Bloggang.com : : boonoon : ในที่สุด...............

ในที่สุด...............

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง เหอ เหอ วันแห่งการแก้แค้น(ที่รอคอยมานาน)รู้สึกว่ามันช่างเป็นอะไรที่ยากลำบากเหลือเกิน กว่าฉันจะสมัครสมาชิกBlogได้ ไหนจะสมัครผิดวิธี ต้องรอตั้ง 20 วัน กว่าจะสมัครใหม่ได้ แล้วพอสมัครได้ก็ยังต้องมาหาวิธีเขียนอีก เหอ เหอ (แสดงความโง่ของตัวเองซะงั้น)

วันนี้โคตรหน้าเบื่อเลยเริ่มจากออกจากบ้านรถก็ติด แถมยังต้องเสียค่ารถไฟฟ้าไปๆมาๆอีกน่าเบื่อสุดๆทำงานได้เงินมาแม่งคุ้มกะค่ารถป่าวว่ะเนี่ย พอส่งงานเสร็จเรียบร้อยว่าจะไปนั่งกินข้าวให้สบายใจซะหน่อยยังต้องมาทะเลาะกะปูนอีกด้วยเรื่องที่ว่าเราคุยโทรศัพท์กะหยอง ( หึหึ แค่นี้เนี่ยนะตุ่ยจิงๆ) ปูนก็เลยชิ่งไปหาอ้อม หึ แต่เราดัน ตามมันไปพอดี555 ปูนมันก้อเลยโทรไปโกหกอ้อมแล้วจะไปกับเราซะงั้นปูนนี่แย่เหมือนกันนะ แต่ยังดีนะที่ปูนไม่โกหกเราพูดความจริงกะเรามากกว่าอ้อม พูดถึงเรื่องนี้ (ปูนคงอ่านอยู่นะ) แต่รู้สึกแย่นะที่เรามีส่วนร่วมทำให้อ้อมเสียใจสงสารเค้าเหมือนกัน ปูนน่ะแหล่ะประสาทกะอีแค่แกล้งจีบอ้อมให้ไอ้เดียวเสียหน้าเนี่ยนะไงล่ะทำให้อ้อมรักแล้วก้อไม่กล้าเลิกกะเค้า หึ แล้วไมปูนไม่เลิกยุ่งกะนุ่นอ่ะ (อย่ามาทำเป็นพูดนะว่าปูนรักนุ่นอยู่กะนุ่นแล้วมีความสุขกว่า หึ ตอแหล ที่สุด) แต่แล้วในที่สุดวันนี้ไปๆมาๆปูนก้อไปถนนข้าวสารกะเรา

วันนี้ที่ข้าวสารก้อดีๆหนุกดี แต่มีอยู่ตอนนึงนี่ดิ เรากะลังนั่งยกเท้าขึ้นมาแล้วก้อกระดิกไปตามเพลงเหอๆ ดันมีคนบ้ามานั่งข้างๆแล้วด่าเราว่า " นี่ๆตีนน่ะเอาลงไปมาชี้หน้าฉัน " อ้าว ฉิบหายเวงเลยกูเหอ เหอ โดนคนบ้าดุ แต่วันนี้ฝรั่งไม่หล่อละลายใจเหมือนเมื่อวานเลยอ่ะเซ็งเมื่อวานนะ นัง หมิง กะนังแอนนะ สงสัยใจลอยไปไกลเลยล่ะเกิดมาเพิ่งเป็นโรคคลั่งฝรั่งกันก้อคราวเนี้ย หุ หุ แต่แม่งหล่อจิงอ่ะ ไม่ไหวแย้ว ไมก่อนไปไม่จุ๊บเราสักทีว่ะ อุตส่าห์หวัง ยื่นหน้าเต็มที่เลยนะนั่นอ่ะ ผิดหวังอย่างแรง

แล้วก่อนกลับบ้านนะเราต้องแวะเอางานไปให้นังแอนมันพิมพ์ให้อีก เหอเหอ สงสารเพื่อนเหมือนกันนะเราเอามาให้ซะดึก แต่พอเจอแอนนี่ดิเพิ่งตื่นนอนมาจากบ้านเลย หัวทรงกะเทยเลยหลายเป็นรังนกแบบทรงคุณหมอพรทิพย์แต่ยาวกว่าอ่ะ5555ขำ

จากนั้นพอนั่งรถกลับบ้านนะโคตรซวยเลยดันเจอมอร์ไซค์วินที่หัวเหม็นแม่งแทบอ้วก หลบไปไหนก้อไม่ได้ ยังไงลมแม่งก้อมาทางมันอยู่ดี แต่แม่งนะขอโวยหน่อยเหอะไม่เข้าใจเลยว่ะบ้านมันก้ออยู่แค่เนี้ยมันไม่คิดจะกลับบ้านอาบน้ำซะหน่อยเหรอว่ะ กว่าจะลงจากรถได้เวียนหัวแทบหาย เฮ้อ...เกือบสลบตายกองหน้าบ้านแล้วง่ะ

เมื่อกี้ซักประมาณตี 2 อยู่ๆก้อมีเสียงคนแก่มาเรียก นุ่นๆ ไอ้เราก้อนั่งฟังอยู่ คิดในใจ" เอาเข้าแล้วไงกู เจอดีแน่ๆ อยู่บ้านคนเดียวด้วย แงแงแงฉิบหายแล้วทำไงดีเนี่ย " ตอนนั้นไม่กล้าลุกเลยนะน้ำตาจะไหลแล้วอ่ะ แต่ก้อยังมีเสียงเรียกอยู่นั่นล่ะจากหน้าบ้านเลยตัดสินใจเอาว่ะเดินไปดูดีกว่า ปรากฏภาพที่เห็นแทบช็อค แงแง ตากูเองดันใส่ผ้าขาวม้าตัวเดียวปะแป้งซะขาวเลยมายืนเกาะรั้วอยู่หน้าบ้าน ตาจะรู้บ้างมั้ยเนี่ยว่าเกือบทำหลานสาวสุดสวยช็อคตายไปซะแล้ว

Create Date : 29 เมษายน 2548

Last Update : 6 พฤศจิกายน 2548 3:23:44 น.

6 comments

Counter : 537 Pageviews.

++++ นังเลว แอบมา edit ในขณะที่ชั้นกำลังคร่ำเคร่งพิมพ์งานให้หล่อนถึงตี 5 แล้วชั้นยังต้องมาทำงานของตัวเองต่ออีกจนถึง 6 โมง นอนไปได้หน่อยก็ต้องตื่นไปเรียนตอน 8 โมง เรียนถึง 4 โมงเย็นเชียวนะแก!! มาว่าชั้นอีกนะ

ตุ่ย...คืออะไร ญาติของเธอเรอะ????

นั่งกระดิกเท้า มารยาทดีจริงๆ เห็นมั้ยล่ะขนาดคนบ้ายังทนไม่ได้ เลยด่าซะนั่น สม...

เน่!! เขาเรียกว่าเปรี้ยวเว้ย ทรงหมอพรทิพย์น่ะ

ส่วนฝรั่ง เธอตัวซวยไง เลยไม่เจอฝรั่งหล่อๆเหมือนคราวที่ชั้นไป 555

ไอ้ที่เจอฝรั่งหล่อคนนั้นน่ะ เขาอุตส่าห์เล่นมุกกะหล่อน ดันไม่รับมุกเขาอีก แถมตอนส่งรูปให้เขาดูน่ะ ดันส่งรูปกลับหัวให้เขานะ เขาหันมามองเราประมาณว่า ...อีนี่...อะไรของเธอ...ประมาณนั้น ...นี่ ถ้าชอบมากนักทำไมตอนที่เขาจะยึดปากกาเธอไม่ให้ไปเลยล่ะ ไปแย่งชิงกับเขากลับมาทำไมยะ...

วันนี้โคตรเหนื่อยเลย...เพราะเธอ....

นี่ฉันอุตส่าห์มา edit ใหม่ให้เธอนะ จำไว้ๆ เดี๋ยวดูตาชั้นมั่งเหอะ