาะ


โดย: nobuta wo produce วันที่: 16 ตุลาคม 2556 เวลา:17:17:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nobuta wo produce
Location :
น่าน Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]




ปาฎิหาริย์คืออะไร เคยได้ยินประโยคนี้กันไหมคะ ?

"เมื่อประตูบานหนึ่งปิดลง จะมีประตูอีกบานเปิดเสมอ"
ประตูบานที่สองนั่นล่ะ คือปาฎิหาริย์
หน้าที่ของทั้งคนที่เชื่อและไม่เชื่อในปาฎิหาริย์ก็คือ
"หาประตูบานนั้นให้เจอ"


Cr. ประภาส ชลศรานนท์


หวังว่า มิตรภาพดีดี จะเกิดขึ้น ใน blog นี้นะคะ

New Comments
Friends' blogs
[Add nobuta wo produce's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.